หัวใจรัก ทาสจอมมาร

ลำดับตอนที่ #8 : ติดตาม

 

 

ติดตาม

ผ่านไป 3 วันอันแสนทรมานทั้งทางกายและใจ ไอซิสไม่สามารถติดต่อผู้ชายคนนั้นได้เลยแม้แต่น้อย เสมือนว่าเขาได้หายไปแล้วจากชีวิตเธอ หญิงสาวพยายามทำใจกับสิ่งที่เกิดขึ้น อย่างน้อยเธอก็ยังมีชีวิอยู่ พร้อมกับมิตรภาพใหม่ที่อยู่เคียงข้างเธอ

รัคไปเดินเรื่องเอกสารที่สถานทูตเรียบร้อยแล้ว รอเพียง 1 อาทิตย์เธอก็จะได้รับเอกสารชุดใหม่กลับมา ระหว่างนี้ไอซิสก็ทำตัวเป็นเจ้าบ้านที่ดี อาสาพารัคท่องเที่ยวไปตามสถนที่ต่างๆที่รัคได้วางแผนเอาไว้ตั้งแต่ต้น

“เวลาผ่านไปเร็วจัง” รัคเอ่ย มองถ้วยก๋วยเตี๋ยวเรือที่ถูกตั้งสูง 10 กว่าถ้วยข้างโต๊ะที่เธอและไอซิสเป็นผู้จัดการ

“ผ่านไปอาทิตย์หนึ่งแล้วใช่ไหม” ไอซิสพูดยิ้มๆ มองเพื่อนสาวตรงหน้าอย่างเอ็นดู เธอรู้สึกผูกพันกับหญิงสาวผู้นี้อย่างบอกไม่ถูก ถึงแม้ว่าหญิงสาวจะเคยแอบใช้ร่างเล็กของเพื่อนทดลองมองเพ็งเพื่อที่จะดูอนาคตอีกครั้ง แต่ก็ดูเหมือนว่าจะไม่สัมฤทธิ์ผล

ชีวิตของหญิงสาวดูเหมือนจะกลับมาเป็นปกติ สงบสุขอย่างเช่นที่เป็น เธอเริ่มรื้องานไพ่เรซิ่นของเธอขึ้นมาทำต่อ ใช้เวลาว่างไปกับการพาไอซิสเที่ยว แม้จะคิดถึงข้อความจากใครบางคน แต่ก็คงจะไม่มีอีกแล้ว เป็นเพียงคนที่ผ่านมาพบและผ่านไปเพียงเท่านั้น

“คุณไอเคยคิดอยากไปเที่ยวอังกฤษบ้างไหมค่ะ” คนที่เพิ่งวางตะเกียบจากก๋วยเตี๋ยวเรือเป็นคนสุดท้ายเอ่ยขึ้น

‘เราจะไปลอนดอนกันครับ’ จู่ๆภาพของผู้ชายคนนั้นก็ซ้อนทัพขึ้นมา

“เมื่อเร็วๆนี้ก็เคยคิดจะไปอยู่ค่ะ” ตอบกลับเสียงเรียบ พร้อมเผยรอยยิ้มบางออกมา

“ผลัดกัน คราวนี้คุณไอไปเที่ยวบ้านฉันไหมค่ะ” คนตัวเล็กนึกสนุก อยากทำตัวเป็นไกด์บ้าง

ผู้ถูกชวนไม่ได้ตอบตกลงในทันที เรื่องเงินไม่มีปัญหาเพราะหากเธอต้องใช้เงินที่ได้มาจากประกันก็คงไม่ร่อยหรอลงไปมากเท่าใดนัก ยังเหลือเงินทำทุน แต่บ้านนี่สิ หากเธอไปหลายวันใครจะช่วยดูให้กัน 

“ไว้คิดดูก่อนนะ” ไอซิสตอบออกไปในที่สุด

‘มาเถอะน่า อย่าอยู่คนเดียวเลย ถ้ากลัวไม่มีใครทำความสะอาดบ้าน ก็เรียกแม่บ้านเข้ามาทำความสะอาดใหญ่ก่อนมาก็ได้’ เสียงงอแงของรัคซาร์ดังมาตามสาย

นับตั้งแต่สาวลูกครึ่งกลับบ้านไปแล้ว ก็ยังโทรกลับมาสนทนากับไอซิสอย่างไม่ว่างเว้น แน่นอนว่าในยุคที่เทคโนโลยีไปได้ไกลขนาดนี้การคุยโดยวิดีโอคอลช่วยสร้างความสะดวกให้มาก

‘แล้วพอตอนกลับไปก็เรียกแม่บ้านมาช่วยทำความสะอาดอีกรอบไง ดีไหม ให้ฉันกลับไปช่วยทำความสะอาดก็ได้’ คนในสายยื่นข้อเสนอ

ไอซิสได้แต่หัวเราะออกมา ก่อนที่จะรีบยกมือไหว้หญิงสูงวัยที่เข้ามาร่วมกล้องกับเพื่อนสาวของเธอ

“สวัสดีค่ะ คุณแม่” เธอทัก

‘มาสิจ๊ะ เดี๋ยวแม่ซัพพอร์ตค่าใช้จ่ายให้’ ผู้สูงวัยเสนอ ได้ยินลูกสาวยกยอความดีจนอยากแทนคุณสาวน้อยหน้าตาสะสวยผู้นี้อยู่หลายครั้งแต่สาวเจ้าปฏิเสธตลอดก็ยิ่งทำให้รู้สึกไม่สบายใจ ตามประสาผู้ใหญ่

‘อาทิตย์หน้าแม่เป็นเจ้าภาพจัดงานเลี้ยงน้ำชาสไตล์อังกฤษ เชิญกลุ่มยิปซีเร่ร่อนมาร่วมงานด้วยนะ’ ผู้สูงวัยยื่นข้อเสนอที่เธอต้องหูผึ่ง ใครที่สนใจและคลั่งไคล้ในไพ่ยิปซีหรือทาโร่จะพลาดการพบปะกับกลุ่มคนยิปซีไปได้หรือ

“ยิปซีแท้ๆเลยหรือค่ะ” ไอซิสเริ่มยิ้มออกมาได้

‘เริ่มสนใจขึ้นมาแล้วสินะ’

“ค่ะ” หญิงสาวตอบรับอย่างไม่ปิดบัง

‘เป็นงานเลี้ยงน้ำชาที่แม่จัดให้ลูกพี่ลูกน้องของรัคซาร์จ๊ะ แม่ก็เลยหาอะไรที่ช่วยสร้างความเพลิดเพลินให้กับผู้สูงอายุอย่างแม่เสียหน่อย ก็เลยได้เชิญเผ่ายิปซีมาร้องเล่นเต้นรำให้ในงาน ได้ข่าวว่ามีแม่หมอที่ดูดวงได้แม่นมากๆอยู่ด้วยคนหนึ่ง’ ผู้สูงวัยกว่ายิ้มเมื่อกล่าวจบ ใบหน้าคมสวยเผยรอยยิ้มอย่างไม่อาจหุบลงได้ ณ จุดนี้แล้ว เธอยังจะต้องคิดอะไรมากอีกหรือ ไอซิสตอบตกลงในทันที หลังจากวันนั้นหญิงสาวก็ยุ่งอยู่กับการทำความสะอาดบ้านเมื่อมีเวลาว่าง ใช้เวลาที่เหลือรีบทำเรซิ่นไพ่ให้เรียบร้อย ซึ่งทุกอย่างเสร็จทันหลังจากที่ได้รับแจ้งผลการขอวีซ่า ทั้งหมดทั้งมวลต้องยกความดีความชอบให้กับครอบครัวของรัค เพราะจดหมายเชิญและการรับรองที่จะซัพพอร์ตค่าใช้จ่าย ทำให้การดำเนินเรื่องขอวีซ่าเป็นไปอย่างรวดเร็ว ไร้อุปสรรคใดๆ

“คุณไอ!!!!” เสียงใสแทบจะดังก้องสนามบิน ก่อนที่คนตัวเล็กจะโผเข้าหาเธอจนเกือบจะล้มลงไปนอนอยู่ที่พื้น

“ตายแล้วลูกคนนี้” เสียงดุดังอยู่ไม่ไกลกัน ร่างเล็กที่สวมกอดเธออยู่จึงจำเป็นต้องถอยห่าง

“สวัสดีค่ะคุณแม่” ไอซิสยกมือไหว้ผู้ใหญ่อย่างเคารพนบนอบ จนผู้เป็นแม่ของเพื่อนสาวเอ็นดูตั้งแต่แรกเห็น

“ไหว้พระเถอะลูก” คุณแม่ของรัคเข้ามาลูบหัวเธออย่างเอ็นดู จนความอุ่นวาบแล่นจากหัวไปตามแผ่นหลัง “เดินทางมาเหนื่อยไหม” 

“ไม่ค่ะ” ไอซิสส่ายหัวปฏิเสธ “นั่งดูหนังมาตลอดทางเลยค่ะ”

รัคและไอซิสหัวเราะออกมาพร้อมกัน เพราะเป้นอาการที่เกิดขึ้นเหมือนกันไม่ผิดเพี้ยน

“ตายแล้ว ถ้าอย่างนั้นคงง่วงแย่” ผู้เป็นแม่ของเพื่อนสาวเป็นกังวล

“ไม่เลยค่ะ...ตื่นเต้นมากกว่า”

“เอาล่ะ เรากลับบ้านกันเถอะ แม่ให้คนที่บ้านเตรียมอาหารไว้ให้แล้ว จะได้อาบน้ำพักผ่อน” 

เมื่อจบคำทั้งหมดก็เคลื่อนขบวนไปยังด้านหน้าของอาคารผู้โดยสารขาเข้า ยืนรอพูดคุยกันต่อได้อีกไม่กี่คำ รถคันหรูก็มาจอดเทียบ ก่อนที่คนขับรถจะมาช่วยไอซิสยกกระเป๋าไปเก็บหลังรถ ทั้งหมดจึงได้เคลื่อนขบวนออกจากสนามบิน

“นี่ๆ ตรงนี้ก็เป็นโฮสเทลของเรา” รัคชี้นิ้วผ่านกระจกรถยนต์ให้เพื่อนสาวดูส่วนหนึ่งของกิจการครอบครัว

“ว้าว! สวยจัง” คนที่อยู่ในเมืองมาตั้งแต่เด็ก เจอบ้านหลังน้อยราวกับเทพนิยายพร้อมกุหลาบที่บานสะพรั่งก็ตื่นตา

“บ้านนี้เป็นบ้านเก่าแล้ว สไตล์คอลเทจ คุณพ่อตกแต่งภายในให้ดูทันสมัยขึ้นมาก แต่ภายนอกยังคงความดั้งเดิมเอาไว้” ผู้เป็นแม่แอบยิ้มเมื่อลูกสาวที่ไม่รู้จักโตอธิบายอะไรเป็นการเป็นงาน

“อยากทำโฮสเทลแบบนี้บ้างจัง” ไอซิสมีภาพขึ้นมาในหัว ทำเป็นบ้านหลังเล็กๆน่ารัก เปิดเป็นโฮสทลน่าจะเป็นการลงทุนที่มีความสุขไม่น้อย หากได้อยู่ในสภาพแวดล้อมที่เราอยากจะอยู่เช่นนี้

“ก็ทำดูสิจ๊ะ” หญิงสูงวัยมองหญิงสาวที่นั่งมาด้วยอย่างเอ็นดู ยิ่งได้ฟังเรื่อราวที่ลูกสาวเล่าให้ฟังแล้วก็สงสาร เป็นเด็กกำพร้าพ่อแม่ตั้งแต่น้อย ในช่วงที่คุณย่าเพิ่งเสียไปยังถูกแฟนทิ้งอย่างไม่ใยดีอีก ทำไมโชคชะตาถึงได้เล่นตลกกับสาวน้อยที่ช่างแสนดี และสะสวยขนาดนี้ด้วยนะ “มีอะไรปรึกษาแม่ได้หมดเลย” 

“หนูขอลองคิดให้ละเอียดรอบคอบอีกทีนะคะ กลัวทำมาแล้วไม่มีคนเข้าพัก เงินคงจมไปหลายปีเลย”

“จ๊ะ ถ้ามีอะไรที่แม่ช่วยได้ก็บอกมาอย่างไม่ต้องเกรงใจเลยนะ เราจะทำโรงแรม ทำโฮสเทลสิ่งสำคัญมากๆคือทำเล ของทางบ้านเราก็ใช่ว่าจะมีลูกค้าเข้ามาตลอด อาศัยได้หอพักให้นักศึกษานี่ละจ๊ะที่เป็นรายได้ประจำ” คุณแม่ของรัคอธิบาย ซึ่งไอซิสก็รับฟังและเก็บข้อมูลทุกอย่างดิบดี เผื่อมีโอกาสข้อมูลเหล่านี้จะเป็นประโยชน์กับเธออย่างมากเลยทีเดียว