รัก-รุ่น-พี่ | Jinhyuk X You ( feat. produce x 101 )

     

     ต่อไปนี้ ทุกคนจะพบกับ เรื่องราวสั้นๆที่เล่าถึงความรักของหญิงสาวที่มีต่อชายหนุ่มรูปงามคนหนึ่ง เธอจะทำทุกอย่างเพื่อจะได้อยู่กับคนที่เธอรัก แต่เธอต้องพบเจอปัญหาต่างๆมากมายจากคนรอบข้าง ในตอนสุดท้าย ผลลัพธ์ของสิ่งที่เธอตัดสินใจ จะออกมาเป็นยังไงกันนะ...

__________________

     16:00 pm.

     ดิ่งดองแด๊งงงงง

     'เย่ส!!!' เสียงความคิดของหญิงสาวดังออกมาหัวใจ แสดงถึงความสุขที่กำลังมีอยู่ตอนนี้ นี่ได้เวลาเลิกเรียนแล้วเธอดีใจไปทำกันน่ะหรอ...

     "เยนา! เก็บของเร็วๆสิ้ เดี๋ยวพี่เค้าก็กลับก่อนหรอก"

     "กลับก่อนบ้าอะไร ก็เลิกเรียนพร้อมกันทั้งโรงเรียนมั้ยแก"

     "คาบสุดท้ายพี่เค้าว่าง! แปลว่าตอนนี้พี่เค้าต้องกำลังเล่นบาสอยู่ไง เร็วๆๆๆๆ" เยนา เพื่อนรักของเจ้าของเรื่องทำหน้าเอือมระอาที่สุด แต่ก็นะ เป็นแบบนี้ทุกวันห้ามอะไรหญิงสาวไม่ได้

          เก็บของเสร็จสาวๆก็รีบวิ่งไปที่สนามบาสอย่างไว ขั้นบันไดที่ว่าเยอะยังต้องแพ้หญิงสาวที่ชื่อว่า 'เอริส' ใช่แล้ว นี่คือชื่อของตัวหลักในเรื่องราวนี้ เอริสสาวเท้าอย่างรวดเร็วเมือเข้าสู่พื้นที่ของโรงยิม เป้าหมายของเธออยู่ตรงหน้าแล้ว

     "เอาเว้ย พักให้หายเหนื่อยก่อนค่อยลงอีกรอบ มึงเล่นมาเป็นชั่วโมงละ" เสียงคุยกันของหนุ่มๆเล็ดลอดออกมาจากช่องประตูที่ใหญ่อยู่พอสมควร 

     "อะไรกัน พี่เค้าเล่นเสร็จแล้วหรอ"

     "คงงั้นมั้งแก" เอริสทำหน้ามุ่ยแต่ก็เดินเข้าไปตามเคย เธอเดินตรงไปที่สนามที่มีกลุ่มรุ่นพี่หลายคนเล่นบาสกันอย่างสนุกสนาน แต่เธอไม่ได้มาดูคนที่อยู่เล่นหรอกนะ เธอจ้องไปยังรุ่นพี่ที่นั่งพักอยู่ต่างหาก เธอเดินไปนั่งบนแสตนข้างหลังชายหนุ่มอย่างธรรมชาติ ระดับที่ชายหนุ่มไม่ทันได้สังเกตุ 

          เอริสนั่งมองรุ่นพี่ตรงหน้าอย่างที่ทำเป็นประจำ แผ่นหลังภายใต้เสื้อนักเรียนที่ชุ่มเหงือของชายหนุ่มช่างชวนหลงไหล ชายหนุ่มหยิบผ้าขึ้นมาเช็ดเหงือตั้งแต่ต้นคอจนถึงลาดไหล่ส่งผลให้หญิงสาวนั้นไม่อาจละสายตาจากชายหนุ่มตรงหน้าได้ 

     "เอริส!!"

     "ห ห๊ะ ๆ!!"

     "เรียกตั้งหลายรอบแล้ว จ้องอะไรขนาดนั้นเดี๋ยวพี่เค้าก็รู้ตัวหรอก!"

     "พี่เค้าจะรู้ตัวเพราะแกพูดนี่แหละ เบาๆ!" 

          คุยกับเพื่อนสาวเสร็จเอริสก็กลับมาสนใจรุ่นพี่ตรงหน้าตัวเองอีกครั้ง ความรู้สึกเหมือนตกอยู่ในภวังค์ หรือเขาวงกตที่ยิ่งใหญ่มหาศาล ไม่สามารถหาทางออกได้ หรือจริงๆแล้วมันไม่มีทางออกกันนะ 

          

          ฉันไม่เคยคิดเลยว่าครั้งนึงในชีวิตม.ปลายของฉัน จะต้องมาจริงจังกับคนตรงหน้ามากกว่าการเรียนและอนาคตของตัวเอง ฉันเคยบอกตัวเองหลายๆครั้ง ว่าจะไม่โอเว่อร์เกินไป แต่ทุกคนดูตอนนี้สิคะ เหมือนชีวิตฉันเป็นของเค้าไปแล้ว ฉันนึกภาพอนาคตของฉันที่ไม่มีพี่เค้าไม่ออก อะไรกันที่ทำให้ฉันชอบพพี่เค้ามากขนาดนี้ คุณคงคิดว่าอาจเป็นเพราะจุดเริ่มต้นที่ทำให้ฉันชอบพี่เค้า แต่ว่ามันไม่ใช่เลย ฉันพึ่งจะเริ่ม'อยากได้'พี่เค้ามาเป็นของฉันเมื่อไม่นานมานี้เอง

          แล้วเหมือนโชคจะเข้าข้างฉันด้วยสิ! เพราะสถานะการณ์มันลงตัวไปหมดทุกอย่างเลยแหละ เหลืออีกแค่นิดเดียว เหลือแค่บอกพี่เค้าไปว่าฉันชอบ เหลือแค่บอกว่าฉันเป็นใคร... เออใช่ พี่เค้าไม่เคยรู้จักฉันเลยนิเน้อะ...

          เห้ออ... ยุ่งยากจริง! แต่ก็นะ ฉันเหลือเวลาอีกตั้งสองปีในการทำภารกิจนี้ และแน่นอนว่า ภารกิจของฉันต้อง complete! จะไม่มี mission fail เด็ดขาด!

     @ร้านบิงซู

          หลังจากเหน็ดเหนื่อยกับการนั่งดูรุ่นพี่ผู้ชายเล่นบาส(?) ก็มาพบปะสังสรรค์กันที่ร้านบิงซูต่อบวกกับสมาชิกที่มาเพิ่มอีกสองหน่อ

     "แกกะจะบอกพี่เค้าบ้างมั้ยว่าแกชอบพี่เค้า มากกกกก" ยูจินเปิดประเด็นขึ้นกลางบนสนทนาไร้สาระของเพื่อนสาวอีกสามคน 

     "เออจะว่าไปก็นะ พี่เค้าไม่สังเกตุแกบ้างหรอว่าแบบ พี่เค้าไปที่ไหนแกก็ตามไป" วอนยองเสริมขึ้นมาอีกคน ทำเอาบรรยกาศไร้สาระดับวูบไปอย่างจำใจ 

     "ฉันว่าดูออก แต่แบบไม่สนใจ"

     "เยนา! นี่เพื่อนไง!" บรรยกาศสนุกสนานเริ่มกลับมาอีกครั้ง สาวๆเริ่มหัวเราะกันอย่างร่าเริงสดใสตามเคย

     "ฉันก็ว่าจะบอกพี่เค้านะ พี่เค้าจะจบแล้วด้วย"

     "แต่แกก็ต้องได้พี่เค้าเป็รแฟนก่อนอ่ะนะ"

     "ใช่เลยเพื่อนรัก"

          นี่แหละจุดประสงค์ของเรื่องนี้!!!

     วันต่อมา

     16:00 pm.

     ดิ่งดองแด๊งงงง

     ..............

     "เอริส! ไปเร็ว เดี๋ยวพี่เค้าก็กลับก่อนหรอก" เยนาสะกิดเพื่อนที่เอาแต่นั่งนิ่งในคาบสุดท้ายของวัน เพราะอะไรน่ะหรอ!

     "แก ฉันว่าฉันยังไม่พร้อม...."

     "ไม่ดิแก แกพร้อมมากกกกก ไปเร็วว!"

     "ดะ เดี๋ยวดิ!" เยนาไม่ฟังอะไร เธอลากตัวเพื่อนรักของเธอออกมาจากห้องเรียน ในเวลาไม่นานเธอและเพื่อนรักของเธอก็มายืนอยู่หน้าทางเข้าโรงยิม อเมซิ่งสุดๆ

     "แก ฉันยังไม่พร้อม"

     "แกพร้อมแล้วแกเชื่อฉันยัยเอริส"

     "ไม่แก คือฉันยัง- ว๊าย!"

          พลั่ก! ตุ๊บ!

          ระหว่างบทสนทนาอันเร่งรีบของหญิงสาวอยู่ก็โดนดึงหายไป เอริสล้มลงไปนอนกับพื้น เยนายืนมองพร้อมกับตกใจ แล้วก็ชายหนุ่มที่ยืนตกใจอยู่เช่นกัน

     "ฮืออ ขนมฉัน" ใช่ค่ะทุกคนนนน ขนมของฉันที่ทำมาให้พี่เค้า ทำมาเพื่อการสารภาพรักครั้งนี้โดยเฉพาะ!! ใครกัน เป็นใครกันถึงกล้ามาพังวันสำคัญของฉัน!

     "เป็นอะไรมั้ยครับ ผมขอโทษที่วิ่งไม่ดูทาง"

     "..... ไม่เป็นไรค่ะ! น หนูไม่เป็นไร..."

     

          แกกกกก!!! นี่มันพรมลิขิตป้ะ! แกฉันไม่เคยใกล้ชิดกับพี่เค้าขนาดนี้มาก่อนเลยเว้ย! อมก.ให้ตายสิๆ หน้าฉันต้องแดงอยู่แน่ๆ ให้ตายสิๆๆๆ ทำไงดีๆๆๆ

     ".. อ่า.. ไม่เป็นไรก็ดีแล้วครับ พี่ขอโท-"

     

     "มะ ไม่ต้องขอโทษค่ะ! หนูไม่เป็นไร... จริงๆค่ะไม่เป็นไร"

     "....ครับ.... งั้น พี่ขอตัวนะ" ให้ตายสิ! คนอะไรมันจะยิ้มน่ารักขนาดนี้อ่ะคุณ!! โอ๊ยจะบ้าตาย! ไอ่จ้าวบ้าาาาาา

     "เอริส ตอนนี้เวลาเหมาะเหม๋งมากเลยนะ"

     "ห๊ะ แกจะบ้าป้ะ ไม่ได้ดิ!"

     "ได้ วันนี้แกต้องได้บอกพี่เค้า"

     "ไม่เยนา ฉันยังไม่พร้อมเลยนะ!"

     "บอกไปเลยเอริส!"

     "ไม่เยนา!"

     "พี่จินฮยอกคะ!"

     "0_0!!!!!"

     "... ครับ?"

     

     "เอริสชอบพี่ค่ะ!"

     "......"

          ....... ยัยเยนา!!!!!!