การ์ตูนในดวงใจ 2 สแลมดั้งค์ Slam Dunk

การ์ตูนที่เป็นแรงบันดาลใจให้เจ้าของไอดีเล่นบาสอย่างจริงจัง แม้จะเล่นเพื่อออกกำลังกายก็จริง แต่วันไหนไม่ได้เล่นแล้ว เหมือนจะลงแดงให้ได้ 
รักและชอบบาสเกตบอลมากตอนสมัยวัยรุ่น แม้ว่าทุกวันนี้จะไม่ได้เล่นและเชียร์บาสทีมรักที่ชอบอย่าง ชิคาโกบูลส์ก็ตาม แต่การ์ตูนเรื่องนี้ชอบมาก อ่านทีไรก็สนุก เร้าใจ วางไม่ลงอยากอ่านให้จบทั้ง 31 เล่ม
ใครชอบเรื่องนี้บ้าง....ไม่รู้ว่าวัยรุ่นสมัยนี้เคยอ่านและเคยได้ผ่านตาบ้างหรือเปล่านะ ถ้ามีใจรักการ์ตูนด้านกีฬาก็ขอแนะนำ เรื่องนี้ให้ลองติดตามอ่านดูนะครับ แต่ต้องเป็นคนที่รักบาสเกตบอลนะ ขอบอกถึงจะรู้เรื่องได้เป็นอย่างดี

เอ้า! มาติดตามเนื้อหาเรื่องนี้กันดูว่าน่าสนใจแค่ไหน >>>>



ชื่อภาษาไทย สแลมดั้งก์
ชื่อภาษาอังกฤษ Slam Dunk
ชื่อผู้แต่ง ทาเคฮิโกะ อิโนอุเอะ


Takehiko Inoue

เรื่องย่อ

ซากุรางิ ฮานามิจิ หนุ่มผู้ช้ำรักในสมัยม.ต้น เมื่อถูกสาวๆหักอกนับ 50 ครั้ง เขาก็ย้ายไปเรียนที่ โรงเรียนโชโฮคุ และใช้ชีวิตไปวันๆร่วมกับพรรคพวกทั้ง 4 อย่าง มิโตะ โยเฮย์, ทาคามิยะ โนโซมิ, โนมะ จูอิจิโร่ และ โอคุสึ ยูจิ วันหนึ่งซากุรางิก็ได้รับการชักชวนจาก อาคางิ ฮารุโกะ ให้เขาร่วม ชมรมบาสเก็ตบอลของโรงเรียนโชโฮคุ และ การมาของเธอ ทำให้ชีวิตรักของซากุรางิกลับมาอีกครั้ง และ ยอมตกลงเข้าชมรมบาส

แต่ชีวิตนักบาสเก็ตบอลของซากุรางิ นั้นก็ไม่ราบรื่นซักเท่าไร นอกจากจะฝึกหนัก ไม่ให้ได้ใช้ท่าดังก์ ที่ตนเองต้องการแล้ว ตัวซากุรางิเองก็ไม่ถูกกับ อาคางิ ทาเคโนริ กัปตันทีมและ เป็นพี่สาวของฮารุโกะ รวมไปถึงการมาของ รุคาว่า คาเอเดะ นักบาสดาวรุ่งฝืมือดีที่ ฮารุโกะนั้นแอบหลงรัก ชนิดที่ทำให้ซากุรางินั้นไม่กินเส้นกับรุคาว่าเอาซะเลย แถมยังถูกชักชวนให้ไป ชมรมยูโดอีกต่างหาก หลังจากจบการแข่งขันกับเรียวนัน ทีมโชโฮคุก็ได้สมาชิกใหม่ (แต่หน้าเก่า) เพิ่มอีก 2 คน ได้แก่ มิยางิ เรียวตะ และ มิตซึอิ ฮิซาชิ ทั้งหมดก็ผนึกกำลังกัน สานฝัน ในการพิชิตชัย ทั่วประเทศให้จงได้

Highlight การแข่งขัน

โชโฮคุ vs เรียวนัน

ศึกแรก ในนัดอุ่นเครื่องกับเรียวนันนั้น ซากุรางิไม่ได้ลงสนามตั้งแต่นาทีแรก เรียวนันซึ่งนำทีมโดย เซ็นโด อากิระ และ กัปตันทีมร่างยักษ์อย่าง อุโอสึมิ จุน นั้น คุมเกมส์ได้เหนือกว่า แต่โชโฮคุก็สู้ไม่ท้อ เลยทำให้รูปเกมส์เป็นไปอย่างสูสี แต่เหตุการณ์ก็มาพลิกผัน เมื่อ อาคางิ ได้รับบาดเจ็บ ซากุรางิต้องลงเล่นนัดเปิดตัว ในสภาพที่เกร็งสุดๆ ถึงซากุรางิจะเลย์อัพชู้ตลงให้ทีมกลับมานำก็จริงในช่วงนาทีท้าย แต่สุดท้ายก็แพ้ไปอย่างหวุดหวิด ด้วยสกอร์ 87-86

โชโฮคุ vs มิอุระได

ในรอบคัดเลือกหาทีมที่เข้าไปเล่นรอบสุดท้ายที่อินเตอร์ไฮ ในระดับจังหวัดคานางาวะนั้น ก็ได้เริ่มต้นขึ้น โดยรอบแรกนั้น โชโฮคุ ก็เจอกับ มิอุระได ซึ่งแน่นอน โชโฮคุ ก็เป็นฝ่ายถล่มแหลกไป 114-51 นัดนี้ รุคาว่าเล่นได้อย่างโดดเด่น ผิดกับซากุรางิ ที่ฟาลว์ครบ 5 ครั้งจนต้องออกจากสนาม แถมดันทำลูกดังก์เอาลูกบาสเขก มุราซาเมะกัปตันทีมฝ่ายตรงข้ามเสียอีก

โชโฮคุ vs โชโย

โชโฮคุก็สามารถเข้าชิงสาย B รอบคัดเลือก โดยเจอกับทีมแนวหน้าระดับจังหวัด และ เคยเข้ารอบสุดท้ายในการชิงชนะเลิศทั่วประเทศ อย่าง โชโย ซึ่งนำทีมโดยนักกีฬา และ โค้ช อย่าง ฟูจิมะ ในนัดนี้ก็เป็นนัดแรกที่ ซากุรางิ ได้ลงเป็นตัวจริง ทั้งสองฝ่ายก็ผลัดกันรุกผลัดกันรับ ผลัดกันนำโดยซากุรางิก็โชว์ฟอร์มรีบาวด์ได้โดดเด่น ในช่วงครึ่งหลัง ขณะที่โชโฮคุนำอยู่นั้น ฟูจิมะแห่งโชโยก็ต้องออกโรงเอง และทำให้เกมส์ของโชโยไหลลื่นขึ้น เซ็นเตอร์ของโชโยอย่าง ฮานางาตะ ก็สามารถหลอกให้ซากุรางิทำฟาลว์ถึง 4 ครั้ง โชโยจึงทำแต้มทิ้งห่างออกไป แต่โชโฮคุก็ยังฮึดสู้ต่อไป โดยมิตซึอิก็โชว์ฟอร์มชู้ต 3 แต้มลงต่อเนื่องจนกระทั่งคะแนนไล่ตามทัน และเป็นรุคาว่าที่ทำให้ทีมได้ขึ้นนำ และ เขี่ยโชโยตกรอบด้วยสกอร์ 62-60 ทำให้โชโฮคุได้ผ่านเข้ารอบชิงชนะเลิศในรอบ 4 ทีมสุดท้ายของจังหวัด ตามหลัง ไคนัน เรียวนัน และ ทาเคซาโตะ แต่ไฮไลท์ของแมตช์นี้กลับอยู่ที่ ลูกดังก์ของซากุรางิที่ไม่ได้คะแนนเพราะกลายเป็นทำฟาลว์จนกลายเป็นฟาลว์ครบ 5 ครั้งออกจากสนามไป ชนิดที่คนดูทั้งสนามฮือฮา

โชโฮคุ vs ไคนัน

รอบชิงชนะเลิศในรอบคัดเลือกประจำจังหวัดนัดแรก โดยเอาสองทีมที่ดีที่สุดไปแข่งทั่วประเทศ โชโฮคุก็เจอกับศึกหนักกับทีมสุดแกร่งอันดับหนึ่งในจังหวัด และ ทีมอันดับ 4 ของประเทศอย่าง สาธิตไคนันซึ่งอุดมไปด้วยนักกีฬาเก่งๆ อย่าง มากิ ชินอิจิ ซึ่งโชโฮคุรู้ตัวว่าเป็นรอง ก็เลยฮึดสู้จนไล่ตามไคนันเหลือไม่มาก โค้ชทาคาโต้ของไคนันจึงตัดสินใจส่งมิยามาสึมาประกบซากุรางิ ถึงมิยามาสึจะตัวเล็กจนเปิดโอกาสให้ซากุรางิทำแต้มได้ง่ายขึ้น แต่ ซากุรางิกลับทำพลาดเสียเอง ซึ่งส่งผลให้ไคนันสวนกลับ และ เริ่มทำคะแนนทิ้งห่างไปเรื่อยๆ
โค้ชอันไซตัดสินใจเอาซากุรางิออกไปพัก และสถานการณ์เลวร้ายลง เมื่ออาคางิได้รับบาดเจ็บที่ข้อเท้า ซากุรางิจึงกลับลงสนามอีกครั้ง ทั้งซากุรางิ และ รุคาว่า ต่างก็สู้กันสุดชีวิต และเป็นรุคาว่าที่โชว์เดี่ยว ทำแต้มจนตีเสมอไคนันได้เมื่อจบครึ่งแรก
ในครึ่งหลัง อาคางิกลับลงสนามอีกครั้ง แต่ทว่า มากิแห่งไคนันก็โชว์ฟอร์มเด่น พาทีมทำแต้มหนีห่างอีกครั้ง จนโค้ชอันไซต้องปรับแผนการเล่นใหม่ แล้วก็ใช้ได้ผล ทั้งสองทีมต่างก็ผลัดกันทำแต้มไปเรื่อย และเกมส์นี้ก็จบลงด้วยความผิดพลาดของซากุรางิ ทำให้ทีมพ่ายแพ้อย่างหวุดหวิด 88-90

หลังจบเกมส์ ซากุรางิเสียใจมาก และ โทษว่าตัวเองเป็นสาเหตุของความพ่ายแพ้ของทีม เขาจึงไถ่โทษด้วยการโกนผมตัวเอง

โชโฮคุ vs ทาเคซาโตะ

ในนัดที่2 โชโฮคุ ก็เป็นฝ่ายชนะ ทาเคซาโตะ ขาดลอย 120-81 ชนิดที่ซากุรางิมาสาย ไม่ได้ลงแข่ง เพราะ ดันงีบหลับขณะซ้อมชู้ตอยู่เพียงลำพัง

โชโฮคุ vs เรียวนัน

นัดชี้ชะตาระหว่าง 2 ทีม ซึ่งต่างก็แพ้ไคนันด้วยกันทั้งคู่ นัดนี้จัดเป็นการชิงตั๋วอีก 1 ใบที่เหลือ ในการเข้าสู่อินเตอร์ไฮของทั้ง2ทีม โชโฮคุมาแบบฟูลทีม ส่วนเรียวนัน นอกจากจะมี เซ็นโด้ กับ อุโอสึมิ แล้ว คราวนี้ก็ได้ ฟุคุดะ คิจโจ ลงเล่นเป็นตัวจริง
โดยก่อนแข่ง โชโฮคุก็ได้รับข่าวร้าย เมื่อ อ.อันไซ โค้ชประจำทีมป่วยหนักจนต้องไปรักษาตัวที่โรงพยาบาล ซึ่งชัยชนะนั้นก็เป็นสิ่งเดียวที่ทำให้มีขวัญ กำลังใจ และ เพื่อโค้ช ในช่วงแรก ฟุคุดะก็เป็นตัวทีเด็ดช่วยให้เรียวนันนำไปก่อน แถมในขณะเดียวกันอาคางิก็กังวลกับอาการบาดเจ็บที่ข้อเท้าจนเล่นผิดฟอร์ม ก็เลยโดนซากุรางิโหม่งเรียกสติกลับมา เลยไล่ตามไปได้บ้าง ฟุคุดะคนเดิมก็ทำแต้มให้เรียวนันทิ้งห่างไปอีกจนจบครึ่งแรก แถมยังทำให้ซากุรางิก็แผลแตกที่ศีรษะจากการพยายามไปป้องกันลูกชู้ตของเขาอีกด้วย
ในครึ่งหลัง ก็เป็นการดวลกันระหว่าง รุคาว่า กับ เซ็นโด้ ทั้งสองผลัดกันโชว์ฟอร์มจนผลออกมาสูสี และเป็นมิตซึอิที่ชู้ต 3 แต้ม ทำให้โชโฮคุพลิกกลับมานำ

จากนั้นก็เป็นทีของซากุรางิที่ทำรีบาวด์ได้อย่างยอดเยี่ยมจนทำให้โชโฮคุเป็นฝ่ายคุมเกมในตลอดครึ่งหลัง แต่ทว่าเซ็นโด้ก็ไม่ยอมแพ้เลยช่วยทีมไล่ตามโชโฮคุอย่างกระชั้นชิด ในที่สุดก็เป็น โคงุเระ กับ ซากุรางิที่ช่วยกันทำแต้มตอกฝาโลงเรียวนันไป 70-66 โชโฮคุจึงผ่านเข้าไปพิชิตทั่วประเทศเป็นครั้งแรก

โชโฮคุ vs โทโยทามะ

การแข่งขันชิงชนะเลิศระดับประเทศนัดแรก โชโฮคุ ก็พบกับทีมอันดับสองของจังหวัดโอซาก้า อย่าง โทโยทามะ ดีกรีการแข่งขันคู่นี้ก็ทวีความดุเดือนขึ้นเพราะทั้งสองทีมมีการเขม่นเกทับกันก่อนแข่ง เริ่มเกมโทโยทามะ ซึ่งนำโดย มินามิ ซึโยชิ กับ คิชิโมโตะ มิโนริ ก็ช่วยกันทำแต้มนำไปก่อน และอาคางิก็ทำ”กอริลล่าดังก์”ช่วยให้ โชโฮคุ กลับสู่เกมส์จนสามารถทำแต้มจี้ติด แต่โทโยทามะก็รักษาแต้มที่นำอยู่จนจบครึ่งแรก ชนิดที่รุคาว่าก็ได้รับบาดเจ็บที่ตาจากการโดนเข่าของมินามิกระแทกไปด้วย
ในครึ่งหลัง โทโยทามะหันมาเล่นสไตล์ Run & Gun ที่ตนเองถนัด เลยทำแต้มหนีห่างโชโฮคุไปอีก โชโฮคุก็ยังไม่ท้อ โดยแต่ละคนต่างก็โชว์ฟอร์มเก่งกันออกมาจนแต้มเสมอกันก่อนหมดเวลา 5 นาที โทโยทามะขอเวลานอก แต่ก็เกิดเรื่องไม่คาดฝันขึ้น เมื่อผู้เล่นอย่าง มินามิ กับ คิชิโมโตะ กลับทะเลาะกันเอง ไม่เพียงแค่นั้น คิชิโมโตะก็ไปมีเรื่องกับโค้ชตัวเองอีกด้วย

สถานการณ์แบบนี้ก็เลยทำให้โชโฮคุได้ใจเลยทำแต้มนำห่าง ในขณะที่มินามิที่โชว์ฟอร์มไม่ออก ชู้ตพลาดแล้วพลาดเล่า ก็เข้าไปปะทะกับรุคาว่าอีกครั้งจนได้รับบาดเจ็บ แต่เขาก็ได้รับการรักษาจากโค้ชคิตาโนะ ซึ่งเป็นโค้ชคนเก่าของทีม ทำให้มินามิได้รับกำลังใจเลยเรียกฟอร์มเก่งกลับมาได้ แต่ก็ช่วยไม่ทัน จึงจบเส้นทางที่รอบแรกต่อโชโฮคุไป 91-87

โชโฮคุ vs เทคโนซังโน

รอบสองในการชิงแชมป์ระดับประเทศ โชโฮคุก็เจอศึกหนักกับ เทคโนฯซังโน (ซากุรางิมักเรียกว่า ยามะโอ) ตัวแทนจังหวัดอาคิตะ ราชันย์บาสเก็ตบอลม.ปลาย ก่อนแข่งทั้งทีมโชโฮคุกดดันอย่างหนักเมื่อเจอทีมสุดแกร่งอย่างซังโน เลยเสียสมาธิในการซ้อม เพราะได้อ.อันไซมาให้กำลังใจ ทำให้ทุกคนคลายความกดดันไปได้ เริ่มเกม โชโฮคุประเดิมนำก่อนและก็รักษาแต้มที่นำเอาไว้ได้จนจบครึ่งแรก ในครึ่งหลัง ซังโนก็พิสูจน์ความเป็นเจ้าแห่งบาสฯม.ปลาย โดยซาวาคิตะ เอย์จิ ก็เป็นฝ่ายโชว์ฟอร์มยอดเยี่ยม ช่วยทำแต้มทิ้งห่างโชโฮคุ จนยากที่จะตามทัน ทุกคนในทีมโชโฮคุเริ่มหมดหวัง ซากุรางิก็เลยเรียกสติของทุกคนให้มีกำลังใจสู้มากขึ้นด้วยวิธีที่ไม่เหมือนใคร และก็เป็นซากุรางิที่ทำรีบาวด์พลิกเกมส์ อาคางิก็ได้สติกลับมาจากการช่วยเหลือของอุโอสึมิที่ตามมาดูด้วย รวมไปถึงผู้เล่นอื่นๆก็ช่วยกันทำแต้ม จากที่ตามอยู่ 20 กว่าแต้ม ให้เหลือ 10 แต้มได้สำเร็จ แต่ทว่า ซาวาคิตะก็ช่วยทำแต้มหนีห่างออกไปอีก แต่ลูกชู้ตของรุคาว่า กับ รีบาวด์ของซากุรางิ ก็ช่วยให้ระยะห่างของคะแนนใกล้เข้ามาเรื่อย จนกระทั่ง ซากุรางิได้รับบาดเจ็บอันรุนแรงจากการไปกระแทกโต๊ะข้างสนามขณะที่กำลังจะไปคว้าบอล ซึ่งมีผลต่อการเป็นนักกีฬาของเขาด้วย ในขณะที่ซากุรางิกำลังจะสิ้นหวัง เขาก็นึกถึงประโยคแรกที่ฮารุโกะเข้ามาทักซากุรางิได้อย่าง “ชอบบาสเก็ตบอลมั๊ยค่ะ” ซากุรางิจึงตื่นขึ้นมาแล้วสารภาพกับฮารุโกะว่า “ชอบที่สุดเลย คราวนี้ไม่ได้โกหกนะครับ” ซากุรางิมีกำลังใจเล่นอีกครั้ง จึงลงสู่สนามทั้งๆที่ยังเจ็บอยู่ และ ในช่วงที่เวลาเหลือไม่เกิน 1 นาที ก็เกิดเหตุการณ์ต่างๆดังนี้ เริ่มจาก มิตซึอิกชู้ต 3 แต้ม และ ลูกโทษลง จึงไล่มาเหลือแต้มเดียว ซากุรางิก็ส่งลูกให้รุคาว่า ให้รุคาว่าทำแต้มพลิกกลับมานำ ทางฝ่ายซังโน ซาวาคิตะก็เป็นฝ่ายทำแต้มให้ซังโนกลับมานำอีกครั้งในช่วง 10 วินาทีสุดท้าย แล้วในที่สุดรุคาว่าก็เป็นฝ่ายส่งบอลให้ซากุรางิชู้ตลงไปในวินาทีสุดท้าย จนพลิกกลับมาชนะเลิศเข้ารอบต่อไปด้วยคะแนน 79-78 โค่นทีมเต็งหนึ่งได้สำเร็จ

หลังเกม ซากุรางิกับรุคาว่าก็หันมาแตะมือกัน ส่วนทุกคนก็ยินดีกับชัยชนะครั้งนี้และได้ถ่ายรูปลงนิตยสารบาสเก็ตบอล (แต่ก็ไม่ได้ขึ้นปก) ถึงโชโฮคุจะล้มซังโนได้ แต่ก็หยุดเส้นทางพิชิตทั่วประเทศไว้แค่นั้น เมื่อพ่ายต่อวิทยาลัยไอวะแห่งจังหวัดไอจิ

หลังจากนั้น พวกปี 3 อย่าง อาคางิกับโคงุเระก็ลาออกจากชมรมไปเพื่อเตรียมสอบเข้ามหาวิทยาลัย มิยางิก็เลยได้เป็นกัปตันทีมคนใหม่ ส่วนมิตซึอิซ้ำชั้นอยู่เป็นกำลังหลักของทีมโชโฮคุต่อไป ฮารุโกะเป็นผู้ช่วยผู้จัดการทีมร่วมกับอายาโกะ รุคาว่าก็เป็นตัวแทนทีมชาติญี่ปุ่น ส่วนซากุรางิไปทำกายภาพบำบัด

ตัวละครหลัก

ทีมโชโฮคุ

ซากุรางิ ฮานามิจิ  

ซากุรางิ ฮานามิจิ (ญี่ปุ่น: 桜木花道 Sakuragi Hanamichi ^?) ซากุรางิ เป็นพระเอกของเรื่อง เป็นตัวเดินเรื่องโดยตลอด เริ่มเล่นบาสเกตบอลเพราะตกหลุมรัก อาคางิ ฮารุโกะ ด้วยพรสวรรค์และความพยายามของตัวเองทำให้ซากุรางิมีความสามารถเพิ่มขึ้น อย่างรวดเร็วโดยที่ตัวเองไม่รู้ตัว และยังเป็นกำลังสำคัญให้ทีมบาสเกตบอลโรงเรียนโชโฮคุโดยการฝึกเล่นบาสไม่กี่เดือน พรสวรรค์อย่างแรกที่ตัวซากุรางิค้นพบคือการรีบาวด์ และการเลย์อัพชูต และสุดท้ายคือการดังก์อันทรงพลัง นอกจากนี้ยังมีจุดเด่นอีกจุดหนึ่งก็คือ "ความสามารถในการชักนำทีม" ซากุรางิ ได้รับการฝึกฝนและคำแนะนำจากโค้ชอันไซ รุ่นพี่อายาโกะและอาคางิ ทั้งการฝึกพื้นฐานการเลี้ยงลูก เลย์อัพ และลูกชู้ตพื้นฐาน ( ฝึกชู้ต 20,000 ลูก ) ทำให้เขาได้แสดงผลของการฝึกซ้อมอย่างหนักออกมาโดยการทำคะแนนสำคัญ เอาชนะโรงเรียนเทคโนซังโนในการแข่งระดับประเทศ

• วันเกิด : 1 เมษายน
• สูง 189.2 ซม./หนัก 83 กก.
• ตำแหน่ง : เพาเวอร์ฟอร์เวิร์ด
• หมายเลข : 10
• อยู่ปี 1
• คำพูดประจำตัว : ฉันมันอัจฉริยะ !
• คุณสมบัติพิเศษ : มีทั้งพละกำลัง และความอึด ส่วนด้านการต่อยตีก็ไม่แพ้ใคร
• ฉายา : ไอ้หัวแดง

รุคาว่า คาเอเดะ  

รุคาว่า คาเอเดะ (ญี่ปุ่น: 流川 楓 Rukawa Kaede ^?) เข้ามาเรียนที่โรงเรียนโชโฮคุเพราะเหตุผลที่ว่า โรงเรียนนี้ใกล้บ้านทั้งๆที่มีโรงเรียนหลายโรงเรียนที่มีชื่อเสียงทางบาสเกตบอลเชิญให้ไปเล่น ก็ไม่ไปเล่นให้เพราะโรงเรียนอื่นไกลบ้าน เป็นคนเงียบๆ แต่มีฝีมือการเล่นบาสเกตบอลอยู่ในระดับมือต้นๆ ของมัธยมปลาย เป็นคนที่ ซากุรางิ ฮานามิจิ ตั้งเป้าไว้ว่าเป็นคู่แข่งอันดับหนึ่ง ทั้งการเล่นบาสเกตบอลและเรื่องของความรัก นอกจากนี้รุคาว่ามีความสามารถพิเศษคือสามารถหลับได้ทุกเวลา แม้กระทั่งขณะขี่จักรยาน มีนิสัยส่วนตัวคือเกลียดความพ่ายแพ้ รุคาว่านั้นเห็น เซนโด เป็นคู่แข่งมาตลอดเนื่องจากเคยพ่ายแพ้ให้กับเซนโดเมื่อตอนแข่งอุ่นเครื่อง หากพูดถึงเรื่องการพัฒนา รุคาว่าถือว่ามีการพัฒนาฝีมือไปไกลมาก เล่นได้ทั้งวงนอกและวงใน การเลี้ยงบอลก็ไม่เป็นรองใคร ชู้ต 3 คะแนนก็แม่นยำ ภายหลังได้รับการบอกกล่าวเป็นนัยๆจากเซนโดถึงเรื่องที่ตัวเขานั้นยังใช้ พรสวรรค์ที่มีอยู่ออกมาไม่หมด ซึ่งก็คือเรื่องของการส่งที่เฉียบขาด เพราะก่อนหน้านี้ รุคาว่าเล่นบาสโดยอาศัยฝีมือการลุยเดี่ยวมาโดยตลอด และวิธีนั้นก็ได้ผลเสมอมา จนกระทั่งได้พบกับ ซาวาคิตะ ซึ่งเป็นนักบาสฝีมือฉกาจ รุคาว่าไม่สามารถผ่านซาวาคิตะไปได้ เขาจึงจำเป็นต้องละทิ้งความภูมิใจบางอย่างไปเพื่อเติมเต็มสิ่งที่เขายังขาด อยู่ซึ่งก็คือการผ่านบอลนั่นเอง ซึ่งก็หมายความว่าหลังจากเสร็จสิ้นการแข่งขันระดับประเทศครั้งนี้ รุคาว่าจะกลายเป็นนักบาสที่สมบูรณ์แบบ

• วันเกิด : 1 มกราคม
• สูง 187 ซม./หนัก 75 กก.
• ตำแหน่ง : สมอลฟอร์เวิร์ด
• หมายเลข : 11
• อยู่ปี 1
• ได้รับรางวัลผู้เล่นหน้าใหม่ยอดเยี่ยมประจำเขตคานาคาวะ
• ติดทีมชาติญี่ปุ่นชุดเยาวชน
• ฉายา : หมาจิ้งจอก

อาคางิ ทาเคโนริ  

อาคางิ ทาเคโนริ (ญี่ปุ่น: 赤木剛憲 Akagi Takenori ^?) เป็นกัปตันทีมบาสเกตบอลโชโฮคุ และเป็นพี่ของ ฮารุโกะ ซากุรางิ ได้ตั้งฉายากอริลลาไว้ให้เพราะหน้าตาคล้ายกับลิงกอริลา โดยอาคางิได้มีความฝันที่ว่าต้องเข้าไปแข่งบาสเกตบอลระดับประเทศให้จงได้ เขาตั้งใจฝึกซ้อมอย่างหนักและก้าวขึ้นมาเป็นผู้เล่นตำแหน่ง เซ็นเตอร์อันดับหนึ่งของจังหวัดคานางาวะ อาคางิเป็นคนฝึกซ้อมและสอนบาสเกตบอลให้ซากุรางิ ฮานามิจิ ตลอดเวลาและมีส่วนทำให้พรสวรรค์ทางการ รีบาวด์ของซากุรางิ เกิดขึ้น ท่าประจำตัวของอาคางิคือการกระโดดปัดลูกชู้ตจากคู่แข่ง ซึ่งทรงพลังอย่างมาก ซากุรางิเรียกท่านี้ว่าท่าตีแมลงวัน

• วันเกิด : 10 พฤษภาคม
• สูง 197 ซม./หนัก 90 กก.
• ตำแหน่ง : เซ็นเตอร์
• หมายเลข : 4
• อยู่ปี 3
• ฉายา : กอริลล่า

มิยางิ เรียวตะ  

มิยางิ เรียวตะ (ญี่ปุ่น: 宮城リョータ Miyagi Ryōta ^?) เป็นการ์ดจ่ายความเร็วสูงของทีมโรงเรียนโชโฮคุ เป็นตัวเคลื่อนเกมในการแข่งขัน ขยันวิ่งมากแต่มีจุดอ่อนอยู่ที่การชูตไกลที่ไม่ค่อยจะลงซักเท่าไหร่ มิยางิมีจุดเด่นที่ความเร็วแต่แล้วมิยางิก็ยังไม่ไปไม่ถึงระดับที่เรียกว่าพอยต์การ์ด อันดับหนึ่งของจังหวัดคานางาวะเพราะในจังหวัดคานางาวะมี มาคิ ชินอิจิ อยู่ แต่เมื่อพ้นการแข่งขันระดับประเทศภาคฤดูร้อนไปแล้ว อาคางิ ทาเคโนริ กัปตันทีมโชโฮคุก็ลาออกและยกตำแหน่งกัปตันให้แก่มิยางิเพื่อนสู้ศึกการแข่งขันฤดูหนาวต่อไป

• วันเกิด : 31 กรกฎาคม
• สูง 168 ซม./หนัก 59 กก.
• ตำแหน่ง : พอยต์การ์ด
• หมายเลข : 7
• อยู่ปี 2

มิสึอิ ฮิซาชิ  

มิสึอิ ฮิซาชิ (ญี่ปุ่น: 三井 寿 Mitsui Hisashi ^?) ผู้เล่นทรงคุณค่า ในระดับมัธยมต้น ก่อนย้ายมาเรียนในระดับมัธยมปลายที่โรงเรียนโชโฮคุเพราะโรงเรียนโชโฮคุมีทีมบาสเกตบอลที่อาจารย์อันไซฝึกสอนอยู่ และมิสึอิก็เคารพอาจารย์อันไซอย่างมาก โดยในการเข้าทีมปีแรกนั้นได้พบกับอาคางิ ทาเคโนริซึ่งตอนนั้นยังเป็นผู้เล่นไม่มีชื่ออยู่ แต่แล้วมิสึอิก็ได้รับบาดเจ็บจนตนเองคิดว่าจะกลับมาลงเล่นไม่ได้แล้ว อีกทั้งในขณะซ้อมทีมยังแพ้ให้แก่อาคางิและเกิดอาการเจ็บเข่ากำเริบ จึงได้หันหลังให้วงการบาสเกตบอลไป และได้ไปเข้ากลุ่มกับนักเลงในเมือง และกลับไปก่อกวนทีมบาสโชโฮคุ แต่แล้วมิสึอิก็กลับใจพยามยามรักษาเข่าให้หายและกลับมาเล่นบาสอีกครั้งเพราะได้อาจารย์อันไซสั่งสอนอีกครั้งในระหว่างการชกต่อยกับ ซากุรางิ มิยางิ และรุคาว่า จุดเด่นของมิสึอิคือการชูตลูกในระยะไกล 3 คะแนนเพราะการเลิกเล่นบาสเกตบอลไปนานทำให้ฝีมือต่างๆไม่เหมือนเดิม แต่การกระโดดชูตลูก 3 คะแนนยังเหมือนเดิมอยู่เลยทำจุดเด่นให้เป็นจุดแข็งในสถานะการณ์เฉพาะหน้าจุดอ่อนของมิสึอิคือ หมดแรงเร็วมากเพราะการไปเป็นนักเลงอยู่ช่วงหนึ่งไม่ได้ฝึกซ้อมเล่นบาสเกตบอลอย่างต่อเนื่องทำให้เรี่ยวแรงหายไปหมด

• วันเกิด : 22 พฤษภาคม
• สูง 184 ซม./หนัก 70 กก.
• ตำแหน่ง : ชู้ตติ้งการ์ด
• หมายเลข : 14
• อยู่ปี 3

โคงุเระ คิมิโนบุ  

โคงุเระ คิมิโนบุ (ญี่ปุ่น: 木暮公延 Kogure Kiminobu ^?) เป็นรองกัปตันทีมโชโฮคุ มีบทบาทในการช่วยดูแลทีมแทนอาคางิ และตั้งแต่ที่ซากุรางิ และรุคาว่า เข้ามาในทีม เค้าก็กลายมาเป็นตัวสำรองตลอด

• วันเกิด : 12 กรกฎาคม
• สูง 178 ซม./หนัก 62 กก.
• ตำแหน่ง : สมอลฟอร์เวิร์ด
• หมายเลข : 5
• อยู่ปี 3
• ฉายา : เจ้าแว่น

อาจารย์ อันไซ  

อันไซ (โค้ชประจำทีมโชโฮคุ) อดีตปีศาจผมขาวในตำนาน ชื่อเสียงเลื่องลือกระฉ่อนวงการในความโหดของการฝึก เน้นการสอนโดยถือหลักพื้นฐานแน่นเป็นหลัก ดังนั้นการซ้อมจึงเป็นไปอย่างโหดร้ายราวกับอยู่ในค่ายทหาร เป็นเหตุให้ "ยาซาวะ" ลูกศิษย์ที่อาจารย์อันไซนั้นเชื่อว่าเป็นคนที่มีคุณสมบัติพอที่จะเป็นนักบาสมือ 1 ทนไม่ไหวและลาออกจากทีม ภายหลังเสียชีวิตที่อเมริกา หลังจากเหตุการณ์นี้ อาจารย์อันไซก็เปลี่ยนไปเป็นคนละคน กลายเป็นคนนิ่งเงียบสีหน้าเรียบเฉย แต่เมื่อได้เห็น ซากูรางิ กับ รุคาว่า อาจารย์อันไซก็มีความหวังขึ้นเพราะมองออกว่าทั้งคู่มีคุณสมบัติที่จะเป็นนักบาสอันดับ 1 ได้ เป็นคนให้กำลังใจ มิสึอิ ฮิซาชิ สมัยแข่ง ม.ต้น ว่า "หากยอมแพ้ เกมก็จบทันที" ทำให้มิสึอิกลับมาฮึด และนำทีมสู่ชัยชนะได้สำเร็จ มีความสามารถมองจุดแก้เกมได้ทะลุปรุโปร่ง มีโรคหัวใจเป็นโรคประจำตัว

อาคางิ ฮารุโกะ  

น้องสาวของอาคางิ หลงใหลในตัวรุคาว่า เป็นคนมองโลกในแง่ดีจึงไม่กลัวซากุรางิในตอนแรก และเป็นคนชักชวนให้ซากุรางิเข้าร่วมชมรมบาสของพี่ชายตัวเอง ไม่รู้ตัวว่าซากุรางินั้นแอบชอบอยู่ ในขณะเดียวกันก็ไม่สามารถบอกความในใจของตัวเองให้กับรุคาว่าได้ 

แก๊งค์ซากุรางิ  

อดีตแก๊งเด็ก ม.ต้น วะโคสุดโฉด ผู้เลื่องชื่อด้านการต่อยตี สมาชิกประกอบด้วย ซากูรางิ,มิโตะ โยเฮ,โอคุทสึ ยูจิ,โนเมะ ชูอิจิโร และทาคามิยะ โนโซมิ ผลงานที่ภูมิใจคือ ปกป้องชมรมบาสจากนักเลง และช่วยเหลือมิสึอิให้ถอนตัวออกจากกลุ่มเด็กซ่าได้สำเร็จ 

ทีมเรียวนัน

เซนโด อากิระ  

เซนโด อากิระ (ญี่ปุ่น: 仙道彰 Sendō Akira ^?) นักกีฬาบาสเก็ตบอลอัจฉริยะปี 2 แห่งทีมเรียวนัน สามารถเล่นได้หลายตำแหน่งทั้ง FW และ PG เล่นได้ทั้งวงนอกและวงใน ธรรมดาในการแข่งขันจะไม่ปล่อยฝีมือที่มีอยู่ออกมาเต็มที่จนกว่าสถานการณ์ในทีมจะเข้าสู่ภาวะคับขัน เซนโดก็จะเผยความสามารถที่แท้จริงและเข้าพลิกเกมส์ได้อย่างที่ต้องการ แม้ว่าจะเป็นคนแปลกๆดูไม่กระตือรือล้นแต่ว่าเพื่อนร่วมทีมต่างให้ความเชื่อมั่นในตัวเซนโดอย่างมาก เพียงแค่คำพูดเดียวของเซนโดก็เรียกความเชื่อมั่นของสมาชิกในทีมกลับมาได้ แต่น่าเสียดายที่เขายังไม่มีโอกาสไปแข่งระดับประเทศ เซนโดนั้นมองว่า รุคาว่า และ ซากูรางิ เป็นคู่แข่ง และรอคอยที่จะแข่งขันกับทั้งคู่ หลังจากที่การแข่งขันชิงตั๋วไปอินเตอร์ ไฮ จบลง อุโอสุมิ ลาออกเพื่อเตรียมตัวสอบเข้ามหาวิทยาลัย เซนโดก็ได้เป็นผู้สืบทอดตำแหน่งกัปตันทีมต่อมา

• ได้รับรางวัล 1 ใน 5 ผู้เล่นยอดเยี่ยมของเขตคานาคาว่า
• เคยดวลกับ ซาวาคิตะ เออิจิ สมัยเรียนอยู่ ม.ต้นแต่เอาชนะไม่ได้
• เคยฝ่าด่านของอาคางิแล้วทำแต้มได้ถึง 50 คะแนน
• ชอบตกปลา
• ส่วนสูง 190 ซ.ม.
• มาคิยอมรับว่าเซนโดก้าวเข้ามาอยู่ในระดับเดียวกับตัวเองแล้ว
• เป็นผู้ชี้จุดบางจุดที่รุคาว่ายังขาดไป ทำให้รุคาว่าพัฒนาฝีมือขึ้นในการแข่งกับซังโน
• มีนักข่าวแอบปลื้มอยู่ขนาดตามทำข่าวแม้ว่าจะไม่ได้ไประดับประเทศก็ตาม

อุโอซูมิ จุน  

อุโมสุมิ จุน (ญี่ปุ่น: 魚住純 Uozumi Jun ^?) กัปตันทีมบาสของเรียวนัน มีสถานะเป็นทั้งคู่แข่งและเพื่อนรักของ อาคางิ อุโอสุมินั้นสูง 202 ซม. จริงๆแล้วเป็นคนที่ไม่มีพรสวรรค์ในด้านบาสซักเท่าไหร่ แต่ได้รับการชี้แนะจากโค้ชทาโอกะ ในที่สุดจึงได้พยายามฝึกฝนตัวเองจนก้าวมาสู่ตำแหน่งกัปตันทีมเรียวนัน หากเทียบกับกับอาคางิแล้ว อุโอสุมิถือว่าประสบความสำเร็จก่อน แต่ความสามารถยังคงเป็นรอง หลังจากตกรอบคัดเลือกไประดับประเทศ อุโอสุมิก็ลาออกจากการเป็นกัปตันทีม และยกตำแหน่งให้กับเซนโด อากิระ แต่บทบาทก็ยังไม่หมดเพียงแค่นั้นเพราะยังตามไปเชียร์ทีมโชโฮคุ ที่แข่งกับทีมซังโน และยังเป็นผู้ชี้ทางสว่างให้แก่อาคางิ ในช่วงที่กำลังแข่งขันอีกด้วย

• มีฉายาว่า "บิ๊กจุน" ซากุรางิเรียกว่า "หัวหน้าลิง" และ "ไอ้หัวหยอง"
• มีความใฝ่ฝันว่าจะเป็นกุ๊ก
• จุดเดือดต่ำ เสียฟาล์วบ่อยครั้งจนเคยถูกไล่ออกจากสนาม

ทีมไคนัน

มาคิ ชินอิจิ  

มาคิ ชินอิจิ (ญี่ปุ่น: 牧紳一 Maki Shin'ichi ^?) มาคิ ชินอิจิ นักบาส MVP แห่งเขตคานาคาวะ ประสบความสำเร็จตั้งแต่อยู่ปี 1 เล่นตำแหน่งการ์ด แห่งทีม ไคนัน แต่แม้ว่าจะเล่นตำแหน่งนี้ สถิติของการทำแต้มก็ถือว่าสูง เล่นบาสด้วยความฉลาด อ่านเกมขาด จังหวะไหนควรทำฟาล์วคู่ต่อสู้และจังหวะไหนไม่ควรเสี่ยง มีความเป็นผู้นำสูง กระหายในชัยชนะ ภูมิใจในสถาบันของตนเองแต่ก็ไม่เคยประมาททีมคู่แข่งหน้าใหม่ อุปนิสัยเป็นคนเงียบๆขรึมๆจะมีสมาธิอยู่ในเกมส์เสมอ ดูเหมือนไม่คิดอะไรแต่เมื่อโดน ซากุรางิ หาว่าหน้าแก่ก็โมโหเป็นเหมือนกัน นับถือคู่แข่งที่ใจสู้ ระดับความสามารถต้องใช้คนประกบอย่างน้อย 3 คนขึ้นไป มีชื่อเสียงเป็นที่รู้จักของนักบาสเยาวชนทั่วไป

• ฉายาว่า ปู่
• ส่วนสูง 184 ซ.ม.
• นำทีมไคนันเข้าถึงรอบชิงชนะเลิศในการแข่งระดับประเทศ
• นักข่าวให้ฉายาว่า "สัตว์ประหลาด"

ทีมเทคโนฯ ซังโน

ซาวาคิตะ เออิจิ  

ซาวาคิตะ เออิจิ (ญี่ปุ่น: 沢北栄治 Sawakita Eiji ^?) นักบาสอัจฉริยะ ปี 2 แห่งทีม ซังโน ได้รับการปลูกฝังให้รักกีฬาจากผู้เป็นพ่อบาสเก็ตบอลตั้งแต่เป็นทารก เพียงแค่อายุ 14 ปีก็สามารถเอาชนะการดวลตัวต่อตัวกับพ่อตัวเองได้แล้ว ชีวิตม.ต้น ไร้คู่แข่งโดยสิ้นเชิงทำให้รุ่นพี่ในโรงเรียนเดียวกันไม่พอใจ จึงย้ายมาเรียนต่อที่เทคนิคซังโน ซึ่งเป็นโรงเรียนที่มีชื่อเสียงด้านบาสอันดับหนึ่ง แต่มันก็ทำให้ซังโนกลายเป็นทีมบาสที่เก่งจนแทบจะหาคู่แข่งมาแข่งด้วยไม่ได้แล้วในประเทศญี่ปุ่นเนื่องจากทีมเก่งเกินไป ซาวาคิตะจึงคิดจะไปเรียนต่อที่อเมริกา ดินแดนที่มีผู้เล่นที่มีความสามารถจะหยุดเขาได้ ซาวาคิตะมีนิสัยคล้ายกับ รุคาว่า ซึ่งชอบเล่นโดยการฉายเดี่ยว บ้าระห่ำแต่มีประสิทธิภาพสูง เรื่องการดวลตัวต่อตัวยากที่จะแพ้ใคร แม้แต่รุคาว่าก็ไม่อาจผ่านซาวาคิตะไปได้ และยังเคยเอาชนะ เซนโด อากิระ มาแล้วเมื่อสมัย ม.ต้น มีความทะเยอทะยานที่จะแข่งขันกับคู่แข่งที่มีความสามารถ การได้ดวลกับรุคาว่าทำให้เขาตื่นเต้นเพราะได้เจอคู่มือที่ยอดเยี่ยมและมีลักษณะคล้ายกับตัวเอง ซึ่งซาวาคิตะนั้นเหนือว่ารุคาว่าเล็กน้อย

• ร้องไห้ง่าย
• มักจะโดนคาวาตะแกล้งเป็นประจำ
• สมาธิสั้นมากมักจะไขว้เขวง่ายๆ เช่นในตอนที่ ซากุรางิ หลอกว่าเล่นโดยใช้แผน ซึ่งจริงๆแล้วไม่มีแผนอะไรทั้งสิ้น

Gallery Slam Dunk












































credit เนื้อหา: gangtoon.com
http://th.wikipedia.org/wiki