ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    Wolf Gray

    ลำดับตอนที่ #4 : Wolf 3

    • อัปเดตล่าสุด 12 ต.ค. 56


    “วู้ววววว~ ไงจ้ะสาวๆ”

                    สุดท้าย ผมก็ต้องมายืนเปลือยอกใส่กางเกงยีนส์ตัวเดียวทำงานประจำตำแหน่งดีเจ และมองสาวๆในบ่อ เอ้ย สระว่ายน้ำจำลองด้านล่างเต้นยั่วหมาป่าโดยใส่ชุดบิกินี่หลากหลายสไตล์ และอีกห้าคน ไอ้สวย ไอ้อุ่น กวัง ไอ้ห้อย และโยซอบยืนอยู่บนเวที เคียงข้างผมอู้ว...รู้สึกดีตายเลย อยากจะถีบพวกมันลงไปในน้ำซะให้หมด

    “คนนั้นแม่งบึ้มากอ่า!  ดูๆ! เด้งทีหน้าอกเหมือนจะแตกอ้ะมึงงงงง!! เอ็กซ์โคตร”ไอ้จุนฮยอง จะโรคจิตไปล่ะแกอะ

    “พี่ครับ เครื่องดื่ม^^

                    อุ๊!! อย่างขาวเลยยยย โยซอบเดินถือขวดวิสกี้ยี่ห้อดีมาวางที่แท่นดีเจ เพราะเสื้อไม่ได้ใส่เผยให้เห็นหน้าอกและหน้าท้องที่แบนราบที่มีกล้ามเนื้อพอประมาณและงามอย่างพอดี ยอดอกสีชมพูหวาน ผิวขาวที่พอจะสู้กับฮยอนซึงได้เลย ผิวที่แค่มองก็น่าจะละเอียดนุ่มมือ อยากสัมผัส...

    “พี่ผมขอเพลงมันส์ๆหน่อยนะ ^O^”โยซอบเข้ามากระซิบจนหน้าอกเปลือยมาทาบที่ต้นแขนผม

    “อ่อ..อ่าๆๆ -O-////

                    น่าอายเป็นบ้าเลย หน้าร้อนผ่าวเหมือนโดนไอร้อนพัดผ่านใบหน้าเลย แถมหูยังอื้ออีกต่างหาก แบบนี้ต้องหาอะไรดับกระหายซะหน่อยแล้วล่ะ!! ผมหันไปคว้าขวดเครื่องดื่มมากรอกเข้าคออย่างไม่ลังเล แน่นอน มันเพียวไปหรือเปล่าเนี่ยยยยยย -O-! ช่างเถอะ คงไม่เมาเร็วๆนี้หรอกนะ

    “นั่นน แบบนั้นสิเพื่อน กระแทกของแรงซะแล้วววว ~ พร้อมกันหรือยังงงงง พร้อมไปมันส์กับพวกเรา B E A S T  วู้วววว~

                    สิ้นเสียงจุนฮยอง เพลงที่ถูกคัดสรรมาอย่างดีโดยผมคนนี้ก็ถูกเปิดให้ทุกคนได้ทำกิจกรรมในการบริหารร่างกาย เต้นกันแบบไม่มีห่วง สายตาผมเองก็เผลอเหลือบไปเห็นโยซอบที่เต้นอยู่ เต้นเก่งเหมือนกันนี่ ไปกับฮยอนซึงได้เลย สายตากระหายที่อยู่ด้านล่างเองตอนนี้ก็คงไม่ต่างกับผมหรอกมั้งที่มองไอ้ตัวผิวขาวๆดิ้นๆอยู่บนเวทีแล้วอยากจะครอบครอง.. โดยเฉพาะคนๆนั้น

    “น้องแกก็ใช่เล่นที่ไหน..”จุนฮยองยกเมไรย กรอกเข้าปากจนมันทะลักออกข้างปากไหลลงตามต้นคอและหน้าอก เปลืองนะเนี่ย

                    ผมหันไปมองทางด้านน้องชายตัวเอง ที่เรียกได้ว่ายังไม่ถึงขั้นขาว แต่ก็คงพอให้สาวๆกรี้ดสลบและไม่อายที่จะควงได้ เพราะสีผิวพอยอมได้ และหุ่นแมนล่ำสมความเป็นชาย รายนั้นนั่งเล่นหูเล่นตากับสาวไม่สนใจเลยว่าเขาจะมีอาการหัวใจเป็นอย่างไร เอาเถอะ! น้องผมมันฮอต

    “พี่ดูจุนไม่มาเต้นด้วยกันหรอ???”

    กีกวังเดินเข้ามาชวนผม แต่ผมเองก็ทำได้เพียงแค่ส่ายหัว กวังเลยเดินตรงไปที่จุนฮยองแล้วลากไปกลางเวที ทิ้งผมเปลี่ยวเอกา ยืนโยกอยู่คนเดียว แต่ก็โยกคนเดียวได้ไม่นานเท่าไหร่ สาวอกบึ้มก็เดินเข้ามากอดเข้าที่แขนด้านขวา เธอเป็นแขกประจำที่นี่แหละ.. มั้ง ถ้าจำไม่ผิด

    “สวัสดีครับ ^^

    “คืนนี้.. นอนกับฉันนะ ~

                    ผมยิ้มกับคำขอนั้น ก่อนที่สายตาจะเหลือบไปมองอีกทาง สายตาก็สะดุดกับโยซอบแบบเต็มๆตา ก็ไม่ได้คิดเข้าข้างตัวเองนะว่าโยซอบเองก็มองมาที่ผมเหมือนกัน ผมนะมองโยซอบมาตั้งแต่เมื่อวานแล้วละ.. คงไม่ได้มีอะไรผิดพลาดไปกับเพศของผมสินะ ผมหันกลับมามองสาวคนนี้ ก่อนจะยิ้มแล้วดึงเอวเล็กเข้ามาชิดตัว

    “ก็คงปฏิเสธไม่ลงนี่ครับ ^^

                    แน่นอนว่าสิ่งที่ทำได้ประโยชน์แบบไม่วิเคราะห์อย่างแรก ผมได้หาลูกค้าประจำให้คลับ นี่คือการบริการที่ดีและอินเตอร์เทนแบบพิเศษตามความต้องการของลูกค้า รวมถึงเป็นการสนองตัณหาของตัวเองเท่านั้นเองบางครั้งถ้ามันทำสิ่งที่ต้องการไม่ได้ ก็ต้องทำอะไรที่มันใกล้เคียงและไม่เสียประโยชน์ล่ะนะ

     

    “เมื่อคืนหนักละสิ”ฮยอนซึงถามผมแนวขบขัน

    “ก็เอาเรื่องอยู่ =_=

    “เธอคนนั้นก็แรงใช่ย่อยเลยนะ ได้คบกันไหม?”ดงอุนหันมาถามผมบ้าง

    “เปล่าหรอก ฉันปฏิเสธความสัมพันธ์แบบนั้นไป”

    “แหมม พ่อหล่อเลือกได้นะ”

    “ก็หล่อนไม่ใช่สเป็กพี่ดูจุนนี่เนอะ ><~”น้องชายผมตอบให้เรียบร้อย

    “แบบนี้เรียกว่าฟันแล้วทิ้งนี่หว่า”จุนฮยองด่าผม

    “-__- แกยังพูดแบบนี้กับฉันได้เต็มปากเต็มคำเลยนะ”

    “ของฉันมันไม่ได้หลอกนะ แบบตกลงอะไรกันแล้ว ^_^

    “ชั่วพอกันเลย -*-“ฮยอนซึง

    “ก็พี่ซึงยังซิง คิคิ”ดงอุน

                    ผมเอนตัวลงนอนบนโซฟา ชั้นบนของไนท์คลับ สำหรับเรามันเป็นเหมือนห้องพักที่ถือว่าหรูหราเลยล่ะ มีห้องนอนมีเตียงขนาดหกฟุต ตกแต่งให้พร้อม มีห้องนั่งเล่น และห้องครัวเล็กๆ ห้องน้ำที่มีอ่างอาบน้ำให้ได้ผ่อนคลาย อันที่จริงที่ตรงนี้พวกเราหุ้นกันทำและสุมหัวกันออกแบบ

    “ยังไม่ได้กลับบ้านเลย แล้วพวกแกมาทำอะไรกันแต่เช้าที่นี่นะ หาววว~”ผมอ้าปากหาวออกมาก่อนจะฟุบหน้าลงไปที่หมอน

    “ฉันกลับไปไม่นานก็พึ่งจะออกมาเหมือนกัน”จุนฮยอง

    “ฉันแวะมาดูที่นี่นะ พอดีเมื่อคืนโทรศัทพ์หาย T^T”ฮยอนซึง

    “ผมมาเอากระเป๋า เมื่อคืนรีบกลับเลยลืมหยิบไปด้วย - -“ดงอุน

    “กีกวังกับโยซอบล่ะ?”ผมถาม

    “โหวว สองคนนั้นเมื่อคืนงานเลิกก็ต้องรีบกลับเลยแหละ ขืนอยู่นานโยซอบคงโดนลากไปรุมปล้ำ ><

    “ฮ่ะ? ทำไมล่ะ”

    “เมื่อคืนน้องฉันโคตรโซฮอตเลย มีแต่คนเข้ามาหาจนไอ้เด็กนี่แถบรับมือไม่ไหว งานเลิกปุ๊บกลับเลยแล้วพอกลับไปบ้านก็ไข้ขึ้น น่าสงสาร”

    “ฉันไปมหาลัยดีกว่า งานประธานยังไม่เสร็จเลย พวกแกจะไปไหนกัน?”ผมลุกขึ้นบิดซ้ายทีขวาที ก่อนจะเดินไปหยิบเสื้อสีขาวมาสวมใส่ แล้วกลัดกระดุมทีละเม็ดช้าๆ

    “ก็ไปมหาลัยนั่นแหละ แล้วเจอกันน ^^”ดงอุนกับฮยอนซึงเดินออกไปจากห้องทิ้งให้ผมอยู่กับจุนฮยองสองคน

    “แกละไอ้ห้อย?”

    “-_- ฉันจะไปมหาลัยเหมือนกันนั่นแหละ รอแกเนี่ย”

    “อ่าวหรอ ไม่ได้เอารถมาหรือไง?”

    “เอามา แต่ก็รอออกไปพร้อมกันไง ฟ้าค! - -

    “เออ ไปๆ”

                    ผมพูดปัดๆ ก่อนจะเดินนำไปที่จอดรถ พนักงานทำความสะอาดก็ยิ้มและก้มหัวให้พวกเราอย่างสุภาพในขณะที่เราเดินผ่านไป

    “แกรู้ไหม คนเมื่อคืนนะใคร?”

    “ก็ลูกสาวว่าที่นายกฯไง -O-

    “ก็รู้นี่ แล้วยังจะไปฟันแล้วทิ้งอีก”

    “- -แล้วทำไมจะไม่รู้ก็นั่นลูกสาวคู่แข่งคนสำคัญของลุงฉันนะ ฉันไม่ได้ไปฟันแล้วทิ้งแบบที่นายพูดด้วย”

    “อย่าบอกนะว่า!

    “ฉันไม่ได้คิดอะไรเลวๆขนาดนั้นหรอก ก็แค่ทำตามหน้าที่และความต้องการเฉยๆ อีกอย่างคลับแกมีลูกค้าVIPระดับนี้เพิ่มมาอีกสักคนสองคนก็คงดีไม่ใช่น้อยนี่”

    “ก็จริง แต่ถ้าเกิดมีปัญหาอะไรขึ้นมา เรื่องเมื่อคืนอาจทำให้แกมีปัญหาได้นะดูจุน”

    “เข้าใจแล้ว -_-

                   

                    รถจักรยานยนต์สีดำสุดเท่ขับเทียบมากับรถสปอตร์สุดหรูผ่านรั้วมหาลัยฯเข้ามา เรียกสายตาจากคนบริเวณนั้นได้เป็นอย่างดี คนขับทั้งสองแอบยิ้มในการแข่งขันที่มีผลออกมาเป็นเสมอกัน ดูจุนขับรถของตัวเองไปอีกทาง นั่นคือที่ๆจอดรถคันเล็กของมหาลัยฯ ก่อนจะถอดหมวกกันน็อกออก

    “พี่ดูจุนค่ะ.. >////<~

    “ครับ?”

                    ยังไม่ทันได้ลงจากมอเตอร์ไซด้วยซ้ำ สาวๆก็วิ่งเข้ามารุมพร้อมยื่นทั้งขนม น้ำและจดหมายให้ ไหนจะของที่เป็นลังๆที่พวกหล่อนถือมาอีก ทำเอาคนร่างสูงยิ้มแห้งๆให้ ถ้าถือไป แขนคงจะหักเลย...

    “วันพรุ่งนี้วันเกิดพี่สินะค่ะ พวกฉันก็เลยเอาของพวกนี้มาให้ พรุ่งนี้เป็นวันหยุดเราก็คงไม่มีโอกาสที่จะได้ให้”

    “ขอบคุณมากครับ แต่ของเยอะแบบนี้พี่คงหอบเอาไปได้ไม่หมดแน่เลย ^^

    “งั้น พี่ไปรอที่ห้องประธานนะค่ะ ของพวกนี้จะส่งไปให้ถึงพี่แน่นอนคะ ><!

    “ขอบคุณมากครับ ^_^

                    ร่างสูงเอ่ยด้วยน้ำเสียงนุ่มและรอยยิ้มมีเสน่ห์ ทำเอาสาวๆแถบจะล้มพับไปตามๆกัน ไม่รอช้าเมื่อทำให้เหยื่ออ่อนแรง เจ้าตัวก็รีบฝ่าฝูงชนตรงดิ่งไปที่ห้องประธานทันที

    “เฮ้ออ แต่เช้า เอ๊ะนี่มันสายแล้วนี่เนอะ”

    “มาสายนะครับพี่ดูจุน -O-

                    เสียงหวานทำเอาเขาชะงักและมองไปที่โซฟารับรองแขก ร่างบางนั่งในท่าเรียบร้อยมีเอกสารในมือ ทั้งยังแต่กายเรียบร้อยกว่าประธานนักเรียนซะอีก

    “มีอะไร..เอ่ออ มาทำอะไรที่ห้องนี้หรอโยซอบ?”

    “ผมนำงานมาเสนอนะครับ สำหรับงานประจำปีของมหาลัยฯ”

    “อ่อ โอเค มาดูสิ”

                    ตกใจเล็กน้อยที่เจอเด็กคนนี้อีก และเป็นที่นี่แค่สองคน ผมรู้สึกว่าตัวเองประหม่ากว่าตอนที่เจอในห้องชมรมซะอีก อีกทั้งความสนใจยังพุ่งตรงไปที่โยซอบคนเดียวแบบนี้ด้วย

    “ว่าโอเคหรือเปล่าครับ?”

    “ก็โอเคนะ แต่นายควรปรับปรุงเนื้อหาตรงนี้เล็กน้อย ให้งานดูน่าสนใจ แต่ฉันมีแนวคิดงานแนวฮาๆ ออกมาแล้วล่ะ แต่ยังไม่ได้เอาลงที่ประชุม”

    “อะไรหรอครับ ผมดูหน่อยได้หรือเปล่า”

    “ได้สิ.. อยู่ตรงนี้มั้ง อ่า. นี่ไงละ”

                    ผมก้มลงหาเอกสารก่อนจะนำขึ้นมาวางบนโต๊ะ แล้วเปิดไปทีล่ะหน้า เพื่อหาเป้าหมายของผมและผมก็เปิดเจอ ก่อนจะเงยหน้ามองโยซอบ

    “นี่ไงล่ะ ชื่องานมันก็คือ...”

    “ไหนผมขอดูหน่อยย ><

                    โยซอบยื่นหน้าเข้ามามองใกล้ๆ แต่ที่ว่าใกล้นอกจากจะใกล้เอกสารแล้วยังใกล้ใบหน้าผมอีกด้วย แก้มใสนั้นแถบจะแนบกับใบหน้าของผมด้วยซ้ำ

    “Beautiful Boy? ผู้ชายสวยหรอครับ? จะให้ผู้ชายแต่งเป็นผู้หญิงงั้นหรอ?”

    “ใช่ เราจะให้ผู้หญิงในมหาวิทยาลัยเสนอชื่อผู้ชายในแต่ละคณะขึ้นมา และให้ผู้ชายเป็นคนโหวตว่าใครสวยและเหมาะที่จะได้รับรางวัล”

    “ผมว่าเป็นความคิดที่ดีมากเลยครับ ^^

    “จริงๆ งานนี้จุนฮยองก็มีส่วน ฉันเคยไปถามความเห็นกับมันมา มันเองก็บอกว่าอยากเห็นเหมือนกัน”

    “ผมจะส่งพี่จุนฮยองขึ้นนน คิคิ ><!

    “นายเป็นผู้หญิงหรือไง?”

    “เปล่านี่ครับ -O-!

    “งั้นเดี๋ยวในส่วนของนายฉันจะเอาพิจรณานำเข้าที่ประชุมอีกทีนะ..”

    “ครับผม รบกวนด้วยนะครับ”

    “แล้ว..”

    “???”โยซอบหันมามองหน้าผมตาแป๋ว เพราะความสงสัย

    “...ไม่สบายดีขึ้นหรือยัง?”

    “อ่อ ไม่ได้เป็นอะไรมากครับ แค่ไข้ขึ้นเท่านั้นเอง แต่ตอนนี้หายแล้วล่ะ ^^

    “ดูแลสุขภาพด้วยล่ะ”

    “ครับ ขอบคุณมากนะครับ แล้วก็สุขสันวันเกิดล่วงหน้านะครับ พรุ่งนี้ผมอาจไม่เจอพี่เลยบอกไว้ก่อน”

    “อ่า ขอบใจนะ ^ ^

                    ร่างสูงยกมือวางที่หัวกลมของคนที่นั่งข้างๆก่อนจะลูบมันเบาๆ ทำเอาเจ้าของหัวกลมเงยหน้ามองคนจับก่อนจะยิ้มเล็กน้อย และหยิบบางอย่างออกมาจากกระเป๋ากางเกง

    “ผมให้ เป็นของขวัญวันเกิดแล้วก็.. เป็นของตอบแทนที่เราได้รู้จักกันนะครับ”

                    สิ่งที่ร่างบางให้คือพวงกุญแจปีกสีดำ สีดำสนิทที่มีความมันเงาทำให้ใครๆมองก็ต้องพูดว่าสวย ร่างสูงรับมาก่อนแล้วยิ้มก่อนจะก็บมันใส่กระเป๋าเสื้อ

    “จะเก็บไว้อย่างดีเลย”

    “เป็นของเล็กน้อยนะครับ^ ^

    “ฮ่ะๆ วันหลังเอาของใหญ่ๆกว่านี้นะ”

    “ได้ครับได้~ งั้นผมไปเรียนก่อนนะ แล้วพี่ไม่มีเรียนหรอ?”

    “ไม่มี”

    “ครับ งั้นผมไปนะ”





    .
    .
    .
    .
    #วันจันทร์นี้ไรเตอร์สอบ T_T
    ช่วยกันอ่านนะคะ ฮ่าๆ
    แล้วบอกเค้าด้วยล่ะว่าสนุกไหม
    จะได้ปรับปรุงแก้ไขในงานหน้าต่อๆไปนะ ^ ^

                                      

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×