หัวใจรัก ทาสจอมมาร

ลำดับตอนที่ #9 : บังเอิญ

บังเอิญ

ผิวหนังที่เปรอะเปื้อนไปด้วยของเหลวสีแดง ไม่น่าชวนคลื่นไส้เท่ากับสิ่งปฏิกูลที่ไหลออกมาจากร่างกาย ลมหายใจอ่อนกับเครื่องช่วยหายใจที่ถูกสวมอยู่ทำให้นิโคลัสมั่นใจว่าร่างนี้รับรู้ทุกความเจ็บปวดที่เพื่อนร่วมงานของกำลังมอบให้เหยื่อผู้นี้

“จิต!” เขาเอ่ย

ผู้ที่ทำการทรมานร่างที่แทบจะไร้วิญญาณนั้นหันมามองเขา ร่างกายอวบอัดถูกปกคลุมด้วยเครื่องนุ่งห่มน้อยชิ้น เล็บยาบคมสัมผัสแก้มของเขา จนเลือดที่อยู่บนเล็บนั้นประทับจนผิวแก้มของชายหนุ่มเป็นทางยาว

“ไม่ได้น้อยไปกว่านายหรอก” เสียงเล็กแหลมตอบกลับ หันไปมองงานที่ได้รับมอบหมายแล้วถอนหายใจออกมา

“หึ” เขาเอ่ยเพียงเท่านั้น ก่อนจะหันเดินออกไปจากห้องที่อวนไปด้วยกลิ่นความเลือดกับของเสียจากร่างกาย

“ไปกินข้าวกันไหม” เพื่อนร่วมงานสาวเอ่ยชวน

“ไม่อ่ะ ขี้เกียจรอเธอไปอาบน้ำ”

“เอ้า ให้ฉันออกไปสภาพนี้เลยยังได้”

“เธอมันบ้า!” เขาโบกมือปฏิเสธเพื่อนสาวจากทางด้านหลัง

“ชิ! พ่อคนดี” ไม่วายอดประชดประชันเข้าให้ เธอและนิโคลัสเป็นนักฆ่าที่รู้จักกันมาตั้งแต่เล็กแต่น้อย เพราะถูกฝึกมาจากสถานที่เดียวกัน แม้ว่านิโคจะออกจากสถานฝึกก่อนเธอถึง 3 ปี แต่สุดท้ายแล้วเธอก็ได้มาทำงานในองค์กรเดียวกับเขา

เลล่า ถอนหายใจก่อนจะมองกลับไปยังเหยื่ออีกครั้ง หากทิ้งไว้เช่นนี้ไม่นานก็คงตายไปเอง งานที่ได้รับมอบหมายมาให้ทรมานชายผุ้นี้คงสิ้นสุดเพียงแค่นี้ ต่อให้มีใครบุกมาช่วย กองเศษเนื้อนี้ได้ ก็คงไม่มีหมอที่ไหนรักษาได้อย่างแน่นอน

หญิงสาวเผยรอยยิ้ม พอใจในผลงานของตัวเอง ก่อนจะเดินตามเพื่อนชายออกไป ก่อนที่จะปิดประตูแล้วกดรหัสล็อคตามหลัง

“จะไปไหนจ๊ะคนสวย”

เสียงทักในซอยแคบๆทำให้หัวใจของไอซิสสั่นไหว เธอเดินหลงหาทางออกจากตรอกแคบๆนี้ไม่ได้มาสักพักแล้ว ทั้งๆที่พื้นที่ตรงนี้ไม่น่าจะหลงได้แท้ๆ

หญิงสาวชาวไทยไม่ตอบรับ พลางคิดโทษตัวเองเธอน่าจะเชื่อที่รัคบอก รอสาวลุกครึ่งกลับมาจากธุระกับแม่ก่อนค่อยออกมาพร้อมกัน

“สาวเอเชียตัวเล็ก ร่างบางเสียด้วย” ชายร่างสูงใหญ่ผู้หนึ่งเอ่ยขณะดักหน้าของไอซิสเอาไว้

เมื่อหันหลังจะเดินกลับไปทางเก่าก็มีชายอีก 2 คนดักเอาไว้ ดวงหนาของไอซิสเขาซีด เธอพยายามจะตั้งสติ แต่หัวสมองกลับว่างเปล่าไปหมดเสียอย่างนั้น

“ไปเที่ยวกับพวกเราไหม รับรองจะพาเที่ยวถึงสวรรค์” ฝั่งชายที่ใส่เสื้อยืดสีดำเอ่ย ทำให้เพื่อนมันอีก 2 คนหัวเราะขึ้นมา ไอซิสรับรู้ได้อย่างเต็มที่ว่าเธอกำลังตกอยู่ในอันตรายอย่างแน่นอน

ประตูไม้ถูกผลักเปิดออก เพียงชั่ววินาทีเดียวร่างของเธอก็ถูกผู้ชายร่างใหญ่ ลงพุงเข้าอุ้ม เอวของเธอพาดไปบนไหล่หนาจนจุกในช่องท้อง เลือดไหลลงหัวอย่างรวดเร็ว

“กรี๊ด!” เสียงไอซิสร้องออกมาด้วยความตกใจ กำปั้นน้อยกระหน่ำลงบนร่างหนาของชายแปลกหน้าสารเลว ก่อนที่มันจะออกเดินนำเพื่อนอีก 2 คนเข้าไปในประตูบานไม้บนกำแพงหินบานนั้น

“ช่วยด้วย!” เสียงผู้หญิงที่กรีดร้องขอความช่วยเหลือ ไม่ใช่เรื่องแปลกของผู้ที่พักอยู่ในละแวกนี้ น่าแปลกที่เดินออกจากตรอกไปนิดเดียวก็กลายเป็นที่อยู่ของย่านเศรษฐกิจ ความเหลื่อมล้ำห่างกันแค่นี้เองสินะ

นิโคลัสเอียงหูฟัง ให้มั่นใจว่าเขาไม่ได้หูฝาดไป แต่เสียงขอความช่วยเหลือก็เงียบไปเสียแล้ว ขายาวพร้อมที่จะเคลื่อนต่อไปเมื่อพ้นจากตรอกนี้ก็จะถึงที่พักของเขา

แต่ไม่รู้ว่าเพราะอะไรเขาถึงเดินไปยังทิศทางที่ได้ยินเสียงร้องขอความช่วยเหลือของผู้หญิงคนนั้น นิโครู้ว่าเขาไม่ใช่สุภาพบุรุษ แน่นอนว่าไม่ได้คิดจะเข้าไปช่วยด้วย คงเป็นแค่ความอยากรู้อยากเห็นเสียมากกว่า

เขาเดินตรงมาจนถึงผนังกำแพงแคบทั้งสองด้านที่มีประตูไม้เก่าบานหนึ่งอยู่เพียงบานเดียว

มือวางลงไปกลับเปิดได้อย่างง่ายดาย กลิ่นสารเสพติดชนิดหนึ่งปะทะจมูก จนเขาเผลอยกนิ้วถูจมูกแรงๆ แม้ภายในจะเป็นห้องโล่ง มีถังไม้ที่คาดว่าน่าจะเป็นถังไวน์และเบียร์วางอยู่เป็นระยะ  ลักษณะเหมือนเตรียมขนย้าย ด้านหน้าของอาคารนี้อาจเป็นบาร์เครื่องดื่ม เพราะคนที่นี่ดื่มเบียร์แทนน้ำ ห้องนี้คงเป็นห้องเก็บเครื่องดื่ม เมื่อด้านหนึ่งมีลังเปล่าวางเทินอยู่จนสูง

ประตูไม้ขนาดใหญ่มีเสียงพุดคุยของผู้คนออกมา เขาได้ยินแม้กระทั่งเสียงสั่งเครื่องดื่มของชายคนหนึ่ง จึงเบนหน้าจากประตูบานนั้นไปยังบันไดไม้ ที่เขาได้ยินเสียงกุกกั๊กดังมาจากข้างบน!

“อ้าปากสิจ๊ะ เครียดแบบนี้จะไม่สนุกเอานะ” เสียงแหบชวนขนลุกบอก ก่อนที่จะบีบปากจิ้มลิ้มของไอซิสออกจนเป็นตัวโอ เม็ดสีขาวเล็กบางอย่างถูกส่งเข้าปากของร่างชายที่คร่อมหญิงสาวอยู่ ก่อนจะก้มลงส่งลิ้นหยาบนารังเกียจเข้าไปในโพร่งนุ่ม

แค่กๆๆๆ ไอซิสสำลัก เพราะเป็นจังหวะที่เธอพยายามจะร้องออกมาพอดี แต่ลิ้นหยาบที่รุกรานเข้ามากลับไม่ปล่อยให้โพร่งนุ่มของเธอได้พักเลยแม้แต่น้อย มือแกร่งที่บีบกรามของเธอยังคงคีบไว้แน่น จนหญิงสาวเจ็บกรามไปหมดทั้งใบหน้า

ไอซิสรู้สึกได้ถึงอะไรบางอย่างที่ไหลผ่านลำคอ พร้อมกับของเหลวที่ชวนสะอิดสะเอียน ไอซิสพยายามดิ้นลง แต่มือของเธอกลับโดนผู้ชายอีกคนหนึ่งจับตรึงเอาไว้

หญิงสาวรู้สึกเหมือนร่างกายของเธอกำลังร้อนรุ่มออกมาจากภายใน เหงื่อไหลซึมราวอยู่ในเตาอบ แขนขาไร้เรี่ยวแรง และลมหายใจที่หอบโยนขึ้นทุกขณะ

สติของไอซิสสูญสลายราวกับเป็นปุยนุ่นที่ไร้ประโยชน์ไปชั่วขณะ สิ่งเดียวในร่างกายของเธอที่แสดงออกว่าต่อต้าน 3 เดนทรชนนี้คือหยาดน้ำตาที่รินไหลออกมาทางหัวตาของเธอ

เมื่อนิโคก้าวขึ้นมายังบันได้ขั้นสุดท้าย สติของเขาก้เหมือนกับเส้นเอ็นบางๆที่ขาดผึงในฉับพลัน

อาวุธคู่กายที่เหน็บซ่อนไว้ที่เอวพร้อมกับกระบอกเก็บเสียงถูกดึงออกมา เป้าหมายคือไอ้กล้ามใหญ่ที่คร่อมอยู่บนร่างบางของสาวชาวเอเชีย ใบหน้าท่ามกลางแสงสว่างจากระจกทำให้นิโคมองเห็นได้อย่างชัดเจนว่าหญิงสาวผู้นั้นเป็นใคร

ฟุบ! ร่างใหญ่โตเอนล้มไปด้านข้าง พร้อมกับเลือดอุ่นไหลออกมาจากบาดแผลข้างขมับ

แม่นราวจับวาง อีกนัดตรงเข้าขมับข้างของผู้ที่จับแขนเรียวเสลาขึงเอาไว้

ยังไม่ทันที่ชายลงพุงจะได้แก้กางเกงลงมาจนสุด หรือส่งเสียงร้องตกใจกับสิ่งที่เกิดขึ้นกับผู้เป็นเพื่อนร่วมเลว กระสุนจากปืนเก็ยเสียงนัดสุดท้ายก็ทะลุเข้าท้ายทอย รับรองได้ตายคาที่ ไม่มีใครต้องทรมาน ถือเป็นความปราณีจากเขาก็แล้วกัน

“ไอซิส...” เขารีบเข้าไปหาร่างเล็ก ดึงตัวเธอออกมาได้ร่างของศพผู้ชายพวกนั้น มือของเขาตีที่แก้มของเธอเบาๆอย่างเรียกสติ แต่ดวงตาของเธอกลับลอยขึ้นบนเสียแล้ว เธอพยายามที่จะควบคุมสายตามายังเขาแต่จนแล้วจนรอดก็ไม่อาจทำได้ น้ำตาเปรอะเปื้อนไปทั่วใบหน้า

“ไอ้พวกสารเลว!” ชายหนุ่มอดไม่ได้ที่จะสบถออกมา ก่อนจะรีบช้อนร่างบางของไอซิสขึ้นแนบอก แล้วพาเธอออกไปจากสถานที่แห่งนี้อย่างรวดเร็ว

เมื่อก้าวเดินลงมา เขาก็ได้ยินเสียงเพลงที่เปิดอยู่ดังพอควร จึงมั่นใจว่าผู้คนที่อยู่ข้างในนั้นจะไม่มีใครได้ยินเสียงที่เกิดขึ้นข้างบน ประตูทางออกถูกปลายเท้าของเขาเกี่ยวให้เปิดออก ก่อนที่จะเดินย้อนกลับมาทางเดิมเพื่อที่จะไปยังที่พักของเขา มองดวงหน้าไร้สีที่เหม่อลอยอย่างโล่งใจ ที่นอกจากยาที่คาดว่าน่าจะเป็นยาปลุกเซ็กส์แล้ว หญิงสาวก็ไม่ได้รับการทำร้ายร่างกายจากตรงอื่นอีก

“เฮ้ย!” เลล่าอุทาน เมื่อเกือบจะเดินชนเข้ากับร่างของผู้ร่วมงานคนสนิทของเธอ “นิโค!” ร้องเสียงหลง เมื่อเห็นว่าในอ้อมแขนของเขามีอะไรอยุ่

“หลังประตูนั้นมีศพ 3 ศพ ฝากจัดการหน่อย” ทีแรกว่าจะโทรเรียกลูกน้อยมาจัดการที่หลัง แต่เมื่อเจอเพื่อนสนิทจึงได้ถือโอกาสใช้ แล้วรีบเดินจากไป โดยไม่รอให้เพื่อนได้ซักถามอะไรไปมากกว่านี้

“...” เลล่าแทบจะตกอยู่ในสภาพเดดแอร์ ก่อนที่ส่ายหน้ากับเรื่องราวที่เกิดขึ้นอย่างกระทันหันเช่นนี้ เธอไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากทำตามที่นิโคลัสบอกหรือสั่งไว้เท่านั้น