คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : เฮยองไฉไลแล้วพี่น้อง
4
"เอาล่ะ เสร็จแล้ว!" พี่ซายอนพูดพร้อมๆกับค่อยๆหันเข้าอี้ไปหาตายองมุน
ผมของฉันจากที่โดนเกล้าขึ้นไปแล้วผูกด้วยโบว์สีครีม ตอนนี้มันถูกปล่อยสยายลงมา
ตรงปลายผมดัดลอนนิดหน่อย เท่านั้นไม่พอ พี่ซายอนยังย้อมผมของฉันให้เป็นสีอัลมอนด์อีกด้วยT^T!
จะว่าไปมันก็สวยดีนะ..
ผมข้างหน้าที่ปกติจะเป็นหน้าม้าตรงๆยาวประมาณเลยคิ้วมานิดหน่อย
ตอนนี้กลายเป็นหน้าม้าซอยเต่อเหนือคิ้วเป็นฟุตT^T! โอเค เว่อร์ไป แต่มันก็เต่อนี่นา
เต่ออย่างเดียวยังไม่พอพี่ซายอนยังทำให้มันเป็นหน้าม้าซอยเต่อและไม่เท่ากัน!
เรียกว่าแหว่งคงจะไม่ผิด.. T_______T
พี่ซายอนยังให้ช่างแต่งหน้ามาแต่งให้ฉันด้วย!
ตาของฉันถูกกรีดด้วยลิขวิดอายไลเนอร์ (อายไลเนอร์ชนิดน้ำ)
ทำให้ตาของฉันที่ว่าโตอยู่แล้ว โตเข้าไปอีก อย่ากระดอนหลุดออกมานะลูกแม่ T-T
ทาตาด้วยสีชมพูทองๆ เพื่อให้ตาฉันดูสว่างขึ้น
แก้มถูกปัดด้วยสีชมพูเนื้อๆ ปากสีชมพูเข้มขึ้นมาหน่อยแล้วก็ทาลิปกลอสด้วย!
ไอ้ลิปกลอสนี่มันยังไงๆไม่รู้สิ ทาแล้วปากมันเยิ้มเลย
เหมือนฉันเพิ่งกินไก่ทอดมายังไงยังงั้น =0=
"...." ยองมุนถึงกับนิ่งเงียบ
"เป็นไง สวยละเซ่ ฝีมือร้านเจ้ซะอย่าง ขี้เหร่แค่ไหนเจ้ก็ทำให้สวยได้ทั้งนั้นแหละ"
"มันดูเป็นยังไงหรอ?" ฉันถาม
"อืม.. อืมม.."
"อะไรอืมอืม - -?"
"น่ารักน่ากินยิ่งกว่าเมื่อกี้อีก"
"ห่ะ =0=?"
"พี่ว่านะรีบไปซื้อชุดเปลี่ยนดีกว่า ชุดนี้ดูไม่ค่อยเข้ากับทรงใหม่เท่าไหร่เลย ถ้าไงชุดนั้นไว้ใส่วันอื่นดีกว่านะ"
"นั่นสินะ ป้ะ! ไปเถอะเฮยอง อย่าช้าเดี๋ยวไม่สวยพอดี ขอบคุณนะคร้าบพี่ซายอนสุดสวย ^^" พูดจบก็คว้าข้อมือฉันทันที
นิสัยฉุดคนยังเหมือนเดิมเลย ให้ตายเหอะ (=*=)
..ตลาดเมียงดง..
"ที่นี่เป็นตลาดขายของวัยรุ่นมากมายเลยนะ ชอบอะไรก็บอกล่ะ"
"อืมม แต่ว่านะ คนเยอะชะมัดเลยยองมุน ฉันจะต้องเป็นลมเพราะหายใจไม่ทันแน่ๆเลย @_@"
"จับมือฉันไว้สิ จะได้ไม่เป็นลม แล้วก็จะได้ไม่หลงกันด้วย ^^"
"เหอะ จ้างให้ก็ไม่จับ!"
"ดื้อจริงๆเลยน้า.."
แล้วอยู่ดีๆเขาก็มาคว้ามือของฉันไปจับไว้แน่น
เฮ้ๆ ฉันไม่หลงง่ายขนาดนั้นหรอก =/////=
"นี่ ชอบชุดนั้นรึปล่าว" เขาชี้ไปทาง เดรสสีขาวแขนตุ๊กตากระโปรงออกเป็นทรงบอลลูนนิดๆยาวเลยเข่าขึ้นไปหน่อย
นะ..น่ารักกก เหมือนตุ๊กตาเลย >//<
"อะ..อืม น่ารักดีนะ"
"เข้าไปดูในร้านกันมั้ย"
ฉันไม่ทันตอบอะไรด้วยซ้ำ ก็ถูกจูงเข้าไปในร้านซะแล้ว
ร้านนี้ตกแต่งด้วยวอลเปเปอร์สีน้ำตาลเข้ม
เฟอนิเจอร์ถูกออกแบบให้เป็นลายม้วนๆแบบเจ้าหญิง
"สวยจัง.."
"หืม? พึมพำอะไรอยู่คนเดียวน่ะ ไปเลือกชุดซะสิ"
"นายจะซื้อให้ฉันหรอ ขอบคุณนะ แต่ฉันไม่มีอะไรจะตอบแทนให้นายหรอกนะจะบอกให้!"
แล้วฉันก็วิ่งเข้าไปท่ามกลางเสื้อผ้ามากมาย
อ๊ายยย >/////< ตัวนั้นก็น่ารัก ตัวนี้ก็สวย ตัวนั้นก็ด้วยย กรี๊ดดดดด ด
ไหนจะรองเท้าส้นสูงคู่นั้นอีก ที่นี่เสื้อผ้าสวยกว่าที่อามีกัลอีก อยากให้เสด็จป๊ากับท่านแม่มาดูจังเลย
อยากให้ท่านเอาไปเปลี่ยนวัฒนธรรมบ้าง ใส่กระโปรงบานยาวฟู แล้วยังต้องเกล้าผมอีก
ไม่ใจเลย กลับไปต้องแถลงด่วนๆ!!
"อะ..เอาหมดนี่เลยหรอ" ยองมุนทำหน้าเหวอ เมื่อฉันหยิบเสื้อผ้าเป็นกองพะเนินไปหาเขา
"ก็ฉันมาจากต่างแดนนี่นา ไม่มีเสื้อผ้าสวยๆใส่ ซื้อให้หน่อยได้ม้ะ"
เขาทำหน้าครุ่นคิดอะไรบางอย่างแล้วก็ตอบออกมาว่า "ได้สิ ^^"
เอาอีกแล้วน้องตะหงิดเริ่มทำงาน แต่งมันคงไม่มีอะไรหรอก คิดมากไปก็เท่านั้นฉันว่า
"เท่าไหร่ครับ"
"450,000 วอนค่ะ"
อะหืมม = = ทำตัวเลขมันเยอะอย่างงี้เนี่ย สุดซึ้งเลยให้ตายเถอะ T^T
"อืม.. ซื้อเยอะจริงๆนะ" เขามองหน้าฉันด้วยความเคียดแค้นนิดหน่อย
แล้วอยู่ดีๆเค้าก็เปลี่ยนเป็นยิ้มเหมือนเดิมแล้วพูดว่า
"ไม่เป็นไร คนหล่อให้อภัยครับ ^__________^"
เอื้อก =0=
ความคิดเห็น