ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    fic reborn yaoi อลวนวุ่นรักเจ้าชายทั้ง 7

    ลำดับตอนที่ #6 : รัชทายาทคนสำคัญกับหัวขโมยตัวฉกาจ

    • อัปเดตล่าสุด 26 มิ.ย. 55


    รัชทายาทคนสำคัญปะทะหัวขโมยตัวฉกาจ




    ด้านreborn



                 หลังจากที่ไล่ยามาโมโตะให้ไปไกลๆได้ รีบอร์นก็รีบเดินเข้าสำรวจร้านรวงต่างๆทันที
    ที่นี่มีทุกอย่างให้เลือกสรรไม่ว่าจะเป็นสากกะบือยันเรือรบในขณะที่กำลังคิดไปเรื่อยเปื่อยหูก็ได้ยินบางอย่างเข้า

          “ขโมย ช่วยด้วยภาพที่เห็นคือผู้หญิงคนหนึ่งกำลังร้องเอะอะตกใจ โดยที่ไม่มีผู้ใดคิดช่วยกำลังวิ่งตามร่างบางที่ปิดหน้าชะมิดชิด ที่กำลังวิ่งไปทางป่า ด้วยความเป็นรัชทายาทจึงออกวิ่งเพื่อช่วยเหลือประชาชนทันที






                หมู่แมกไม้ที่พัวพันทำให้ก้าวขาผ่านไปไม่ได้ ทำให้ต้องหยุดและทำการค้นหา หลังตามหาได้สักพักก็พบกับร่างที่กำลังกินขนมปังด้วยความหิวโหยอย่างน่าสงสาร แต่ถ้าไม่มีตะกร้าที่ขโมยมาเมื่อกี้จะน่าสงสารในสายตารีบอร์น

           "เจ้าหัวขโมย"     เสียงที่ดังทำให้ตกใจจนต้องรีบสะบัดตัวหนีตามสัญชาตญานก่อนที่จะถูกคว้าไว้ด้วยมือที่แข็งแกร่งกว่า ร่างที่สะบัดการจับกุมทำให้ผ้าคลุมหลุดออกเผยให้เห็น ใบหน้าขาวเนียนไร้ที่ติ นัยต์ตาสีเขียวมรกตมองรีบอร์นด้วยสายตาหวาดกลัว
               




               ผมสีดำรับกับใบหน้าหวานอย่างลงตัว ผิวขาวที่โผล่พ้นเสื้อผ้าที่หลุดลุ่ยชวนให้สัมผัส ไหนจะการดิ้นรนที่ทำให้ต้องคว้าร่างตรงหน้าเข้ามากอด กลิ่นนมวัวอ่อนๆ ลอยออกมาแตะที่จมูกก่อนที่จะลืมตัวก้มลงมอบจุมพิตที่เอาแต่ใจให้ร่างตรงหน้า ร่างบางตกใจดิ้นอึกอักก่อนจะสิ้นฤทธิ์เพราะรสจุมพิตตรงหน้า อ่อนหวาน รุกล้ำ ร้อนแรง ผสมๆกันไป ร่างบางที่ไม่เคยถูกจุมพิตมาก่อนจึงถูกล่อลวงด้วยเรียวลิ้นของคนที่ชำนาญกว่า ร่างบางจึงได้แต่ขยับลิ้นเล็กตามอย่างเงอะงะงงงัน แต่นั้นก็ทำให้ร่างสูงพอใจอย่างมาก สองมือเริ่มสอดเข้าไปในเสื้อทำให้ร่างบางได้สติกลับมาก่อนผลักร่างสูงออก แล้วทรุดหอบหายใจอย่างเหนื่อยอ่อนใบหน้าขึ้นสีแดงก่ำ รีบอร์นไม่รู้ตัวว่าตัวเองทำอะไรลงไปรู้แค่ว่าอยากครอบครองร่างหน้า ทั้งๆที่เขาไม่เคยเป็นมาก่อนร่างสูงย่อกายลงนั่งพลางจ้องร่างบางไม่วางตา ทำเอาคนถูกจ้องต้องหันหลังหนี แต่ก็ถูกร่างสูงดึงกลับมาเผชิญหน้าอยู่ดี
    ชื่อเอ่ยออกมาอย่างแผ่วเบาในอารมณ์ที่ยังไม่คงที่

    แรมโบ้เพราะสายตาที่มองมาทำให้ต้องตอบอย่างเลี่ยงไม่ได้

    ไปกับฉันว่าพลางดึงร่างบางให้ลุกตามก่อนพาดินไปตามทางที่จากมา

    ปล่อยน่ะ จะเอาฉันไปส่งทหารใช่ไหม ฉันไม่ไปหรอก ปล่อยน่ะพูดพลางขืนตัวออกจากร่างสูง

    ถ้ายังไม่หุบปากโดนต่อจากเมื่อกี้แน่นั่นหล่ะเล่นเออาร่างบางหุบปากฉับก่อนเดินตามไปอย่างเงียบๆ
    .
    .
    .
    .
    .
    .

    Tbn




    ปล. แรมโบ้จะโดนพาไปไหนเนี่ย มาถึงรีบอร์นจะเริ่มเลยรึ ปาดดดดดดด อะไรจะไวปานนั้น





    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×