คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #8 : บทลงโทษก่อนเอาใจ (2)
หาเป็นอนลาืนไม่เินอายเท่านี้ นี่ลาวันแสๆ แสแส่อ้าทั่วเรือนนานี้...็เห็นหมทุส่วนน่ะสิ
“อ้าา”
เสียทุ้มิแหบพร่าอเาเอ่ยึ้นมาเมื่อเห็นเรียวาาวอภรรยาที่ำลัหนีบปิบัส่วนสวนอนเอไว้ “นะ อ้าาหน่อย” ับ้อเท้าอนาไว้ เาไม่ไ้ออแรให้าอ้าออาัน แ่เาำลัรอให้ภรรยาอนุา
หานาไม่อนุา เาะหยุทันที
ฟาเฟยนอนหน้าแ มือเล็ว้าผ้านวมึ้นมาปิบัถึปลายมูรั้น านั้น่อยๆ อ้าาออามใสามี ในเมื่อนาทำผิ ็้อรับผิและ้อสามีนเอ้วยารเื่อฟัให้มาึ้น ปลายเสื้ออู้โวปิบัส่วนลับไว้หมิ่นเหม่ มอามุมหานเว่ยแล้วเป็นภาพที่ยั่วยวนวนลืนน้ำลายเ้าไปหลายอึ
แม้ะผ่านืนทำรัันมาหลายรั้ แ่ไม่มีรั้ไหนที่ทั้สอนไม่ื่นเ้นที่ะทำมัน้วยัน ยิ่เป็นหานเว่ยสายาเาเป็นประายเมื่อภรรยาามในเอ เพราะฟาเฟยน่ารัเ่นนี้ั้แ่เ็ เาะไปไหนรอ
เพราะแบบนั้นยิ่สมวรพานามาอยู่้วยันในเมือหลว ห่าันแ่ไม่ี่เ่อเาระวนระวายในานี้ หาห่าันเป็นเือนเาแทบาใ
หานเว่ย่อยๆ ้มหน้าล ใบหน้าหล่อเหลาอเาบารรไรแน่นนเห็นเป็นสันราม ำลั่มอารม์ไม่ให้ปะทุึ้นมา สัมผัสเส้นไหมส่วนล่าลอเลียใบหน้ามาย เหมือนไ้รุล้ำเ้าไปในป่ายิ่ทำให้้านล่าปวหนึบ เาแลบลิ้นิมน้ำาโพรป่านั้นอย่าะละะลามเหมือนนระหายน้ำ แรเ้าในลิ้นแะเม็เล็ๆ ที่ใ้ลิ้นสอเ้าไปในลีบ ไ้ยินเสียราหวานสั่นสะท้านอย่าเสียวระสัน าที่ใ้ลิ้นแะเาพลันเปลี่ยนเป็นละเลลิ้นรัวอย่าอบใ มืออี้าับเรียวาพาึ้นบ่าทั้สอ ส่วนมือ้าที่ว่าพลันูนิ้วี้ึ้นเพียหนึ่นิ้ว ยับเ้ามาทิศทาเียวับลิ้น แ่เลื่อน่ำลลำหา่อทารั
สัมผัสเหนอะหนะรหนึุ่เหมือนำลัเรียให้นิ้วสอเ้าไป ในะที่เาใ้ลิ้นเร้าอารม์ภรรยา นิ้วอี้าผลุบเ้าไปในโพรสวาท เปลี่ยนาหนึ่เป็นสอนิ้ว ภายใน่อนั้นูนิ้วเาแน่นไปหม “อา...พี่ะไม่ไหวแล้ว”
ผละมือออา้อเท้าอภรรยา เปลี่ยนไปับแ่นายที่แ็เ็บปวไปทั่วส่วนล่า เสื้อัวนอถูเปิออปล่อยวามเป็นายารีีผึแสวามแ็ร้าว่อสายาฟาเฟย
หานเว่ยใ้มืออนเอเล้นลึส่วนหัวอแท่เอ็น หลุบสายามอนิ้วที่ผลุบเ้าไปใน่อทารั ้านนอมีน้ำเยิ้มออมานแะมือ “อาเฟย พร้อมแล้วสินะ”
ฟาเฟยราไม่เป็นภาษา นาิ้นเร่าเสพสุให้ับารปรนเปรออสามี “อ๊ะ พี่หาน...อยาไ้” แม้ะเสียวแ่วามรู้สึู่ร้อว่าไม่เพียพอ นาเ้สะโพพร้อมอ้าาให้ว้า เิวนสามีอนเอ “เ้ามานะ” น้ำเสียอออ้อนพร้อมสายาที่ลอไป้วยหยาน้ำทำเอาสิอหานเว่ยาลทันที
ันิ้วออาโพรสวาทแล้วเสียบท่อนเอ็นเ้าไปทันที “อ่า...” เสียราทุ้ม่ำอเายั่วอารม์อฟาเฟยให้แอ่นสะโพรับ พร้อมโนสามีรัแ
ใน่วที่วอาทิย์อวโมบนท้อนภา ในวันที่เมาลอยละล่อไปับแรลม ภายในห้อนอนอวนอหวนนามว่าหานเว่ย ลับมีเสียหวีร้อัออมาเป็นระลอ บ่าวรับใ้ทำเป็นไม่เห็นและไม่ไ้ยิน
ส่วนเสียที่หวีออมา่อให้ไม่ั้ใฟั็รู้ไ้ว่าเป็นเสียอวามสุ...พวบ่าวรับใ้ยับห่าาเรือนนอนอนายท่านไปไลลิบา ่า้มหน้าทำานอนเอพร้อมิในใ ‘ฮูหยินโนบทลโทษที่หนัหน่วริๆ’
ยามวี [1] รารีเริ่มลืบลาน เสียเสพสมในห้อนอนไ้เียบล...
“เหนื่อยหรือไม่” ลูบหลัภรรยาที่ำลันอนหลับอุุบนายอนเอ
ฟาเฟยุหน้าลบนออ “เหนื่อยเ้า่ะ” นาอบามวามริ
“อโทษ”
“้าเ็มใ” ฟาเฟยผหน้าึ้นมามอสามี “้ารู้ว่าพี่หานเป็นห่ว”
“ไม่ใ่แ่ห่ว แ่หว้วย”
“ิๆ” ฟาเฟยหัวเราะอบใ
เหุผลหลัที่เาไม่อยาให้ภรรยาไปลาัวนเียวถึแม้ะมีบ่าวรับใ้ามไป เา็ไม่ไว้วาใ เป็นเพราะนาอ่อน่อโลยิ่นั นในเมือฮุ่ยวส่วนให่ใี แสอารม์ื่อร หาอบ็บออบ หาไม่อบ็ะเินหนี ไม่มีใรมาปั้นสีหน้าเป็นมิรทั้ที่ในึรัเีย แ่นในเมือหลวล้วนร้อยมารยา ภรรยาอเาะไปทันนไ้อย่าไร เฮ้อ
พอ้มมอใบหน้าิ้มลิ้มาวสะอา นายาวเป็นแพเ้าับวาลมโ หน้าผาว้ารับรูปหน้า มูรั้นเิึ้นเป็นุที่เาอบับเล่น้วยวามมันเี้ยวบ่อยๆ ถัลไปไม่พ้นริมฝีอวบอิ่มมีิ่รลาล้ายผลอิเถา นาบุรุษในเมือฮุ่ยวยัเหลียวมอภรรยาาเป็นมัน
แล้วบุรุษในเมือหลวมาไป้วยิใโสมมไม่้อะับภรรยาเาไปอยู่วนเลยหรือ?
าราเาออหวนแว้นเิล้วนถู้อไม่มี้อผิพลาทุประาร
เพราะในยามนี้เหล่าบุรุษในเมือหลวที่ไปเินลาเมื่ออนบ่ายำลัหัวหมุนเพราะเร่สืบประวัิสาวน้อยบริสุทธิ์ที่เาพบเอ! ทุน่ามอ้ามารเล้าผมออเรือนอฟาเฟย ำไ้แ่นาน่ารัน่าเอ็นูอยาหิ้วไปเป็นอนุภรรยาที่วน
และไม่มีผู้ใอยาไ้ฟาเฟยเป็นฮูหยินเลยสัน เพราะรูปลัษ์ารแ่ายบ้านๆ ธรรมาผนวับใบหน้าสะอาสะอ้านไม่มีพิษภัย เหมาะับารเยียวยาหัวใายหนุ่มไว้ให้ระุ่มระวยมาว่าเป็นรัแท้ ำแหน่ฮูหยิน็้อมอบให้ับสรีมีานะสิ ถึะถู!
นาเป็นเพียสรีบ้านนอ เป็นอนุ็หรูแล้ว!
หาหานเว่ยรับรู้ว่าุายในเมือหลวำลัสืบประวัิอภรรยา เารีบประาศให้ทั่วหล้ารู้ว่านาือเมียเา
ฟาเฟยนอนบอแ็ๆ อสามี “้าปวเอวมาเลย” บ่นระปอระแปพร้อมว้ามือเามานวุที่นเอปว
หานเว่ยนึสสาร เารัแนาทั้่วบ่ายึ่มอารม์รัลไว้ มานวให้นาอย่าั้ใ แ่มือ็เผลอเลื่อน่ำลับ้นนิ้มทุรา “ให่ึ้นรึเปล่า” มือเียวบีบสะโพอภรรยาไว้ไม่หม ทำเอาเาใไปั่วะ
อนร่วมหอันแรๆ ับส่วนใล้วนเล็ว่าฝ่ามือเาไปทุส่วน
พอนึถึอที่ระเพื่อมึ้นลยามโนเาระแท เา็เอ่ยึ้นมาอีว่า “หน้าอ็ยายึ้น้วยสินะ”
ำพูำาลามเอ่ยออมาหน้าาเยอสามี ทำเอาฟาเฟยใ้ำปั้นทุบอเ้าอย่าแร แ่ทว่าสัมผัสลับเบาหวิว “โริ!” เาโริมาลอ ั้แ่เ็ยันโเลย!
อนนาเริ่มมีหน้าอ่วอายุสิบสอ วาอหานเว่ยอบหลุบมอส่วนหน้าอนาทุรา และอนนาสะโพเริ่มผาย มืออเาอบแว่มาโน แล้วยัอ้าอีว่าไม่ไ้ั้ใ ทั้ๆ ที่หลอินเ้าหู้!
หานเว่ยหัวเราะเบาๆ เาอารม์ีึ้นมาาอนที่ลับถึวน เาละาสะโพมาุมมือภรรยาัวน้อย “บทลโทษผ่านไปแล้ว” ย้ายสายามอห่อผ้าที่ภรรยาื้อมา “ไม่ว่าอาเฟยะไปไหนอบื้ออมาทำให้้าอยู่เสมอ อนนี้้ามีำแหน่ อำนา และเินทอ ะนั้นแล้ว...่อานี้ไปเรียมรับมือับวามหลภรรยาอ้าไ้เลยนะ”
เพราะหลัานี้เาะเอาใภรรยา ให้ผู้นในเมือหลวอแาย
[1] ยามวี 19.00 – 20.59 น.
***Talk***
ไม่ใ่นเียนncเ่ ้ออโทษ้วยนะะ
TAG #อหวนท่านนี้ือสามี้า
>> contact <<
kunlalalee.01@gmail.com
Twitter : @kunlalalee
FB : หมื่นลี้ ัวลี
ความคิดเห็น