คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : Missions 1
Missions 1
ผม คือมิสเตอร์คิม คิม ดงวาน ผมเป็นราชการลับอยู่ใต้บังคับบัญชาของชินฮวาคอมพานี ผมรับผิดชอบคดี M คอนเสิร์ต สายของเราแจ้งมาว่าตอนนี้ทั้งสามอยู่ย่านอีนแฮง ผมกับเพื่อนเลยต้องมาทำภารกิจที่นี่ด้วยกัน
อ่ะ ผมลืมแนะนำเพื่อนสองตัว เอ้ย สองคนนี้
คน แรก เอริค มุน เขาเรียนจบรุ่นเดียวกับผมครับ หมอนี่มันติ๊งต๊องนิดนิด ผมจึงได้รับภารกิจคู่กับมันเป็นประจำ ถึงจะระอากับการกระทำแค่ไหนก็ต้องทนก็เพื่อนกันนี่ครับ
ส่วนอีกคน เป็นรุ่นน้องที่จบหลังผมปีหนึ่งครับ จอนจินเป็นพวกใช้สมองไม่เป็น ถนัดแต่ใช้กำลัง ภารกิจส่วนใหญ่ของหมอนี่จึงไม่ต้องวางแผนอะไรมาก บุกเข้าจังๆหน้าเลยครับ
อ่า มาพูดถึงภารกิจของผมมั่งดีกว่า อี มินอู ชื่อนี้มันคุ้นๆแฮะ แต่ช่างเถอะคนชื่อเหมือนกันมีเยอะแยะ
หมอนั่นชอบเสียงเพลง งั้นต้องเอาเสียงเพลงนี่ล่ะเข้าล่อ คิม ดงวาน ไฟต์ติ้ง
เสียง ที่ดังระเบิดได้เริ่มขึ้น พร้อมกับแสงสีที่ถูกจุดท่ามกลางท้องฟ้าอันมืดมิด ก่อน M จะกระโดดออกมาวาดลวดลาย ไม่ว่าจะท่ายาก ง่าย พิสดารเขาทำได้หมด ผมได้แต่เอามืออุดหูเพราะทนเสียงกระหึ่มไม่ไหว ทันทีที่จบคอนเสิร์ต ผมก็กระโจนเข้าหาทันที
“ขอลายเซ็นหน่อยฮะ” สมุดกับปากกาถูกยืนออกไปร่าง(เกือบ)สูงรับไปอย่างงงๆก่อนมองหน้าผม
“วาน นี่” ห่ะ เขาเรียกผมว่าอะไรน่ะ “วานนี่ จริงด้วย ไม่ได้เจอกันตั้งนาน ไปไหนมา” หลังจากที่ผมกำลังงงกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น มินอูก็ลากผมออกมาตรงนั่นเพราะตอนนี้เจ้าหน้าตำรวจเริ่มเข้ามาเคลียร์ พื้นที่แล้วหรือเรียกง่ายๆไล่ที่นั่นแหละ
‘สวย’ คำเดียวที่ผมอยากเอ่ยตอนนี้ ทันทีที่ผมเห็นรูปในจอผมก็รู้ใจตัวเองทันที คนนี้แหละใช่ นั่นคือเหตุผลที่ผมรับภารกิจนี้ แต่ผมจะให้เขามาเป็นของผมยังไง เอ้ย ไม่ใช่ล่ะ ผมจะจับเขายังไง
เริ่มจากอ่านแฟ้มประวัติก่อนล่ะกัน
‘ชื่อจริง จอง พิลกโย
ชื่อในวงการ ชิน ฮเยซอง
วันเกิด 27 พฤศจิกายน XXXX
อายุ 20 ปี
ที่อยู่สถานเลี้ยงเด็กกำพร้าคังอิน
มัธยมศึกษาตอนต้นโรงเรียนคังอิน
ความสามารถพิเศษ
ยิงไกล 500 เมตร โดยไม่ต้องส่องกล้อง
สปินคิกพิฆาต
ความสามารถในการต่อสู้ระดับ A (ระดับเซียน)
คนสนิท
อี มินอู อายุ 21 ฉายา M Style หัวหน้ามาเฟีย M
แอนดี้ ลี อายุ 18 ทักษะการทำให้ผู้คนหลงใหลเป็นเลิศ
คังตะ ปัจจุบันเสียชีวิตด้วยการลอบยิง’ อ่า คังตะนี่ใครว่ะ หาประวัติผู้ชายคนนี้ด้วยล่ะกัน
ผมนั่งหาข้อมูลกับโกมโดรีอีกสักพักก่อนจะผล็อยหลับไป
“รู้ จักแอนดี้ ลี ไหมครับ” ทันทีที่ผมได้ภารกิจ ผมก็อพยพร่างตัวเองมาที่ผับ M ทันที ที่นี่เต็มไปด้วย แสง สี เสียง และที่สำคัญผู้คนที่เยอะยังกะไม่มีที่ไป กลิ่นเหล้าลอยคละคลุ้งไปทั่ว มันเป็นกลิ่นที่ผมไม่ชอบเลย
“ตามหาแอนดี้ ทำไม” ผู้ชายหน้าหวานคนหนึ่งที่นั่งอยู่ด้านหน้าเคาเตอร์เอ่ยถามพลางหันมามองผม หน้าคุ้นๆแฮะ
“รู้จักด้วยเหรอครับ” สุภาพไว้ก่อนล่ะกัน
“รู้แล้วจะทำไม”
“ผมอยากเจอเขามากเลย เขาเป็นดวงใจน้อยๆของผม” โกหกไปก่อนล่ะกัน
“หึ แล้วจะรู้สึก” แล้วเขาก็ลุกเดินหนีไป
อ่า ผมว่าหน้าเขาคุ้นจริงๆน่ะ เหมือนเคยเห็นที่ไหนน๊า
อืม ใครน๊า อ่ะ นึกออกแล้ว!!! นั่นมันชิน ฮเยซองนี่ นักฆ่าหน้าหวานนี่
หวานสมฉายา ตัวจริงสวยกว่าในรูปเยอะ
“ไปบอกพี่เอริคดีกว่า”
TBN.
ความคิดเห็น