คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #6 : ทดลองรักกันไหม(1)
เ้าอวันอาทิย์สารินเินลบันไมายัห้อรัวั้นล่าอบ้าน ทุวันอาทิย์ถ้าหาไม่มีเวรสารินะลับบ้านประำ
เาาแฟออมายืนพิประูหลับ้านมอผัสวนรัวอแม่้วยสีหน้าเหม่อลอย
ปล่อยสมอว่าเปล่า นระทั่...
“เฮ้ย!”
เสียทัา้านหลันั้นทำเอาสะุ้นาแฟในมือระอหใส่เสื้อยืสีาวอเา
สารินเม้มปาทำหน้าอย่าสุะลั้นวามโรธ ่อนะเหลียวหลัไปมอร้อยแ้วที่ยืนยิ้มแ่อยู่้าหลั
“ทำอะไรอเธอเนี่ย!” ว่าพลาปัเสื้อเบาๆ
ร้อยแ้วเห็นรอยน้ำาแฟเลยึทิูยื่นให้
เารับมาับรอยนั้นแู่เหมือนะไม่่วยอะไร
“แวะเอาแมาให้ วันนี้น้าแไปลาหม้อให่”
“อ้อ อบใมา”
“แล้วนี่แม่นายไปไหน พี่่าย้วย”
“แม่ับพี่ไปลามั้”
“อ้อ...”
ร้อยแ้วรับำในลำอแล้วปรายามอเาเล็น้อย “ั้น็อยู่บ้านนเียวสิ”
สารินเหลือบมอหิสาว
ร้อยแ้วอยู่ในุเสื้อยืสีฟ้าับาเาสั้นอยู่ับบ้าน ผมยาวถูมัอย่าลวๆ
วาเ้าเล่ห์ู่นั้น้อเา้วยสายาประหลาๆ พิลอยู่
“อะไร มอแบบนั้น...” เารีบถามลับอย่าหวาๆ
“้อเสนอันยัอยู่นะ”
“้อเสนออะไรอี” ถามลับพร้อมับิบาแฟไป้วย
ร้อยแ้วยิ้มแล้วเินอ้อมมายืนอยู่้านหลั ยื่นมือเ้ามานวบ่าเาเบาๆ
สารินยับัวไปมาอย่าไม่เยิน
ท่าทาแบบนี้...มันน่าลัวเินไป...ร้อยแ้วไม่เยทำีับเาโยไม่หวัผลอะไร...
“แ่านันไ”
น้ำาแฟที่อยู่ในปาอนนี้พุ่ออมา้านอเป็นที่เรียบร้อยแล้ว
สารินสำลัน้ำเบาๆ แล้วสะบััวออ เหลียวมอน้าหลั
“ะบ้าเหรอ”
ร้อยแ้วออบิริมฝีปาไปมาอย่าใ้วามิ
“ไม่เสียหายอะไรนี่นา แ่สามเือน็ไ้เอ้า ทลอแ่านันแ่สามเือน
นายเอ็ไม่เยมีแฟนะไ้รู้ว่าารมีแฟนเป็นยัไ”
“ัน็ไม่ลำบานา้อหาแฟนเพราะอยารู้หรอน่ะ”
“แ่ืน่อนนายยัยอมื้อแหวนให้ันเลยนะ
ถือว่าเป็นารล”
“แ้ว...ป่วยเหรอ”
สารินว่าพลายื่นมือเ้ามาแะหน้าผาเบาๆ เหมือนวัไ้ ร้อยแ้วเลยว้ามาุมไว้
่อนะทำาปริบๆ
“นะ...สามเือนเอ นะๆ” ำอ้อนนั้นไม่ไ้ผล
เาึมือออทันที
“ทำไม้อสามเือน”
สารินถามลับพร้อมับสัเท่าทาอหิสาว แววาร้อยแ้วหม่นลเล็น้อย่อนที่เธอะหัวเราะเหมือนนามารร้ายออมา
“มันเป็นทฤษีทลอรัไ
ถ้าไม่รอเรา็แยย้ายเท่านั้นเอ ไม่มีพันธะ ไม่้ออะไรมา”
“วามรันะเว้ย ไม่ใ่ทลอานะไ้ทลอันไ้
ันไม่อบภาระผูพัน” เาบอามร ้วยวามไม่อบที่้อมานั่ห่วใยใร
แ่ิ็เหนื่อยแล้ว
“็ไม่ผูพันไ แ่สามเือนเอ”
เาเป็นฝ่ายถอนหายใมอเพื่อนวัยเ็้วยสายาไม่เื่อว่าเหุผละมีแ่นั้น
ให้โลแหรือใล้ายเท่านั้นแหละ ร้อยแ้วถึะมอเาเป็นผู้ายนหนึ่
“แล้วันะไ้อะไรนอาภาระอย่าเธอเนี่ย”
เาว่าพร้อมับใ้นิ้วี้ิ้มไปรลาหน้าผานัวโยน
เธอเลยเบ้ปาปัมือเาออทันที
“ภาระ ันเป็นภาระรไหน นาย่าหาล่ะ
ลอเวลาั้แ่เ็ัน่วยนายมาลอนะเว้ยเม่น
ถ้านายไม่่วยันรอบนี้นายอาไม่มีโอาส่วยแล้ว็ไ้นะ”
สารินมวิ้วสสัยับำพูนั้น “่อนะให้่วย
็บอวามริมาว่ามีอะไร หรือว่า...ะเอาไปอวแฟนเ่าว่ามีแฟนใหม่แล้ว
แผนารโรละรหลั่าวเลย”
“ไม่ใ่หรอย่ะ ลไม่่วยใ่ไหม ไ้
ันะไปหานอื่นแทน ไม่มีนายัน็หานอื่นไ้หรอน่ะ”
“แล้วทำไมไม่เลือนอื่นแ่แรล่ะ”
ร้อยแ้วสะุำถามนั้นแล้วหันลับมายัไหล่ให้
่อนะเินออไปาบ้าน สารินหรี่าลอย่าวิเราะห์แผนารอหิสาว
ร้อยแ้ว้อมีแผนอะไรแน่ๆ...มันน่าลัวึ้นทุวัน...
“ิอะไรประหลาๆ นี่ไม่มีใรเิน”
ทว่าวามิอเายันึถึสายาหม่นๆ
เพียเสี้ยววินาทีอร้อยแ้ว มัน้อมีอะไรบาอย่า...
ความคิดเห็น