หัวใจรัก ทาสจอมมาร

ลำดับตอนที่ #10 : ช่วยเหลือ

   

ช่วยเหลือ

นิโคลัสวางร่างบางลงบนที่นอนนุ่มอย่างเบามือ แม้ว่าตัวของหญิงสาวจะไม่หนักมาก แต่การที่ต้องอุ้มเดินมาไกลกว่าหลายร้อยเมตร ขึ้นบันได้ ขึ้นลิฟท์ จนเดินมาถึงห้องในตอนนี้ก็เหนื่อยไม่ใช่น้อย

“ระ ร้อน” เมื่อเนื้อผิวไม่ได้สัมผัสกับลมเย้นภายนอก ไอร้อนก็เตรียมพร้อมที่จะปะทุออกมาได้ทุกเมื่อ

“ไอซิส” คนตัวใหญ่เอ่ยเรียกอีกครั้ง แต่ก็ไม่สามารถดึงสายตาของหญิงสาวกลับมาที่เขาได้ พวกนั้นมันเอายาตัวไหนให้เธอกินกัน หากเป็นเช่นนี้ต่อไป ไอซิสจะรู้สึกทรมานจนสามารถกลั้นหายใจไปได้เลย

นิโคถอดเสื้อสูทสีดำของตัวเองที่ชายเลอะเลือดโสโครกของพวกชั้นต่ำลงไปกองที่พื้น สายหนังที่ดึงรั้งไหล่กว้าง ก่อนจะตามด้วยเข็มขัดออกมา

น้ำเย็นเฉียบถูกเทใส่อ่างแก้วใบไม่ใหญ่มากนัก ก่อนจะเติมน้ำแข็งลงไป ให้มั่นใจได้ว่าใครก็ตามที่ได้สัมผัสน้ำนี้จะต้องสะดุ้งรู้สึกตัวขึ้นมาอย่างแน่นอน

ผ้าขนหนูผืนเล็กที่เขาไว้ใช้เช็ดมือถูกนำมาซักขนสะอาดก่อนจะลงไปแช่อยู่ในอ่างน้ำแข็งเย็นเฉียบจนไอเย็นลองละล่องออกมา

สายตาคมมองร่างบางในชุดกางเกงหนังที่เธอมักสวมใส่อยู่เป็นประจำกับเสื้อครอปไหมพรมถักแขนยาวสีเหลืองไข่ไก่ เป็นชุดที่โชว์รูปร่างอยุ่เพียงเล็กน้อยเท่านั้น หากเทียบกับเลล่าก้ต่างกันหลายขั้น ทำไมเธอถึงโดยเพ่งเล็งจากพวกเดนมนุษย์นั้นได้กัน

ใบหน้าซีดเซียวที่สะบัดไปมาจนผมสยายเต็มที่นอน เริ่มขึ้นสีแดงราวกระดองปูที่ถูกความร้อนทำให้สุก ริมฝีปากบิดเบี้ยวราวกับต้องการสื่อสารอะไรบ้างอย่างแต่ยังไม่อาจกลั่นคำพูดหลุดจากลำคอได้

นิโคลัสบิดผ้าขนหนูผืนเล็ก ก่อนค่อยๆซับไปบนหน้าผากที่อุณหภูมิสูงจนชายหนุ่มเกือบจะได้ยินเสียฉ่า ผ่านใบหน้าของหญิงสาว ไล่เรื่อยไปทั่วใบหน้า ก่อนจะมายังซอกคอเรียวเนียน

ควับ! มือเล็กของไอซิสคว้าข้อมือของเขาเอาไว้ นิโคทำได้เพียงหยุดนิ่ง สัมผัสได้ถึงอุณหภูมิร้อนที่ลวกผิวของเขา

“ร้อนจัง...” เสียงหวานเอ่ยหลุดออกมาจากริมฝีปากที่ขึ้นสีแดงระเรื่อจนบวมเจ่อนั้นได้ในที่สุด

“เดี๋ยวผมเปิดแอร์ให้นะ” เขาตอบกลับเสียงอ่อนโยน ร้อยวันพันปีเคยเปิดแอร์เสียที่ไหน จึงใช้เวลาหารีโมทอยู่สักพัก ปกติแล้วเข้าห้องเขามักจะเปิดแต่เพียงฮีตเตอร์เท่านั้น

“ฮือ อะ อือ” เสียงครางผ่านริมฝีปากของไอซิส พร้อมกับมือที่พยายามดึงเสื้อไหมพรมของตัวเองออกทางหัว

หน้าท้องเนียนวับๆแวบๆ จึงปรากฏแก่สายตาของชายหนุ่ม ความทรมานกับภาพที่เห็นตรงหน้ากลั้นหยาดน้ำในลำคอของเขาให้เหนียวหนืด จนเทียบจะไหลกลับลงไปในลำคอไม่ได้

“ไอ...” เขาเรียกชื่อเธอ พยายามหยุดมือของหญิงสาวเอาไว้ ไม่เช่นนั้นเขาคงไม่อาจที่จะเช็ดตัวของหญิงสาวด้วยน้ำเย็นได้

“ช่วยฉันด้วย ฮะ ฮือ” เสียงร้องขอกระเส่า สะโพกอวบแอ่นยกขึ้นลง พร้อมร่างที่บิดไปมาทำเอาผ้าขนหนูหลุดจากมือของนิโค

ไอซิสเป็นผู้หญิงที่เขาเคยต้องการครอบครองอยู่แล้ว จนเมื่อต้องกลับมาประจำที่อังกฤษกระทันหัน แล้วต้องส่งเธอกลับบ้านเพราะเรื่องราวในคราวนั้น เขาก็ไม่อยากจะให้เธอมาเสี่ยงกับเขามากไปกว่านี้ หากได้สัมผัสเธอ เขาคงไม่อาจปล่อยเธอไปได้เหมือนเมื่อเดือนก่อนเป็นแน่

ดวงตาหวานมองหาเขาจนเจอ แววตาที่หวานเยิ้มมากกว่าปกติ ทำให้ร่างกายของชายหนุ่มตื่นตัว หยาดหยดที่เต็มไปด้วยความต้องการมันแสดงออกมาอย่างแจ่มชัด

“ช่วยฉัน....ได้โปรด” เสียงกระเส่าที่มาพร้อมดวงตาสิเน่หา กดทับความเป็นสุภาพบุรุษไว้ภายใต้อารมณ์ ที่ต้องการอยากจะครอบครองร่างบางเป็นทุนเดิมอยู่แล้ว

“คุณแน่ใจนะ” 

ร่างบางภายใต้เขาพยักหน้ารัวๆ พร้อมกับดึงสาบคอเสื้อของเขาให้เข้ามาแนบปากกับเธอ

“อืม....” ไอซิสตอบรับอย่างพอใจ เมื่อได้ครอบครองริมฝีปากหนาหยักเป็นกลีบได้ลูบ

กลิ่นที่อบอวนอยู่ในริมฝีปากของหญิงสาว ทำให้นิโคลัสนึกถึงเหล่าชายพวกนั้น แทนที่เขาจะรังเกียจและผละออกจากช่องทางนุ่มของไอซิส ชายหนุ่มกับป้อนของเหลวเขาเขาเข้าไปภายในโพรงนิ่มของเธอ หยอกเย้าจนเธอมอบเรียวลิ้นให้ แล้วดูดดึงจนเธอแห้งผาก ก่นที่จะกระตุ้นให้เธอผลิตมันขึ้นมาอีกครั้ง ดุนดัน ดุนดุดอยู่เช่นนั้น จนไอซิสหายใจไม่ทัน เขาจึงจำยอมปล่อยริมฝีปากที่ประดับไปด้วยกลีบหวานอวบอูมเป็นอิสระ

ไอซิสยังคงอ้าปากค้าง จนเห็นหยาดใสของเขาและเธอเชื่อมต่อกัน อุณภูมิร่างกายของเขาเริ่มพุ่งขึ้นสูงแข็งกับร่างบาง

กระดุมที่กางเกงถูกปลดออกมา เหลือเพียงชั้นในสีขาวที่โชว์ท่อนลำกำยำสู่สายตาของหญิงสาวอย่างชัดเจน

แม้สมองจะยังกลับมาทำงานไม่ครบถ้วน ทั้งที่พยายามจะห้ามเขา สุดท้ายแล้วร่างกายของเธอที่แสดงออกไปก็เสนอเขาไปเสียมากมาย

นิโคลัสเลื่อนกางเกงหนังที่บุขนเพิ่มความอบอุ่นภายในลงมา ผ้าชิ้นจิ๋วที่ปกปิดกลางเรือนร่างฉ่ำชื้นจนนิโคอดไม่ได้ที่จะไล่นิ้วไปตามกลีบที่แทบจะหนีออกมาสูดอากาศบริสุทธิ์นอกผ้าจิ๋วที่เจ้าของใช้ปกปิดเอาไว้

เสื้อไหมพรมที่สวมอยู่ลงไปเป็นอิสระอยู่กองเดียวกันกับเสื้อผ้าของนิโค ชายหนุ่มมองดอกตูมที่อยู่เบื้องหน้าของเขาอย่างชื่นชม เม็ดยอดดอกตูมยังคงสีสด ชูชันล่อแมลงภู่อย่างเขาด้วยความท้าทาย

“อ๊าส์” เสียงไอซิสคราง เมื่อชายหนุ่มครอบครองยอดอกของเธอด้วยริมฝีปากร้อน แล้วดูดดื่มอย่างหิวกระหาย จนแก้มตอบ มืออีกข้างก็นวดเค้นจนเนื้อเหลวไหลเข้าออกตามซอกมือของเขา ยิ่งจับยิ่งมัน ยิ่งดูดยิ่งอร่อยจริงๆ

มืออีกข้างที่วางก็บดนวดอัญมณีสีสดที่เป็นติ่งน้อยๆอยู่กลางเรือนร่างของหญิงสาว แพรไหมสีอ่อนที่ปกคลุมก็ชวนให้นิโคลัสยิ่งใจสั่น เพราะให้สัมผัสต่างจากผิวเนียนบริเวณหน้าขาของเธอ

เมื่อปรนเปรอทั้ง 2 เต้าอย่างไม่ให้น้อยหน้ากันแล้ว นิโคก้ลากลิ้นผ่านกลางเรือนร่าง ขบกัดฝากรอยฟันไว้ที่เอวบาง

“กรี๊ด!” ทั้งเจ็บทั้งเสียวซ่าน

“หวาน หวานไปหมดทั้งตัวเลย” นิโคครวญราวคนคลั้ง ลากลิ้นผ่านแพรไหม ก่อนจะซุกหน้าลงไปจนสีแก้มของหญิงสาวแดงจัด

“ไม่ได้นะ” เธอร้องขึ้นมาทันควัน

“ได้สิ”จบคำก็ตวัดผ่านรอยแยกที่ชุ่มฉ่ำไปด้วยน้ำหวาน แล้วปากของไอซิสก็ไม่ว่างที่จะเอ่ยคำอ้างใดๆอีก เพราะเสียงครวญครางของเธอที่ภูกปลุกเร้าพรั่งพรูออกมาไม่ขาดสาย ไม่ว่าเขาจะดูดกลินไปมากเท่าไหร่ น้ำหวานของเธอก็หลั่งรินออกมาไม่หมดสิ้น จนแกนกำยำของเขาเริ่มปวดหนึบ และเมื่อร่างบางกระตุกเป็นครั้งที่ 2 เขาก็ไม่อาจควบคุมตัวเองเอาไว้ได้

“คุณจะไม่เสียใจแน่นะ” เขาถาม แม้จะรู้ว่าสติของเธอยังไม่กลับมาร้อยเปอร์เซ็น

แววตาที่เต็มไปด้วยความสับสน ถูกตัญหาเข้ามาครอบงำอีกครั้ง สะโพกอวบแอ่นถุไถกับความเป็นชายของเขาจนชื้นแฉะ หยาดน้ำจากแกนกำยำไหลหยดย้อนใส่บนกลีบอูมที่ปกคลุมด้วยเส้นไหมสีจางอย่างไม่ขาดสาย

เขาเองก็ไม่ไหวแล้วเช่นกัน...

ส่วนยอดบานทุกดันเข้าไปในช่องทางร้อน ที่แม้ว่าเขาจะจับเรียวขาให้อ้าออกเพื่อรองรับแล้ว แต่ร่างบางก็สะดุ้งขึ้นมาด้วยความเจ็บปวดอยู่ดี

“อือ เจ็บ ทรมาน” ไอซิสครวญ หญิงสาวไม่สามารถเลือกได้จริงๆว่า ต้องการให้เขาหยุด หรือว่าจะไปต่อ แต่เมื่อส่วนหัวได้ลื่นไหลผ่านช่องทางคับเข้าไปแล้ว คงยากที่เขาจะหยุด!