อสูรผูกพันรัก (E-BOOK)
เห็นกันมาตั้งแต่ส่วนสูงไม่ถึงอก เขาเอ็นดูเธอเหมือนน้องสาวคนหนึ่ง ไม่รู้สมองน้อยๆของเธอคิดอะไรอยู่ถึงได้ขยันทดสอบความอดทนของเขานัก ได้! จะเอาอย่างนี้ใช่ไหมเบบี๋...ถึงตาฉันบ้างอย่ามาโอดครวญก็แล้วกัน
ผู้เข้าชมรวม
2,456
ผู้เข้าชมเดือนนี้
28
ผู้เข้าชมรวม
ข้อมูลเบื้องต้น
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
แม้จะรู้เต็มอกว่าเป็นแผนการ
เขายังก้าวขาออกไป
“ขึ้นมา” เขายืนหันหลังให้พลางย่อตัวลงต่ำ อมีนามองแผ่นหลังกว้างตรงหน้า
ภาพเหตุการณ์ที่คล้ายกันในอดีตแวบเข้ามาในหัวอีกครั้ง ริมฝีปากอิ่มเรื่อแย้มยิ้มสมใจ
จากนั้นคนที่บอกว่าหมดแรงก็กระโดดขึ้นไปอย่างรวดเร็ว เกรงว่าชักช้าเขาจะเปลี่ยนใจ
แขนเรียวโอบรอบลำคอแกร่ง
เบียดความนุ่มนิ่มอวบหยุ่นแนบไปกับแผ่นหลังของเขา เสียงสูดหายใจดังขึ้นแผ่วเบา เป็นครั้งแรกที่เกลสันคิดว่าตนเองตัดสินใจผิด
ส่วนคนต้นเหตุยังรู้สึกไม่เพียงพอ แนบแก้มลงบนไหล่หนาแล้วพ่นลมหายใจอุ่นๆ รดต้นคอของเขา
“ไปนอนกันค่ะ” น้ำเสียงแผ่วหวานยั่วเย้า
ความหมายในคำพูดชวนคิดไปในทางลึกซึ้ง เกลสันกัดฟันกรอดเกิดอยากเปลี่ยนใจจับเธอลงมาพาดไว้ที่ต้นขาแล้วฟาดหนักๆ
สักหลายที เขาอยากรู้นักเธอไปเรียนรู้มาจากไหน เด็กคนนี้แก่แดดแก่ลมเกินไปแล้ว
**ติดตามการอัปเดตนิยายได้ที่แฟนเพจค่ะ**
>> มะนะปริยา/นักเขียนฝึกหัด <<
ผลงานอื่นๆ ของ มะนะปริยา/ปฤษณา/เหวินฟู่ ดูทั้งหมด
ผลงานอื่นๆ ของ มะนะปริยา/ปฤษณา/เหวินฟู่
ความคิดเห็น