ยามที่หัวใจกระซิบรัก

ยามที่หัวใจกระซิบรัก

‘ถ้านายอยากจะแก้ไขเรื่องที่ผ่านมาจริงๆ ไม่มีอะไรสายเกินไปหรอก เชื่อฉัน’

ผมยิ้ม แม้จะเป็นช่วงเวลาสั้นๆ แต่ก็ยินดีที่ได้พบ ดีเหลือเกินที่ได้รักเธอ

‘เรื่องบางเรื่องแม้ว่าเราใช้เวลาทั้งชีวิตก็เปลี่ยนอะไรไม่ได้’

‘ถ้าเปลี่ยนไม่ได้ก็ไม่ต้องเปลี่ยน ก็อยู่กับมันไปทั้งอย่างนี่ล่ะ’ เธอยิ้มให้กำลังใจ ผมยิ่งรู้สึกเจ็บปวดกับความลับที่ปิดบัง รู้ว่าถ้าพูดประโยคนี้ออกไปคงไม่มีโอกาสได้เห็นรอยยิ้มเธออีก แต่คนอย่างเธอดีเกินไปสำหรับผม

‘ก่อนจะย้ายมาอยู่ที่นี่ฉันเคย...’

ท้ายประโยคผมกระซิบเสียงแผ่ว รอยยิ้มของเธอสะดุดลงทันทีกับคำพูดของผม แม้หน้าจะซีดจนปราศจากสีเลือดแต่พอตั้งสติได้เธอก็ฝืนหัวเราะออกมา

‘ตลกตายล่ะ’

เธอคงรอให้ผมหัวเราะฝืดๆแล้วบอกว่าเป็นเรื่องโกหก แต่สิ่งที่ผมทำได้ในตอนนี้คือการมองหน้าเธอผ่านหยาดน้ำตา

‘เห็นมั้ย...สุดท้ายเราก็เปลี่ยนอะไรไม่ได้เลย’