คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #16 : So Cute![No.11] : บทบาทใหม่....พระรอง 100% [[เชล]]
“ ดีครับ...สวยครับ... ทีนี่คุณช้อนตามองกล้อง...อย่างนั้น เยี่ยม!”
สวย...สวยตรงไหนว่ะไอ้ช่างกล้องตาถั่ว เฮียมันออกจะหล่อ มาชมว่าสวยเดี๋ยวก็ให้พ่อไล่ออกจากบริษัทซะนี่ 555
แล้วตูเป็นอะไร อารมณ์ดีทั้งวัน – อารมณ์ดีเพราะมีความสุข ??
ไม่เกี่ยวแล้ววว
ผมจะมีความสุขได้ไงในเมื่อมาติดอยู่ในสตูฯเกือบ3ชั่วโมงแล้วเนี่ย ผมยกนาฬิกาขึ้นมาดู จะสองทุ่มแล้วนะเนี่ย ทำไมยังถ่ายไม่เสร็จกันอีกว่ะ! เดี๋ยวกูก็เข้าไปเป็นนายแบบแทนซะเลย ยิ่งแต่ผมหล่อๆอยู่ด้วย ^^(<< พูดไม่ดูหนังหน้า)
ผมยัดสมุด ปากกา ดินสอ ไม้บรรทัด ยางลบ ไม้โปร สี และกระดาษอีกห้าหกแผ่นลงในกระเป๋าโดเรมอนของผม เพราะกระเป๋าผมใส่ได้ทุกอย่าง ตั้งแต่ไม้จิ้มฟันยันไม้เมตร – นี่แหละครับ เด็กถาปัด
พอมองไปทางเฮียแกรมก็เห็นว่ากำลังเปลี่ยนชุดแล้ว ก็คงได้เวลาแล้วแหละที่เราจะกลับบ้านกัน (เพราะผมยังทำรายงานไม่เสร็จครับ ต้องส่งอีก2วันนี้แล้วรีบกลับไปปั่น)
“ เฮ้ย..เฮียทำไร? ”
“ ช่วยถือกระเป๋าไง”
“ ไม่เป็นไร ผมถือได้ เอาตัวเองให้รอดเถอะ” คือผมหมายถึงพวกดอกไม้ ขนม ของขวัญที่แฟนคลับเฮียแกให้มาน่ะครับ(พี่แกเริ่มมีแฟนคลับเป็นของตัวเองด้วยแหละ!)
“ อืม ตามใจ”
พอแผ่นหลังของเฮียเดินนำหน้าไปผมดีใจมากครับที่จะได้กลับบ้าน จะไปอาบน้า ทำงาน ทำการบ้าน อ่านหนังสือ ดูทีวี เล่นเฟส ทวิต ไลน์ ต่อด้วยไฮไฟว์(ที่เข้าเลิกเล่นกันแล้ว) และมันคงจะดีกว่านี้ถ้าไม่ได้ยินเสียง มารหัวขนตนนี้!!!
22.40 น.
ผมยังติดอยู่ที่สตู เนื่องจากคุณนายแบบคนดังเขามีคุยกับผู้จัดละครครับ แล้วพี่ท่านก็มีท่าทีว่าจะสนอกสนใจเป็นอย่างมากมายมหาศาลในการที่จะได้รับบท ‘พระรอง’ ในละครดังมากๆ ของปีนี้ ที่กระแสแรงตั้งแต่ยังหาคนแสดงไม่ได้ 555+
แต่ตอนนี้ถูกวางตัวมาแล้วเป็น พระเอกดาวรุ่ง กับนางเอกขวัญใจของผม ชื่อม่านมรต โปรดอ่านให้ถูกต้อง อ่านว่า ม่าน มอ ระ ตะ ขอบอกว่า น้องม่านขวัญใจผมสวยหยาดฟ้ามาสู่ดินมา เชลคอนเฟิร์ม!
“ บทก็ประมาณนี้แหละค่ะ เกาหลี๊เกาหลีน่ะค่ะ บทพระรองเนี่ย น่าสงสารชิบหายวายวอดเลยแหละค่ะ น้องแกรมขา เจ้นาวบอกได้คำเดียวว่า เกิด กับเกิดกับ บทนี้แน่ๆ ”
เจ้นาวจีบปากจีบคอพูด
“ จะดีหรือครับ ผมไม่เคยมีผลงานแสดงมาก่อน”
อืม...ก็จริงของพี่มัน แต่พอคิดๆไปแล้ว....ถ้าได้แสดง ผมก็จะได้ไปเฝ้าแล้วก็จะเจอ...ม่านมรต สุดที่รักของเชลลล
“ แล้วคุณผู้จัดการตัวน้อยว่าไงค่ะ ถ้าเจ้นาวจะให้น้องแกรม..”
“ ตกลงฮะ! เดี๋ยวพรุ่งนี้เจ้นาวเข้ามาคุยกับพ่อที่บริษัทเลยนะครับ ส่วนนี่นามบัตรเฮียแกรมกับผม ขอบคุณที่ให้โอกาสนายแบบของผมนะครับ”
“ อ่ะ....เอ่อ ค่ะ ”
“ ทำไมเชลไปรีบตกลงแบบนั้นอ่ะ”เฮียแกรมที่เงียบมาตลอดทางเริ่มถามเมื่อตอนก่อนจะถึงบ้านผมสักสองไฟแดง
“ อ้าวเฮีย มันเป็นโอกาสที่จะก้าวหน้านะ ไม่เคยได้ยินเหรอ ไม่เลือกงานไม่ยากจนอ่ะ”
แถไปโน่นนนนน ความจริงของผมมีแค่น้องม่านนน ><
“ เหรอคิดว่าชอบนางเอกซะอีก”
ควับ
ผมหันหน้าไปทางเฮียแกรมทันที อะไรว่ะรู้ได้ไง ฮ่าๆๆๆ แสดงว่าเฮียแกก็คงชอบน้องม่านเหมือนกันล่ะซิ
แต่ว่า...เฮียเป็นเกย์นี่หว่า วันก่อนเฮียยังจูบกะเราอยู่เลย....
“ เฮ้ย!”
“ ร้องทำไม?”
เฮียคงสงสัยว่าผมร้องทำไม แล้วผมคงจะตอบหรอกมั้งว่า อ๋อ...ผมเพิ่งนึกได้ว่าผมจูบกับเฮียแล้ว ย๊ากกกกกกส์!
“ ปะ..เปล่า”
“ อืม ถึงบ้านแล้ว อ๋อ ทานยาด้วยนะ หน้าแดงๆน่ะ”
พอถึงบ้านแล้วผมก็รีบกระโดดเข้าบ้านทันที คราวนี้ขอเสียมารยาทไม่ยกมือไหว้ขอบคุณสักครั้งเถอะ คงไม่ตาย เพราะตอนนี้อายมากกว่า
“ เชลลลล ไปไหนมากลับค่ำมากกกกกก!”
พ่อกับแม่ หรือพี่ผม ไม่มีใครสนใจในความเป็นอยู่ของผมหรอก ฉะนั้นเสียงที่ได้มาก็คือ....อลิส
“ ไม่รู้จักหลับจังนอนรึไงอลิส”
“ รอเชลกลับบ้านอยากนอนด้วย”
“ เห้ยยยยยยยยยยยยยยยยยย!!! ”
ผมเคยบอกคุณหรือยัง น้องผมมันเกย์ออกสาวเอามากๆ
“ ไม่ใช่แบบนั้นเฟ้ย!”
แน่ะ..มีรู้อีกว่ากูคิดอะไร 5555
-----------
“ แล้วงี้เฮียแกรมก็จะดังแล้วเด่ะ”
ตอนนี้ผมอยู่บนเตียงกำลังช่วยทำงานศิลปะของอลิสอยู่ กูว่าแล้วแมร่งนอนห้องเดียวกันทีไรเป็นซะแบบนี้ หวังผลประโยชน์เป็นที่หนึ่งเลยน้องกู
“ อืม ก็ดี พี่จะได้ไปเจอน้องม่านบ่อยๆ”
“ เหรอ...ไม่ใช่ว่าเขาเล่นเลิฟซีนแล้วจะหึงนะจ๊ะ พี่ชาย”
หึ...หึงไรว่ะ จะหึงได้ไงไม่ได้มีอะไรกันซักหน่อย...แค่จูบ อร๊าย >//<
“ บ้าแล้ว จะหึงได้ไง”
“ แล้วจะรอดู...หึหึ”
น้องเวร!!!
------------------
ใครคิดถึงไรท์เตอร์ ยกมือขึ้นสูงๆนะค่ะ !!!!
เพราะไรเตอร์ก็คิดถึงทุกคนเหมือนกัน (มาจุ๊บที><)
ป.ล. ใครถึงต้องเม้นท์เยอะๆ
ป.ล.2 ไรเตอร์อยู่ 'สุรนารีวิทยา' โรงเรียนหญิงล้วน ในจังหวัดนครราชสีมาค่ะ^^
เเล้วเจอกันในตอนที่12ค่ะ
TBC....
ความคิดเห็น