ลำดับตอนที่ #5
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : จากอดีตสู่อนาคต II: กุญแจย่อยแห่งโซโลม่อน
"ว่าไแน มีไรเหรอ" หิสาวร่าสูเินผ่านประูระอัโนมัิเ้ามาในแลปวิัยที่มีอุปร์ไฮเทมามายวาเรียรายอยู่
"โอ้ มาแล้วเหรอ" หิสาวผมประบ่าละสายาาหน้าอสีำที่มีแ่ัวอัษรสีเียวเ็มบนออมพิวเอร์ไปหม พร้อมับถอแว่นวาล้าๆ
"เห็นว่ามีอเล่นใหม่ให้ลอใ้ เลยรีบบึ่มาเลยล่ะ"
"555 ็สมเป็นแีนะ ามมาทานี้สิ" แนแนพาอรผู้มาเยือนแลปอนเินามมายัหน้าประูห้อแลปย่อย เธอประทับฝ่ามือลบนแสนเนอร์เพื่อยืนยันัวนให้ประูเปิออ
เมื่อทั้สอเินเ้ามา มันือลัอาวุธเทโนโลยีสูนามหึมา เป็นโมทรลมที่มีอาวุธประับอยู่ที่ผนัมามาย
"โห้ เยอะโร~~" อรวาสายามออาวุธรอบๆ สายาเธอเป็นประายเหมือนเ็ประถมำลัะไ้อเล่นิ้นใหม่
"็นะ พันามาาเทโนโลยีเาปิร์โฟอน ทำให้พลัทำลายสูว่าอาวุธปิอย่าไม่ิฝุ่นเลยล่ะ" แนแนอธิบายสรรพุอสิ่ที่เธอับแฟนเ็ ๋า ร่วมัน่วยประิษ์ึ้นมา
"อลอไ้ปะ" อรหยิบอาวุธึ้นมาิ้นหนึ่ มันมีลัษะเป็นปืนนาให่พอสมวร แ่ว่ามันสามารถพับไ้ เอาริๆเธอ็ไม่ไ้สนนามันสัเท่าไหร เพราะยัไเธอ็สามารถเรียมันาที่ไหน็ไ้้วยพลัอเธอที่สามารถเรียอาวุธที่เธอเยสัมพัสไ้
"แน่นอน" สาวผมประบ่าหยิบรีโมทึ้นมาาระเป๋าเสื้อาวน์อเธอ านั้น็มีสัว์ประหลาำลอนาเท่ามัรให่ัวนึออมา
"ระวัแรีมัน้วยล่ะ" แนเือนเพื่อนสาวที่ำลัสนุับารลออเล่นใหม่ านั้นอร็ลั่นไ
รืนนนนนนนนน
ระสุนที่วิ่ออไปไม่ใ่หัวระเบิหรืออะไร มันือลำแสอนุภาทำลายล้าสีแที่พุ่ออไปใส่เป้าหมายำลอ
ึ่มันระเบิเป็นุลในเสี้ยววิ
"โรูลลลล และอย่าอื่นล่ะ" อรหันมามอเพื่อนสาว้วยแววาเป็นประาย
"ส่วนมา็เป็นอาวุธอานุภาแหละ แ่เปลี่ยนพวรายละเอียเล็ๆน้อยๆน่ะ ละ็มีพวบีมเเบอร์้วย ลอเล่นูเอแล้วันนะ" แนๆลาเพื่อนเพื่อไปทำวิัยอเธอ่อ
"แ้ิ้ว เอาล่ะ อเล่นอย่าเยอะ !!! 55555" อรโบมือลาเพื่อนนลับสายาไปแล้ว เธอึหันลับไปหยิบอาวุธิ้นอื่นๆมาลอเล่นู แน่นอนล่ะว่ามันูมามแน่ๆ
............................
ในเวลาเียวัน อีฝาหนึ่ ห้อสมุรวมอ Area48 ที่รวบรวมำราหลาหลายศาสร์นับล้านๆๆเล่มไว้ นั้นเป็นที่ประำอสาวร่าเล็อย่าาหวานที่ะมาหาอะไรอ่านที่นี้เป็นประำ
และในเวลาแบบนี้เธอเลือที่ะเินวนอยู่แถบโนเวทย์มนร์ ึ่ริๆเธอ็อ่านมันมาหมแล้วทั้หม็เถอะ แ่เธอมีวามรู้สึแปลๆทำให้้อเินวนไปวนมา
วาที่ามั่ื่อวาสายามอไปยัหนัสือเล่ม่าๆ ไม่ว่าะเป็นัมภีร์เวทย์เ่าั้แ่ยุลา หรือแม้ระทั่ศาสร์เวทย์มนร์สมัยใหม่ เธอ็ไม่สามารถหาำอบไ้ว่าวามรู้สึแปลๆที่ส่มาถึเธอมาาไหน
'้าือพลั'
มีประโยหนึ่วิ่เ้ามาในหัวอเธอ และสะิอะไรสัอย่าในัวเธอให้เินไปยัอหนัสือที่ยัไม่ถูัให้เ้าั้นให้เรียบร้อย โยปิมันเป็นหน้าที่อเ้าหน้าที่ประำห้อสมุที่ทำมันเป็นประำ อย่าีเลยเสีย้วย แ่วันนี้ลับไม่อยู่ัหนัสืออ
นี้ นั้นทำให้าหวาน้อมา้นหนัสืออที่ว่า
เธอหยุารัระเบียบ เมื่อสายาอเธอไปสะุาอยู่บนหนัสือปหนัสีน้ำาลูเ่าแ่เล่มหนึ่ ที่เียนไว้้วยอัษรโบราที่ไม่ทาที่นสมัยนี้ะอ่านออ
ยเว้นเธอนนี้น่ะนะ เพราะาหวานมีวามสามารถพิเศษในารอ่านภาษาทุภาษาบนโล
แ่นั้น็ไม่ไ้หมายวามว่าเธอะอ่านมันออไ้ในทันที เธอแ่ใ้เวลาน้อยว่านปิมาเท่านั้นในารเรียนรู้ เธอหยิบหนัสือเล่มนั้นออมา ่อยๆใ้เวลาับมันในารแะภาษาและทำวามเ้าใ
นล่วเลยมารึ่วัน
เธออ่านออเสียำที่เป็นหน้าปอมัน
"Ars Goetia" เ็สาวถึับิ้วมวิันหลัแปลื่ออมันออมา
"อย่าบอนะว่า.... นี้ือัมภีร์ุแย่อยอโโลม่อน..." เธอึรีบเปิมันอ่านอย่ารวเร็วนบเล่มในเวลาประมาสอั่วโม
"ไม่ใ่... มันือแผนที่สูุ่แห่โโลม่อนอริๆ่าหา!!! หาวิเระห์ัวนทั้ 72 อปีศา มันือำแหน่บนท้อฟ้า ที่ิ้ไปยัที่เ็บอริ!!" เธอรีบเ็บหนัสือเล่มนั้นไว้ับัว และรีบวิ่ออไป้านอและพบันแฟนสาวอเธอ
"อ้าวาหวาน ไปไหน" ยัไม่ทันไ้พูบ อร็ถูแฟนสาวับ้อมือพร้อมออำสั่แบบเป็นุ
"อร!! ออไป้านอับัน!!"
"เี๋ยว!! ไปไหนนน ยัไม่ไ้อาบน้ำเลยยยยยย"
...........................
Writer's talk
มาแล้วๆๆ ที่ไม่มาอนที่แล้วเพราะลัวัอารม 555555 มาแบบสั้นๆล่ะันอนนี้ เพราะอนหน้าะยาวหน่อยๆ อาวุธออรในเรื่อนี้ ใรนึภาพไม่ออ็ประมานอาวุธบีมอันั้มนั้นล่ะ ส่วนหนัสือที่าหวานเอ อ้าอิาำนานษัิย์โโลม่อน ใรว่าๆ็หาอ่านไ้นะ
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น