คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #8 : จูบทางอ้อม
เ้าวัน่อมาอิมาแยัวไปับะวัน
รถอศิระึเหลือแ่ปรารถนาับุ้หวานที่ร่วมเินทาลับรุเทพฯ้วยัน
ลอเส้นทาุ้หวานอยพูถึเรื่อนั้นเรื่อนี้ไม่หยุ
นปรารถนาปิปาหาวไปเสียหลายรอบ เธอเหลือบมอนับรถที่ยิ้มบาๆ
อยรับฟัุ้หวานอยู่ลอทานั้น้วยวามเห็นใเล็น้อย ระทั่เาอพัรถในปั๊มน้ำมัน
เินลไปื้อาแฟ พอเินออมาเอปรารถนาำลัเลือนมินเล่นอยู่ในร้านสะวื้อ
เาึเินเ้าไปหา
“อีแป๊บเียว็ถึบ้านแล้วนะรับ”
“ทำไมเหรอะ”
ปรารถนาถามลับ
“ุยัะื้อไปอีทำไม”
เาอบำถามนั้นอย่าสุภาพ ปรารถนาลอา
“เอาไว้ินอนอยู่โรเรียน่ะ
ว่าะเ้าไปเอาอแล้ว็เรียมสอนพรุ่นี้้วย”
“อ้อ...แล้วุไม่ลับบ้านเหรอรับ”
“ยัหรอ่ะ
อีอย่าุศิระะไ้ไม่้อย้อนไปย้อนมา เห็นว่าะลับร้านเหมือนันนี่ะ”
“รับ
ไปูร้าน่อน”
“ไม่้อื้อน้ำนะรับ
ผมื้อให้แล้ว เห็นุอบื่มามะนาว เลยื้อไว้ให้น่ะรับ”
ปรารถนาอมยิ้มเหลือบมอายหนุ่มที่ยืน้าๆ
แ้มแเล็น้อย “อบุนะะ ุศิระ่าสัเริๆ เอ...้อเรียว่าใส่ใเนอะ”
ศิระหัวเราะเบาๆ
แล้วเินไปรอ่ายเินที่เาน์เอร์พร้อมเธอ เาวาหมาฝรั่ไว้รวมับอที่เธอะื้อ
“เี๋ยวผม่ายเอ ุไว้่ายอนเลี้ย้าวผมที่ิหนี้แล้วันนะรับ”
ปรารถนายิ้มว้า
แม้ะรู้สึแปลๆ ที่เาทว้าวเหลือเิน
ะว่าหรืออะไรี...อา...อยาินับเธอมาว่า ปรารถนาหลุหัวเราะออมาเมื่อนึถึรนี้
ศิระึเหลียวมอเธอเล็น้อย ่อนะหิวถุนมเินนำไปที่รถ โยมีุ้หวานยืนรออยู่แล้ว
ระทั่ทุนึ้นนั่เสียุ้หวาน็หวีแหลมึ้น้วยวามื่นเ้นีใ
“ายแล้ว...ุศิระื้อาเียวใหุ้้เหรอะ
แหมำไ้้วยว่าุ้อบน้ำาเียว”
ปรารถนาเหลือบมอุ้หวานที่ื่นเ้นีใับแ้วาเียวนั้น้วยสายาหมั่นไส้
แล้ว่อยเหลือบมอ้นอน่าใส่ใทุนอย่าศิระ้วยสายาเียวัน
เธอหรืออุส่าห์ีใ...นี่ทำับทุนสินะ
“ผมสัเเอาน่ะรับ”
เาอบเสียเรียบ แุ่้หวาน็ันะเื้อยแ้วไปลอ ้วยวามื่นมายหนุ่ม
ระทั่ไปถึหน้าปาอยบ้านอุ้หวาน
ศิระเหลือบมอเล็น้อย่อนะเอ่ยถามย้ำอีรั้ “ุุ้ไม่ให้ไปส่บ้านแน่นะรับ
ูท่าทาะไล ผมลับรถไ้”
“ไม่เป็นไร่ะ
อย่าลำบาเลย ุ้เรใ อบุนะะที่มาส่”
ุ้หวานบอลาแล้วรีบลารถไปอย่ารวเร็ว ล้ายับว่าไม่้อาระให้อีฝ่ายถามอี
ปรารถนามอเพื่อนร่วมาน้วยวามไม่เ้าใ ปิุ้หวานไม่น่าะปล่อยโอาสีๆ
แบบนี้ทิ้ หรือว่าบ้านอเธอมีวามลับอะไร
ปรารถนามัวแ่ิเพลินึไม่ไ้สัเว่ารถยัไม่เลื่อนัวระทั่เหลือบไปเห็นสายาอนับรถที่ส่ผ่านมาาระมอหลั
“อะไรเหรอะ”
“มานั่้าหน้าสิรับ”
อ้อ...ปรารถนารับในลำอ
เพิ่นึไ้ว่าัวเอนั่อยู่เบาะหลั เมื่อนที่นั่เบาะหน้าไปแล้วเธอ็วรย้ายัวเอไปนั่แทนที่
“ุศิระะินอะไรไหมะ”
ปรารถนาเอ่ยถามเหมือนหาเรื่อุย เาเหลือบมอแ้วาแฟอัวเอเล็น้อย่อนะหันไปมอแ้วามะนาวในมืออเธอ
“ผมหิวน้ำ”
“เี๋ยวหาในถุนมแป๊บนะะ”
เธอบอพร้อมับเอี้ยวัวไปหยิบถุนมที่เธอลืมวาไว้เบาะ้านหลั
แ่ศิระับว้าแ้วเรื่อื่มในมือเธอไปูแทน ปรารถนาทำาาเมื่อเห็นารระทำอเา
“นั่น...ันื่มไปแล้วนะะ”
“ไม่เป็นไรรับ
ผมไม่ถือ”
“แ่หลอ...เอ่อ...”
ปรารถนาไม่ิว่าเาะทำแบบนั้น เพราะูเป็นนสุภาพไม่น่าะอยาใ้หลอน้ำอันเียวันับนอื่นระมั
“ทำไมเหรอรับ”
นถามหน้าายแล้วยื่นแ้วน้ำนั้นืนให้เธอ
ปรารถนา้มลมอหลอูน้ำ
แ้มเริ่มแึ้น อา...นี่ลเธอหรือเาที่ำลัเริ่ม้นีบเนี่ย...มันัแปลๆ
แล้วนะเปรี้ยว! เอ...หรือเาะแ่เผลอ
ไม่ั้ใ แ่อะไร็่าเถอะ เ้า้าัวเอไว้่อนแล้วัน
ปรารถนาเหลือบมอายหนุ่มเล็น้อยแล้วเบือนหน้าไปมอถนน้าน้าแทนเพื่อปปิรอยยิ้มอัวเอ
-----------------------------------------------
555555555+ ็มาเนียนๆ
ความคิดเห็น