(OS) HUNHAN ; say something...that's thank you.
believe...
ผู้เข้าชมรวม
278
ผู้เข้าชมเดือนนี้
8
ผู้เข้าชมรวม
เนื้อเรื่อง
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
น้ำค่อยๆหยดลงถุงน้ำเกลือที่แขวนเอาไว้ มันไหลผ่านสายยางเส้นเล็กใสๆนั่นช้าๆ เนิ่นนานที่เซฮุนมองมันอยู่อย่างนั้นทั้งๆที่เปลือกตาเขากำลังจะปิดลงมันล้ามาหลายวันเพราะอาการนอนไม่หลับ เขาเบือนสายตากลับมามองอีกคนที่อยู่บนเตียง มือหนากอบกุมมือเล็กที่ค่อนข้างเย็นนั้นเพื่อให้ความอบอุ่น รอคอยจนกว่าอีกคนจะตื่นขึ้นมาแม้นี่จะผ่านมาอาทิตย์หนึ่งแล้ว
“ตื่นขึ้นมาสักทีสิครับ...อย่างน้อยก็พูดอะไรสักอย่าง...”เซฮุนจูบลงที่หลังมือเล็กอย่างแผ่วเบาจมูกโด่งกมจมลงบนผิวซีดเนิ่นนานราวกลับว่ามันสามารถส่งความคิดถึงที่มีอยู่ในใจของเขาไปถึงอีกคนได้
“ฮึก...ฮึก...”ร่างสูงกุมมืออีกคนแน่นเขาร้องไห้ออกมาโดยไม่มีน้ำตามันไม่ใช่การเสแสร้งเพียงแค่น้ำตาเหล่านั้นมันเหือดแห้งไปหมดแล้ว ตลอดอาทิตย์ที่เขาเอาแต่ร้องไห้อย่างหนัก คอยนั่งอยู่ข้างๆเตียงเล่าเรื่องราวเก่าๆของพวกเขาให้ฟัง บอกว่าเขาเคยรู้สึกดีแค่ไหน
“พูดอะไรหน่อยสิ...ผมจะไม่ไหวแล้วนะ”และตอนนี้เศร้าเพียงใด...
ที่ทำได้เพียงแค่ร้องไห้เสียใจและมองคนที่รักสุดหัวใจจากไปต่อหน้าต่อตา
แค่กๆ...
บางอย่างพุ่งขึ้นมาจุกอยู่ที่ลำคอ ลู่หานไออย่างหนัก กลิ่นคาวคลุ้งทั่วปาก เขามองเลือดที่ติดอยู่ที่มืออย่างตกใจก่อนจะรีบวิ่งเข้าไปในห้องน้ำ แล้วไอออกมาอีกระรอกมือเล็กสั่นเทาด้วยความกลัว ไม่ใช่ว่าเขาไม่รู้ว่าตัวเองเป็นอะไร...
เขาแค่ไม่อยากให้มันเกิดเท่านั้น...
ลู่หานเป็นห่วงเซฮุน...
‘ถ้านายเข้ารับการรักษานายก็มีโอกาสที่จะหายนะ’
‘ผมไม่อยากไป...ผมไปไม่ได้ พี่ก็รู้ว่ามันไม่หาย...’
‘ลู่หาน...’
เด็กนั่นอยู่ไม่ได้โดยไม่มีเขา....
‘...ไม่เอาหรอก’
แล้วเซฮุนจะอยู่ยังไง...
ก็แค่อยากให้มันเป็นความทรงจำสุดท้าย...
แม้สุดท้ายต้องเสียใจ...ก็คงมีความสุขที่สุดแล้ว
ก็ไม่รู้นะ...
ขอบคุณที่เกิดมาให้เรารัก เราจะสนับสนุนพี่ต่อไปค่ะ เชื่อว่าพี่มีเหตุผลของพี่ ยังไงก็อย่าลืมพวกเรานะ ข่าวหลายๆข่าวที่ออกมาช่วงนี้มันใจร้ายมากเลยอ่ะ เชื่อว่าทุกคนจะผ่านไปได้ไม่ว่าสุดท้ายวงจะเหลือกี่คน แม้ว่าสุดท้ายไชน่าไลน์จะออกไปจนหมด เอาเลยค่ะ! จะฟอร์มวงใหม่ยังไง พี่ก็ยังเป็นพี่คงเดิม เป็นคนที่เรารักและสนับสนุนมาตลอดไม่ใช่เหรอ ถ้าจะทิ้งกันเพราะแค่นี้ก็เอาที่สบายใจเนอะ ถึงจะไม่มีโมเม้นฮุนฮานให้กรี๊ด ถึงฮุนฮานชิปเปอร์จะหายไปกี่คนแต่เราจะอยู่ตรงนี้เสมอ
พวกพี่คือเรื่องจริงของเรา...
!ดูแลตัวเองด้วยนะทุกคน ขอบคุณที่เข้ามาอ่าน มันไม่ใช่เรื่องที่ดีเท่าไหร่หรอกใช่ไหม 5555
แม้จะร้องไห้อย่างหนักก็จงหัวเราะและยิ้มต่อไป...
ชีวิตมีพรุ่งนี้เสมอ
สู้ต่อไปนะทาเคชิ...
ผลงานอื่นๆ ของ lasfira ดูทั้งหมด
ผลงานอื่นๆ ของ lasfira
ความคิดเห็น