หัวใจรัก ทาสจอมมาร

ลำดับตอนที่ #12 : ...ด้วยกัน

< 

 

...ด้วยกัน

ไอซิสจำไม่ได้ว่าเวลาผ่านไปนานเท่าไหร่แล้ว เธอหลับไปด้วยความอ่อนเพลีย ลืมตาตื่นขึ้นมาภายใต้วงแขนของชายหนุ่มที่รองใต้คอของเธอเอาไว้ น่าแปลกที่มันควรจะแข็งกระด้าง กลับทำให้เธอนอนหลับสบายขึ้นมาอย่างบอกไม่ถูก

เมื่อคิดว่าตัวเองพอที่จะมีแรงขึ้นมาได้แล้ว ก็ขยับตัวลุกขึ้น แต่ก็ต้องชะงักเพราะมือแกร่งของคนที่เธอคิดว่าหลับคว้าข้อมือของเธอเอาไว้

“จะไปไหนครับ”

“ไปอาบน้ำค่ะ” เธอมอง เลือกที่จะไม่หันไปมองร่างเปลือยเปล่าของเขาที่เธอยอมรับว่าน่ามองจริงๆ

“ไปด้วยกันสิครับ” 

“ไม่เป็นไรค่ะ” ไอซิสรีบปฏิเสธเมื่อเจ้าของห้องปล่อยมือของเธอให้เป็นอิสระ แต่เมื่อเธอพยายามที่จะก้าวเท้าออกจากตรงนี้ก็รู้สึกเจ็บแปล๊บจากส่วนที่อ่อนไหมขึ้นมาจนถึงในช่องท้องน้อย จนต้องนั่งลงกับพื้นกระทันหัน ก่อนหน้านี้เธอไม่รู้สึกเจ็บมาก่อน

ของเหลวบางอย่างที่ไหลออกมาจากเรือนร่างของเธอทำให้สีเลือดซับขึ้นดวงหน้างามอีกครั้ง น้ำของเขาอยู่จนเต็มภายในช่องท้องของเธอ

“เป็นอะไรไหมครับ” เสียงถามมาพร้อมกับร่างเปลือยที่นั่งยองๆอยู่ด้านหน้าของเธอ เปิดเผยท่อนเนื้อโตใหญ่นุ่มนิ่มแกว่งไปมาตามแรงโน้มถ่วงโลก จนหญิงสาวต้องเบี่ยงหน้าหนี ไอซิสรู้สึกได้ถึงชีพจรที่เต้นรัวเร็ว ใบหน้าร้อนซ่านราวมีเครื่องฉีดไอร้อนใส่หน้าอีกครั้ง

“มะ ไม่ค่ะ” ปากกับสิ่งที่รู้สึกไม่ตรงกันเสียแล้ว ไอ้นั่นนะหรือที่เข้าออกเธออยู่แทบทั้งวัน ทั้งคืน นี่ขนาดยังไม่แข็งตัว ยังใหญ่ขนาดนี้เลยแล้วเอรับทั้งหมดนี่เข้าไปในร่างกายได้อย่างไร

“หิวไหมครับ”

“มะ ไม่ค่ะ”

นิโคลัสไมได้รับรู้ถึงเสน่ห์ของตัวเองในตอนนี้เลยแม้แต่น้อย มองไปยังร่างของหญิงสาวที่เปลือยหมดทั้งกาย พร้อมกับรอยสีกุหลาบ รอยฟันที่เขาทำไว้ตีตราจองร่างเล็กที่มีเขาเป็นคนแรกอย่างพอใจในผลงานของตัวเอง

“ผมช่วยพาลุกขึ้นนะครับ” เขาพยุงเธอโดยไม่รอคำขออนุญาต จึงได้เห็นของเหลวที่ไหลลงมาตามขาอ่อนของเธอเป็นทาง กลิ่นคาวนั้นเป็นของเขา และเขาชอบที่มันอยู่บนตัวเธอ แต่ไอซิสไม่คุ้นชินเอาเสียเลย

เมื่อเธอพยายามที่จะก้าวไปยังจุดหมายที่เธอตั้งใจไว้ก็รู้สึกปวดไปทั่วส่วนที่อ่อนไหวของเธอ นิโคลัสเห็นท่าไม่ดีจึงช้อนร่างบางไปนั่งอยู่บนขอบเตียง

...หรือว่าเขาจะกินเธอหนักหน่วงเกินไป จนลืมไปว่านี่เป็นครั้งแรกของไอซิส คิดได้ก็อยากจะหยุมหัวตัวเองแรงๆ...

“จะทำอะไรค่ะ” หญิงสาวรีบหุบเรียวขาเมื่อนิโคพยายามผลักขาของเธอให้แยกออกจากกัน

“เจ็บมากไหมครับ” สายตาของชายหนุ่มเป็นประกายวาววับ

“นะ นิดหน่อยค่ะ” เธอเลี่ยง พยายามไม่มองไปที่ใบหน้าอันน่าหลงใหลของเขา เพราะกลัวใจตัวเอง

“มันบวมเบ่งและแดงมากเลยนะครับ” เขาพูดอย่างเห็นใจเธอ สีหน้าที่เต็มไปด้วยความกังวลบ่งบอกว่าสิ่งที่เขาพูดมานั้นล้วนห่วงเธอจากใจจริง แต่ทำไมมันทำให้หน้าของเธอร้อนฉ่าจนขึ้นไปถึงหูอีกแล้วล่ะเนี่ย!

ของเหลวของเขาที่ยังไหลซึมออกมาจากช่องทางสีสดทำเอานิโคลัสต้องกลืนน้ำลายตัวเองลงคออีกเสียหลายอึก บังคับลิ้นตัวเองไม่ให้ฉกลงไปราวกับงูพิษที่เจอเหยื่ออันโอชะ

นิโคลัสหลับตาลงนับ 1-5 แล้วดึงสติของตัวเองกลับมา ได้ผล...เขารีบลุกไปเอาอ่างน้ำที่วางไว้อยู่ตรงหัวนอนมาวางลงข้างเท้าของหญิงสาว มือก็ปัดหัวเข่าของหญิงสาวให้เปิดออก ก่อนจะบิดผ้าขึ้นมาซับของเหลวที่ไหลออกมาจากช่องทางสีสดนั้น

“ให้ฉันทำเองเถอะค่ะ” ไอซิสไม่ไหวแล้วจริงๆ หัวใจของเธอเต้นหวิวๆอย่างไม่คเยเป็นมาก่อน

“ผมทำให้คุณต้องเป็นแบบนี้ ให้ผมทำเถอะครับ” สีหน้าเคร่งเครียดของนิโคลัสทำให้หญิงสาวไม่อาจที่จะปฏิเสธได้

“คุณเจอฉันได้อย่างไรค่ะ” 

“บังเอิญนะครับ ที่พักกับที่ทำงานของผมอยู่แถวนี้พอดี”

ไอซิสเหลือบสายตาไปมองปลอกใส่ปืนพร้อมกับปืนสั้นสีดำทิ้งอยู่ข้างเตียงจากเหตุชุลมุนระหว่างเธอกับเขาที่เกิดขึ้นเมื่อกลางวัน เมื่อคิดประมวลผลกับภาพที่เห็นเธอก็พอที่จะคาดเดางานเข้าเขาได้

“คุณฆ่าคนพวกนั้น” ไอซิสเอ่ยออกมาเหมือนนึกได้

“ก็มันทำร้ายคุณ” คิดแล้วยังแค้นไม่หาย น่าจับตัวพวกมันไปฉีดยาชาแล้วเฉือนเนื้อหนังให้ทรมานทีละน้อยก่อนตาย แบบนี้มันสบายเกินไป เป็นครั้งแรกที่เขานึกเกียจฝีมือแม่นปืนของตัวเอง

“เฮ้อ!” ไอซิสได้แต่ถอนหายใจออกมา เธอไม่รู้จะตอบโต้อะไรผูชายตรงหน้าได้ เหมือนว่าสิ่งที่เขาทำนั้นถูก...แต่ก็ไม่ควรทำไหมล่ะ

“คุณจะไม่โดนตำรวจจับเอาหรือค่ะ”

“คนเลวๆหายไปสองสามคน ไม่มีใครตามจับผมหรอกครับ” ยังคงจดจ่ออยู่กับกลีบอูมตรงหน้า เรียวนิ้วกรีดไปตามแพรไหมสีดำที่ปกคลุมเนื้ออ่นชวนขบเอาไว้

“อะ อือ อย่าเล่นสิค่ะ”

“ก็คุณไม่สนใจผมเลย คุณละครับมาอยู่ที่นี่ได้ยังไง”

“ฉันมาเที่ยวบ้านเพื่อนนะคะ” นิโคลัสนึกถึงผู้หญิงตัวเล็กที่เขาเจอตอนพาไอซิสย้อนกลับไปส่งที่บ้าน

“คุณรัคซาร์อย่างนั้นหรือครับ”

“อืม” คางเรียวพยักหน้ารับ ไม่แปลกใจแล้วว่าเขารู้ได้อย่างไร

ชายหนุ่มปล่อยผ้าขนหนูผืนเล็กลงอ่างน้ำ ก่อนจะบิดขึ้นมาอีกครั้งแล้วขึ้นไปนั่งอยู่บนขอบเตียงกับหญิงสาว ค่อยบรรจงเช็ดไปที่ลำคอ ไล่เรื่อยมายังหน้าอกที่เม็ดสีสวยเริ่มตั้งชูชันอีกครั้ง

“น้ำลายผมคงทำให้คุณรู้สึกเหนียวเหนอะน่าดู” ไอซิสไม่ตอบอะไรกับคำนั้น แต่ตอนนี้เธออยากจะเอาหน้าของเธอซุบหนีลงหมอนเสียให้รู้แล้วรู้รอด

นิโคลัสลากผ้าเช็ดทำความสะอาดให้ร่างบางอย่างหมดจดจนตัวของเธอขึ้นสีระเรื่อราวกุหลาบอังกฤษ จนเขาอยากที่จะเข้าคลุกวงในให้เธอสกปรกอีกครั้ง

“ขอบคุณนะคะ” ไอซิสว่าเมื่อเขาทำให้เธอรู้สึกสบายตัวขึ้นมาบ้างแล้ว ก่อนที่จะหันหาเสื้อผ้าของเธอ

“จะใส่เสื้อผ้าหรือครับ” น้ำเสียงของเขาเบาลงมาเหมือนคนเศร้าใจ

“อะ เอ่อ” เธอไม่รู้ว่าในสถานการณ์เช่นนี้เธอควรกลับไปใส่เสื้อผ้าหรือไม่ แต่ไม่อยากเห็นชานหนุ่มหุ่นฮอตร้อนแรงต้องคอตก เธอเลยส่ายหัวปฏิเสธ

“เห็นกระเป๋าของฉันไหมค่ะ” ชายหนุ่มส่ายหัวปฏิเสธ คงตกอยู่ที่ไหนสักแห่งในที่เกิดเหตุ

“เดี๋ยวผมโทรถามเพื่อนก่อนครับ” เขามองร่างของหญิงสาวราวเป็นสมบัติที่หวงแหนที่สุด เขาเปิดผ้าห่มสีขาวออกกว้าง ตบเตียงให้หญิงสาวมาหา ก่อนจะยกผ้าห่มคลุมร่างบางเอาไว้

“นอนต่ออีกสักหน่อยนะครับ เดี๋ยวผมจะจัดการเรื่องกระเป๋าให้ แล้วก็...เราคงต้องสั่งอาหารมาทาน”

“ค่ะ” ไอซิสตอบรับอย่างว่าง่าย เมื่อร่างกายรู้สึกสบายแล้ว ผ้าห่มคลุมที่สร้างความอบอุ่นก็ทำให้เปลือกตาของหญิงสาวหนักขึ้นมาได้อย่างง่ายดาย

เพียงจุมพิตอบอุ่นสัมผัสเข้าที่หน้าผากมน ไล่ความอบอุ่นให้เกิดขึ้นไปทั่วร่างกาย หัวใจของไอซิสก็โหมกระหน่ำ รอยยิ้มเจ้าเล่ห์ประดับอยู่ที่มุมปากของเขา มองเพียงศีรษะที่โผล่ขึ้นมาอย่างเอ็นดู

นิโคลัสรู้อยู่เต็มอกว่าความรู้สึกที่เขามีให้ต่อหญิงไทยคนนี้ ไม่ได้เป็นเพียงความใคร่เท่านั้น เขาต้องการมากกว่านั้น และมองเห็นอนาคตของเขาและเธอคู่กันอยู่ลางๆ