ตะวันเกี้ยวจันทร์ / วางแผงแล้วจ้า

ลำดับตอนที่ #4 : หมาจิ้งจอกออกฤทธิ์ (100%)

จันทร์เจ้ามองไปยังกลุ่มเมฆดำที่กำลังค่อยๆเคลื่อนรวมตัวกันคล้อยตัวลงต่ำ ลมเริ่มพัดกรรโชกแรงขึ้น ต้นไม้ใหญ่ใบไม้พัดไหวตามแรงลม วันนี้ฝนคงจะตกอีกแล้ว บ้านไม้สักหลังงามเป็นบ้านที่สร้างขึ้นมาใหม่จากบ้านใหญ่ซึ่งปิดเพราะไม่มีคนอยู่ ตะวันแยกออกมาสร้างเดี่ยวเพื่อต้องการความเป็นส่วนตัว บนเนินสูงห่างออกจากสำนักงานที่อยู่ใกล้ๆกับทางเข้าไร่เพียงไม่กี่ร้อยเมตรสามารถซึ่งเดินหรือขี่จักรยานไปได้แบบสบายๆ

ติดกันเป็นคอกม้าและโรงข้าวเปลือกขนาดใหญ่ที่สามารถสีข้าวสร้างผลผลิตข้าวได้วันละหลายสิบตัน  ถัดออกไปชายไร่ฝั่งทิศตะวันตกเป็นบ้านพักคนงาน สร้างแบบตึกแถวสองชั้น คนงานสามารถอยู่เป็นส่วนตัวกับครอบครัว ท้ายไร่ฝั่งทิศตะวันออกเป็นอ่างเก็บน้ำขนาดใหญ่และมีฝายกั้นน้ำเพื่อผันน้ำเข้าไร่ นาข้าว และยังส่งไปใช้ในฟาร์มวัวนมบนเนินเขาซึ่งทำรายได้ให้ไร่แสงตะวันเป็นจำนวนมากอีกเช่นกัน

ด้วยการที่มองการณ์ไกลในการป้องกันการขาดแคลนน้ำในฤดูร้อนและใช้พลังงานแสงอาทิตย์เป็นหลัก การวางผังแปลงเกษตรการหมุนเวียนปลูกพืชถูกจัดไว้ได้อย่างเป็นสัดส่วน ตามเกษตรทฤษฏีแผนใหม่ ทำให้ผลผลิตเป็นไปอย่างต่อเนื่องไม่มีการสะดุดกราฟของผลประกอบการจึงสูงขึ้นทุกปี

ตะวันมีบ้านพักหลังเล็กไว้ติดลำธารน้ำอยู่ตีนเขาท้ายไร่ เพื่อไว้ใช้พักผ่อนยามที่เหนื่อยล้าจากงานและต้องการหลุดออกจากความวุ่นวาย ด้วยต้องการอยู่แบบธรรมชาติการเข้าไปจะต้องใช้ม้าเป็นพาหนะในการพาเข้ามาเท่านั้น

นัยน์ตากลมโตมองนาฬิกาเวลาเริ่มบ่ายคล้อยมากแล้ว อากาศด้านนอกบ้านเริ่มมืดครึ้มเพราะเมฆฝน กลิ่นอายฝนและความเย็นของเม็ดฝนเริ่มปะทะผะแผ่วผิวนวล ร่างบางหมุนตัวเดินกลับเข้าไปในครัวเพื่อเตรียมอาหารอ่อน และยาแก้ไข้ให้คนตัวใหญ่ที่นอนยังไม่รู้สึกตัวอาจจะเพราะความเหนื่อยล้าบวกกับตากฝนเมื่อตอนเช้ามืด

มือบางค่อยๆผลักประตูห้องนอนใหญ่ของตะวันเบาๆ ด้วยเกรงว่าเขาจะตกใจตื่น ตากลมโตกวาดตาไปรอบห้องม่านผ้าฝ้ายสีขาวบางจนเกือบโปร่งแสง พรมเล็กๆผ้าฝ้ายเล็กๆสีขาววางบนพื้นไม้สักขัดมันจนขึ้นเงา ตู้เสื้อผ้าใหญ่ทันสมัยบิ้วอินติดกับผนัง ห้องจัดไว้แบบโปร่งตาดูเรียบง่ายแต่น่าอยู่ มีระเบียงใหญ่ตั้งเก้าอี้ไม้โยกอยู่ด้านนอก ด้านข้างมีโต๊ะตัวเล็กน่ารักตั้งอยู่ข้างกัน ขาเรียวยาวเดินตรงไปยังเตียงนอนใหญ่ตั้งอยู่กลางห้องผ้าปูสีขาวเนื้อนิ่มแต่กับว่างเปล่า

“อ้าว ไม่เห็นมีคนอยู่ไหนป้าติ๋มบอกว่าขึ้นมานอนนี่นะ”

“โครม! ตึ้ง!”

“เสียงอะไร? ดังมาจากห้องน้ำ” พูดจบแล้วเดินไปทางต้นเสียงทันที

“ว้าย! พี่ช้าง” สาวเจ้าร้องตกใจเมื่อเข้ามาเห็นคนตัวโตล้มกองอยู่ในห้องน้ำสภาพเหมือนคนหมดแรงเต็มที “พี่ช้าง พี่ช้าง ทำไงดี”

“จัน จันทร์เจ้า” ตะวันนัยน์ตาพร่าด้วยพิษไข้ เสียงแหบพร่าเหมือนละเมอ

“พี่ช้างเข้ามาทำอะไรคะนี่” จันทร์เจ้าพูดพลางพยายามใช้มือพยุงร่างสูงให้ลุกขึ้นนั่ง “พี่ก็แค่อยากอาบน้ำ”

“ตัวร้อนจี๋ขนาดนี้จะไปอาบได้อย่างไง เดี๋ยวก็เป็นปอดบวมตายหรอก มาค่ะจันทร์เจ้าจะพาไปที่เตียง”

แต่จันทร์เจ้าก็ต้องรีบเบือนหน้าหลบหน้าแดงด้วยความอายแทบไม่ทัน เมื่อเห็นร่างแกร่งท่อนบนเปลือยเปล่าโชว์มัดกล้ามแข็งแรง ท่อนล่างใส่แค่บ็อกเซอร์บางๆตัวเดียวซึ่งเธอมั่นใจว่าไม่มีอะไรในใต้ร่มผ้านั้นอีกแน่นอน ‘คนอะไรทำไมไม่ใส่เสื้อผ้าให้มันเรียบร้อยกว่านี้นะ’  แต่ในใจเธอเองก็เต้นแทบไม่เป็นจังหวะเสียแล้ว

ว่าแล้วก็กัดฟันดึงแขนแกร่งมาพาดไหล่ อีกมือประคองเอวชายหนุ่มให้ลุกขึ้นเดิน ‘คนอะไรตัวหนักชะมัด’ จันทร์เจ้าแอบบ่นในใจค่อยๆประคองร่างสูงใหญ่ไปที่เตียงนอน

กว่าจะพาคนตัวโตมาถึงเตียงก็ทำเอาคนตัวเล็กกว่าเหนื่อยพอสมควร ก่อนที่เธอจะลุกขึ้นไปหยิบผ้าขนหนูกับอ่างน้ำมาเช็ดตัว เสียงแหบพร่าเหมือนละเมอ“จันทร์เจ้า หนูจันทร์” เขาเรียกชื่อเธอหรือเขาเพ้อกันแน่จันทร์เจ้าคิด

“พี่ช้าง หิวน้ำหรือเปล่าคะ?” เธอถามแต่เงียบไม่มีเสียงตอบจากคนที่นอนอยู่ “พี่ช้าง”

ศีรษะของชายหนุ่มส่ายไปมาบนหมอน เรือนผมสีดำเข้มยุ่งเหยิงตัดกับหมอนสีขาวสะอาด หนวดเคราเขียวครึ้มบางๆแต่ก็ยังดูดีไม่ได้ทำให้ความหล่อลดลงเลย เขาเพ้อออกมาไม่เป็นศัพท์ จันทร์เจ้ามองปากเขาเพื่อจะดูว่าเขาจะพูดอะไร ปากเขาแม้จะแห้งด้วยพิษไข้แต่ก็ยังดูสวย นิ้วเรียวเผลอยกขึ้นเตะปากกระจับได้รูปไล้ริมฝีปากนุ่มแผ่วเบาแต่ก็ต้องรีบชักมือกลับเพราะความตกใจ

“น้ำ ขอน้ำ” เขาพูดเสียงแหบพร่าโดยไม่ได้ลืมตา จันทร์เจ้าคิดว่าตัวเองไม่ได้ตาฝาดไปแน่ๆว่าริมฝีปากได้รูปนั้นยิ้ม ก่อนจะลุกไปรินน้ำจากเหยือกแล้วพยุงให้ชายหนุ่มค่อยๆจิบแล้วหันเอาแก้ววางไว้โต๊ะหัวเตียง ขณะที่มือบางกำลังจะเลื่อนผ้าห่มมาห่มให้เรียบร้อย

“ว้าย!” จันทร์เจ้าร้องเสียงหลง ตะวันคว้าข้อมือเธออย่างรวดเร็วแล้วรั้งตัวเธอให้ลงมานอนข้างเขา โดยที่ไม่ทันจะลุกหนีร่างหนาก็ขึ้นมาทาบทับตัวเธอเสียแล้วร่างใหญ่บดเบียดร่างเธอลงบนฟูกหนาจนยุบตัว ตะวันสูดกลิ่นกายสาวแรกรุ่นหอมกรุ่นรุ่น ชวนให้เขาปวดร้าวจนทนแทบไม่ไหว  เขาซุกหน้าลงบนคอเธอแล้วสูดลึกๆ”หอม หอมมาก” เขาครางเสียงแหบพร่า

แม้ว่าตัวจะรุมด้วยพิษไข้จนเบลอ เขาก็รู้ว่าร่างนุ่มนิ่มนี้เป็นใครแม้จะเลือนราง มันเป็นเรือนร่างของคนที่เค้าต้องเก็บความปรารถนามาถึงเกือบ 4 ปี ตอนนี้เรือนร่างที่อวบอวลไปด้วยกลิ่นหอมชวนให้ลุ่มหลง ได้มาอยู่ข้างกายแล้ว ยังไงเขาก็จะไม่ปล่อยให้หลุดมือไปแน่

ตะวันขยับตัวเบียดชิดและโยกสะโพกขึ้นลงบนสะโพกเธอพลางซุกไซ้คอเธอไปด้วย เขาคาดหวังว่าถึงเธอจะดิ้นรนขัดขืนเขาก็จะไม่ปล่อยเธอไป

แต่ร่างกายหอมกรุ่นของเธอรับตอบสนองสัมผัสเขาอย่างอ่อนโยนมันยิ่งกระตุ้นให้เลืดในกายเขาเร่าร้อนมากยิ่งขึ้น ชายหนุ่มหายใจหอบ รู้สึกถึงทรวงอกอวบที่เบียดตัวเข้าหาอกแกร่งที่เปลือยเปล่าของเขา เขาเลื่อนปากไปเม้มติ่งหูเธอแล้วขบเล่นเบาๆ

“อือ” จันทร์เจ้าที่กำลังเคลิ้มบีบไหล่เขาแน่น เล็บเธอจิกไหล่เขาแน่น ปฏิกิริยาสอบสนองทำให้เขาร้อนเหมือนภูเขาไฟรอเวลาระเบิด เขาอยากร่วมรักกับเธอเหลือเกิน อยากเอาตัวเขาเข้าไปอยู่ในตัวเธอ อยากให้เธอมานอนร้องครวญครางใต้ร่างอยู่ในอ้อมกอดของเขา แล้วแลกจูบกับเขาแบบดูดดื่ม

ผ่านไปหลายชั่วโมงจากบ่ายจนพลบค่ำพายุสวาทจบลงแล้ว แต่พายุด้านภายนอกบ้านยังไม่หยุด ชายหนุ่มไม่ยอมผละจากร่างอวบอิ่ม ตาคมกริบมองร่างอวบอิ่มที่ที่เขาพิสูจน์แล้วว่าหอมไปทั้งตัวหลับไปด้วยความเหนื่อยล้า ไม่ยอมออกห่างกอดกระชับแน่นด้วยความรักใคร่และหวงแหน นิ้วเรียวยาวสอดเข้าไปในในเรือนผมสีดำยาวสลวยที่เขาดอมดมความหอมกรุ่นไม่รู้เบื่อ ‘หอมเหมือนกลิ่นกุหลาบป่า’

เขาเริ่มพรมจูบไปทั่วใบหน้าสวย ริมฝีปากเขาไล่จูบไปทั่วใบหน้าเธออย่างช้าๆแผ่วเบา สัมผัสทุกตารางนิ้วที่เป็นของเขาคนเดียว ลิ้นหนาไล้เลียชิมรสหอมหวานของเนื้อกวางสาว จนเธอครางฮือ

ชายหนุ่มยื่นแขนข้างหึ่งไปเปิดโคมไฟหัวเตียงเมื่อความมืดเริ่มคืบคลานเข้ามาเยือน แสงสลัวสีส้มของโคมไฟ ทำให้ใบหน้าจันทร์เจ้ายิ่งดูสวยน่าค้นหา เขาไม่คิดว่าเมื่อวันที่เขารอคอยมาถึงจะทำให้เขาอิ่มเอมมีความสุขขนาดนี้ คุณค่าแห่งการรอคอยมันทำเขาให้ยิ่งรักใคร่และหวงแหนคนในอ้อมกอดนี้เหลือเกิน

นึกแล้วก็ต้องขอบคุณนทีเพื่อนรักและข้าวขวัญที่คอยเป็นหูเป็นตาสอดส่อง กีดกันหนุ่มๆที่มาเกาะแกะแม่กวางน้อยของเขา ในคราที่เขาเห็นมีหนุ่มในมหาวิทยาลัยมาจีบจันทร์เจ้าใจเขาร้อนรุ่มลุกเป็นไฟอยากจะเข้าไปกระชากมันมาชกแล้วเหยียบให้จมดินทีเดียว ใจเขาอยากจะเข้าไปฉุดสาวเจ้ามาเก็บไว้คนเดียวก็ไม่เหมาะ จะเข้าไปจีบก็กลัวผิดหวังและเสียผู้ใหญ่ถ้าสาวเจ้าไม่เล่นด้วย เพราะเขาเองได้รับเชิญเป็นที่ปรึกษาและวิทยากรพิเศษของคณะเกษตรในฐานะศิษย์เก่าที่ประสบความสำเร็จและถ่ายทอดประสบการณ์ให้กับนักศึกษาฟัง

คนตัวเล็กเริ่มรู้สึกตัวเพราะแสงไฟเข้าตา เขาประคองใบหน้าสวย นิ้วหัวแม่มือช้อนใต้คางมนเล็ก เชยคางให้มองหน้าเขา

”ตื่นแล้วเหรอคะคนดี” เสียงอบอุ่นทักทาย ใบหน้าใกล้กันจนลมหายใจอุ่นรดรินริมฝีปาก

“พี่ช้างขา” ปากอุ่นหนาปิดเสียงหวานรับจูบร้อน ที่บดเบียดลงมาอย่างดูดดื่ม ร่างบางสั่นระริก ตอบโต้ด้วยความเงอะงะ ยิ่งทำให้ชายหนุ่มฮึกเหิมในความอ่อนประสบการณ์

“แม่กวางน้อยของพี่ช้าง”

 
ต้องขอโทษที่ตัดเนื้อหานะคะเพราะ เรท 18++ เต็มตอน
เวอร์ชั่นเต็มให้ดูเว็บที่ผู้เขียนลงได้ที่หน้า My iD ค่ะ =^^=