คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : บ้านหลังใหม่...
บ้านหลังใหม่....
“สาวๆตื่นกันได้แล้วลูก” แม่ปลุกฉันกับพี่ให้ตื่นขึ้น ตอนนี้ฉันกึ่งนั่งกึ่งนอนอยู่บนรถตู้B.M.W.สีดำคันใหญ่ที่มีคนขับมารับเราที่สนามบิน เอ่...?ไหนพ่อบอกว่าแม่ไม่มีญาติเหลืออยู่ที่ไทยแล้วนี่แล้วทำไมมีคนมารับด้วยล่ะ!?
“ถึงแล้วหรอคะแม่” พี่สาวแสนสวยของฉันเอ่ยถามแม่ด้วยอาการงัวเงียสุดขีด ไปอดหลับอดนอนมาจากไหนกันย่ะ
มองออกไปนอกรถก็เห็นมีคนมายืนรออยู่หลายคน หนึ่ง สอง สาม...โห๊ะ สะ สิบห้าคน จะมาตัดริบบินกันหรอคะเนี่ย
“สวยไหมลาร์แอล เลร์เนล” หลังจากลงจากรถตู้คันใหญ่แล้วพ่อก็หันมาถามฉันกับพี่เลร์เนลด้วยรอยยิ้มภูมิใจ ภาพที่อยู่ตรงหน้าเราเหมือนวังที่หลุดมาจากหนังสือที่ฉันชอบอ่านเลยอ่ะ><’ สวย สวยมากก *0* อย่าบอกนะว่านี่คือบ้านของเราที่พ่อซื้อไว้แล้วบอกว่าจะมาอยู่น่ะ นี่มันใหญ่กว่าบ้านที่ฝรั่งเศส2-3เท่าเลยนะ สวยอลังเวอร์เสาหินอ่อนสีขาวไข่มุกเป็นเหมือนเสาที่คอยรับน้ำหนักของตัวบ้านประตูไม้ใหญ่เกือบเท่าประตูรั่วบ้านที่ฝรั่งเศสเลย ถูกเปิดออกให้เห็นโคมไฟอันใหญ่ที่แขวนอยู่กลางห้องโถงสีทองระยิบระยับเป็นอะไรที่สวยงามยิ่งนัก>0<
“สวยคะพ่อ สวยมากๆเลยคะ” ยัยพี่สาวตอบด้วยอาการตื่นเต้นสุดๆ
“เป็นไงลาร์แอล ชอบไหมลูก...?” พ่อหันมาถามฉันที่ยืนเงียบอยู่
“สวยคะพ่อ^^”
“พ่อสั่งให้สถาปนิกออกแบบเป็นพิเศษเลยนะลูก” พ่อพูดด้วยความภูมิใจสุดๆสีหน้ายิ้มแย้มดูแล้วมีความสุขมากๆเลย
”ยังมีอะไรให้ตื่นเต้นอีกนะ...โดยเฉพาะห้องนอนของลูกทั้งสอง”พ่อพูดจบก็ดึงพี่เลร์เนลเข้าไปกอดแล้วเยื้อมมืออีกข้างมาขยี้หัวฉันอย่างเอ็นดูก่อนจะหันไปสั่งคนที่ขับรถ ที่ขับมาส่งบัดนี้ยกกระเป๋าใบใหญ่เกือบสิบใบลงมาหมดแล้ว สาบานว่ายยกลงคนเดียวเหนื่อยไหมล่ะนั่นแต่ละใบหนักกว่าน้ำหนักตัวฉันอีกมั้งนั้น
รอบๆวัง(เหมือนวังจริงๆ)มีพื้นที่กว้างมากแค่จากประตูรั่วเข้ามาตรงหน้าบ้านฉันว่าถ้าเดินก็เหนื่อยเลยแหละ(บางทีก็ใหญ่ไปนะพ่อ)สนามหญ้าถูกตัดตกแต่งมาอย่างดีต้นไม้ ดอกไม้เต็มบริเวณรอบบ้านไปหมดเลยดูแล้วสดชื้นจริงๆ- > -
“ป่ะ ..เข้าบ้านกัน” พ่อเอ่ยขึ้นตามด้วยพี่เลร์เนลและแม่เดินตามเข้าไปในบ้านหลังใหญ่นี้ พอพ่อและแม่เดินผ่านคนที่ยืนรออยู่ทุกคนก็กล้มหัวแล้วผายมือเหมือนเป็นเชิงว่าเชิญคะคุณชายอะไรประมาณนี้เลย
พอเดินเข้ามาในตัวบ้านรู้สึกเย็นสบายทั้งๆที่ข้างนอกอาการร้อน แดดแรง คงเป็นเพราะว่าพื้นบ้านทำด้วยหินอ่อนสีครีมมุขผนังสีขาวปนครีมดูเรียบง่ายเนื่องด้วยพื้นเป็นหินอ่อนเลยทำให้ข้างในมีอาการเย็นสบาย ห้องโถงมีโซฟาเป็นเฟอร์นิเจอร์ชุดใหญ่ที่เดินเข้ามาก็จะเห็นเด่นหราอยู่ฝั่งซ้ายของประตูทางเข้า
“ลาร์แอลมานั่งข้างๆพ่อนี่สิ” พ่อพูดพร้อมใช้มือตบที่ว่างข้างๆ
“คะ” ฉันเดินไปนั่งข้างๆพ่อสุดที่รักทันที
“โอเค...ทีนี้ก็ถึงเวลาแนะนำสมาชิกของบ้านเราแล้วนะ”พ่อมองหน้าฉันและพี่เลร์เนลก่อนพูดต่อ”สาวๆที่ยืนอยู่หน้าเราทุกคนตรงนี้คือคนทำความสะอาด แม่ครัว คนขับรถ แล้วก็มีคนสวนอีกแต่ไม่ได้อยู่ประจำ เอ่อ รปภ. ด้วยที่อยู่ประตูใหญ่มีอะไรเรียกใช้ได้เลยนะลูก”พูดจบก็หันมายิ้นให้ฉันและพี่เลร์เนลแล้วหันไปยิ้มให้เหล่าสาวๆก่อนจะเอ่ยขึ้นเหมือนนึกขึ้นได้
”อ้อ..นี่ลาร์แอล และ นี่เลร์เนล ลูกสาวทั้งสองคนของฉันนะฝากทุกคนดูแลด้วยแล้วกัน”พ่อพูดจบพร้อมฝากฝังเรียบร้อยฉันและพี่เลร์เนลก็ยกมือไหว้เหล่าแม่บ้านทั้งสิบห้าคน
“มะ...ไม่ต้องไหว้หรอกคะคุณหนู” ป้าน่าตาใจดีคนหนึ่งเอ่ยขึ้น
“อ้อ...พ่อลืมแนะนำไป นี่คุณป้านวลเป็นคนที่จะค่อยจัดการทุกอย่างให้กับพวกเราน่ะ ลูกอยากได้อะไรเพิ่มไหม?”
“ไม่คะพ่อ^^” เลร์เนลตอบพร้อมสวมกอดพ่อหลวมๆ
“เราล่ะลาร์แอล” พ่อหันมาถามฉันบ้างเมื่อเห็นฉันเงียบไป
“ไม่คะ^^ แอลไม่อยากได้อะไรเพิ่มแล้วคะพ่อ ยังไงก็ฝากเนื้อฝากตัวด้วยนะคะ” พูดจบก็ส่งยิ้มหวานให้กับทุกคน
“ทำไมคุณหนูทั้งสองพูดภาษาไทยชัดจังเลยคะ” เด็กสาวคนหนึ่งดูแล้วน่าจะอายุรุ่นราวคราวเดียวกับฉันเอ่ยขึ้น
“นี่จะไปอยากรู้อะไรเรื่องของเจ้านาย ห๊ะ! ขอโทษด้วยนะคะคุณหนู” ป้านวลเอ็ดเด็กสาวคนนั้นแล้วตีลงที่แขน
“ไม่เป็นไรคะ ป้านวล^^แอลกับพี่เนลมีแม่เป็นคนไทยนี่คะ”
“ใช่คะ ตอนอยู่ฝรั่งเศสเราก็พูดไทยกันด้วยคะเราสองคนอยากพูดได้หลายๆภาษา^^”เลร์เนลเสริมขึ้นก่อนที่พ่อจะสั่งเหล่าแม่บ้านไปทำหน้าที่ของตัวเองต่อ
“สองสาวอยากไปดูห้องนอนของตัวเองยังคะ” แม่ที่เงียบอยู่นานเอ่ยถามขึ้นมาพรางยิ้มมาทางฉันและพี่เลร์เนล
“คะ อยากเห็นจัง ว่าพ่อกับแม่จะมีเซอร์ไพรส์อะไรอีก><” เลร์เนลตอบพร้อมลุกขึ้นแล้วดึงแขนพ่อและแม่พร้อมกัน อยากเห็นมากขนาดนั้นเลยเหรอย่ะ(จะว่าไปฉันก็อยากนะ><ตื่นเต้นจะแย่แล้ว)
พ่อกับแม่พามาดูห้องนอนของพี่เลร์เนลก่อนกว่าจะเดินขึ้นมาถึงชั้นสองเล่นเอาเสียพลังงานไปเยอะเลย แฮ้กๆ ..บันไดสูงไปไหนเนี่ย อย่าพลาดเชียวนะตกลงไปมีหวังศพไม่สวยแน่ อย่างนี้ต้องอ้อนพ่อให้ทำสไลเดอร์ให้ดีกว่า(ปัญญาอ่อนนะลาร์แอล)
“อ๊ายย!....สวยจังเลยคะ” เสียงพี่สาวแสนสวยกรี๊ดดังซะสนั่นบ้าน สวยขนาดนั้นเลยหรอย่ะ ชิ หมั่นไส้ (นี่ลาร์แอลร้ายไปนะ)
โอ้ววว 0.0 สวยจริงด้วยแฮะห้องกว้างมาก กว้างกว่าห้องเรียนฉันซะอีกห้องตกแต่งตามสไตล์ที่เลร์เนลชอบเลยสาวเปรี้ยวแถมสวยเจ้าชู้อย่างเลร์เนลเหมาะสมอย่างมากกับห้องนี้ห้องสไตล์ modern โทนสีแดง เทา ดำ ดูลึกลับหน้าค้นหา เซ็กซี่ ร้อนแรงเหมือนสีแดง เตียงนอนขนาดคิงไซส์กว้างชนิดที่ว่านอนได้สี่ห้าคนสบายๆเลยแหละ สีผ้าปูที่นอนสีแดงสดเหมือนดอกกุหลาบที่โตเต็มทีผนังหัวเตียงเป็นสีดำตัดกับสีแดงสดของเตียงแล้วดูสวยโดดเด่นมาก ส่วนเจ้าของห้องน่ะเหรอท่าทางจะชอบมากเลยสิเนี่ยวิ่งรอบห้องเลย เห่อซะจริงๆพี่ฉัน นอกจากจะมีเตียงใหญ่น่านอนแล้วยังมีมุมดูทีวีโซฟาครบเซ็ดสีแดงสดสีเดียวกับผ้าปูที่นอนอยุ่มุมขวาของห้องพร้อมทีวีพลาสม่าเครื่องยักษ์บางเฉียบติดผนังด้วยดูแล้วหน้าจอขนาดไม่ต่ำกว่า50นิ้วก็ว่าได้ ถัดมาเป็นตู้เสื้อผ้าสีดำมีลวดลายดอกไม้สีเทาขาวเล็กน้อยดูสวยแบบเรียบง่ายและขนาดความกว้างนี่
ประเมินด้วยสายตาแล้วไม่น่าจะต่ำกว่า3-4เมตรเลยทีเดียว สงสัยพ่อกับแม่จะรู้ว่านางมีเสื้อผ้าเยอะ เยอะมากๆ ฉันว่ามันเยอะจนเปิดshopขายได้เลยล่ะส่วนที่ขาดไม่ได้เลยสำหรับผู้หญิงนั่นก็คือ แถน แถ่น แถ้นนนน ...โต๊ะเครื่องแป้ง(จะตื่นเต้นทำไม)ก็ผู้หญิงเราต้องรักสวยรักงามสิถึงจะถูกแล้วขอบอกว่ากระจกบานใหญ่มากเห็นได้เกือบทั้งตัวเลย(ไม่ได้เวอร์นะเรื่องจริง นี่พูดเลย)
“ขอบคุณนะคะพ่อ...แม่ เนลชอบมากที่สุดเลยคะ><”
“ดูนั่นก่อนสิ” พ่อชี้ไปที่โคมไฟผีเสื้อสีทองนับร้อยตัวที่ประดับคริสตัลเมื่อโดยแสงแล้วระยิบระยับดูสวยงามมาก พ่อนี่รู้ใจพี่เลร์เนลทุกอย่างเลยนะเนี่ย
“พ่อรู้ได้ไงว่าเนลชอบผีเสื้อ- -“ นั่นสินะ
“เนลเคยบอกพ่อนี่นา จำไม่ได้หรือไง....เนลเคยบอกว่าผีเสื้อเวลาที่มันอยู่กับดอกไม้ดูเหมาะสมแล้วเข้ากันดีแล้วก็เป็นสัตว์ปีกที่สวยมากสำหรับลูกไง^^” โห้ะ เกินไปแล้วถ้าพ่อไม่รู้ใจฉันแบบนี้บ้างมีงอนอ่ะจริงๆ
“มันนานมาแล้วนี่คะดีใจจังที่พ่อจำได้ รักพ่อที่สุดในโลกเลยคะ”
เอ๋...นอกจากโคมไฟแล้วที่ประดับไปด้วยผีเสื้อแต่ยังมีผีเสื้อกับดอกไม้มากมายอยู่บนเพดานห้องเป็นภาพวาดสีอ่อนๆ
สวย สวยมาก พี่เนลยังไม่เห็นชัวเลย
“พี่เนล.....”
“อะไรยัยแอล”
“ดูนั่นสิสวยมาก^^” ฉันชี้ภาพวาดบนผนังเพดานห้องให้พี่สาวดู
“อ๊ายยยย >< สวย จะ จริงด้วย” บ้า บ้าไปแล้วคะพี่ฉันกระโดดโลดเต้นใหญ่เลยเคยเป็นเป็นชะนีหรือไงกันย่ะ
“พี่เนลลืมอะไรไปอีกอย่างหรือเปล่า - -?”
“หืม? อะไรหรอ? ตอนมาฉันก็เอาของมาทุกอย่างแล้วนะคงไม่ลืมอะไรแล้วแหละ”
“ไม่ใช่ๆ ไม่ได้หมายถึงของสักหน่อย” ให้ตายเถอะนางโง่หรือแกล้งโง่เนี่ยแยกไม่ออกจริงๆ
“ห้องน้ำ...เรายังไม่ได้ดูห้องน้ำเลยไง”
“เอ่อ ใช่ด้วย ลืมไปเลยอ้ะ” นึกได้ก็แจ้นไปเลยนะหึ๋ยยยย ฉันล่ะเพลียกับนางก็ห้องน้ำน่ะสำคัญกับเรามากไม่ใช่หรอคนเรามั่กจะมองข้าม มองว่ามันสกปรกบ้างล่ะ เหม็นบ้างล่ะแต่หารู้ไม่ว่าถ้าไม่มีห้องน้ำเราจะมีตัวสะอาดๆหอมๆได้ไง
(เหมือนจะมีสาระ)แล้วสิ่งแรกที่สดุดตาก็คืออ่างจากุชชี่ เฮือก นี่ไม่ใช่สระว่ายน้ำในห้องนอนใช่มั้ย? ใหญ่มากลงไปนอนแช่ได้สามคนสบายๆเลย ห้องน้ำเป็นโทนสีขาว ครีม แต่มีลวดลายเป็นสีแดง(นางชอบสีแดงมาก)ผนังกระเบื้องเป็นลายผีเสื้อรอบด้านส่วนอีกฝั่งหนึ่งของห้องน้ำเป็นกระจกเบลอๆมองออกไปเห็นสวนลอบๆบ้านได้แต่ไม่ชัดมาก
“แอล...ถึงตาลูกแล้วล่ะ”
“เนลพักผ่อนตามสบายเลยนะห้องนี้เป็นของลูก”
“เดี๋ยว 12:00 PM.ลงไปทานข้าวนะคะ” แม่บอกพี่เนลก่อนจะเดินตามฉันกับพ่อมา
“เปิดประตูสิแอล” ห้องฉันอยู่ถัดมาทางขวาจากห้องของพี่เลร์เนล
“แอลตื่นเต้นน่ะคะ.....” เข้าใจความรู้สึกพี่เนลแล้ว เค้าขอโทษที่ว่านะtt
แก๊ก... (เสียงเปิดประตู)
ว้าววว 0.0 หยุดหายใจไป3วิ ห้องนอนฉันเป็นโทนสีส้ม สีเหลืองอ่อน และสีเทาโดยเฉพาะสีส้มเป็นสีที่ฉันชอบมาก ถึงแม้ว่าคนส่วนใหญ่มักจะไม่นิยมเอาเป็นสีของห้องนอนเพราะเป็นสีwarm tone แต่นี่มัน...พ่อรู้ใจฉันจริงๆ><
ใครเป็นคนคิดออกแบบให้กันนะอยากจะเจอซะแล้วขอบคุณ..ฉันชอบจริงๆ ความกว้างของห้องก็พอๆกับห้องของพี่เลร์เนลเลยเตียงนอนอยู่กลางห้องขนาดคิงไซส์สีเท่าอ่อนดูหรูมีสีทองตามขอบของเส้นโค้งบนผนังหัวเตียงมีรูปผู้หญิงผมยาวกำลังนั่งมองท้องฟ้าที่มีเมฆขาวลอยเพียงเล็กน้อยเลยทำให้ท้องฟ้ามีสีฟ้ามากจริงๆ ผู้หญิงคนนั้นใช่ชุดเดรสสีชมพูอ่อนมีลายดอกกุหลาบเล็กน้อยเป็นดีเทลแบบเรียบง่าย เป็นภาพที่ดูแล้วสบายตาเหมือนกับอยู่ในภาพนั้นจริงๆเลย
“พ่อเอารูปนี้มาจากไหนคะ”
“พ่อแอบถ่ายเองแหละ ชอบไหม?”พ่อเอื้อมมือมาขยี้หัวฉันเล่นก่อนจะพูดต่อ”พ่อว่าแอลสวยมากเลยรูปนี้ ลูกของพ่อเวลาอยู่กับท้องฟ้าแบบในรูปนี้สวยมากเลยล่ะ”ดูพ่อภูมิใจกับรูปภาพนี้มากดูได้จากรอยยิ้มของพ่อตอนนี้จะว่าไปพ่อฉันก็ถ่ายภาพสวยดีเหมือนกัน(ฉันสวยด้วยแหละ)ทางขวาของเตียงนอนแสนนุ่มน่านอนเป็นทีวีพลาสม่าเครื่องใหญ่ พึ่งสังเกตรอบๆห้องมีลำโพงอยู่รอบด้านเลยพร้อมชุดเครื่องเสียงดูแพงสุดติ่งไปเลยยย พ่อคงรู้ว่าฉันชอบฟังเพลงก็เลยจัดเต็มแบบนี้รักพ่อจัง>3 นอกจากนี้ยังมีตูโชว์โมเดลตัวการ์ตูนที่ฉันชอบเต็มเลย
“เล็กไปไหม...” ฉันเดินมาหยุดอยุ่ที่ตู้เสื้อผ้าหลังใหญ่แต่ไม่ต้องสงสัยไปว่าทำไมพ่อถึงถามว่าเล็กไปหรือเปล่าเพราะถ้าเทียบกับของพี่เนลคงเล็กกว่าเท่าตัวเลยล่ะ
“เสื้อผ้าแอลไม่ได้เยอะเหมือนพี่เนลนะคะพ่อ”
อ้า....สบายจังชอบมุมนี้อ่ะ เป็นเบาะนั่งสีเหลืองขนาดใหญ่นุ่มนิ่มมาก และบัดนี้ฉันนอนกลิ้งอยู่ขอบอกว่าสบายสุดๆไปเลยคะ มีmac เครื่องใหญ่สีขาวว่างบนโต๊ะด้วยข้างๆมีชั้นวางหนังสื่อและก็มีหนังสื่ออะไรไม่รู้เต็มเลยด้วยว่าแล้วก็หยิบมาอ่านดีกว่า
“พ่อเตรียมไว้ให้ลูกไว้อ่านเวลาว่างๆน่ะมีทั้งเรื่องที่ลูกจะเรียนแล้วก็การ์ตูนที่ลูกชอบด้วยเยอะแยะเลยดูสิ” พ่อนั่งลงข้างๆก่อนจะหยิบหนังสือมาเปิดดู
“ขอบคุณคะพ่อ” ฉันรวบตัวพ่อสุดที่รักมากอดแล้วหอมแก้มฟ้อดใหญ่ ว่าแต่แม่ไปไหนแล้วหว่า.....?
“แม่ไปไหนแล้วคะพ่อหายไปเงียบๆเลย”
“สงสัยลงไปดูความเรียบร้อยในครัวมั้งลูก...แอลพักผ่อนนะแล้ว12:00PM.ลงไปทานข้าวกัน”
“คะพ่อ^^” พ่อหันมาเตือนฉันก่อนจะเดินออกจากห้องไป เห้ออ....สบายจังเลย>< เตียงนุ้ม นุ่มนอนสบายมากเวอร์ฟินสุดๆ
หลังจากที่นอนกลิ้งไปมาอยู่พักใหญ่ตอนนี้ฉันก็ลงมานั่งอยู่ด้านหลังของบ้านที่มีสระน้ำใหญ่พอๆกับสระว่ายน้ำโอลิมปิกเลยน้ำในสระเย็นสบายกำลังดีเลยเมื่อกระทบกับขาเรียวของฉันรู้สึกผ่อนคลายดีเหมือนกันนะเนี้ย ฉันปล่อยตัวปล่อยใจไปกับสายน้ำและลมที่พัดมากระทบร่างฉัน อีกแค่1เดือนสินะที่ฉันจะต้องไปเรียนในมหาวิทยาลัยใหม่ที่พ่อเตรียมไว้ให้
ชีวิตฉันจะเป็นอย่างไรนะเด็กรุ่นฉันที่เมืองไทยเข้าจะใช้ชีวิตยังไงกัน...
บ้านหลังนี้ ชื่อว่า ‘เบอเอร์สดีลเวย์’ตามนามสกุลของครอบครัวเรานั่นเอง มีเนื้อที่ราวๆ11ไร่กับอีก128ตารางวา(ถามพ่อมา)ใช้เวลาสร้างกว่าจะเสร็จก็3ปีเลยทีเดียวรวมๆราคาอยู่ที่เก้าหลักเลยเชียวกว่าจะได้บ้านหลังสวยขนาดนี้พ่อใช้สถาปนิกไปเกือบ10คน!!พ่อบอกกลัวไม่ถูกใจพวกเราน่ะอีกด้านหนึ่งของบ้านเป็นเรือนนอนของแม่บ้าน คนขับรถและโรงจอดรถขนาดใหญ่มีรถจอดเต็มเลยหนึ่งในนั้นก็รถตู้BMสีดำที่ฉันนั่งมานั่นเอง ทุกคันป้ายทะเบียน1111หมดทุกคันเลยต่างกันก็แค่ตัวอักษรเท่านั้น
“ลาร์แอล”
“......”
“ยัยลาร์แอล...แอล!!”
“คะ ค่ะ อะไรพี่เนล...เรียกซะเสียงดังเลยเบาๆก็ได้T^T” ตกใจหมดเลยคนเขากำลังคิดอะไรเพลินๆ....
“ก็เรียกตั้งหลายครั้งแกไม่หันมาสักทีนะสิ” พูดจบพี่เลร์เนลก็นั่งลงข้างๆฉัน”แกว่า...ฉันจะทำอะไรที่ไทยดีเปิดผับเหมือนเดิมดีไหมฉันพอมีเพื่อนที่ทำธุรกิจผับบาร์อยู่ที่เมืองไทยแกว่าไง...?”
“ก็ดีนะ มันเป็นสิ่งเดียวที่พี่ทำแล้วได้ดีนี่”
“นี่...แกหมายความว่าไง หาว่าฉันทำอย่างอื่นไม่เป็นหรอ”
“เปล่า แอลไม่ได้หมายความว่าอย่างงั้นนะก็แค่คิดว่ามันเหมาะสมกับพี่ที่สุดแล้วไง ตอนอยู่ฝรั่งเศสพี่ก็ทำผับคิดว่าถ้าพี่ทำได้เหมือนตอนอยู่ที่ฝรั่งเศสคงไปได้สวยเลย”
“ก็แค่นั้น...”
มั่วววว...
“ทำอะไรของพี่เนี่ย!!”
“หอมแก้มไงถามได้ ฉันพี่แกนะหอมนิดหอมหน่อยไม่ได้หรือไง ชิ ไปก็ได้” พูดจบนางก็วิ่งแจ้นไปเลย หึ๋ยย น้ำลายติดไหมเนี่ย ดูสิพี่ฉันมีหน้าที่การงานแล้วเรียนจบโทการบริหารทำงานได้เงินมาแต่ละเดือนหลายล้านเลยฉันล่ะยังแบมือขอเงินพ่อแม่ใช้อยู่เลย ตอนอยู่ฝรั่งเศสนะพี่เลร์เนลมีผับเป็นของตัวเองตั้งหลายแห่งไม่เห็นต้องทำอะไรเลยก็มีเงินเข้าบันชีเดือนล่ะเป็นล้าน แล้วฉันล่ะ.....
...............................................................................................
จบไปอีกตอนแต่งสดอาจจะออกมาไม่ดีเท่าที่ควรก็ขอโทษด้วยนะคะ
ความคิดเห็น