เล่ห์ร้ายซาตาน - โหลดอีบุ๊กได้แล้วจ้า

ตอนที่ 104 : ตอนที่ 23 ให้หมดทั้งใจ (2) ฝากอีบุ๊กเรื่องใหม่ ศวรรยา...ภรรยายอดรัก ด้วยค่ะ

จนเมื่อถึงเวลาที่นิลอุบลคิดว่าควรกลับ วิศรุตก็ไม่ขัดข้อง สองหนุ่มสาวลุกเดินออกไปจากส่วนของภัตตาคารของโรงแรม แล้วเจอใครบางคนที่เข้ามาทักทาย

“สวัสดีครับ น้องนิล มาทำอะไรที่นี่ครับ”

นิลอุบลยิ้มให้ชายหนุ่มผิวขาวใส่แว่นตา ดูดีตามแบบฉบับของเขา หล่อนหยุดทักทายเมื่อเห็นเป็นคนรู้จักกัน

“สวัสดีค่ะ นิลมาทานข้าว กำลังจะกลับ พี่ธิติล่ะคะ”

“พี่นัดลูกค้าไว้ แต่เขาเพิ่งโทร.บอกว่าจะมาสายครึ่งชั่วโมง เลยออกมาเดินดูอะไรเรื่อยเปื่อย”

นิลอุบลทำท่าจะคุยตอบ แต่ได้ยินเสียงกระแอมดังจากด้านหลัง จึงนึกขึ้นได้

“พี่ธิติค่ะ นี่คุณวิศรุตค่ะ”

ธิติทักทายอย่างมีไมตรี แต่รู้สึกว่าอีกฝ่ายไม่ค่อยอยากส่งไมตรีตอบให้เขาสักเท่าไหร่

“คุณหนึ่งคะ พี่ธิติเป็นเพื่อนกับพี่พัทธ์”

“ยินดีครับคุณธิติ ผมเป็นคู่หมั้นของนิลครับ หวังว่าคงได้เจอกันอีก วันนี้ขอตัวก่อน พอดีรีบกลับ” ว่าพลางจูงมือคนตัวเล็กออกไป ไม่ทันที่หล่อนจะได้กล่าวลาเพื่อนของพี่ชายสักคำ ได้แต่หันไปส่งสายตาลุแก่โทษ

จนเข้ามาอยู่ในรถ ชายหนุ่มยังนิ่งเงียบ แล้วออกรถโดยกระชากเต็มแรง จนหล่อนแทบหลุดจากเบาะนั่งถ้าไม่ได้รัดเข็มขัดให้ดีก่อน

“คุณเป็นอะไรอีกล่ะ เมื่อกี้ยังอารมณ์ดีอยู่เลยนะ”

“แล้วให้นั่งยิ้มหรือไง ไอ้บ้าไหนไม่รู้มายืนส่งสายตาให้แฟนตัวเองเป็นนานสองนาน”

“คุณนี่ ไม่มีเหตุผลเอาซะเลย แล้วไปแนะนำตัวว่าเป็นคู่หมั้นกัน ทั้งที่เมื่อกี้ยังย้ำเองว่าไม่ใช่แหวนหมั้น นี่ๆๆ แล้วตกลงมันคืออะไร” หล่อนยกมือซ้ายส่งมาให้เขา

“ไม้กันหมามั้ง” เสียงตอบกลับทันที นิลอุบลแทบกรีดเสียงใส่คนข้างๆ แต่ปัญหาคือหล่อนกรี๊ดไม่เป็นน่ะสิ จึงได้แต่นั่งฮึดฮัดคนเดียว

“ทำไมปากเสียอย่างนี้ จริงๆ เลย คนอะไรนิสัยอย่างนี้” บ่นอย่างรู้สึกจนคำพูดขึ้นมาจริงๆ

“ให้เหมือนไอ้บ้านั่นเหรอ น้องนิลครับ น้องนิล ที่เรียกอยู่น่ะ มันของคนอื่น ยังไม่รู้ตัวอีก”

นิลอุบลแทบจะหลุดหัวเราะออกมาเมื่อเขาเลียนเสียงแบบนุ่มเกินเหตุตามธิติ

“คนเขามีมารยาทสังคม ไปว่าเขาทำไม”

“มองตามันก็รู้ว่าคิดยังไงกับคุณ แล้วยังไปยืนคุยกันได้เป็นนานสองนาน” คราวนี้หันมากระแนะกระแหนหล่อนเข้าให้

“ฉันเบื่อคุณแล้ว ขี้เกียจพูดด้วย” หล่อนกอดอกหันไปออกนอกรถ

เมื่อรถแล่นเข้าสู่ตัวเมืองแต่เป็นคนละทางกับทางกลับบ้านของเธอ หญิงสาวหันมองเขา เห็นกำลังตั้งใจขับรถ เธอรู้สึกอบอุ่นที่ได้อยู่ใกล้ แม้บางครั้งจะเจออารมณ์ที่คาดเดาได้ยาก แต่แค่หลีกเลี่ยงไม่ปะทะด้วย เขาก็สงบลงเอง

แม้จะออกท่าทีฮึดฮัดอยู่บ่อยๆ แต่ไม่เคยทำอะไรเธอจริงจัง หญิงสาวมั่นใจว่าคนอย่างเขาไม่ทำร้ายผู้หญิงหรือคนอ่อนแอกว่าแน่นอน แต่ยังหวั่นอยู่ว่าเขาจะมีวิธีอื่นที่เคยงัดมาขู่ทีเล่นทีจริงและทำให้เธอนึกกลัวเสียด้วยสิ

วิศรุตเลี้ยวรถเข้ามายังตึกสูงของคอนโดมิเนียมกลางกรุง ริมแม่น้ำเจ้าพระยา หลังจากรถจอดสนิท หล่อนก็หันมามองเขา

“คุณมาทำอะไรที่นี่คะ”

หญิงสาวอยู่ในภาวะใจดีสู้เสือ ชายหนุ่มไม่ตอบแต่กลับเปิดประตูออกไปแล้วไม่นานประตูด้านข้างเธอก็เปิดออก

“ลงมาก่อน”

“คุณมีธุระอะไร ฉันรอในรถก็ได้นะ” หล่อนยิ้มแหยทั้งที่ใจเริ่มกลัว

“มีสองทางเลือกนะ จะลงมาแล้วเดินเองหรือให้ผมแบกเข้าไป”

จบคำหล่อนรีบตัดสินใจเลือกพร้อมกับออกมายืนข้างนอก หน้างอบึ้งตึงที่โดนบังคับอีกจนได้

เขาจูงมือหญิงสาว พาเดินเข้าไปยังล็อบบีที่มีพนักงานและยามรักษาความปลอดภัย นิลอุบลเดินมาแอบหลังเขาเมื่อรู้สึกถึงสายตาที่ลอบมองเธอจากเคาน์เตอร์นั้นอยู่ หากคนเหล่านั้นแค่ประหลาดใจว่าไม่เคยเห็นเจ้าของเพนต์เฮาส์หรูจะพาผู้หญิงคนไหนเข้ามาในที่แห่งนี้ นอกจากคนสนิทที่เป็นผู้ชายสองสามคนที่แวะเวียนมาเท่านั้น

ฝากอีบุ๊กเรื่องใหม่ของไรเตอร์ในนามปากกา อรอิสรา ด้วยค่ะ กำลังมีโปรโมชั่นด้วย

ฝากด้วยนะคะ ^__^

ศวรรยา...ภรรยายอดรัก โดย  อรอิสรา

คนรักเก่าของเพื่อนรุ่นพี่ที่เคยทำประเจิดประเจ้อให้เห็นเมื่อสองปีก่อน
เขาได้ทำลายความรู้สึกแอบปลื้มของศวรรยาจนไม่มีเหลือ
แต่วันนี้เขากลับมา ในฐานะสามีทีเผลอของเธอ
-------------------------
เมื่อคุณหนูที่ถูกเลี้ยงดูปานไข่ในหินอย่าง ศวรรยา
ต้องตื่นขึ้นมาบนเตียงเดียวกับ เตชินท์ ผู้ชายที่เธอยืนยันว่าไม่ชอบหน้าที่สุดในโลก

ให้ตายสิ! ศวรรยาจะจัดการเรื่องนี้อย่างไร แต่ดูเหมือนว่าโชคร้ายของเธอยังไม่มากพอ
จากเหตุในคืนนั้น...เพียงครั้งเดียว ยังก่อให้เกิดเงื่อนผูกพันที่เธอแกะเท่าไรก็ไม่หลุดอีกด้วย
-------------------------
‘แต้วก็ไม่อยากให้พ่อของลูกเป็นคนหน้ามืด หื่นกาม และฉวยโอกาสเหมือนกัน’
‘พี่ไม่ฉวยโอกาส พี่พยายามที่จะไม่แตะต้องเธอ แต่เธอมากอดพี่ 
แล้วพอ...พอจะข่มใจได้ เธอก็ครางเรียกชื่อพี่อีก’
‘ว้าย! หยุดใส่ร้ายแต้วเดี๋ยวนี้นะ แต้วไม่เคยทำเรื่องน่าเกลียดไร้ยางอายแบบนั้น’
‘น้อยไปสิ’
เตชินท์สวนทันควันอย่างหมั่นไส้เหลือทน แม้จะจำคำพูดของแม่ยายที่ย้ำนักย้ำหนาว่าฝากดูแลลูกสาวที่อ่อนโยนและอ่อนต่อโลกคนนี้ด้วย แต่ลองใครมาเป็นเขาดูบ้างสิ จะอดกลั้นไปได้สักกี่น้ำ
และนั่นแหละ หลังจบคำพูด เขาก็ต้องกระโจนหลบวัตถุที่กำลังลอยหวือพุ่งมาหาอย่างเหมาะเหม็ง!