~:รวมเรื่องฮา ไม่ฮาให้อ่านฟรี กร๊าก ๆ:~

ลำดับตอนที่ #3 : ::::::

คนแรกของฉัน

> >
> >คนแรกของฉัน
> >
> >สายฝนที่หล่นพรำ
> >ตอกย้ำให้น้ำตาเจ้ากรรมไหลอาบแก้มอีกครั้ง...
> >ข้างกายของหล่อนคือชายหนุ่มร่างกำยำ
> >นอนหลับสนิทเหมือนไร้ชีวิต
> >สิ่งที่บ่งบอกได้ว่าเขายังหายใจอยู่
> >คือแผ่นอกที่กระเพื่อมขึ้นลงตามจะงหวะของลมหายใจ....
> >นี่เธอกำลังร้องให้เหรอ? ร้องให้เพราะอะไร ? เสียใจเหรอ?
> >เปล่า... เธอดีใจต่างหาก
> >
> >............... แผ่นภาพเหตุการณ์ต่าง ๆ เริ่มผ่านเข้ามาทีละนิด
> >จากภาพที่เลือนลางเหมือนความฝัน
> >ค่อยๆ ชัดเจนขึ้น...แสงไฟวูบวาบตามจังหวะดนตรีที่เร้าใจ
> >เธอนั่งอยู่คนเดียวที่หน้า
> >เคาน์เตอร์จำหน่ายเครื่องดื่ม ของผับแห่งหนึ่ง
> >ย่านพัฒนาการ...
> >
> >" ถ้าไม่รังเกียจ ขอผมเลี้ยงเครื่องดื่มนะครับ" เสียงนุ่มๆ
> >ดังขึ้นที่ด้านหลังของเธอ....
> >เมื่อหันไปก็พบกับชายหนุ่มหน้าตาดี ส่งยิ้มให้อยู่
> >เมื่อสบตากันเลือดสาวในกายเธอถึงกับฉีดพล่าน
> >....." ดะ..ดะ..ได้สิคะ เชิญนั่งค่ะ"
> >เธอตะลึงจนเอ่ยปากเชิญเขานั่งอย่างไม่รู้ตัว...
> >"มาคนเดียวเหรอครับ?" เขาเริ่มบทสนทนาอย่างง่ายๆ...........
> >"อ๋อ เฉพาะวันนี้ค่ะ ปกติเพื่อนมาด้วย.."เธอตอบ..
> >"แล้ววันนี้เพื่อนไปไหนครับ?"...
> >"ไปกับแฟนค่ะ"...
> >" ชื่ออะไรครับ?"...
> >"ชื่อ อาย ค่ะ"
> >"ผม ภูริ ครับ เรียกภูเฉย ๆ ก็ได้ ยินดีที่รู้จักครับ"
> >เค้ายื่นมือออกมา..
> >" เช่นกันค่ะ" เธอยื่นมือไปทักทาย
> >ทันทีที่มือของเขาและเธอสัมผัส
> >กันเลือดในกายเธอเริ่มฉีดพล่านอีกครั้งนึง..........
> >นี่หรือเลือดสาวรุ่น?...
> >การสนทนาดำเนินไปอย่างออกรสชาติ
> >เขาและเธอคุยกันเหมือนรู้จักกัน
> >มานานแสนนานเครื่องดื่มแก้วแล้วแก้วเล่าผ่านไป...
> >ฤทธิ์ของแอลกอออร์บวกกับเลือดในกายเธอ
> >ทำให้แก้มที่อวบอิ่มของเธอเป็นสีแดงระเรื่อ
> >...........
> >
> >จนถึงเวลา
> >ตีสอง...ก็ถึงเวลาต้องกลับ...
> >เขาอาสาจะไปส่งเธอที่คอนโดแถวสวนหลวงซึ่งเธอก็ไม่ปฏิเสธ...
> >ตอนนั้นเธอเองก็มีอาการมึนๆ เดินไม่ค่อยตรงทาง
> >ต้องให้เขาคอยประคองตลอดเวลา
> >...........
> >
> >เมื่อถึงคอนโดเขาประคองเธอขึ้นไปส่งถึงห้อง
> >เธอจำได้ลางเลือนว่าได้ยินเสียงปิดประตูห้อง
> >แต่ไม่มีเสียงเดินออกไป...
> >ถึงตอนนี้เธอรู้แล้วว่ามันจะจบลงอย่างไร
> >แต่ก็ยังไม่วายตื่นเต้นอยู่ดี................
> >เขาตื่นแล้ว นอนอมยิ้มมองเธออยู่....
> >"ร้องให้ทำไมครับ เสียใจเหรอ?"...
> >ฉันหันมาสบตาเขาช้าๆ พร้อมกับส่งยิ้มให้ แล้วตอบว่า ....
> >
> >"ไม่ได้เสียใจหรอกค่ะ ดีใจต่างหาก ตั้งแต่แปลงเพศมา
> >คุณเป็นผู้ชายคนแรกที่ไม่รู้.... คนอื่นๆ รู้ก่อนทุกทีเลย.........."
> >



ก.ว.ล