ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    FIC FAIRY TAIL ϟ Heart & Soul

    ลำดับตอนที่ #1 : Prologue

    • อัปเดตล่าสุด 11 มิ.ย. 60


     

     

     

    Right from the start I knew that I’d found a home for my heart 

        A Thousand Years







    ART BY ZEN )

    *แฟนอาร์ตชิ้นนี้เพื่อประกอบแฟนฟิคชั่น Heart & Soul เท่านั้น*


     

    ท่ามกลางเสียงสาปแช่งของผู้คน ฉันทำได้เพียงซ่อนตัวใต้ผ้าคลุมสีดำ ข้างกายมีน้องชายที่พยายามจะกอดประโลมตัวฉันที่เสียขวัญ น้องสาวคนเล็กที่พยายามปกป้องฉันทั้งน้ำตา สองแขนที่ทั้งเล็กและไร้เรี่ยวแรงอ้ารับก้อนหินน้อยใหญ่ที่ถูกปาใส่ บาดแผลทางร่างกายไม่ได้มีผลเท่ากับบาดแผลทางจิตใจเลยสักนิด

     

    และสุดท้ายก็คือภาพบ้านของครอบครัวที่ถูกเผาไหม้อยู่ในเปลวเพลิง

     

    เปลวเพลิงที่เหมือนท้องฟ้ายามเย็นที่ทอแสงสุดท้ายวัน แสงอาทิตย์แผดเผาจนดูเหมือนมันกลายเป็นดั่งทะเลเพลิงร้อนแรง เด็กสาวในชุดคลุมสีดำตัวใหญ่ดูเหมือนจะปกปิดร่างนั้นมิดชิดราวกับเจ้าของต้องการจะปกปิดบางอย่าง

    บางอย่างที่ทำบอกว่าเธอไม่ใช่มนุษย์อีกต่อไป

     

    เด็กสาวมองแขนที่สั่นเทา แขนของปีศาจแสนอัปลักษณ์และน่ากลัวทั้งยังสร้างความเจ็บปวดให้กับร่างกายอยู่ตลอดเวลา

    เวทปีศาจ…” เสียงของเธอเบาจนเหมือนกระซิบ เราไม่เคยต้องการของพรรค์นี้เลย

    เสียงกร่นด่าสาปแช่งดังสะท้อนกึกก้องอยู่ในสมอง เธอจำมันได้ดีไม่มีวันลืม เสียมจอบของชาวบ้าน ก้อนหินที่ปาใส่ดั่งเธอเป็นตัวประหลาด และบ้านของเราที่มอดไหม้ไปกับเปลวเพลิงสูง

    เรามัน.. เป็นปีศาจ

     

    ร่างบางสั่นระริก ก้มหน้าจนคางแทบชิดอก สองขาอ่อนแรงจนเหมือนไม่สามารถพยุงร่างกายนี้ไปได้ แต่เธอก็ยังคงเดินต่อไป ไกลออกไปเรื่อยๆจากเมืองนี้

    ไกลออกไปจากตึกสูงที่เรียกว่ากิลด์ของจอมเวทย์

     

                แฟรี่เทล…” เสียงของเด็กสาวพึมพำกับตัวเอง รอยยิ้มเศร้าๆปรากฏขึ้นบนใบหน้าที่ซ่อนอยู่ภายใต้ผ้าคลุมสีดำ เสียงหัวเราะและรอยยิ้มที่ทุกคนมอบให้ มันอบอุ่นจนเหมือนจะเยียวยาเรื่องเลวร้ายทีละนิดช้าๆ

                เด็กสาวค่อยๆหุบยิ้มที่ดูเศร้าสร้อยนั้นลง เธอไม่อยากจะทิ้งความรู้ของการได้เป็นครอบครัวเหล่านั้นเลย ไม่เลยแม้แต่น้อย แต่ก็เพราะไม่อยากเป็นคนพรากความหวังดีแสนบริสุทธิ์ที่ผู้คนเหล่านั้นหยิบยื่นให้ สิ่งที่เธอควรจะทำคือไปให้ไกลจากที่นี่

                ผู้คนที่อยู่รอบตัวฉัน พวกเขาจะพบเจอแต่เรื่องเลวร้าย  แฟรี่เทลทุกคนเป็นดี เป็นกิลด์ที่ดีและเธอไม่อยากเลยที่จะต้องทำให้มันพัง เพราะฉะนั้น ขอโทษด้วยนะ ลิซาน่า เอลฟ์แมน

                พี่ลาก่อ…”

     

                คำบอกลาหยุดชะงักเมื่อร่างของเธอล้มลงเมื่อปะทะกับบางสิ่ง ผ้าคลุมสีดำเปิดออกจนเผยให้เห็นใบหน้าสวยที่ซ่อนเร้นอยู่ใต้ผ้าคลุม เธอเงยหน้าขึ้นมองบางอย่างที่เธอชนเข้าโดยไม่ได้ตั้งใจ

                ร่างสูงของผู้ชายคนหนึ่งยืนอยู่เหนือหัว พาดเงาสีดำของเขาทาบทับตัวตนแสนกระจ้อยล่อยของเธอ เส้นผมสีทองช่างตัดกับท้องฟ้าสีส้มเช่นเดียวกับดวงตาสีฟ้าลุ่มลึกที่กำลังจ้องมองมาที่เธอ บางสิ่งบางอย่างตรึงเธอไว้จนนิ่งงัน มันอาจเป็นความสง่างามบางอย่างที่เธอสัมผัสได้จากตัวตนของเขา

    สัมผัสของลมเย็นทำให้เด็กสาวรู้สึกตัว เธอสะดุ้งจนตัวโยนรีบกระชับผ้าคลุมให้ปกปิดตัวเองและแขนปีศาจของเธอ หัวใจของเด็กสาวระส่ำระส่าย มันเต้นรุนแรงเมื่อได้หันกลับไปมองชายคนนั้นอีกครั้ง

    ดวงตาของเธอสั่นไหวยิ่งกว่าครั้งไหน ไม่มีเหตุผลว่าทำไมเธอถึงหวาดกลัวมากกว่าปกติกับการที่จะถูกเขามองเป็นปีศาจหรือตัวประหลาดที่แสนน่ากลัว

    เฉดสีฟ้าที่ต่างกันในดวงตาของทั้งสองสบมองกันโดยไร้คำพูดใดๆ จนกระทั่งร่างสูงของชายคนนั้นเพียงขยับหูฟังที่หลุดลงมาอยู่ที่รอบคอขึ้นไว้ที่เดิม สองมือล้วงลงเก็บไว้ในกระเป๋ากางเกงทั้งสองข้างและก้าวเดินผ่านเธอไปโดยไร้คำพูดใด มีแต่เสียงดนตรีร็อคคลอเบาๆผ่านออกจากหูฟังนั้น

    เด็กสาวมองตามร่างนั้นเหมือนต้องมนต์ คำถามก่อตัวขึ้นในจิตใจของเธอ เขาไม่กลัวหรือเพราะเขาไม่เห็น หรือเพียงไม่สนใจทำเป็นว่าเธอไม่มีตัวตน

    เพราะไม่มีคุณค่าพอในฐานะมนุษย์คนหนึ่งเพื่อให้เขาสนใจ

     

    นี่…” เด็กสาวผงะตกใจกับเสียงเรียกทุ้มแปลกหู เธอจึงหันมองไปตามต้นเสียงของชายคนเดิมที่หยุดยืนอยู่ไม่ห่าง เสี้ยวหน้าเพียงครึ่งเดียวเท่านั้นที่หันกลับมามองเธอ

    ถ้าไม่รีบกลับไปที่กิลด์พวกน้องๆของเธอจะเป็นห่วงเอานะ

    เหมือนบางสิ่งบางอย่างโดนดึงออกไปจากตัวของเธอ บางทีมันอาจเป็นหัวใจหรือจิตวิญญาณบางอย่างที่ถูกดึงดูดไปเพราะเฉดสีฟ้าลุ่มลึกคู่นั้น หรือเพราะน้ำเสียงเรียบง่ายกับประโยคแสนธรรมดาแต่นั่นก็มีค่ากับคนที่ไม่เคยถูกมองหรือปฏิบัติในฐานะมนุษย์คนหนึ่งเช่นเธอ

    เด็กสาวสัมผัสได้ถึงตัวตนที่แสนยิ่งใหญ่ของอีกคน ที่สว่างเรือนรองและเกิดขึ้นรวดเร็วดุจดั่งสายฟ้า ที่เกิดขึ้นเพียงชั่วพริบตาแล้วหายไปพร้อมกับทิ้งร่องรอยบางอย่างเอาไว้

                และนั่นคือครั้งแรกที่ ปีศาจมิร่าเจน ได้พบกับ ดราก้อนสเลเยอร์ลัคซัส

     

     

     

    Heart&soul

    เป็นยังไงกันบ้างสำหรับบทนำ HEART&SOUlคะ?
    โดยบทนำนี้อ้างอิงเหตุการณ์จากมังงะตอน 381
    แต่เสริมเติมแต่งเข้าไป บุคคลค่าตัวแพงอันดับต้นๆของแฟรี่เทล (อิ__อิ)
    อย่างที่บอกไปว่าฟิคนี้จะเขียนอิงจากเนื้อเรื่องออริ 
    แต่เสริมเติมแต่งคู่นี้เข้าไป ก็คงเริ่มตั้งแต่มิร่าเข้ากิลด์เลยล่ะค่ะ
    ฝากติดตามมิร่าซัสนี้ไว้ในอ้อมอกอ้ออมใจด้วยนะคะ
    #ด้วยรักและมิร่าซัส

     
     


    (c) Chess theme
    edit 11/06/2017
    มาใส่ FA ค่ะ ตั้งใจว่าจะนำไปใส่เป็นรวมเล่ม
    เดิมทีเป็นแฟนอาร์ตที่เราไปจ้างวาดมาเพื่อรวมเล่มค่ะ
    แต่กลัวว่าจะไม่ได้รวมก็เลยนำมาแชร์ให้เพื่อนๆร่วมกันฟิน



    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×