เทียรารีน่า เรื่องเล่าของเจ้าหญิง - นิยาย เทียรารีน่า เรื่องเล่าของเจ้าหญิง : Dek-D.com - Writer
×

    เทียรารีน่า เรื่องเล่าของเจ้าหญิง

    โดย White glasš

    หญิงสาวผู้เป็นนักฆ่า กับการตามหาความหมายของชีวิต และจุบจบบนเส้นทางที่เลือก ไม่ได้วิเศษเลิศเลอ ไม่ได้สง่างามแต่คุณจะได้เห็นในทุกๆด้านของเธอ เทียรารีน่า พรีไพร์ (ฉันไม่ใช่คนดี แต่ฉันก็ไม่เลวร้าย)

    ผู้เข้าชมรวม

    8,820

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    37

    ผู้เข้าชมรวม


    8.82K

    ความคิดเห็น


    509

    คนติดตาม


    373
    หมวด :  แฟนตาซี
    จำนวนตอน :  36 ตอน
    อัปเดตล่าสุด :  13 พ.ย. 63 / 16:02 น.

    อีบุ๊กจากนิยาย ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ


    วันที่เปิดเรื่อง:  7  มกราคม 2558
    วันที่ปิดเรื่อง :  xx ธันวาคม 25xx

    สถานะ: หยุดการอัพเดต



                   นักฆ่าอย่างนั้นเหรอ  น่าหัวเราะสิ้นดี   มีชิวิตไม่ต่างจากคนตาย  ตัวทดลองที่แสนจะสมบูรณ์แบบ  เย็นชาไร้หัวใจนั้นคือสิ่งที่พวกมันนิยามให้กับข้า


                   ทุกวันจะต้องทนเห็นการฆ่านับไม่ถ้วน  เด็กที่เข้ามาอยู่ในนี้ยังไงก็ไม่มีใครมาหาหรอก  เธอเองก็เช่นกันย้อนไปในตรอกที่มืดแคบ  เต็มไปด้วยกลิ่นเน่าเสียของกองขยะ  เธอนอนอยู่ตรงนั้นเด็กที่อายุเพียงสามปี  หนาวเหน็บไปถึงหัวใจไม่มีสิ่งใดไว้ห่มกาย  เสื้อผ้าไม่ได้ดีเลิศเต็มไปด้วยรอยขาด  วันที่พระจันทร์เต็มดวงนั้นคือวันที่เปลี่ยนชีวิตเธอเปลี่ยนไปอย่างสิ้นเชิง  โลกทั้งใบของเธอหมดสิ้นลงไม่รู้ตัวว่ามาที่นี้ได้อย่างไร  หวาดกลัวต่อสิ่งเบื้องหน้าที่เห็น


                   นับตั้งแต่วันนั้นผ่านไปนับสิบปี  เธอผู้ไร้ซึ่งชีวิตชีวา  แต่ภายในกลับเต็มไปด้วยชีวิตที่ซ่อนไว้ลึกที่สุด  เจ็บปวดทรมานจากการโดนทดลองมากมายนับห้าปีที่แล้วนึกว่าจะต้องตายตั้งแต่วันนั้น  แต่ร่างกายไม่รักดีของเธอ  กลับดีเหลือเกินการฟื้นฟูที่สูงยิ่งกว่าคนทั่วไป  เลือดทั้งตัวเป็นทั้งยาพิษและยาแก้  คนอะไรมันจะประหลาดได้เท่าเธอ ความเจ็บปวดตั้งแต่วันนั้นจนถึงวันนี้  


                   "เมื่อพวกมันต้องการให้ข้าฆ่าคน  ข้าก็จะเรียนรู้ทุกสิ่งทุกอย่างที่มันมอบให้  และใช้ทุกสิ่งที่ข้าเรียนรู้มาทำลายองค์กรของมันเอง" นั้นเป็นความคิดที่เก็บไว้รอวันระเบิดเพียงเท่านั้น 


                   วันเวลาล่วงเลยมาจนเด็กในวันนั้นกลายเป็นนักฆ่าอย่างเต็มตัวเวลานี้เธออายุเพียงสิบหกปี  เธอทุ่มเททุกอย่างทุกสิ่งทุกแผนการทุกความคิดที่ได้ไตร่ตรองมานับสิบปี  และแล้วเธอก็ทำลายทุกสิ่งทุกอย่างขององค์กรนี้ลงเพียงเธอคนเดียวแม้อยากจะร้องให้ก็ไร้ซึ่งน้ำตา  เธอได้ฆ่าคนนับร้อยเด็กพวกนั้น  ดวงตาที่มองเธอออย่างหวาดกลัวยังคงติดตาเธอ   เธอไม่เคยได้รับการปลูกฝั่งเรื่องการเป็นมนุษย์แต่จะให้ใครที่เป็นแบบเธออีกไม่ได้เพราะอย่างนั้นถึงต้องทำลายให้หมด

                   อ่ะแน่กำลังคิดว่าน่าเบื่อยุใช่ป่ะ............จุ๊ๆๆๆๆอย่าพึ่งทำหน้าเซ็งๆสิเจ้าค่ะไรต์กำลังปรับปรุงเนื้อหาอยู่เลย  อ่ะๆๆๆแต่ถ้าไรต์ขัดการอ่านของรีดเดอร์ไรต์ก็ยกโทษให้รีดเดอร์น่ะเอ่อ(เอ๊ะตกลงใครผิดหว่า)  อิอิไรต์ไม่กวนล่ะเชิญอ่านต่อได้เลยเจ้าค่ะ  ไรต์ขอหลบรองเท้าแปบๆ


    ต้องขออภัยไว้ล่วงหน้าน่ะเจ้าค่ะ เนื่อจากไรด์เตอร์ยังไม่มีเวลาว่างในการวาดรูปตัวละครและแนะนำตัวละคร



                  
            


     

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    คำนิยม Top

    "NighTime' รับวิจารณ์นิยาย"

    (แจ้งลบ)

    ก่อนอื่นเลยต้องขออภัยด้วยครับที่หายหน้าหายตาไปนาน ขนาดบอกว่าจะกลับมาทำให้ก็ยังหายตัวไปอีก ตั้งแต่ช่วงต้นปีชีวิตผมค่อนข้างวุ่นวายทีเดียว เลยส่งงานได้ล่าช้าขนาดนี้ ไม่มีอะไรจะแก้ตัวจริงๆ ครับ (แต่วันหลังก็อย่าลืมดูสถานะของนักวิจารณ์ด้วยนะครับ ^ ^) และเนื่องจากผมห่างหายการวิจารณ์มานานพอสมควร คุณภาพงานอาจจะดรอปบ้างอะไรบ้างนะครับ ขออภัยในข้อนี้ด้วย แหะๆ ... อ่านเพิ่มเติม

    ก่อนอื่นเลยต้องขออภัยด้วยครับที่หายหน้าหายตาไปนาน ขนาดบอกว่าจะกลับมาทำให้ก็ยังหายตัวไปอีก ตั้งแต่ช่วงต้นปีชีวิตผมค่อนข้างวุ่นวายทีเดียว เลยส่งงานได้ล่าช้าขนาดนี้ ไม่มีอะไรจะแก้ตัวจริงๆ ครับ (แต่วันหลังก็อย่าลืมดูสถานะของนักวิจารณ์ด้วยนะครับ ^ ^) และเนื่องจากผมห่างหายการวิจารณ์มานานพอสมควร คุณภาพงานอาจจะดรอปบ้างอะไรบ้างนะครับ ขออภัยในข้อนี้ด้วย แหะๆ 1.ชื่อเรื่อง (8.5 คะแนน/10 คะแนน) – ชื่อเรื่องเข้ากันเนื้อเรื่องดีครับ แต่ผมว่ามันยังเรียบไปนิด แต่โดยรวมถือว่าดีครับผม 2.เนื้อเรื่อง (21 คะแนน/30 คะแนน) – เนื่อเรื่องถือว่าอ่านได้เรื่อยๆ ดีครับ ไม่น่าเบื่อ แต่ก็ไม่ได้ดึงดูดเท่าไหร่นัก ยังมีหลายส่วนที่ดูขาดๆ เกินๆ บ้าง แต่โดยรวมก็โอเคครับ บทนำ มีจุดหนึ่งที่ผมอ่านแล้วขัดใจครับ คือตรงส่วนในสวนสาธารณะที่หมอกปกคลุม แต่แสงจันทร์กลับส่องผ่านหมอกเหล่านั้นลงมาได้ บทที่ 2 เปิดมา เป็นเทียร่าที่ชวนทุกคนทานอาหาร ซึ่งในความเป็นจริงเป็นอะไรที่ดูเสียมารยาทมากครับ เพราะเธอเป็นแขก คนแปลกหน้าที่เขาช่วยไว้ แต่กลับชวนในลักษณะที่ว่า ตัวเองหิวข้าวแล้ว กินกันเถอะ ซึ่งดูไม่เหมาะไม่ควรเท่าไหร่ครับ แล้วก็ตอนที่ออกไปเดินเล่น ก็เสียมารยาท แล้วตรงที่อยู่ดินแดนเวทมนต์ความสามารถในการจับจิตสัมผัสเพิ่มขึ้นเป็นพันเท่าด้วยประสบการณ์ คือสงสัยครับ ว่าประสบการณ์มาจากไหน? เพราะเทียร่าเพิ่งมาถึงเมื่อวาน ได้สติไม่นาน คือถ้าบรรยายแบบนี้แสดงว่าเธอต้องมาอยู่ดินแดนเวทมนต์มานานมาก จนความสามารถเก่ามันเพิ่มขึ้นครับ ไม่ใช่ของเดิมที่มีอยู่แล้ว บทที่ 3 ตรงเนื้อเรื่อง ตอนแรกผมงงว่าเทียร่ารู้ได้ยังไงว่าริชาร์ดไม่ดูแลลีโอตั้งแต่เด็ก อ่านใจหรอครับ? หรือดูความทรงจำ? แต่หลังจากนั้นพอเทียร่าพูดถึงเรื่องอ่านความทรงจำ ความสามารถที่ได้มาจากพีระมิด ผมนี่งงหนัก คือมันขัดครับ มันตงิดๆ เหมือนพยายามให้นางเอกมีความสามารถเก่งกล้าจนเกินไป คือ นางเอกดูไม่รู้เรื่องของเวทมนต์ แต่พอตอนนี้ตัวเองกลับมีความสามารถพิเศษก่อนที่จะมาถึงโลกเสียอีก ถ้าอย่างนั้นทำไมในตอนแรก นางเอกถึงไม่รู้ล่ะครับ ว่าไอกิระมีคนอื่น? แล้วก็อยู่ดีๆ ย้อนอดีตไปเป็นมุมมองของเซริวซะดื้อๆ ตอนนี้คนอ่านก็งงได้ครับ ว่าเซริวคนนี้มาจากไหน คือจู่ๆ ก็ตัดบทมาทางตัวละครที่ถูกพูดถึงดื้อๆ เลย อะไรประมาณนั้นครับ บทที่ 4 อันนี้ผมรู้สึกเหมือนอ่านข้ามอะไรบางอย่างมา คือ เทียร่ามีเวทมนต์ แต่คนอื่นไม่รู้หรือครับ? แล้วก็ผมรู้สึกว่าปรับความเข้าใจกันง่ายไปหน่อย น่าจะอธิบายหรือให้พูดคุยเปิดอกกันมากกว่านี้ครับ 3.การใช้ภาษา (20 คะแนน/35 คะแนน) – เรื่องแรกเลยที่ผมเปิดเจอในบทนำคือเรื่องการเว้นวรรคครับ การเว้นวรรคค่อนข้างสะเปะสะปะทำให้อ่านยากพอสมควรครับผม แล้วก็ส่วนของรูปประโยคนั้นยังมีประโยคที่ใช้การบรรยายแปลกๆ อยู่ค่อนข้างเยอะครับ ประมาณว่าอ่านแล้วเข้าใจความหมาย แต่รูปประโยคมันชวนสับสนน่ะครับ การใช้ภาษาค่อนข้างสวยครับ แต่การบรรยายต่างๆ ยังอ่านแล้วสั้นห้วนอยู่ อ่านแล้วยังไม่สละสลวยไหลลื่นครับ แล้วก็มีเรื่อง คะ – ค่ะ (เสียงสูง – ต่ำ) ที่ต้องระวังด้วยนะครับ แล้วก็อีกเรื่องที่ต้องระวังคือการใช้คำซ้ำๆ ในการบรรยายครับผม ภาษาของเรื่องนี้หากจะให้ประเมินจัดว่ายังไม่สละสลวย ยังเป็นภาษาที่สั้นห้วน ไม่ค่อยบรรยายรายละเอียดถ้าเปรียบกันการแต่งนิยายแนวแฟนตาซีทั่วไป ซึ่งมันสามารถพัฒนาไปได้มากกว่านี้อย่างแน่นอนครับ บทนำ คำผิด ท่านกลาง – ท่ามกลาง , ต้นไม่ – ต้นไม้ , ไม่ไหวติ่ง – ไม่ไหวติง , นั้น – นั่น , กับมาหา – กลับมาหา ตัวอย่างประโยคเว้นวรรคแปลกๆ - สีผมและดวงตา ยิ่งมองก็ยิ่งเย็นชา และทรงเสน่ห์ดวงหน้าของหญิงสาว... สีผมและดวงตายิ่งมองก็ยิ่งเย็นชาและทรงเสน่ห์ ดวงหน้า ประโยคที่(คาดว่า)พิมพ์ตกครับ - เร็วกว่าความคิดมือของเทียร่าตบเข้าที่หน้าของไอ ไอกิระ สินะครับ? แล้วก็ตรงส่วนนี้มีพิมพ์ชื่อไอกิระเป็นไอเฉยๆ อีกครับ ตรงส่วนนี้คงแปลกๆ ถ้าเรียกไอกิระแรกๆ แล้วหลังๆ เรียกแค่ ไอ นะครับ ตัวอย่างรูปประโยคแปลกๆ - จะต่างกันเพียงเวลาที่ในตอนนี้เป็นช่วงที่ใกล้จะเช้าแล้วเพียงเท่านั้น รูปประโยคอ่านแล้วสับสนครับ คือเข้าใจความหมายครับ แต่ใช้คำได้ซ้อนกันไปซ้อนกันมามากไปหน่อยครับผม อาจจะเป็นประมาณ “จะต่างกันเพียงเวลาของที่นี่เป็นช่วงใกล้จะเช้าเท่านั้น” ก็ได้ครับ มันจะได้ไม่ซับซ้อนจนประโยคอ่านแล้วดูสับสนครับผม บทที่1 คำผิด เวทย์ – เวท (ตรงส่วนนี้ไม่ว่าจะเป็นเวทมนต์ หรือ เวท ธรรมดา ก็ไม่มี ย์ นะครับผม) , ที่นี้ – ที่นี่ , เงามือ – เงามืด , พลางตัว – พรางตัว , ที่นี้ – ที่นี่ , ล่ะมั่ง – ล่ะมั้ง , มั่ง – มั้ง , ซ้อนตัว – ซ่อนตัว คำที่ใช้บรรยายซ้ำบ่อยๆ ในบทนี้ คือ คำว่า พูดขึ้น ครับ คุณไวท์กลาสใช้บรรยายว่า คนนู้นพูดขึ้น คนนี้พูดขึ้นบ่อยมากครับ เปลี่ยนเป็นคำอื่นๆ บ้างก็ได้ครับ เช่น เอ่ย กล่าว ฯ ในบทนี้เองก็มีการเว้นวรรคแปลกๆ อยู่เยอะ ยังไงก็ระวังด้วยนะครับ ประโยคที่พิมพ์ตกครับ - ไม่นานนักก็มีคนรับใช้เขา ไม่นานนักก็มีคนรับใช้เข้ามา - ร่าเดินลงมา ร่างบางเดินลงมา บทที่2 คำผิด เวทย์ – เวท , พ้อม – พร้อม , แทนที – แทนที่ บทที่3 คำผิด เคี้ยว – เขี้ยว , นางเอก – นางเอง , ใส – ใน , อื้อม – เอื้อม , แววต – แววตา , เยอะเย้ย – เยาะเย้ย , ย้อย – ย้อน , อารยะธรรม – อารยธรรม , สิ่ว – สิ่ง , อียิป – อียิปต์ , หน้ารัก – น่ารัก , องค์รักษ์ – องครักษ์ ในบทนี้เทียร่ามีใช้คำแทนตัวว่า ข้า อยู่ครับ แก้ไขด้วยนะครับ - พลังที่ปะทุ ผมอ่านแล้วขัดๆ ไม่ทราบว่าเป็น “พลังที่ปะทะ” หรือเปล่าครับ? บทที่4 คำผิด องค์รักษ์ – องครักษ์ , ทาง – ทาน - อเล็กซ์กับรู้สึก.. อเล็กซ์กลับรู้สึก บทที่5 คำผิด ซ้อนเร้น – ซ่อนเร้น ,ชิวิต – ชีวิต ประโยคตกหล่นครับ - ถึงเวลาแล้วที่องค์น้อย... องค์หญิงน้อยรึเปล่าครับ? 4.ตัวละคร (9 คะแนน/15 คะแนน) – ตัวละครยังดึงออกมาได้ไม่สมบทบาทและนิสัยเท่าไหร่ครับ อย่างเช่น เทียร่าที่เป็นตัวเอก ในบทนำกับตอนแรกผมอ่านนิสัยออกมานึกว่าคนละคน หรืออย่างบทที่บรรยายเสียดิบดีว่าเป็นนักฆ่ามือฉมัง แต่กลับไว้ใจคนแปลกหน้าที่ถึงแม้จะช่วยเธอไว้ หรือกระทั่งดื่มยาบำรุง(ตามที่อีกฝ่ายบอกมา) โดยไร้ซึ่งความหวาดระแวง แล้วก็จากการอ่าน คนอ่านจะไม่ค่อยรู้สึกว่าเทียร่าเก่งเรื่องการซ่อนอารมณ์เท่าไหร่ถ้าเกิดคุณไวท์กลาสไม่บรรยายว่าอย่างนั้น เหมือนอ่านแล้วไม่อินหรือเชื่อตามจริงๆ เท่าไหร่ ว่านิสัยและการแสดงออกของตัวละครเป็นยังไง แล้วก็ด้วยความที่ถูกฝึกมา ผมว่าเทียร่าน่าจะทำตัวได้เหมาะสมมากกว่านี้ อย่างน้อยเธอน่าจะรู้ว่าอยู่ในสถานการณ์ไหนต้องปฏิบัติตัวอย่างไร ผมรู้สึกว่าเธอยโสและเย่อหยิ่งกับคนที่ช่วยเธอไว้มากเกินไป ทั้งๆ ที่ไม่รู้อะไรเกี่ยวกับโลกเวทมนต์ แต่กลับทำตัวปีกกล้าขาแข็ง ยิ่งกว่าเจ้าของบ้านเสียอีกครับ (คหสต.) แล้วก็อีกอย่างคือเดี๋ยวก็สุภาพ เดี๋ยวก็สั้นห้วน ตรงนี้ระวังด้วยนะครับ แล้วก็ตัวละครดูเผยไต๋กันง่ายมากเกินไป มันไม่ใช่อะไรที่ดูเป็นธรรมชาติ หากเราจับสังเกตอีกฝ่ายแล้วพูดออกไปโต้งๆ ครับ ไหนจะตัวของลีโอเอง ผมว่ากรณีที่เกรงกลัวพ่อน่าจะออกมาในรูปแบบของความเย็นชาที่แฝงด้วยความหวั่นเกรงมากกว่าจะเผยความกลัวออกไปตรงๆ ครับ แล้วก็เรื่องความสัมพันธ์ของตัวละคร มันไม่สมเหตุสมผลครับ มันแปลกมากที่จะให้คนที่เพิ่งรู้จักสมัครเป็นองครักษ์ อย่างน้อยถ้าอยู่ๆ กันไปให้รู้จักกันดีกว่านี้ค่อยชวนก็ยังไม่แปลกเท่าครับ นี่ยอมลงทุนถึงขนาดให้เป็นลูกสาวบุญธรรม หากเทียร่าเป็นตัวร้ายแฝงตัวมาเพื่ออะไรบางอย่าง ไม่ตายกันหมดบ้านหรอครับ? 5.การจัดรูปแบบ (8 คะแนน/10 คะแนน) – รูปแบบทุกอย่างโอเคครับ แต่ความยาวของแต่ละบทยังไม่สม่ำเสมอเท่าไหร่นัก แล้วก็ยังมีปัญหาเรื่องการเว้นวรรคประโยค ทำให้ยากต่อการอ่านครับผม รวมคะแนน 66.5 คะแนน/100 คะแนน ผมเป็นนักวิจารณ์ฝึกหัด อาจจะมีผิดพลาดประการใดก็ขออภัยด้วยนะครับ ^ ^ ผมเป็นคนเกณฑ์สูงครับ สารภาพตามตรงเลย แล้วก็ค่อนข้างจู้จี้จุกจิก เรื่องมากอีกหน่อย แหะๆ อาจจะยาวไปบ้าง แต่ทุกอย่างผมตั้งใจวิจารณ์ทุกรายละเอียดเท่าที่ผมสามารถทำได้ครับ ถ้ามีส่วนไหนก็ผมอ่านแล้วเข้าใจผิดไปก็ต้องขออภัยด้วยเช่นกันครับ ขอบคุณที่ใช้บริการร้านวิจารณ์ของผมนะครับ ^ ^   อ่านน้อยลง

    Killer in the Dark Shadow | 8 พ.ค. 58

    • 2

    • 0

    คำนิยมล่าสุด

    "NighTime' รับวิจารณ์นิยาย"

    (แจ้งลบ)

    ก่อนอื่นเลยต้องขออภัยด้วยครับที่หายหน้าหายตาไปนาน ขนาดบอกว่าจะกลับมาทำให้ก็ยังหายตัวไปอีก ตั้งแต่ช่วงต้นปีชีวิตผมค่อนข้างวุ่นวายทีเดียว เลยส่งงานได้ล่าช้าขนาดนี้ ไม่มีอะไรจะแก้ตัวจริงๆ ครับ (แต่วันหลังก็อย่าลืมดูสถานะของนักวิจารณ์ด้วยนะครับ ^ ^) และเนื่องจากผมห่างหายการวิจารณ์มานานพอสมควร คุณภาพงานอาจจะดรอปบ้างอะไรบ้างนะครับ ขออภัยในข้อนี้ด้วย แหะๆ ... อ่านเพิ่มเติม

    ก่อนอื่นเลยต้องขออภัยด้วยครับที่หายหน้าหายตาไปนาน ขนาดบอกว่าจะกลับมาทำให้ก็ยังหายตัวไปอีก ตั้งแต่ช่วงต้นปีชีวิตผมค่อนข้างวุ่นวายทีเดียว เลยส่งงานได้ล่าช้าขนาดนี้ ไม่มีอะไรจะแก้ตัวจริงๆ ครับ (แต่วันหลังก็อย่าลืมดูสถานะของนักวิจารณ์ด้วยนะครับ ^ ^) และเนื่องจากผมห่างหายการวิจารณ์มานานพอสมควร คุณภาพงานอาจจะดรอปบ้างอะไรบ้างนะครับ ขออภัยในข้อนี้ด้วย แหะๆ 1.ชื่อเรื่อง (8.5 คะแนน/10 คะแนน) – ชื่อเรื่องเข้ากันเนื้อเรื่องดีครับ แต่ผมว่ามันยังเรียบไปนิด แต่โดยรวมถือว่าดีครับผม 2.เนื้อเรื่อง (21 คะแนน/30 คะแนน) – เนื่อเรื่องถือว่าอ่านได้เรื่อยๆ ดีครับ ไม่น่าเบื่อ แต่ก็ไม่ได้ดึงดูดเท่าไหร่นัก ยังมีหลายส่วนที่ดูขาดๆ เกินๆ บ้าง แต่โดยรวมก็โอเคครับ บทนำ มีจุดหนึ่งที่ผมอ่านแล้วขัดใจครับ คือตรงส่วนในสวนสาธารณะที่หมอกปกคลุม แต่แสงจันทร์กลับส่องผ่านหมอกเหล่านั้นลงมาได้ บทที่ 2 เปิดมา เป็นเทียร่าที่ชวนทุกคนทานอาหาร ซึ่งในความเป็นจริงเป็นอะไรที่ดูเสียมารยาทมากครับ เพราะเธอเป็นแขก คนแปลกหน้าที่เขาช่วยไว้ แต่กลับชวนในลักษณะที่ว่า ตัวเองหิวข้าวแล้ว กินกันเถอะ ซึ่งดูไม่เหมาะไม่ควรเท่าไหร่ครับ แล้วก็ตอนที่ออกไปเดินเล่น ก็เสียมารยาท แล้วตรงที่อยู่ดินแดนเวทมนต์ความสามารถในการจับจิตสัมผัสเพิ่มขึ้นเป็นพันเท่าด้วยประสบการณ์ คือสงสัยครับ ว่าประสบการณ์มาจากไหน? เพราะเทียร่าเพิ่งมาถึงเมื่อวาน ได้สติไม่นาน คือถ้าบรรยายแบบนี้แสดงว่าเธอต้องมาอยู่ดินแดนเวทมนต์มานานมาก จนความสามารถเก่ามันเพิ่มขึ้นครับ ไม่ใช่ของเดิมที่มีอยู่แล้ว บทที่ 3 ตรงเนื้อเรื่อง ตอนแรกผมงงว่าเทียร่ารู้ได้ยังไงว่าริชาร์ดไม่ดูแลลีโอตั้งแต่เด็ก อ่านใจหรอครับ? หรือดูความทรงจำ? แต่หลังจากนั้นพอเทียร่าพูดถึงเรื่องอ่านความทรงจำ ความสามารถที่ได้มาจากพีระมิด ผมนี่งงหนัก คือมันขัดครับ มันตงิดๆ เหมือนพยายามให้นางเอกมีความสามารถเก่งกล้าจนเกินไป คือ นางเอกดูไม่รู้เรื่องของเวทมนต์ แต่พอตอนนี้ตัวเองกลับมีความสามารถพิเศษก่อนที่จะมาถึงโลกเสียอีก ถ้าอย่างนั้นทำไมในตอนแรก นางเอกถึงไม่รู้ล่ะครับ ว่าไอกิระมีคนอื่น? แล้วก็อยู่ดีๆ ย้อนอดีตไปเป็นมุมมองของเซริวซะดื้อๆ ตอนนี้คนอ่านก็งงได้ครับ ว่าเซริวคนนี้มาจากไหน คือจู่ๆ ก็ตัดบทมาทางตัวละครที่ถูกพูดถึงดื้อๆ เลย อะไรประมาณนั้นครับ บทที่ 4 อันนี้ผมรู้สึกเหมือนอ่านข้ามอะไรบางอย่างมา คือ เทียร่ามีเวทมนต์ แต่คนอื่นไม่รู้หรือครับ? แล้วก็ผมรู้สึกว่าปรับความเข้าใจกันง่ายไปหน่อย น่าจะอธิบายหรือให้พูดคุยเปิดอกกันมากกว่านี้ครับ 3.การใช้ภาษา (20 คะแนน/35 คะแนน) – เรื่องแรกเลยที่ผมเปิดเจอในบทนำคือเรื่องการเว้นวรรคครับ การเว้นวรรคค่อนข้างสะเปะสะปะทำให้อ่านยากพอสมควรครับผม แล้วก็ส่วนของรูปประโยคนั้นยังมีประโยคที่ใช้การบรรยายแปลกๆ อยู่ค่อนข้างเยอะครับ ประมาณว่าอ่านแล้วเข้าใจความหมาย แต่รูปประโยคมันชวนสับสนน่ะครับ การใช้ภาษาค่อนข้างสวยครับ แต่การบรรยายต่างๆ ยังอ่านแล้วสั้นห้วนอยู่ อ่านแล้วยังไม่สละสลวยไหลลื่นครับ แล้วก็มีเรื่อง คะ – ค่ะ (เสียงสูง – ต่ำ) ที่ต้องระวังด้วยนะครับ แล้วก็อีกเรื่องที่ต้องระวังคือการใช้คำซ้ำๆ ในการบรรยายครับผม ภาษาของเรื่องนี้หากจะให้ประเมินจัดว่ายังไม่สละสลวย ยังเป็นภาษาที่สั้นห้วน ไม่ค่อยบรรยายรายละเอียดถ้าเปรียบกันการแต่งนิยายแนวแฟนตาซีทั่วไป ซึ่งมันสามารถพัฒนาไปได้มากกว่านี้อย่างแน่นอนครับ บทนำ คำผิด ท่านกลาง – ท่ามกลาง , ต้นไม่ – ต้นไม้ , ไม่ไหวติ่ง – ไม่ไหวติง , นั้น – นั่น , กับมาหา – กลับมาหา ตัวอย่างประโยคเว้นวรรคแปลกๆ - สีผมและดวงตา ยิ่งมองก็ยิ่งเย็นชา และทรงเสน่ห์ดวงหน้าของหญิงสาว... สีผมและดวงตายิ่งมองก็ยิ่งเย็นชาและทรงเสน่ห์ ดวงหน้า ประโยคที่(คาดว่า)พิมพ์ตกครับ - เร็วกว่าความคิดมือของเทียร่าตบเข้าที่หน้าของไอ ไอกิระ สินะครับ? แล้วก็ตรงส่วนนี้มีพิมพ์ชื่อไอกิระเป็นไอเฉยๆ อีกครับ ตรงส่วนนี้คงแปลกๆ ถ้าเรียกไอกิระแรกๆ แล้วหลังๆ เรียกแค่ ไอ นะครับ ตัวอย่างรูปประโยคแปลกๆ - จะต่างกันเพียงเวลาที่ในตอนนี้เป็นช่วงที่ใกล้จะเช้าแล้วเพียงเท่านั้น รูปประโยคอ่านแล้วสับสนครับ คือเข้าใจความหมายครับ แต่ใช้คำได้ซ้อนกันไปซ้อนกันมามากไปหน่อยครับผม อาจจะเป็นประมาณ “จะต่างกันเพียงเวลาของที่นี่เป็นช่วงใกล้จะเช้าเท่านั้น” ก็ได้ครับ มันจะได้ไม่ซับซ้อนจนประโยคอ่านแล้วดูสับสนครับผม บทที่1 คำผิด เวทย์ – เวท (ตรงส่วนนี้ไม่ว่าจะเป็นเวทมนต์ หรือ เวท ธรรมดา ก็ไม่มี ย์ นะครับผม) , ที่นี้ – ที่นี่ , เงามือ – เงามืด , พลางตัว – พรางตัว , ที่นี้ – ที่นี่ , ล่ะมั่ง – ล่ะมั้ง , มั่ง – มั้ง , ซ้อนตัว – ซ่อนตัว คำที่ใช้บรรยายซ้ำบ่อยๆ ในบทนี้ คือ คำว่า พูดขึ้น ครับ คุณไวท์กลาสใช้บรรยายว่า คนนู้นพูดขึ้น คนนี้พูดขึ้นบ่อยมากครับ เปลี่ยนเป็นคำอื่นๆ บ้างก็ได้ครับ เช่น เอ่ย กล่าว ฯ ในบทนี้เองก็มีการเว้นวรรคแปลกๆ อยู่เยอะ ยังไงก็ระวังด้วยนะครับ ประโยคที่พิมพ์ตกครับ - ไม่นานนักก็มีคนรับใช้เขา ไม่นานนักก็มีคนรับใช้เข้ามา - ร่าเดินลงมา ร่างบางเดินลงมา บทที่2 คำผิด เวทย์ – เวท , พ้อม – พร้อม , แทนที – แทนที่ บทที่3 คำผิด เคี้ยว – เขี้ยว , นางเอก – นางเอง , ใส – ใน , อื้อม – เอื้อม , แววต – แววตา , เยอะเย้ย – เยาะเย้ย , ย้อย – ย้อน , อารยะธรรม – อารยธรรม , สิ่ว – สิ่ง , อียิป – อียิปต์ , หน้ารัก – น่ารัก , องค์รักษ์ – องครักษ์ ในบทนี้เทียร่ามีใช้คำแทนตัวว่า ข้า อยู่ครับ แก้ไขด้วยนะครับ - พลังที่ปะทุ ผมอ่านแล้วขัดๆ ไม่ทราบว่าเป็น “พลังที่ปะทะ” หรือเปล่าครับ? บทที่4 คำผิด องค์รักษ์ – องครักษ์ , ทาง – ทาน - อเล็กซ์กับรู้สึก.. อเล็กซ์กลับรู้สึก บทที่5 คำผิด ซ้อนเร้น – ซ่อนเร้น ,ชิวิต – ชีวิต ประโยคตกหล่นครับ - ถึงเวลาแล้วที่องค์น้อย... องค์หญิงน้อยรึเปล่าครับ? 4.ตัวละคร (9 คะแนน/15 คะแนน) – ตัวละครยังดึงออกมาได้ไม่สมบทบาทและนิสัยเท่าไหร่ครับ อย่างเช่น เทียร่าที่เป็นตัวเอก ในบทนำกับตอนแรกผมอ่านนิสัยออกมานึกว่าคนละคน หรืออย่างบทที่บรรยายเสียดิบดีว่าเป็นนักฆ่ามือฉมัง แต่กลับไว้ใจคนแปลกหน้าที่ถึงแม้จะช่วยเธอไว้ หรือกระทั่งดื่มยาบำรุง(ตามที่อีกฝ่ายบอกมา) โดยไร้ซึ่งความหวาดระแวง แล้วก็จากการอ่าน คนอ่านจะไม่ค่อยรู้สึกว่าเทียร่าเก่งเรื่องการซ่อนอารมณ์เท่าไหร่ถ้าเกิดคุณไวท์กลาสไม่บรรยายว่าอย่างนั้น เหมือนอ่านแล้วไม่อินหรือเชื่อตามจริงๆ เท่าไหร่ ว่านิสัยและการแสดงออกของตัวละครเป็นยังไง แล้วก็ด้วยความที่ถูกฝึกมา ผมว่าเทียร่าน่าจะทำตัวได้เหมาะสมมากกว่านี้ อย่างน้อยเธอน่าจะรู้ว่าอยู่ในสถานการณ์ไหนต้องปฏิบัติตัวอย่างไร ผมรู้สึกว่าเธอยโสและเย่อหยิ่งกับคนที่ช่วยเธอไว้มากเกินไป ทั้งๆ ที่ไม่รู้อะไรเกี่ยวกับโลกเวทมนต์ แต่กลับทำตัวปีกกล้าขาแข็ง ยิ่งกว่าเจ้าของบ้านเสียอีกครับ (คหสต.) แล้วก็อีกอย่างคือเดี๋ยวก็สุภาพ เดี๋ยวก็สั้นห้วน ตรงนี้ระวังด้วยนะครับ แล้วก็ตัวละครดูเผยไต๋กันง่ายมากเกินไป มันไม่ใช่อะไรที่ดูเป็นธรรมชาติ หากเราจับสังเกตอีกฝ่ายแล้วพูดออกไปโต้งๆ ครับ ไหนจะตัวของลีโอเอง ผมว่ากรณีที่เกรงกลัวพ่อน่าจะออกมาในรูปแบบของความเย็นชาที่แฝงด้วยความหวั่นเกรงมากกว่าจะเผยความกลัวออกไปตรงๆ ครับ แล้วก็เรื่องความสัมพันธ์ของตัวละคร มันไม่สมเหตุสมผลครับ มันแปลกมากที่จะให้คนที่เพิ่งรู้จักสมัครเป็นองครักษ์ อย่างน้อยถ้าอยู่ๆ กันไปให้รู้จักกันดีกว่านี้ค่อยชวนก็ยังไม่แปลกเท่าครับ นี่ยอมลงทุนถึงขนาดให้เป็นลูกสาวบุญธรรม หากเทียร่าเป็นตัวร้ายแฝงตัวมาเพื่ออะไรบางอย่าง ไม่ตายกันหมดบ้านหรอครับ? 5.การจัดรูปแบบ (8 คะแนน/10 คะแนน) – รูปแบบทุกอย่างโอเคครับ แต่ความยาวของแต่ละบทยังไม่สม่ำเสมอเท่าไหร่นัก แล้วก็ยังมีปัญหาเรื่องการเว้นวรรคประโยค ทำให้ยากต่อการอ่านครับผม รวมคะแนน 66.5 คะแนน/100 คะแนน ผมเป็นนักวิจารณ์ฝึกหัด อาจจะมีผิดพลาดประการใดก็ขออภัยด้วยนะครับ ^ ^ ผมเป็นคนเกณฑ์สูงครับ สารภาพตามตรงเลย แล้วก็ค่อนข้างจู้จี้จุกจิก เรื่องมากอีกหน่อย แหะๆ อาจจะยาวไปบ้าง แต่ทุกอย่างผมตั้งใจวิจารณ์ทุกรายละเอียดเท่าที่ผมสามารถทำได้ครับ ถ้ามีส่วนไหนก็ผมอ่านแล้วเข้าใจผิดไปก็ต้องขออภัยด้วยเช่นกันครับ ขอบคุณที่ใช้บริการร้านวิจารณ์ของผมนะครับ ^ ^   อ่านน้อยลง

    Killer in the Dark Shadow | 8 พ.ค. 58

    • 2

    • 0

    ความคิดเห็น