เออ ใช่!! ไม่ฉลาดอย่างฉัน แล้วจะทำไม??

ลำดับตอนที่ #2 : บทที่ 2 : นักเรียนใหม่ (และความทุ เรศของฉัน-__-)

\"วันนี้เรามีนักเรียนใหม่ คือวันเปิดเทอมเมื่อวานเขาไม่สบายน่ะ\"   ครูอัมพรพูดใส่ไมค์ด้วยเสียงโมโนโทนตั้งแต่เช้า แถมยังทำตาปรือๆอีก  ตกลงครูอยากให้หนูหลับใช่มั้ยเนี่ย??-_-



แค่ก  แค่ก   แค่ก





เสียงไอดังมาก่อนตัว ก่อนที่ร่างผู้ชายคนหนึ่งถือหนังสือหอบๆ เดินเข้ามาในห้อง ยืนข้างครูอัมพร-*-



\"นี่คือเพื่อนใหม่ของเรานะ ขอให้ต้อนรับเค้าดีดีล่ะ......ส่วนที่นั่งของเธอ ก็....\"    เมื่อได้ยินคำพูดจัดหาที่นั่งจากปากครู ด้วยนิสัยทุ เรศของตัวเองที่ติดเป็นอุปนิสัย ก็รีบเขยิบตัวมานั่งค่อมที่นั่งว่างๆข้างๆทันที -__-



\"ไพริน ครูว่าตรงนั้นมันที่ว่างหนิ ใช่มั้ย?\"   เอื้อก! ครูอัมพรหรี่ตาขยับแว่นทรงสุดารัตน์ขึ้นเล็กน้อย นี่ครูคิดจะส่งตัวแพร่เชื้อมานั่งใกล้ฉันเราะ!!





เอ๊ะ นี่เราติดโรคนิสัยบ้าๆแบบนี้จากยัยแลคมาใช่มั้ยเนี่ย?  พวกพูดธรรมดาไม่ได้ต้องอิงวิทยาศาสตร์!!



ด้วยความคิดหึกเหิมนั้น ฉันขยับตัวออกเผยให้เห็นที่นั่งว่างที่ปิดบังมาดิบดีทันที (โง่ใช่มั้ยเนี่ย-___-) (เออ!-_- :เทีย)



\"งั้นเธอก็ไปนั่งตรงนั้น\"   ครูอัมพรพูดเสียงที่เต็มไปด้วยอำนาจ ส่วนยัยจินนี่ทำท่าฟึดฟัดไม่พออกพอใจ  และมือเหี่ยวๆของยัยนั่นก็พยายามผลักไสเพื่อนซี้ของมัน และแก๊งค์แมวตัวอื่นๆออกไปจากบริเวณ=___=



\"ป้า...เอ้ย ครูอัมพรคะ จินว่าให้เพื่อนใหม่เค้ามานั่งใกล้จินดีกว่าค่ะ ใกล้กระดาน และจินยังอาจจะสอนบทเรียนที่เค้าไม่เข้าใจให้ได้\"   ครูอัมพรพยักหน้าลงทันทีเมื่อเห็นท่าทีความอยากของหลานสาว.....และฉัน เพิ่งรู้เกร็ดใหม่ๆว่า เพื่อนตาย มันทิ้งกันง่ายอย่างงี้เชียว!!







\"เทียๆ แกว่าเด็กใหม่หล่อป่าววะ?\"   เพื่อนคนเดียวของฉัน ที่อุตส่าห์ลากมาคบตั้งแต่ ป.1พูดขึ้น  หล่อไม่หล่อไม่รู้ว่ะ สนแต่ว่าฉลาดไม่ฉลาดรึเปล่าเท่านั้นเอง-__-



ถ้าฉลาด จะได้ไม่คบ



\"ไม่รู้ดิ ดูยัยแมวนั่นสิ\"   ฉันมองไปยังจินนี่ที่กำลังจะกลายร่างจากแมวเป็นปลาหมึกบ้ากาม มือมันเลื้อยไปพันแขนของนักเรียนใหม่อย่างไร้มารยาท กะจะจับข่มขืนกลางห้องเรียนรึไงฟะ-_-^



\"โธ่!แกเอ๊ย เลิกมีอคติกับคนฉลาดๆได้แล้ว ไม่งั้นแกก็ไปอยู่แถวอาคารเพิ่งสร้างสิวะ จะได้หาพวกปัญญาไม่ยุ่ง มุ่งแต่สร้างน่ะ\"   -*-



\"แกจะไม่ให้ฉันมีอคติกับพวกฉลาดได้ไง มิว  ดูพี่ฉันสิ พี่คนโตก็อาการกำลังหนัก แกว่าคนปกติธรรมดาเนี่ยเค้าอ่านรอบเดียวจำได้หมดรึป่าววะ?(ฉันอ่าน10รอบยังจำไม่ได้ซักกะตัว-_-) พี่คนรอง ตอนนี้กำลังอยากสร้างตึกให้เอียงกว่าหอเอนปิซา แต่แข็งแรงกว่าอยู่ (นังแลค ความคิดพิลึกกึกกือเอ๊ย) น้องชาย ก็กำลังเลือกทางเดินที่มืดมน โดยการเลือกที่จะเป็นพวกหัวกะทิคนต่อไปของไทย-____- สุดท้าย ยายจินนี่ ที่1ประจำห้องเรา ดูมันทำสิ\"  ฉันพยักเพยิดไปทางยัยจินนี่   มิวมันก็พยักหน้าเห็นด้วย



มิวไม่ใช่คนฉลาด (ก็เพื่อนฉันหนิ) แต่สวยสุดๆ ใบหน้ารูปไข่สีขาวอมชมพู ริมฝีปากอิ่ม ดวงตาสีออกน้ำตาลนิดๆ ผมยาวตรง แต่ปากมันกลับพูดอยู่ตลอดเวลา พูดโดยไม่คิด พูดโดยไม่หยุด เก่งจริงๆ=_=



\"แล้วแกคิดจะไปทวงสมุดเลขจากยัยจินนี่ตอนนี้รึป่าว? ฉันว่ารออีกแป๊ปก็ดีนะ\"   หึหึ ใครจะรอให้โง่ ฉันมีหน้าที่เก็บสมุดเลขกับมิว สมุดเลขที่ครูไม่เคยได้ตรวจ เพราะฉันไม่เคยได้ส่ง และถ้าของฉันไม่ส่ง ของคนอื่นก็ไม่ได้ส่งไปด้วย รอฉันเองนั่นแหละ-_-^



ฉันจะเข้าไปขัดจังหวะมัน  ข้อหาอยากเป็นอริกับฉันและพาแก๊งค์แมวมารุมกระทืบฉันจะเกือบม่องเมื่อวาน-*-





\"จินนี่!ส่งเลขด้วยสิ ไม่เคยส่งเลยนะแกนี่ ต้องทวงประจำ\"   ฉันสวมวิญญาณยัยแลคชั่วคราว มาดเด็กเรียนแต่ไม่เคร่งน่ะ



\"ฮึ่ย!บ้าจริง จะทวงก็ไม่รู้จักดูเวลาให้ดีดี ฉันยุ่งอยู่........เลฟชอบกินอะไรคะ?ฮิ ฮิ.....ไปซะทีสินังบ้า!\"   นังบ้าเรอะ ใครบ้าวะ พูดมาดีดีนะเฟ้ย.......เอ๋ รึว่าฉันจะบ้าจริงๆฟะเนี่ย-_-



แล้วหมอนี่ชื่ออะไร เลฟหรอ? อี๋ พวกตัวลอลิงอีกแล้ว ชีวิตนี้มันช่างรันทด ฉันกำลังยืนอยู่ใกล้ๆไอ้พวกชื่อนำหน้าด้วย ล.ลิง!!



\"...........\"   ไม่มีเสียงตอบจากไอ้ตัวแอล เฮ้ย หยิ่งว่ะ



\"แหมๆ เลฟไม่อยากพูดเรื่องกินก็ไม่บอกจิน งั้นจินช่วยสอนการบ้านเลขละกันนะคะ\"  



\"ไม่เป็นไรครับ\"   ยัยจินนี่หน้าเสียเล็กน้อย โอ๊ย!หน้าตาแกตลกว่ะจินนี่ จะดูแหยก็ไม่ใช่จะดูเหยก็ไม่เชิง แต่ฉันว่าหน้าอย่างแกดูไม่เหมือนอะไรเลย นอกจาก.......ผู้ชาย-_-



\"โอ้ งั้นแสดงว่าเลฟก็เก่งสินะคะ เข้ามาปุ๊บก็รู้เรื่องเลย......ไม่เหมือนกอซซิล่าบางตัว\"



-_-^^^ ด้วยความโกรธที่พุ่งริ้วๆ มือของฉันก็คว้าเปะปะ โดยมีความหวังว่าคงจะคว้าได้อะไรที่เบากว่าเก้าอี้เมื่อวาน=__=





เจอแล้ว!!



ฉันหยิบไอ้แท่งๆซักอย่างที่คว้าได้ ทุบหัวยัยจินนี่ทันที และพร้อมๆกันนั้นครูอัมพรก็เปิดประตูห้องเข้ามาพร้อมกับแก๊งค์แมวที่ออกไปเข้าห้องน้ำTT^TT





\"เจ็บๆๆๆ อู๊ย!.....ยัยกอซซิล่าบ้าเอ๊ย\"    





----------------------------------------------



\"แง๊~\"   TT~ ฉันนั่งอยู่ตี นบันได น้ำตาซึม โดยมีมิวนั่งปลอบใจอยู่  ไอ้เจ็บมันก็เจ็บล่ะนะ แต่เรื่องที่ชวนน้ำตาเล็ดมากกว่านั้นก็คือ



ครูอัมพรเชิญผู้ปกครองมาพบ ซึ่งเป็นใครไปไม่ได้นอกจากยัยแลคที่ครองตำแหน่งแม่ชั่วคราวเนื่องจากพ่อกับแม่ไปฮันนีมูนรอบ2 เอ๊ะ หรือ3



นังจินนี่หัวหน้าแก๊งค์แมวหัวยังไม่โนด้วยซ้ำ  แต่ฉัน!เทียน้อย ไดโนเสาร์แปลงคนนี้เลือดเกือบหมดตัว-_-^



โลกนี้มันขาดความยุติธรรม!!.....ฉันตัดสินใจแล้ว-__-



\"มิว.....ฉันจะเป็นคนพิพากษาความชั่วร้ายและอยุติธรรมนี้ให้หมดไปจากโลกนี้!!\"







............



........



...









\"เทียๆ แกเพี้ยนแล้วล่ะ-__-\"   มิวเอ่ยเสียงอ่อยให้กับคนเจ็บที่กำลังเป็นบ้า-___-



----------------------------------------------------------------------



^O^ ยิ่งแต่งยิ่งรู้สึกว่าบ้าๆแฮะๆๆๆ



อืมๆตอนหน้าจะเป็นแบบเข้าเรื่องหลักแล้วล่ะค่ะ แบบว่าเข้าให้ตรงพล็อต เพราะ2ตอนแรก เหมือนสนองความบ้าของคนแต่ง เหอๆ



รักคนอ่านทุกๆคนเหมือนเดิมนะจ๊า>O<