คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : บ้านอันแสนรัก
เป็นบ้านแห่งความทรงจำ ทาด้วยสีครีมตลอดทั้งหลัง ดอกกุหลาบนานาสีที่ปลูกด้วยรักของผู้หญิงคนหนึ่งที่ผมรักมากที่สุดในชีวิต เธอหมั่นรักษาทุกต้นด้วยความรักใคร่และเท่าเทียมกัน เมื่อตอนที่ผมยังจำความได้ประมาณ 5 ขวบกว่าๆ แม่ของผมท่านป่วยเป็นโรคที่เม็ดเลือดขาวกินเม็ดเลือดแดงตามที่พวก สอพรอพวกนั้นพูดกัน
ผมเฝ้าสังเกตุอาการของท่าน ท่านแย่ลงเรื่อยๆ ผมเฝ้ารอคอยพ่อของผมที่แม่ บอกว่าท่านไปลำบากในต่างแดน เพื่อหารายได้จุนเจือครอบครัวของเรา ทุกๆเดือนท่านจะ ส่งเงินมาให้บ้านของเรา อย่างน้อยไม่
ต่ำกว่า 30000 ผู้หญิงที่ผมรักพูดอย่างนั้น เธอยิ้มทั้งน้ำตาขณะที่เล่า เรื่องราวของคนที่ผมต้องเรียก ว่าพ่อ ผมยังไม่เคยเจอหน้าเขาด้วยซ้ำ ผมยังคิดในใจ พ่อของผมคงจะเป็น ผู้ชายที่เสียสละมากๆ อุตส่าห์ เก็บเงินรายเดือนของท่านส่งมาที่ไทยท่านจะเป็นอย่างไรบ้างน่ะ อยู่ที่นั่นคงต้อง อยู่อย่างไม่สบายนัก
วันหนี่งคุณครูของผมท่านให้เขียน เรื่องของฮีโร่ ในดวงใจ เพื่อนๆต่างระบายสีเจ้ามนุษย์แมงมุมนั่น ช่างสวยงามนัก แต่กลับต่างกับผม ที่กลับวาดภาพของคนที่ผมไม่เคยเห็นหน้าด้วยซ้ำ ระบายด้วยสีไม้เท่าที่จะสวยได้ตามความสามารถของเด็กอายุ 5 ขวบ ส่งครู และนำกลับมาส่งให้แม่ของผมดู ในขณะนั้นแม่อาการทรุดลงมาก ไม่เหลือคราบหญิงสาวที่ ชายต่างคนใฝ่ฝันแม้แต่น้อย พระเจ้าช่างกลั้นแกล้งชีวิตผมเสียจริงๆ และในที่ ผู้หญิงที่เฝ้าดูแลผมมา 5 ปีเต็ม ถึงเวลาท่านก็จากผมไปในที่สุด ร่างของท่านถูกทำตามทางพิธีศาสนา
ในงานเผาศพของท่าน ผมเฝ้ารอพ่อของผมแต่ก็ไม่เห็นแม้แต่เงา ผมยังคิดในใจ งานของท่านคงยุ่งๆจริงๆ ถึงไม่มีเวลาแม้แต่การจะเผาศพคนที่รักเลยเชียว บ้านของผมที่เคยมีคนรับใช้ ไม่ต่ำกว่า 4 คน คนพวกนั้นต่าง แยกย้ายออกจากบ้านของผมด้วยความชื่นตาบาน นั้นแหละคือ ชีวิตในวัยเด็กของผมที่แสนลำบากและสาหัสมากๆ ต่างกับพ่อซึ่งผมพึ่งมารู้ความจริงได้นั้น ก็คือค่ำของวันที่เผาแม่ .......ผมเฝ้ากอดรูปของผู้หญิงที่รัก อยู่ในห้อง ปารถนาอยากให้เธอคนนั้นฟื้นกลับมา และดูแลผมเหมือนเดิม พ่อพาผู้หญิงท่าทางสวยมากคนหนึ่ง
มาเหยียบบ้าน พ่อกอดเอวผู้หญิงนั้นอย่างประคบประหงม เดินมาทางผมและลากผมออกจากบ้าน บ้านแห่งความทรงจำของผมอย่างไม่เต็มใจ
ความคิดเห็น