[BTS] มันหวานของแทนคุณ #vga #taegi - นิยาย [BTS] มันหวานของแทนคุณ #vga #taegi : Dek-D.com - Writer
×

    [BTS] มันหวานของแทนคุณ #vga #taegi

    ผู้เข้าชมรวม

    528

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    9

    ผู้เข้าชมรวม


    528

    ความคิดเห็น


    36

    คนติดตาม


    68
    จำนวนตอน : 2 ตอน
    อัปเดตล่าสุด :  27 มิ.ย. 61 / 21:57 น.

    อีบุ๊กจากนิยาย ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ



    “มันหวาน ว่างๆก็สอยมะม่วงไปวางขายบ้างนะลูก วันละ5ถุงก็ยังดี”



         ครับ...



         นั่นเป็นประโยคคำสั่งของแม่ผมเองครับ ที่ทำให้ผมต้องแบกไม้สอยมะม่วงเดินเข้าสวนขนาดย่อมไป เงยหน้ามองก็เห็นมะม่วงเปรี้ยวเต็มต้นเลยครับ มี3ต้นใหญ่ๆเลย



         แหม...



         เปรี้ยวปากครับ สงสัยเก็บเสร็จต้องตำน้ำพริกจิ้มมะม่วงเปรี้ยวสักหน่อยแล้ว

         มาครับมาเอาใจช่วยผมสอยมะม่วงก่อน อื้อหือเงยหน้าขึ้นมองแล้วต้นมะม่วงบ้านผมนี่สูงใช่เล่นเลยครับ

    นั่นๆ พวงนั้นลูกใหญ่มากครับแต่เสียดายที่กิ่งมันยื่นไปข้างบ้านจะสอยก็ไม่ได้สูงก็สูง ไอ่เราก็ดันเกิดมาเตี้ยอีก



         บัดซบครับ



          บอกได้แค่นี้จริงๆ ไม่รู้จะบรรยายให้คนอื่นเข้าใจความบัดซบนี้ยังไง เอาวะเปลี่ยนไปสอยต้นอื่นก็ได้

    มีตั้งสามต้นนี่เนาะ พวงนี้ก็ลูกใหญ่ดีเหมือนกัน เอาพวงนี้แหละ ระหว่างที่กำลังใช้สมาธิในการสอย

    มะม่วงเปรี้ยวนั้น ก็เกิดเรื่องที่ผมไม่อยากให้เกิดขึ้นเลย



         ห่าเอ้ยยยยยยยย  ให้มันได้แบบนี้เส่!!!!!!



         ให้เดาเล่นๆครับว่าเกิดอะไรขึ้นกับผม

         1. สอยพลาดแถมยังโดนมดแดงกัดก้น

         2. สอยมะม่วงได้แล้วแต่ไม้สอยหลุดแล้วตกไปข้างบ้าน



         ตัวเลือกอันไหนก็เหี้ยพอกันสำหรับผม ไม่ว่าทางไหนก็เจ็บปวด


         เออออออออออออออออออออ



             ถ้าคุณตอบข้อสอง 


       

         



           คุณตอบถูกแล้วครับ 

         


         ตอนไม้สอยค่อยๆตกลงไปในเขตรั้วของข้างบ้านผมรู้เลยครับว่าหน้าผมคงเจื่อนศรีมณีแสง อยู่พอควร 

    แต่มันไม่ใช่เวลามาสนใจหน้าตาเจื่อนๆของตัวเองซะหน่อย ทำอะไรไม่ถูกเลยครับนาทีนี้ รู้แต่อย่างเดียว

    ถ้าไม่มีไม้สอย แม่เอาไม้หน้าสามฟาดผมแน่ ไหนจะมะม่วงที่ต้องเก็บเอาไปวางขายให้ได้5ถุงอีก



         เดี๋ยวสิ... ข้างบ้าน.... ก็ต้องมีคนอยู่ในบ้านสิ



         ใช่!



         แล้วผมก็ตะโกนเรียกคนข้างบ้านด้วยความเป็นมิตรที่พร้อมจะหยิบยื่นไมตรีจิตให้อย่างเต็มใจ แต่ผมก็ไม่

    คิดว่ามันจะเป็นจุดเริ่มต้นของเรื่องบ้าๆบอๆที่ผมต้องเจอแล้วยังจะต้องมายอมรับการเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่

    ในชีวิตสโลว์ ไลฟ์ของผมอีกด้วย....

     

         ฮืออออออออออออออออออ

         น้ำขิง! ช่วยมันหวานด้วย!!! 













    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    คำนิยม Top

    ยังไม่มีคำนิยมของเรื่องนี้

    คำนิยมล่าสุด

    ยังไม่มีคำนิยมของเรื่องนี้

    ความคิดเห็น