หัวใจรัก ทาสจอมมาร

ลำดับตอนที่ #4 : ข้อความจากเขา

ข้อความจากเขา

ติ๊ง! ติ๊ง! ติ๊ง! 

เสียงข้อความดังขึ้นรัวๆ จนไอซิสแปลกใจ หญิงสาวไม่มีเพื่อนสนิทที่ไหน หรือญาติที่พอจะส่งข้อความมาพูดคุยเล่นได้ ทำให้เธอใจเย็นกับข้อความที่ส่งมา ไอซิสชอบที่จะใช้เวลาก่อนนอนกับไพ่ของเธอ มันเป็นเรื่องที่น่าหลงใหลและลึกลับชวนค้นหา

มีความสามารถพิเศษอย่างหนึ่งที่แอบซ่อนอยู่ในตัวของหญิงสาวนั่นก็คือบางครั้งเธอจะสามารถมองเห็นอนาคตที่เกิดอันใกล้ได้ เพียงแค่ได้สัมผัสกับตัวของคนผู้นั้น แต่ก็ใช่ว่าจะเกิดขึ้นได้กับทุกคน เพราะฉะนั้นหญิงสาวจึงไม่มีทางที่จะรู้เลยว่าสิ่งที่เธอจะมองเห็นได้นั้นจะเกิดขึ้นกับใคร

“ฮ้าว!” ไอซิสเอามือป้องปากหาว พรางสงสัยว่าทำไมวันนี้ถึงง่วงไวเหลือเกิน อาจจะเป็นเพราะเหตุวุ่นวายที่เกิดขึ้นอยู่ทั้งวันก็เป็นได้ เธอมองงานอกแบบไพ่ทาโรห์ที่ตั้งใจจะส่งไปขึ้นแบบเป็นซิลิโคนก่อนจะนำมาพิมพ์เรซิ่นด้วยตัวเองทั้ง 78 ใบ ซึ่งตอนนี้เธอออกแบบไปได้ทั้งหมด 30 กว่าใบแล้ว

หญิงสาวเดินไปหยิบโทรศัพท์ขึ้นมา ตั้งใจว่าจะกดเปิดระบบห้ามรบกวน แต่ข้อความที่โชว์ขึ้นมาอยู่บนหน้าจอ ทำให้เธอต้องเปลี่ยนใจ

‘สวัสดีครับ’

‘ทำอะไรอยู่หรือครับ’

‘ลืมเรื่องที่สัญญากับผมไปแล้วหรือยังน้า’ ประโยคสุดท้ายทำเอาไอซิสถึงกับต้องยิ้มออกมา เธอรู้ว่าผู้ชายคนนี้ตั้งใจที่จะจีบกับเธอตั้งแต่แรกเห็น ถึงได้จงใจเลี้ยงเหล้าเธอเช่นนั้น แต่การที่เขาไม่ฉวยโอกาสกับเธอแม้ว่าจะทำได้ ก็เลยทำให้เขาดูน่าสนใจขึ้นมานิดหน่อย

‘สวัสดีค่ะ ฉันไม่ลืมหรอกนะคะ แต่วันนี้ฉันยุ่งมาก และพรุ่งนี้ก็เป็นวันอาทิตย์ ฉันขอนัดคุณเป็นเย็นวันจันทร์ได้ไหมค่ะ’

ติ๊ง! เสียงข้อความตอบกลับมาแทบจะในทันที ทำให้มือที่กำลังจะวางโทรศัพท์ลงบนที่นอนถึงกับสะดุ้ง

‘ทำไมไม่เป็นพรุ่งนี้ละครับ’ ไอซิสขมวดคิ้วกับคำถามกลับของชายหนุ่มที่เพิ่งเจอ

ติ๊ง! ยังไมทันที่หญิงสาวจะได้พอมพ์ตอบ นิโคลัสก็รีบตอบกลับมา

‘พอดีว่าวันจันทร์ผมจะต้องบินไปทำงานที่ต่างประเทศ หากพรุ่งนี้เราไม่ว่างเจอกัน คงอีกนานกว่าที่ผมจะได้พบกับคุณอีก’

“อย่างนั้นเองเหรอ” ไอซิสพึมพำอย่างใช้ความคิด ฌดยปกติแล้วในวันอาทิตย์หญิงสาวมักจะใช้เวลาอยู่บ้าน พักผ่อน ทำความสะอาด...แค่ทำอะไรต่างไปจากเดิมสักวัน คงไม่เป็นอะไรหรอกมั้ง

‘พรุ่งนี้ก็ได้ค่ะ เดี๋ยวฉันส่งชื่อร้านที่เราจะไปให้ในตอนเช้านะคะ’ ไอซิสตอบกลับ ก่อนจะกดหยุดการแจ้งเตือนลงบนโทรศัพท์ แล้ววางโทรศัพท์ไว้บนโต๊ะทำงานของเธอตามเดิน ก่อนจะเดินกลับเข้าห้องนอนของเธอ

ไอซิสไม่ได้สนใจกับข้อความที่ตามมาหลังจากนั้น จนกระทั่งเข้าเช้าอีกวันหนึ่งที่เธอลุกมาทำอาหารเช้าง่ายๆเผื่อแขกที่มาพักด้วย

“น่าอายจัง ที่ตื่นหลังเจ้าบ้านแบบนี้” รัคเอ่ย สีหน้าเต็มไปด้วยความกังวล

เจ้าบ้านหันมายิ้มให้อย่างไม่ใส่ใจ ก่อนจะกลับไปจดจ่อกับสิ่งที่ทำอยู่ตรงหน้า

“มีอะไรให้ฉันช่วยไหมค่ะ” ไอซิสหันกลับมาตามคำขอของผู้เป็นแขก

“อืม...ช่วยเติมน้ำลงกาแล้วต้มน้ำให้หน่อยได้ไหมค่ะ ตื่นเช้าชักอยากกาแฟเสียแล้ว” เจ้าของบ้านเสนอ

“ได้ค่ะ” รัคตอบรับก่อนที่จะรีบไปทำตามที่เจ้าของบ้านบอก

รัคเป็นผู้หญิงที่แตกต่างจากไอซิสอย่างสิ้นเชิง ดวงตาคม เบ้าตาชัดเจน ขนตาเป้นแพหนาธรรมชาติราวกับตุ๊กตา ผิวขาวอมเหลือง หน้าอกที่เห็นเด่นชัดแม้จะอยู่ในเสื้อตัวหลวมโครก สะโพกที่ผ่ายออกจนทำให้เห็นเอวชัดเจน

“คุณไอกำลังทำอะไรอยู่อย่างนั้นเหรอค่ะ”

“โจ๊กค่ะ เคยทานไหมค่ะ” ไอซิส เริ่มบีบหมูเด้งที่อยู่ในถุงพลาสติกลงไปในหม้อน้ำซุป ก่อนจะตักข้าวที่เธอคนไว้จนได้ที่แล้วใส่ลงไป คนจนน้ำข้นเนียยจึงตักใส่ถ้วยแล้วนำไข่ที่ต้มไว้แล้วมาตอกใส่ลงไป โรยต้นหอม ขิงและพริกไทย ก็ส่งถ้วยให้กับรัคที่จับจ้องเธอไม่วางตา

“กลิ่นน้ำซุปหอมจัง รัคเคยทานช่วงไม่สบายค่ะ พี่เลี้ยงมักจะทำให้ทานกับข้าวต้มเปล่าๆ ที่แยกทานกับอาหารอีกหลายๆอย่างนั่นด้วย”

“น้ำซุปไอทำเองค่ะ ใช้เวลาเคี่ยวนานเลยชอบทำแช่ตู้เย็นเอาไว้” ไอซิสหันมาพร้อมกับถ้วยข้าวของตัวเอง แล้วเดินนำผู้เป้นแขกมายังโต๊ะนั่งกินข้าวตัวเล็ก ที่ปกติแล้วจะมีแค่ย่าและเธอเท่านั้นที่ใช้ บ้านนี้ไม่ได้ใช้รับแขกมานานมากนับตั้งแต่ที่เธอเรียนจบม.ปลาย แขกที่มาพักกับเธอในตอนนี้เป็นเพื่อนคนหนึ่งที่เธอคิดว่าเธอสนิทด้วยในตอนนั้น

“คุณไอเก่งจังเลย” รัคเอ่ยชม เพราะเธอแค่เจียวไข่กินกับข้าวยังยาก

“ไม่เท่าไหร่หรอกค่ะ” ไอซิสรีบปฏิเสธ เพราะเอาเข้าจริงแล้วรสชาติอาหารของเธอก็ไม่ได้ดีเด่อะไร เทียบกับอาหารที่ย่าทำไม่ได้เลยด้วยซ้ำ เธอถนัดที่จะใช้ของสำเร็จรูปมากกว่า

กล่าวจบไอซิสก็เริ่มตักอาหารเข้าปาก ก่อนที่กาน้ำจะเด้ง ผู้เป็นแขกจึงรีบไปหยิบแก้วที่วางเรียงอย่างเป็นระเบียบมา 2 ใบ ไอซิสมองสาวน้อยที่ชงาแฟให้ตัวเองก่อนจะหันมาทางเธอ

“กาแฟ 2 น้ำตาล 1 ค่ะ” ไอซิสบอกก่อนที่รัคจะได้เอ่ยปากถาม

“ไม่ใส่ครีมเทียมหรือค่ะ” รัคมอง คงจะขมน่าดู อันที่จริงเธอไม่ชอบใส่เครีมเทียมเท่าไหร่ เธอชอบนมมากกว่า แต่จะถามเจ้าบ้านก็ดูไม่น่ารักเท่าไหร่ เธอมาอาศัยเขาอยู่ ไม่อยากมองว่าเป็นคนเรื่องมาก

“ตอนเช้าไม่ค่ะ ทานแบบนี้ดีต่อสุขภาพมากกว่า แต่ถ้ามีแก้วสองแก้วสามไอจะใส่นมสดแทนค่ะ” เจ้าของบ้านตอบ

“...แล้วครีมเทียม”

“ไอไว้ใช้เวลาขี้เกียจค่ะ บางทีชงเองก็มักจะเผลอใส่เป็นประจำ” ว่าแล้วก็หัวเราะออกมา ดูเหมือนสาวน้อยชอบที่จะชงกาแฟใส่นมมากกว่าครีมเทียม

“ที่บ้านรัค ชงแบบนมสดตลอดเลยค่ะ” รัคบอก ก่อนจะถือปก้วกาแฟทั้งสองแก้วมาวางไว้หน้าเจ้าของบ้านและของเธอ

“ปกติรัคไม่ค่อยได้ทานข้าวเช้า แค่กาแฟกับขนมนิดหน่อย รัคเลยชอบใส่นมลงไป ทำให้กาแฟไม่ร้อนมากแล้วดื่มได้เลย” 

“อ๋อ!” ไอซิสพยักหน้ารับอย่างเข้าใจ ก่อนที่จะก้มลงไปตักโจ๊กใส่ปากต่อ

“คุณไอต้มไข่อย่างไรถึงเป็นแบบนี้ได้ค่ะ” แขกสาวเขี่ยไข่แดงที่มีไข่ขาวสุกเหลวๆห่อหุ้มอยู่บางๆ ที่เหลือกระจายอยุ่บนข้าวสีอ่อนเนียนนุ่ม

“ไอซื้อแบบที่เขาต้มมาแล้วติดตู้เย็นไว้ค่ะ เรียกว่าไข่ออนเซ็น ไอต้มแบบนี้ไม่เป็นหรอกค่ะ” เจ้าบ้านตอบไปตามตรง

“อะ ค่ะ!” รัครู้สึกทึ่ง ไอซิสรู้จักผสมผสานอาหารทำเองกับอาหารสำเร็จรูปให้ออกมาน่าทานอย่างนี้ได้อย่างไร หากเธอได้เรียนรู้เรื่องนี้กับไอซิสคงช่วยประหยัดค่าครองชีพของเธอไม่น้อยเลยทีเดียว

เมื่อทั้งสองทานอาหารเรียบร้อยแล้วจึงช่วยกันเก็บล้าง แม้ว่ารัคจะอาสาทำเพียงผู้เดียวก็ตาม ไอจึงเก็บข้าวของ เพราะหากเธอไม่ให้รัคทำอะไรเลยสาวน้อยจะรู้สึกเกรงใจ และอึดอัดเอาเสียเปล่าๆ

“วันนี้คุณไอจะไปเปิดร้านไหมค่ะ” รัคถามเมื่อพวกเธอต่างไม่มีอะไรต้องทำแล้ว

“ไม่ค่ะ งานเมื่อวานมีแค่วันเดียว วันนี้ไอว่าจะพาคุณรัคไปซื้อของเพิ่มเติม”

“อ่ะ จริงด้วยค่ะ” เสื้อผ้าที่รัคซื้อมาเมื่อวานแค่พอใส่ หากจะไปสถานทูตคงต้องหาชุดสุภาพที่เธอใส่อยู่ในตอนนี้ “แต่รัคไปคนเดียวได้นะคะ”

ทั้งสองคนตกอยุ่ในความเงียบ ไอซิสคิดถึงเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นกับรัคเมื่อวาน หญิงสาวทั้งสองคนสบตากัน เป็นรัคที่ยิ้มแห้งออกมา ไอซิสสะบัดหัวเบาๆ

“เราไปด้วยกันดีกว่าค่ะ” เจ้าของบ้านสรุป