ลำดับตอนที่ #4
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : ::::::
จดหมายฮามาก *มุขนี้เจ๋ง* ------------------------------ >> >กราบเท้าคุณพ่อคุณแม่ที่เคารพ > >คุณพ่อคะ คุณแม่คะ >>เป็นอย่างไรบ้างสบายดีหรือเปล่าคะ >> >ผ่านมาเกือบครึ่งปีตั้งแต่หนูเข้ามาเรียนในกรุงเทพฯ >> >หนูไม่ได้ติดต่อคุณพ่อคุณแม่เลย >> >หนูอยู่ที่นี่สบายดี...พี่มากเค้ารักหนูและดูแลหนูเป ็นอย่างดี >> >สงสัยหรือคะว่าพี่มากคือใคร >> >จำได้มั้ยคะวันที่หนูจากคุณพ่อคุณแม่ที่สถานีรถทัวร์ เข้ามาเรียนที่กรุงเทพฯ >> >รถทัวร์ที่หนูนั่งมาเกิดอุบัติเหตุใกล้ปั๊มน้ำมันแห่ งหนึ่งในกรุงเทพฯ >> >หลังเกิดอุบัติเหตุ มีคนมาล้อมหน้าล้อมหลังหนูเต็มไปหมดเลยค่ะ >> >และมีคนขโมยกระเป๋าเดินทางและกระเป๋าตังค์ไป >> >พี่มากเค้าเป็นเด็กปั๊มที่นั่นค่ะ >>พอรถชนกันเค้าก็เข้าไปช่วยปฐมพยาบาล >> >เราเจอกันที่นั่นค่ะคุณพ่อเค้าเป็นคนดีมาก >เราพูดคุยกันซักครู่ใหญ่ >>รู้สึกถูกคอกันมากคุณแม่ขา >นี่แหละมั้งคะที่เรียกว่ารักแรกพบ >> >พอเค้ารู้ว่าหนูยังไม่มีที่พักไม่มีญาติในกรุงเทพฯ >> >และยังไม่รู้จะไปพักที่ไหนแถมยังบาดเจ็บจากอุบัติเหต ุ >> >พี่มากเลยชวนหนูไปอยู่ด้วยกันที่หอพักใกล้ๆปั๊มน้ำมั นนั้น >> >ด้วยความตกใจและไม่มีที่พึ่งทำให้หนูรับปากพี่เค้าไป โดยไม่รู้ตัว >> >แต่ว่าคุณพ่อคะพี่มากเป็นคนดีมากค่ะ เค้าไม่เคยแตะต้องตัวหนูเลย >> >เราอยู่ด้วยกันปร ะมาณ2เดือน พี่มากจึงขอหนูแต่งงานค่ะ >> >หนูขอโทษที่ไม่ได้บอกคุณพ่อคุณแม่ก่อน >> >แต่ด้วยความใกล้ชิดทำให้หนูไม่สามารถยั้งใจไว้ได้ >> >จึงได้บอกตกลงพี่มากเค้าไป > >อภัยให้เรานะคะนึกว่าเห็นแก่เด็กตาดำๆ >>ที่จะเกิดมาดูโลกนี้อีกไม่นานเท่าไร >หนูกำลังมีหลานให้คุณแม่ค่ะ >> >คาดว่าการเรียนเทอมแรกนี้คงต้องพักไว้ก่อน >>หรือไม่ก็ต้องเลิกเรียนไปเลย >> >เพราะว่าหนูคงต้องช่วยพี่มากหาเงินก่อนที่ท้องจะใหญ่ ไปกว่านี้ >> >พอลูกคลอดแล้วก็คงต้องอยู่เลี้ยงลูกอีก คงไปเรียนไม่ได้ >> >เงินทองก็หมดไปทุกวันๆแต่หนูก็ยังสุขใจดีค่ะ ไม่ต้องห่วง >> >คุณพ่อคุณแม่อย่าโกรธหนูนะคะ >มันเป็นเรื่องสุดวิสัยจริงๆ >> >แต่หนูคิดว่าคุณพ่อคุณแม่คงจะให้อภัย >> >เมื่อคลอดลูกแล้วหนูจะพาพี่มากและลูกไปกราบเท้าคุณพ่ อคุณแม่ที่บ้านนะคะ >> > >ที่หนูเขียนจดหมายมาหาคุณพ่อคุณแม่วันนี้ >>มีข่าวดีและข่าวร้ายมาบอกค่ะ >ข่าวดีก็คือที่หนูเล่ามาทั้งหมดนั่น >>เป็นเรื่องไม่จริงค่ะหนูล้อเล่นค่ะ!! >> >ส่วนข่าวร้ายก็คือเทอมแรกหนูสอบได้F 3 วิชาD 2 วิชา และ C อีก1วิชา >> > >เห็นมั้ยคะ มันไม่ได้ร้ายแรงไปกว่าที่หนูเล่ามาตั้งแต่ต้นหรอก >> >ดีกว่าซะอีกจริงมั้ยคะ ฉะนั้นอย่าโกรธหนูนะคะ >> >ด้วยรักและเคารพอย่างสูง > >หนูดาที่รักของคุณพ่อคุณแม่ >> >ป.ล.เงินที่คุณพ่อให้มาหมดแล้วล่ะค่ะ >> >ถ้าคุณพ่อจะเห็นใจช่วยโอนเงินเข้าให้หนูด้วยนะคะ" > จดหมายตอบกลับ >> >--------------------------- > >สวัสดีจ้ะลูกรักของพ่อ >> >ที่ลูกเล่ามาทั้งหมดตั้งแต่แรกนั่นน่ะ ทำเอาพ่อใจไม่ดีไปเลยเชียว >> >พ่ออ่านจดหมายลูกได้แค่ครึ่งเดียวก็โกรธจัดจนไม่ได้อ ่านต่อ >> >เพราะว่าบันดาลโทสะทำให้พ่อกับแม่ทะเลาะกันยกใหญ่ >> >แม่เค้าไม่เชื่อว่าเป็นเรื่องจริงเพราะเค้ารักลูกมาก >> >คิดว่าลูกคงจะไม่ทำให้เค้าผิดหวัง >> >แต่พ่อก็โมโหซะจนลืมตัวทะเลาะกับแม่อย่างแรง >> >ลูกก็รู้ว่าแม่ป่วยเป็นโรคหัวใจอยู่ >> >พ่อผิดเองที่ไม่รู้จักคิดรู้จักยั้งความโกรธ เราทะเลาะกันแรงมาก >> >จนแม่เค้า......ล้มลงหัวใจวาย ยาที่เคยมีอยู่ในบ้านก็หาไม่เจอ >> >พ่อพาแม่แกส่งโรงพยาบาลก็สายไปซะแล้ว >> >พ่อกำลังเศร้ามากคิดถึงเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น >> >มันเกิดจากพ่อไม่อ่านจดหมายของแกให้จบซะก่อน >แม่แก็เลยมีอันเป็นไป >> > >อ้อพ่อมีข่าวดีและข่าวร้ายสำหรับลูก > >> >ข่าวดีคือแม่แกยังอยู่สบายดีไม่มีอะไรพ่อล้อเล่น >> >ข่าวร้ายคือแม่เค้าเสียไพ่เลยไม่มีเงินส่งไปให้ลูก >> >แต่มันก็ยังดีกว่าที่แม่เค้าจะเป็นอะไรไปใช่ไหมล่ะ >> >หวังว่าลูกคงอ่านจดหมายจนจบนะ >> >ไม่ใช่ตกใจตะลีตะเหลือกไปฆ่าตัวตายซะก่อน > >รักลูกมากจ้ะ > >พ่อ | |||||
เอิ้ก ๆ ๆ ๆ ๆ
ก.ว.ล
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น