แม่ครับ…พ่อผมอยู่ไหน

“แม่ครับ..พ่อผมอยู่ไหน”ซาลาเปาน้อยแสนน่ารักถามขึ้นมา

แต่เดียวก่อน!

เธอ!!พึ่งฟื้นขึ้นมาน่ะ เธอจำได้แค่ว่า เธอขับรถกลับจากปาร์ตี้เลี้ยงส่งเพื่อนไปเรียนต่อเมืองM

แล้วขากลับเธอค่อนข้างเมา เอิ้ม อย่าเรียกค่อนข้าง เรียกเมามาก แต่ยังขับรถกลับคอนโด

เพราะคิดว่าใกล้ๆถนนโล่ง ใครจะคิดว่า แมวกระโดดมากลางถนน จนนั้นแหละ 

นี้เธอตายแล้วหรอเนี่ย! เพราะแมวตัวนั้นแท้ๆ (ไรท์ :เพราะเธอเมาซูซาน-*-)

โถ่..เสียดายไวน์ที่ดื่มไป 

งั้นตอนนี้เธอฟื้นมาอยู่ที่ไหนเนี่ย? ความทรงจำเดียวที่แว็บเข้ามาในหัวคือเธอชื่อซูซาน

ชื่อเดียวกับเธอเลย อะไรกัน! ฟื้นมาปกติต้องมีความทรงจำเจ้าของร่างเดิมซิ!

แล้วไหนล่ะทำไมเธอจำอะไรไม่ได้นอกจากชื่อ! ท่านเทพเทวา ให้เธอฟื้นทั้งทีทำไมให้ไม่ครบ!

เธอออกจะเป็นคนดีศรีโลกใบนี้ มดไม่ฆ่า ยุงไม่ตบ เนื้อสัตว์กินไม่เยอะ โกหกเธอก็ไม่พูด

ประพฤติผิดในกามยิ่งไม่เคย โสดซิงบริสุทธิ์ผุดผ่องเป็นยองใย ไม่แลชาย ในอายุอานาม36 ปี

เธอแค่ชอบดื่มแอลกอฮอล์เท่านั้น!! ข้อเดียว!! ถึงกับไม่ให้ความทรงจำเธอเลยหรอท่านเทพ!!

และเจ้าเด็กน้อยซาลาเปาตรงหน้าเธอ อย่าบอกน่ะ ว่าลูกของร่างนี้

เธอจะร้องไห้  เธอเกลียดเด็กน่ะ !! 

“แม่ครับ….?”ซาลาเปาน้อยส่งเสียงถามอีกครั้ง

“…..” สติซูซานยังไม่กลับมา

“แม่ครับ…พ่อ…”

“หนู..เอ่อ…แม่ไม่รู้..เอ้ย..เอางี้ พ่ออยู่ในตัวแม่ไงครับ แม่ก็คือพ่อ พ่อก็คือแม่”

ซูซานพูดจบก็พยายามยิ้มอ่อนโยนให้ซาลาเปาน้อยสุดฤทธิ์

หนูลูก!!พี่สาวรับบทไส้เดือนแล้วน่ะสองเพศในร่างเดียวหนูเชื่อพี่สาวไปก่อน!!

“….แม่ครับ…แม่โง่รึเปล่า?”

“ห่ะ!!” เดียวปั่ดไอ้หนูนี่ว่าเธอโง่หรอ

ความวุ่นวายจึงเริ่มต้นขึ้น!