ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    rAinbow lollipop : รักนายผู้ชายจอมยุ่ง

    ลำดับตอนที่ #3 : เปลี่ยนแปลง

    • อัปเดตล่าสุด 27 ก.พ. 51


    3

    ตอนนี้ฉันกำลัง(ถูกบังคับ)นั่งอยู่ในห้องรับแขกของบ้านนี้ค่ะ T T
    ที่นี่เป็นบ้านเดี่ยวหลังใหญ่โตมากมาย (แต่ก็ไม่เท่าวังของฉันหรอก ;p)
    ข้างๆนี่เป็นโบสถ์คริสต์ ถัดไปเป็นบ้านของเพื่อนเขาค่ะ (ไม่รู้จะบอกทำซากอะไร = =?)
    เขาบอกว่าป้าเสียชีวิตด้วยอุบัติเหตุรถยนต์เมื่อสองปีที่แล้ว เขาเป็นคนมาเช่าบ้านหลังนี้ต่อ ก็แค่นั้น..

    “เฮ้! เฟมีแน็ง เอาโกโก้หน่อยมั้ย?”

    “เรียกฉันว่า ฟามมี่ ก็ได้ ว่าแต่ กะ กะ โกโก้?? มันคืออะไรน่ะ มีพิษหรือปล่าว นายจะลอบฆ่าฉันใช่มั้ย =0=”

    “ใครจะไปฆ่าคุณคร้าบ สวยๆอย่างนี้เอาไปขายได้กำไรกว่าเยอะ อะ ลองชิมสิ ฉันว่าเธอน่าจะชอบนะ” 
    เขาพูดพลางยื่นแก้วพลาสติกสีชมพูให้ฉัน
    “นี่! นายชื่ออะไรหรอ”

    “ลียองมุน”

    “ชื่อนายพิลึกดีนะ” ฉันพูดพลางยักคิ้วขึ้นข้างนึง

    “เธอนั่นแหละที่แปลก เฟมีเนิง เฟมีแน็ง กะตู้วู้ อะไรก็ไม่รู้”

    “แหมๆ อย่ามาดูถูกชื่อฉันชียวนะ เฟมีแน็ง(Féminin) แปลว่า เกี่ยวกับหญิงสาว หรืออ่อนโยน เชียวนะ 
    สรุปง่ายๆว่าฉันน่ะ เป็นผู้หญิงที่สวยแล้วก็อ่อนโยนยังไงล่ะ >____<”

    “สรุปเอาเองหมดเลยนะคร้าบแม่คุณ โอเค ผมให้อภัยเพราะคุณสวยจริงๆนั่นแหละ ^^”

    “มันแน่อยู่แล้ว!” ฉันพูดอย่างไม่อายปาก = = 
    ..ตายละ ฉันพูดอะไรออกไปเนี่ย??????

    “ชุดเธอนี่มันรุ่มร่ามจริงๆให้ตายเถอะ ที่ผมนั่นอะไรผูกอะไรมากมายขนาดนั้น ไหนจะชุดกระโปรงบานยาวและฟู 
    แถมยังเป็นสีขาวครีมอีกต่างหาก มันเลอะง่ายนะ แม่สาวน้อย ^^”
    เอาล่ะความรู้สึกตะหงิดๆเริ่มกลับมาอีกแล้ว = =’’

    “ป่ะ ไปข้างนอกกันดีกว่า” เขาพูดพร้อมๆกับคว้าข้อมือฉัน

    “ปะ ปะ ไปไหนนน =0=” เอาแล้วไง..

    "ไปแปลงโฉม!!!!!”

    “หะ หา??????????????????????????”
    น้องตะหงิดน้อยของฉันยังคงแม่นเช่นเดิมจริงๆด้วย T____________T



    ตอนนี้เรากำลังมาเดินอยู่ในเมืองค่ะ ยองมุนบอกว่า เค้าเรียกว่ากรุงโซลและที่ที่เรากำลังจะไปคือตลาดเมียงดง!
    ฉันละคิดไม่ออกเลยว่าเค้าจะพาฉันมาแปลงโฉมเป็นแบบไหนกัน T^T
    แล้วตอนนี้ก็มีแต่คนมองหน้าแล้วก็มองชุดฉันค่ะ T^T

    "อืม ฉันว่าไปที่นี่ก่อนเถอะ"

    "ไปไหน=0=???? "

    "ไปหาญาติฉันเอง มาเถอะ อย่าช้า เดี๋ยวสวยไม่เสร็จนะ!"
    พอเขาพูดจบ ยังไม่ทันให้ฉันได้เว้ยช่วงหายใจ เขาก็ฉุดกระชากลากถูฉันทันที
    โฮ T0T เสด็จป๊าส่งลูกมาอยู่กับใครเนี่ยเพค๊าาาาา


    "อะถึงแล้ว!"

    ที่นี่เป็นร้านที่ออกแบบเป็นสีชมพูและสีขาว ตกแต่งด้วยตุ๊กตาหมีเทดดี้แบร์เต็มร้านไปหมด!
    มันก็สวยดีอยู่หรอก แต่ตุ๊กตาหมีมันเกี่ยวอะไรกับการแปลงโฉมของฉันล่ะ?

    "นี่ๆ ยองมุน ฉันไม่อยากได้ตุ๊กตาสักหน่อยนะ = ="

    "ใครบอกจะให้เธอมาซื้อตุ๊กตาไม่ทราบ ที่นี่มันร้านทำผมนะ"

    "เขาไปข้างในเถอะ ฉันเมื่อยแล้ว" และแล้วเขาก็ฉุดฉันอะเกน T0T

    ร้านทำผม? หน้าตาร้านแบบนี้น่ะหรอ.. เหมาะจะเป็นร้านขายของเล่นเด็กมากกว่ามั้ง T^T

    "พี่ซายอนครับ ผมพาลูกค้ามาให้ ^^"

    "หื๊มม? หน้าตาน่ารักเชียวนะ แฟนนายหรอยองมุน เดี๋ยวนี้รสนิยมดีขึ้นนะยะ ว่าแต่ชื่ออะไรล่ะ" 
    ผู้หญิงคนนั้นพูดพลางเอาแขนกระทุ้งยองมุน

    "ครับ แฟนผมเองชื่อ.. เอ่อ.. คิมเฮยอง ครับ"
    ฮะ คิมเฮยอง??? นั่นมันชื่อใครน่ะ นี่นายกำลังพูดถึงฉันรึปล่าวเนี่ย??

    "พี่ช่วยเปลี่ยนทรงผมให้เธอด้วยนะครับ เอาแบบอินเทรนด์หน่อย"

    "โอเค ส.บ.ม.ย.ห. สบายมากอย่าห่วง จะเอาให้สวยเริ่ดเลยทีเดียว"

    "ฝากด้วยนะครับ"

    "นี่! นายพูดถึงใครกัน ใครคือคิมเฮยอง?" ฉันกระซิบถามเค้า

    "ก็เธอนั่นแหละ หรืออยากเปิดเผยตัวล่ะ ฉันว่าพูดไปก็ไม่มีใครเชื่อหรอก ว่าเธอมาจากที่ไหน เป็นองค์หญิงของเมืองอะไรก็ไม่รู้
    ที่พวกเขาไม่เคยได้ยิน จริงมั้ย ^^ ?" หมอนี่ห่วงคนอื่นเป็นด้วยหรอเนี่ย

    "แล้วทำไมนายถึงเชื่อฉันล่ะ"

    "เพราะอยู่ดีๆเธอก็มาปรากฎกายในตู้เสื้อผ้าฉัน แล้วฉันก็ได้หอมแก้มเธอแล้วยังไงล่ะ ^^" โอเค ล้มเลิกความคิดเมื่อกี้ด่วน (-*-)

    "เฮยอง มาม๊ะ มานั่งนี่เร้วว เดี๋ยวพี่จะทำให้น้องสวยเริ่ดไปเลย"

    "คะ .. ค่ะ = =" ลางสังรณ์แปลกๆซะแล้วสิ..

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×