ลำดับตอนที่ #34
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #34 : Love is killing us 2.
Love is killing us..2
"ผมจะถามคุณเป็นครั้งสุดท้าย...ใครส่งคุณมา?" น้ำเสียงเย็นยะเยือก กับฝ่ามืออุ่นๆ ในตำแหน่งอันตราย รอจะปลิดชีวิตของเลขาสาวอยู่รำไร บีน่าตัวสั่นเทา น้ำตาเอ่อล้นขึ้นด้วยความกลัว เธอจ้องมองลึกเข้าไปในแววตาดำขลับที่แสนดุดันของเทอร์เรสโน่ อย่างหวาดหวั่น เมื่อเค้าเปลี่ยนจากการกระซิบที่ใบหูเล็กๆ ของเธอมาจับจ้องเธอแทน
"คะ..คุณ..คุณพูดเรื่องอะไร? ฉัน ฉันไม่เข้าใจ"
"เรื่องของคุณยังไงล่ะ คุณเลขา หรือว่า...ไม่ใช่?
"คุณ..คุณเทริ์ชคะ! ฉัน ฉันไม่เข้าใจเรื่องที่คุณพูดจริงๆ คุณกำลังทำฉันกลัวนะคะ T^T"
"ผมไม่ใช่คนใจเย็นนะ คุณจัสมิน " ว่าแล้วเค้าก็ลงน้ำหนักลงมาเบาๆที่ปลายมือเพื่อขู่เธอ หญิงสาวที่หวาดกลัวจึงต้องเชิดหน้าขึ้นอย่างเลี่ยงไม่ได้ เมื่อเริ่มหายใจลำบากขึ้น
"ฉะ ฉันไม่เข้าใจที่คุณบอกจริงๆ T T ฉันแค่จะดูแฟ้มประวัติของลูกค้าคุณเท่านั้น ฮึกๆ " เทอร์เรสโน่หรี่ตาลงเล็กน้อยมองบีน่ากลับอย่างช่างใจ แต่ก็ยังไม่ปักใจเชื่อคำพูดของเธอเท่าไหร่นัก เค้าเงียบแทนคำตอบ..
"ฉันรู้ค่ะว่ามันไม่ถูกต้อง แต่..แต่ ฉันแค่อยากให้การทำงานของฉันราบรื่นก็เท่านั้นจริงๆค่ะ! เจตนาของฉันมีแค่นี้ ฮึกๆ T T ปล่อย..ปล่อยฉันก่อนได้มั๊ยคะคุณเทริ์ช"
"คิดว่าผมจะเชื่อคำโกหกของคุณหรอ? "
"ฉันจะโกหกคุณทำไมเล่า! ก็คุณเล่นสั่งงานรัวๆมาซะขนาดนั้น! >< " จากที่เป็นสาวสวยสง่าสุดมั่น แต่กลับกัน..ในตอนนี้บีน่ากลายเป็นเด็กสาวเอาแต่ใจคนหนึ่งไปเสียแล้ว ท่าทางกับคำพูดที่เปลี่ยนไปของเธอทำเอาเทอร์เรสโน่ สงสัยอยู่เล็กน้อย
"ฉันเริ่มงานตั้งแต่ยังไม่มีโต๊ะทำงานด้วยซ้ำ! ฮึกๆ T T คุณก็ใจร้ายไม่บอกอะไรฉันสักอย่าง ถ้าฉันไม่ดูแฟ้มประวัติพวกนี้ ฉันจะรู้ได้ยังไงว่าวันๆคุณต้องติดต่องานกับใครบ้าง คุณเทริ์ชคะ! ถึงฉันจะเก่งขนาดไหนแต่ฉันก็ต้องศึกษาข้อมูลเหมือนกันนะคะ! > <" บีน่าโวยวายออกมาเหมือนเด็กๆ เธอทำเอาเทอร์เรสโน่อึ้งไปอีกครั้ง น้ำตาที่ไหลลงมากับท่าทางหวาดกลัวนั่นเริ่มทำให้เทอร์เรสโน่สับสน เค้าชักไม่แน่ใจแล้วว่าสิ่งที่เค้าคิดไว้มันจะถูกต้องหรือเปล่า อีกอย่าง...สิ่งที่บีน่าพูดมาก็มีเหตุผลอยู่ไม่น้อย แต่เค้าก็ยังไม่ยอมปล่อยมือออกมาจากลำคอสวยของเธอง่ายๆ
"แล้วฟังที่ผมพูดไม่เข้าใจหรือไง ว่าให้คุณไปถามกับคุณแอนนา"
"คุณแอนนา เธอเป็นหัวหน้าฝ่ายบุคคลนะคะ เธอมาทำงานเป็นเลขาให้คุณช่ัวคราว เธอคงจะรู้ประวัติมากมายของลูกค้าคุณหรอกค่ะคุณเทริ์ช ถ้าถามประวัติพนักงานเธอน่าจะตอบดีกว่าประวัติลูกค้านะคะ! >"< " จากที่กลัวจนตัวสั่นกลายเป็นว่าบีน่าประชดประชันใส่เค้ากลับซะอย่างนั้น นี่มันอะไรกัน เธอคนนี้อันตรายสำหรับเค้าจริงๆหรือเปล่าเนี่ย เทอร์เรสโน่ไม่มั่นใจกับความคิดของตัวเองก็ครั้งนี้แหละ ท่าทีของบีน่าที่เปลี่ยนไปทำให้เทอร์เรสโน่ถึงกับชะงัก บีน่าเองก็ไม่รอช้าเธอบีบน้ำตาหยดใสๆออกมาอีกระรอก ก่อนที่สองมือจะยกขึ้นมาจับข้อมือของเทอร์เรสโนที่กำลังบีบคอเธอไว้ พร้อมกับส่งสายตาเหมือนเด็กสาวขี้อ้อนน่าสงสารกลับไปให้เค้า
"โธ่~ คุณเทริ์ชคะ..แค่ขอดูประวัติลูกค้า ถึงกับต้องบีบคอกันเลยหรอคะ เจ้านาย..."
"ผมไม่ไว้ใจคุณ.."
"ถ้าคุณไม่ไว้ใจฉันแล้วจะเลือกฉันมาเป็นเลขาของคุณทำไมล่ะคะ?..ฉันบอกคุณไปหมดแล้วกับสิ่งที่ฉันทำ ที่เหลือก็แล้วแต่คุณเถอะค่ะว่าจะลงโทษฉันยังไง..U_U" บีน่าส่งแววตาน่าสงสารให้กับเทอร์เรสโน่อีกครั้งอย่างคนหมดหวัง เมื่อเทอร์เรสโน่ไม่ยอมปล่อยให้เธอได้เป็นอิสระ เธอเห็นแววตานิ่งสงบของเค้าต้องสั่นไหวเบาๆ แอบนึกดีใจอยู่ไม่น้อยเลยที่เธอทำให้คนที่เยือกเย็นอย่างเค้าต้องสับสนได้..จนในที่สุดเทอร์เรสโน่ ก็ลอบถอนหายใจยาวเฮือกใหญ่เพื่อที่จะทำให้ตัวเองผ่อนคลายลง ก่อนที่เค้าจะคลายมือออกจากคอของบีน่าช้าๆ
"เทริ์ชคะ เสร็จหรือยัง? O.O! นี่เธอกำลังจะทำอะไรยัยเลขา!!" แต่ก็ยังไม่ทันที่เค้าจะถอยออกมาจากตัวของเธอ เทเลซ่าก็เข้ามาเสียก่อน และภาพที่เธอเห็นก็คือทั้งอยู่ใกล้ชิดกันจนแทบจะกอดกันได้อยู่แล้ว งานนี้คนหวงพี่ชายอย่างเทเลซ่าต้องเดือดดาลขึ้นมา กับท่าทีล่อแหลมที่เห็นอยู่ ไม่รอช้าเทเลซ่าเดินหน้าเหวี่ยงตรงเข้ามาหาทั้งสอง
"คุณเทเลซ่า! O.O" บีน่าแสดงอาการตกใจในขณะที่เทอร์เรสโน่แค่หันหน้าไปมองเทเลซ่าช้าๆ จังหวะนี้ล่ะ เธอรีบผลักเทอร์เรสโน่ออกห่างจากตัวทันทีเพื่อความปลอดภัยของตัวเอง ก่อนที่จะรีบเช็ดน้ำตา ทั้งยังนึกขอบคุณเทเลซ่าด้วยซ้ำที่เข้ามาขัดจังหวะได้ดีจริงๆ
"ยังไม่ทันได้เริ่มงาน ก็อ่อยพี่ชายของฉันแล้วหรอยะ เธอนี่มันร้ายกาจจริงๆเลยนะ"
"ปะ เปล่านะคะ คุณกำลังเข้าใจผิด"
"เห็นคาตาขนาดนี้ยังจะเข้าใจอะไรผิดอีกห๊ะ!? >0< "
"ไม่มีอะไรหรอกเทรซี่ ไปเถอะ" เทอร์เรสโน่ขยับเข้ามายืนกั้นกลางเมื่อเทเลซ่าทำท่าจะเข้ามาทำร้ายบีน่า
"นี่อย่าบอกนะว่า พี่-"
"พี่ไม่อยากให้เท็ดดี้รอนาน..จะอยุ่หาเรื่องเลขาของพี่ต่อหรือจะไปพร้อมพี่ก็เลือกเอา...?" พูดจบเทอร์เรสโน่ก็หยิบกุญแจรถที่เค้าวางลืมไว้บนโต๊ะทำงานพร้อมกับเดินออกไปทันทีโดยไม่รอคำตอบของน้องสาวขี้วีน
"เทริ์ช!! ดะ เดี๋ยวก่อนเซ่! >< หืม~ ฝากไว้ก่อนเถอะยัยเลขา! อย่าได้คิดที่จะยุ่งกับเทริ์ชของฉันเชียวนะ จำใส่สมองกลวงๆของเธอไว้ด้วย! ชิ! >"<" เทเลซ่ายืนชี้หน้าคาดโทษบีน่าได้เสร็จก็รีบตามไปควงแขนพี่ชายของตัวเองไว้ทันทีอย่างหวงแหน ซึ่งเป็นจังหวะเดียวกันกับที่เทอร์เรสโน่หันกลับมาหาบีน่าพอดีด้วยเช่นกัน
"เสร็จธุระของคุณแล้วช่วยออกไปจากห้องของผมด้วยคุณเลขา...แล้วก็อย่าทำอะไรที่นอกเหนือคำสั่งผมอีก ผมให้โอกาสคุณแค่ครั้งนี้ครั้งสุดท้ายเท่านั้น"
"เสร่อ! ยัยโง่!" ไม่วายที่บีน่าจะโดน CEO สาวแขวะเข้าให้อีกรอบก่อนที่จะเดินออกไปพร้อมพี่ชายของเธอ ทิ้งให้บีน่าต้องยืนกำหมัดจ้องมองแผ่นหลังของทั้งสองคนด้วยความหมั่นไส้ ถ้าเป็นไปได้เธออย่านะซัดสายตาดูถูกเหยียดหยามนั้นให้ลงมานอนแน่นิ่งอยู่แทบเท้าเสียจริงๆ
"โง่...เธอน่ะสิโง่!..ยัยโรคจิต!" บีน่าพูดขึ้นเมื่อประตูถูกปิดลง เธอถอนหายใจออกมาเฮือกใหญ่เมื่อผ่านสถานการณ์เฉียดตายมาได้อย่างหวุดหวิด งานนี้คงไม่ง่ายอย่างที่เธอคิดไว้เสียแล้ว เมื่อเค้าที่เป็นเป้าหมายของเธอ ฉลาดและรอบคอบเกินกว่าที่เธอคิดไว้มาก อีกยังนิ่งสงบเยือกเย็นได้อย่างน่ากลัวจริงๆ หนำซ้ำยังมีน้องสาวตัวแสบที่นี่ด้วย อุปสรรค์ตัวใหญ่เลยล่ะงานนี้ = =^
วันแรกของสายลับสาวผ่านไปอย่างเฉียดฉิว โชคดีที่เธอฉลาดพอที่จะใช้มารยาหญิงให้เป็นประโยชน์ เอาตัวรอดมาได้ แต่นั่นก็ทำให้บีน่าเรียนรู้ที่จะระวังตัวมากขึ้น ช่วงแรกของการทำงานเป็นเลขาสาวสวย บีน่าถูก CEO เจ้านายหนุ่มอย่างเทอร์เรสโน่จัับจ้องตลอดเวลา เพื่อจับผิดจึงทำให้บีน่าไม่สามารถปฏิบัติหน้าที่ของตัวเองได้ เธอไม่สามารถส่งข่าวสารใดๆให้องค์กรของเธอได้เลยสักนิด แทนที่ใกล้กับเหยื่อเธอจะสามารถจัดการกับเค้าได้ง่ายขึ้น แต่ก็ต้องกลายเป็นว่าเธอต้องทำงานยาวนานและยากขึ้น เมื่อเหยื่อที่ว่าร้ายกาจอย่างฉลาดล้ำลึกเกินกว่าที่เที่เธอคิดไว้มาก สำหรับบีน่าเทอร์เรสโน่ไม่ต่างอะไรกับ บึงน้ำขนาดใหญ่ที่นิ่งสงบแต่กลับซ่อนอันตรายไว้มากมาย ถึงแม้อันตรายที่ว่าเธอจะไม่ได้สัมผัสกับมันอีกเลยก็ตาม มีทางเดียวที่เธอจะได้ข้อมูลลับมาเปิดโปงครับครัวมาเฟียของเค้า นั่นก็คือเธอต้องทำให้เค้าไว้ใจเธอ ไม่ว่าจะด้วยฐานะอะไรก็ตาม บีน่ายอมเอาตัวเองเข้าแลกเพื่อการแก้แค้นในครั้งนี้...เพื่อครอบครัวของเธอ..
[บีน่า ผมไม่ยอมให้คุณทำแบบนั้นแน่!]
"มันเป็นวิธีเดียวค่ะหัวหน้าที่ ฉันจะใช้เทอร์เรสโน่เป็นเครื่องมือให้ข้อมูลลับกับเราได้"
[มันมีวิธีอื่นที่ดีกว่านี้ แค่คุณแฝงตัวเข้าไปเป็นเลขาหมอนั่นได้ นี่มันก็เสี่ยงเกินไปแล้วนะ...เฮ้อ~ ถอนตัวเถอะบีน่า ผมขอร้อง]
"...หัวหน้าคะ...พวกเรามาไกลเกินกว่าที่จะหันหลังกลับแล้วนะคะ"
[.....] ปลายสายเงียบไม่ได้ตอบอะไรบีน่ากลับมา นอกจากเสียงถอนหายใจยาวเหยียด 'ซีเรียส' หรือแท้จริงแล้วเค้าก็คือ หน้าหน้าในหน่วยองค์กรลับที่บีน่าสังกัดอยู่ เค้ากำลังเกลี้ยกล่อมลูกน้องสาวที่ ดื้อรั้นและบ้าระห่ำ ให้ล้มเลิกภารกิจอันตรายนี้ซะ
"ฉันบอกคุณไปแล้วใช่มั๊ยคะซีเรียส...ว่าฉันจะทำทุกอย่างเพื่อล้มพวกบร๊าค ต่อให้คุณจะสั่งให้ฉันหยุดยังไง ฉันก็จะกลับเข้ามาอยุ่ดี.."
[ผมรู้...แต่ผมเป็นห่วงคุณนะบีน่า..อย่าให้ความแค้นของคุณต้องเผาทำลายตัวคุณเองเลย..] ซีเรียสเสียงอ่อนลงอย่างเห็นได้ชัด ถ้าไม่ใช่เพราะเธอสำคัญต่อหัวใจของเค้าด้วย..เค้าจะไม่เอ่ยปากขอร้องเธอเลย...ซีเรียสชอบเธอ...เค้าแอบหลงรักบีน่า..ลุกน้องสาวแสนสวยของตัวเอง
"...ฉันเสียใจค่ะ...ไม่ว่าจะต้องแลกด้วยอะไร ฉันก็จะต้องทำภาระกิจครั้งนี้ให้สำเร็จ.." ซีเรียสได้แต่ถอนหายใจยาว ไม่ว่าจะขอร้องสักแค่ไหนเค้าก็หยุดเธอไม่ได้
[...ถ้าอย่างนั้น....คุณก็รายงานความคืบหน้ามา...] บีน่ากระตุกยิ้มที่มุมปาก เธอดีใจที่เค้ายอมฟังเธอ ถึงแม้ว่าจะไม่เต็มใจนักก็ตาม คนอย่างซีเรียสทั้งเด็ดเด่ียวและมั่นคง เค้าทุ่มเทและจริงจังกับทุกๆเรื่อง ถึงแม้บีน่าจะรู้ดีว่าเค้ารู้สึกยังไงกับเธอ.. แต่การยอมแพ้ของเค้าในครั้งนี้นั้นก็เหมือนกับพี่ชายคนหนึ่งที่ยอมให้น้องสาวเอาแต่ใจก็เท่านั้น เธอรักเค้าในแบบพี่ชายคนสนิทไม่มีอะไรเกินไปกว่านั้น
"เท่าที่ฉันสังเกตุดู ฉันว่าพี่น้องพวกนี้มีอะไรแปลกๆ โดยเฉพาะ เทรอ์เรสโน่กับเทเลซ่า ยัยนั่นดูจะหวงพี่ชายคนนี้เป็นพิเศษ พฤติกรรมการแสดงออกก็ยิ่งน่าสงสัย"
[ คุณหมายความว่ายังไง?]
"เทเลซ่าทำเหมือนกับว่า...เธอเป็นคนรักของเทอร์เรสโน่มากว่าน้องสาวน่ะค่ะ ยัยนี่ชอบมาวีนใส่ฉันอยู่บ่อยๆ เธอไม่ชอบให้ใครก็ตามเข้าใกล้เทอร์เรสโน่ ฉันว่าความสัมพันธ์ของพวกเค้ามันแปลกๆ" บีน่าพูดไปในหัวก็กำลังคิดถึงสิ่งที่เธอบังเอิญเห็นเมื่อก่อนหน้านี้ไปพลางๆ ในห้องทำงานของเทอร์เรสโน่ เทเลซ่าอยู่ในนั้นกับพี่ชาย..แต่เธอกลับนั่งตักของเทอร์เรสโน่ อีกทั้งสองแขนยังโอบรัดรอบคอเค้า..ก่อนที่เธอจะก้มลงไปกระซิบอะไรบางอย่างที่ข้างหูของเค้าด้วยท่าทีเย้ายวน...ในขณะที่เทอร์เรสโน่...กลับนั่งนิ่งๆ ไม่ขยับร่างกายส่วนใดราวกับเป็นรูปปั้น...สายตาเย็นชาไร้ความรู้สึกเช่นเคย..เค้าไม่ได้ตอบสนองพฤติกรรมของเทเลซ่าเลยแม้แต่น้อย...สิ่งที่บีน่าเห็นในวันนั้นเธอรู้สึกได้ทันทีว่าเทเลซ่าต้องการบอกอะไรกับเธอ...เทเลซ่าจงใจปิดประตูไม่สนิทเพื่อต้องการให้เธอเห็นภาพพวกนั้น คล้ายกับจะประกาศให้บีน่ารู้ว่าเทอร์เรสโน่เป็นของเธอ...เพราะทันทีที่ได้สบตากันผ่านช่องประตูนั่นเทเลซ่าก็เหยียดยิ้มออกมาที่มุมปากอย่างร้ายกาจ
[คุณแน่ใจนะบีน่า..] เสียงของซีเรียสฉุดให้บีน่าตื่นจากภาพอดีตที่น่าสงสัยในหัวตัวเอง
"ค่ะหัวหน้า...สามพี่น้องมีบางอย่างผิดปกติแน่ค่ะ ถึงแม้จะเป็นประธานบริษัท แต่เท็ดดี้ก็เข้ามาที่บริษัทไม่บ่อยนัก คนที่ทำงานบริหารจริงๆเห็นจะมีก็แต่เทอร์เรสโน่กับเทเลซ่าเท่านั้น เว้นแต่.."
[..แต่อะไร?...คุณสงสัยอะไรอีก]
"..เวลาที่ทั้งสามคนนัดประชุมกัน...พวกเค้าจะไปคุยกันในสถานที่ลับเสมอ...นอกจากบอดิการ์ดประจำตัวแล้วก็ไม่มี CEO หรือหุ้นส่วนคนไหนร่วมประชุมด้วยเลย...แล้วหลังจากนั้นไม่นาน..."
[ก็จะมีข่าวการตายของนักธุรกิจเกิดขึ้น...บ้างก็หายตัวไปอย่างไร้ร่องรอย..ถึงจะดูไม่ได้เกี่ยวของอะไรกับ NB กรุ๊ป แต่สุดท้ายแล้ว..]
"ผลประโยชน์ของบริษัทพวกนั้นก็จะเป็นของ NB กรุ๊ปไปโดยปริยายด้วยการเข้าเทคโอเว่อร์ หรือซื้อหุ้นในบริษัทพวกนั้น..ทำตัวเป็นพ่อพระเข้ายื่นมือเพื่อช่วยเหลือแต่ความจริง...พวกมันก็เป็นแค่ซาตานในคราบของนักบวชเท่านั้น..." บีน่าเอ่ยออกมาช่วงท้ายประโยค เธอเน้นเสียงอย่างเจ็บแค้นเมื่อหวนกลับไปคิดถึงครอบครัวของเธอเองที่ต้องสูญเสียไป...ตระกูลบร๊าค ก็ทำเช่นนี้กับครอบครัวของเธอ...ทำให้เธอหมดสิ้นทุกอย่าง
[เอาล่ะบีน่า...] ซีเรียสรู้ดีว่าตอนนี้ลูกน้องสาวรู้สึกยังไง เค้าต้องเรียกสติของเธอให้กลับมาที่จุดเดิมอีกครั้งก่อนที่เธอจะจมปลักอยู่กับอดีตของตัวเอง..
[ตอนนี้เราก้าวเข้าไปใกล้พวกมันอีกขั้นหนึ่งแล้ว..เรารู้แล้วว่าพวกมันเล่นสปรกยังไง..ต่อจากนี้ไปพวกเราต้องการแค่หลักฐานมาเปิดโปงความชั่วของมัน..คุณต้องใจเย็นๆ และเย็นให้มากกว่านี้นะบีน่า...ตระกูลบร๊าคอันตรายแค่ไหนคุณรู้ดี อย่าให้งานขององค์กรต้องมาพังเพราะอารมณ์ชั่ววูบของคุณ จำคำของผมไว้..]
"....ค่ะ..หัวหน้า..." บีน่าถอนหายใจยาวเพื่อไล่ความโกรธแค้นที่อยุ่ภายในจิตใจออกไป หลังจากที่ซีเรียสเตือนสติเธอ
[โอกาสของคุณคือเทอร์เรสโน่...เท่าที่รู้มาเค้าคนนี้ไม่เคยไว้ใจ...เพราะฉะนั้น..คุณต้องทำให้เค้าไว้ใจคุณ..ผมเชื่อว่าถ้าเค้าไว้ใจคุณเมื่อไหร่ เค้าจะคลายความลับออกมาให้คุณได้รู้เอง...แต่..ถึงยังไง...เทอร์เรสโน่ก็ยังได้ชื่อว่าอันตรายอยู่ดี..เพราะฉะนั้นผมจะให้เวลากับคุณ..]
"...ไม่ต้องห่วงค่ะหัวหน้า...ฉันจะไม่พลาดอีกเป็นครั้งที่สอง...ฉันรู้แล้วว่าจะจัดการกับเทอร์เรสโน่ยังไง..."
[...ถึงยังไงผมก็ห้ามวิธีการของคุณไม่ได้อยู่ดีใช่มั๊ย?] ซีเรียสจนปัญญา...เค้ารู้ดีว่าบีน่าจะใช้วิธีไหนจัดการกับเหยื่อรายนี้ของเธอ..
"...ก็แค่หลอกให้เหยื่อมาหลงรัก...ฉันเอาตัวรอดได้ค่ะ...วางใจฉันเถอะค่ะ หัวหน้า...เชื่อใจฉันนะคะ...ซีเรียส " ก็เหมือนกับที่เธอกำลังทำอยู่ในตอนนี้...บีน่าทำให้ซีเรียสเชื่อใจเธอด้วยการให้ความหวังกับเค้า...ทำให้เค้ารู้สึกว่าเธอเองก็มีใจ...เพราะเธอแค่อยากได้โอกาสแก้แค้นจากเค้า...เค้าเป็นห่วงเธอมากเธอรู้ดี..แต่การเป็นห่วงที่มากเกินไปของเค้าจะทำให้เธอเสียงานและพลาดโอกาสดีๆ เธอจึงต้องโกหกเค้าเพื่อให้เค้าเชื่อในตัวเธอ..เธอทำให้เค้าไว้ใจเธอ...และต่อจากนี้เธอก็กำลังจะทำให้เทอร์เรสโน่ตกหลุมพรางของเธอเช่นกัน
ช่วงสายของวันหนึ่งเทอร์เรสโน่มีนัดกับลูกค้าคนสำคัญ..คุณนายเมสัน..เค้าต้องการเจรจากับเธอเรื่องที่ดินบนเกาะสวยแห่งหนึ่ง...เค้าต้องการพื้นที่ส่วนนั้น..
"คุณเทริ์ชคะ รถพร้อมแล้วค่ะ" หญิงสาวเดินเข้ามาตามเจ้านายหนุ่มในห้องทำงานของเค้า เทอร์เรสโน่นั่งรออย่างใจเย็นเช็คหุ้นในมือถือไปพลางๆ ก่อนที่จะเงยหน้าขึ้นมาหาเลขาสาวคนสวย เธอยิ้มให้เค้าอย่างสดใส..ไม่รอช้าเค้าลุกขึ้นแล้วมุ่งหน้าตรงไปที่ประตูทันที..แต่..
"เดี๋ยวค่ะคุณเทริ์ช!"
"อะไร..? " เทอร์เรสโน่แค่เพียงหันกลับมาหาเลขาสาวช้าๆ เมื่อเค้าเดินผ่านเธอไปได้ไม่ถึงสองก้าวเธอก็เรียกเค้าเสียงดังด้วยท่าทีตกใจ จนเค้าอดที่จะถามเธอไม่ได้ว่าเกิดอะไรขึ้น บีน่ารีบเดินมาหยุดอยู่ตรงหน้าเค้าเธอประชิดตัวเค้าเข้ามาทันทีอย่างรวดเร็ว..ในตอนนี้ใบหน้าของทั้งสองอยู่ห่างกันไม่กี่นิ้วเท่านั้น..เทอร์เรสโน่ไม่ได้แสดงท่าทีตกใจอะไร...จะมีก็แต่หัวใจของเค้าที่มันกระตุกวาบขึ้นมา เมื่อใบหน้ากับรูปร่างสวยงามเข้ามายืนประชิดตัว ประจันหน้ากับเค้าแบบนี้...ต่อให้เค้าเย็นชาสุขุมมากแค่ไหน..แต่เค้าก็ยังเป็นมนุษย์ผู้ชายคนหนึ่งเท่านั้น..
"ไม่ไหวเลยนะคะคุณเนี่ย..จะไปพบลูกค้าคนสำคัญทั้งทีผูกไทด์เบี้ยวแบบนี้ได้ยังไงกัน" ไม่ว่าเปล่าบีน่าจัดการขยับเน็คไทด์ของเจ้านายหนุ่มทันทีด้วยท่าทางจริงจังน่ารัก..เน็คไทด์เข้าที่แล้ว เธอก็กรีดนิ้วเรียวสวยไล่ตามปกคอเสื้อของเค้าต่อ..ก่อนที่จะกรีดนิ้วไล่ลงมาตามสาบเสื้อสูทหรูของเค้าซ้ำอีกรอบ แล้วก็ทำการติดกระดุมตรงกลางให้เค้าเสร็จสับ..มือบางทั้งสองวางทาบลงบนแผงอกแข็งแกร่งของเค้า ก่อนที่เธอจะเงยหน้าขึ้นมาสบตาของเค้าพร้อมกับยิ้มกว้าง ดวงตาเป็นประกายดูเหมือนเด็กสาวตัวเล็กๆคนหนึ่ง..ซึ่งท่าทีนี้ช่างขัดกับบุคคลิกและทรวดทรงที่สง่างามเซ็กซี่นั่นซะเหลือเกิน
"เสร็จแล้วค่ะ ^^ "
"ผมทำเองก็ได้มั้ง..."
"บอกไปคุณ คุณก็ทำได้ไม่ดีเท่าฉันหรอกค่ะ คุณเทริ์ชเป็นถึงหน้าตาของบริษัท ฉะนั้นฉันต้องทำให้คุณดูเป๊ะทุกอย่าง เดี๋ยวใครเค้าจะมาว่าฉันได้ว่าเป็นเลขาภาษาอะไร ดูแลเจ้านายไม่ได้เรื่อง ขนาดเน็คไทด์ยังผูกเบี้ยวเลย ถ้าคุนนายเมสันมาเห็นเข้าเธอจะหาว่าคุณไม่ให้เกียรติเธอนะคะ คุณนายเมสันเธอเจ้าระเบียบจะตายไป เดี๋ยวเธอจะมองเอาได้นะคะว่าคุณน่ะไม่ใส่ใจรายละเอียด ฉันยอมไม่ได้หรอกค่ะ" เหตุผลยืดยาวที่ฟังดูเหมือนจะจริงใจในการกระทำ..แต่มองอีกด้าน..เธอกำลังหลอกด่าเค้าอยู่ใช่มั๊ยเนี่ย.. -"-
"รู้สึกเหมือนผมกำลังโดนคุณว่ายังไงไม่รู้.."
"คิคิ ^^ ฉันเจตนาดีหรอกค่ะ"
"แล้วมีเหตุผลอะไรอีก...ทำไมถึงไม่เอามือของคุณออกไปจากหน้าอกผมสักที หืม~ คุณเลขา?"
"*.*! อุ่ย! ขอโทษค่ะแฮะๆ ^///^ " บีน่าจงใจวางมือทาบลงไปเพื่อต้องการที่จะรู้ว่าคนตรงหน้ามีปฏิกิริยายังไงกับเธอ..ความจริงเน็คไทด์ของเค้าไม่ได้เบี้ยวตามที่เธอบอกหรอก แต่เธอแค่ต้องการใช้มารยาหญิงกับเค้าก็เท่านั้น...แล้วมันก็ได้ผล เหมือนเธอสัมผัสได้ถึงแรงเต้นของหัวใจเค้า..ถึงแม้เค้าจะไม่แสดงออกถึงท่าทีอะไรเลยก็ตาม..แต่เธอก็ทำให้เค้าหวั่นไหวได้ไม่น้อยเลยทีเดียว..และในจังหวะที่บีน่ากำลังจะถอยออกมาจากเทอร์เรสโน่ รองเท้าส้นเข็มไม่รักดีของเธอดันแผลงฤิทธิ์ ไถ่ครูดไปกับพื้นทำเอาเธอลื่นจนหงายหลัง
"ว้าย! >"<" บีน่าร้องออกมาด้วยความตกใจ โชคดีที่สองมือของเทอร์เรสโน่ไวพอที่จะคว้าตัวเธอได้ทัน ทำให้คราวนี้กลายเป็นร่างสวยเพรียวบางของเธอซะเองที่ตกอยู่ในอัอมแขนของเทอร์เรสโน่เข้าอย่างเต็มๆ โดยที่เธอไม่ได้ตั้งใจ งานนี้เธอไม่มุขเหมือนกับเรื่องเน็คไทด์...จะมีก็แต่ความซุ่มซ่ามของเธอเองล้วนๆเลย...ดูเหมือนว่าสวรรค์จะจงใจช่วยเธอซะเหลือเกินนะ = =^
"เป็นอะไรหรือเปล่าคุณจัสมิน?" เทอร์เรสโน่ถามขึ้นในขณะที่เค้ากำลังโอบกอดและช่วยประคองเธอไว้ บีน่าค่อยๆลืมตาขึ้นมาก่อนที่เธอจะนิ่งไป...เมื่อใบหน้าสง่างามราวกับรูปปั้นเล่อค่านั้นอยู่ใกล้ชิดกันกับเธอเพียงแค่ปลายจมููกสัมผัส ดวงตาลึกลับดำขลับที่เคยคมเข้มและเย็นชา กลับจ้องมองมาในดวงตาที่ตื่นตกใจของเธออย่างอ่อนหวาน...ใช่...เธอไม่ได้ตาฝาดไปแต่อย่างใด..แววตาที่เย็นชาดุจน้ำแข็งนั้นกำลังสั่นไหวน้อยๆด้วยความตกใจไม่แพ้กัน..แววตาคู่นั้นกำลังเป็นห่วงเธอ..
จากที่เป็นฝ่ายหลอกล่อเค้า กลายเป็นว่าคราวนี้เค้ากำลังสะกดเธอกลับด้วยแววตาของความเป็นห่วงนั่น เหมือนบีน่าถูกมนต์สะกดของตัวเองเล่นงาน..เธอนิ่งไปในขณะที่หัวใจ..เริ่มสั่นรัวขึ้นมาอีกครั้ง
"คุณจัสมิน คุณเป็นอะไรมั๊ย?"
"...เอ่อ..มะ ไม่เป็นไรค่ะ.." พอตื่นจากภวังค์ได้บีน่าก็รีบดันตัวเองออกมาจากอ้อมกอดของเทอร์เรสโน่ทันที แต่โชคไม่ไดีนักที่เท้าเจ้ากรรมดันทำให้เธอเจ็บแปล๊บขึ้น
"โอ้ย! ><" นั่นจึงไม่ง่ายเลยที่เทอร์เรสโน่จะยอมปล่อยเธอ
"ช้าๆสิคุณ เดี๋ยวก็ล้มลงไปหรอก.." บีน่าทำตามที่เทอร์เรสโน่บอกอย่างว่าง่าย..เธอยังยืนด้วยตัวเองได้มันไม่ได้เจ็บอะไรมากมาย แต่แค่เธอตกใจเล็กน้อยก็เท่านั้น ตอนนี้สติของเธอกลับมาแล้ว เลขาสาวหน้าแดงจัดค่อยๆผละตัวออกมาจากเจ้านายหนุ่ม เค้ายังคงจับเอวบางทั้งสองข้างของเธอไว้เพื่อช่วยประคองไม่ให้เธอล้มลงไปอีกรอบ จนกระทั่งเธอยืนได้ด้วยสองขาเรียวสวย เค้าจึงละมือออกมาจากเอวของเธอ ในตอนนี้บีน่าทำได้แค่ก้มหน้าก้มตาหลบสายตาของเทอร์เรสโน่ด้วยความเขินอาย ทั้งยังเจ็บใจตัวเองอยู่ไม่น้อยเลยที่ดันพลาดท่าแบบง่ายๆ เข้าอีกจนได้
"เจ็บมากหรือเปล่า..ถ้าไม่ไหวคุณไม่ต้องไปก็ได้นะ"
"ไม่เป็นไรค่ะ ฉันโอเค -////-"
"ความซุ่มซ่ามไม่ใช่เรื่องที่น่าจะโอเคนะผมว่า.." ...เทอร์เรสโน่พูดด้วยน้ำเสียงเย้อหยันหยอกล้อเธอ...นี่เค้ากำลังหลอกด่าว่าเธอซุ่มซ่ามใช่มั๊ยเนี่ย? >"< .. บีน่าไม่ตอบอะไรเธอได้แต่เงยหน้า มองเค้ากลับด้วยสายตาไม่พอใจเล็กๆ เหมือนเด็กสาวเอาแต่ใจที่ชอบงอนเวลาโดนดุ
"ช่วยดูแลตัวเองหน่อยก็ดีนะครับ...เดี๋ยวเค้าจะหาว่าผมดูแลลูกน้องไม่ได้เรื่อง ใช้งานหนักเกินไป..กลายเป็นเจ้านายโหดหน้าเลือด...ผมไม่ยอมหรอกนะ คุณเลขา~ "... คำพูดเหมือนของเธอเป๊ะ! ประโยคคุ้นหูบีน่าซะเหลือเกิน..> < เทอร์เรสโน่เจ้านายปากร้ายนี่ยอกย้อนเธอกลับด้วยคำพูดของเธอเองจบ เค้าก็เดินสวนเธออกไปทิ้งให้เธอต้องยืนเจ็บใจตัวเองอีกรอบ..ก่อนที่สุดท้ายเธอก็ต้องถือเอกสารเดินตามเค้าไปอยู่ดี
พอก้าวพ้นประตูออกมาเจ้านายตัวร้ายของบีน่าลอบยิ้มมุมปากด้วยความขบขันชอบใจ เมื่อเห็นว่าเลขาจอมอวดเก่งของเค้าเสียหน้า ทั้งยังสะใจเล็กๆที่ปราบความอวดดีของเธอได้..เทอร์เรสโน่ยอมรับว่าในช่วงแรกๆนั้นเค้าไม่ไว้ใจเธอ..พฤติกรรมของเธอทำให้เค้าคอยจ้องจับผิดเธออย่างเงียบๆ จนกระทั่งถึงตอนนี้..เค้ายอมล้มความคิดและทัศนคติที่ไม่ดีต่อเธอไปจนหมดสิ้น เมื่อตลอดเวลาที่ผ่านมาเลขาสาวคนนี้ตั้งใจทำงานอย่างที่เธอว่าไว้จริงๆ ภายนอกดูหยิ่งยโส อวดดี กล้าต่อปากต่อคำกับเค้า รวมไปถึงกับเทเลซ่าน้องสาวแสนร้ายของเค้าอย่างไม่เกรงกลัวจนหน้าหมั่นไส้ แต่ในทางตรงกันข้าม ภายในของเธอกลับไร้เดียงสาเป็นเหมือนเด็กผู้หญิงตัวเล็กๆ ที่พร้อมจะงองแงและเรียกร้องความสนใจจากเค้าได้ตลอดเวลาเช่นกัน
บีน่า ในสายตาของเทอร์เรสโน่ตอนนี้เป็นเหมือนเด็กสาวที่อวดดีคนหนึ่ง ที่ชอบทำตัวน่ารักสดใสใส่เค้าเวลาที่เธอต้องการทำงานหรือเรียนรู้งานใหม่ๆจากเค้า และเธอก็ยังเป็นยัยเด็กดื้อเอาแต่ใจที่ชอบทำตัววุ่นวายเมื่อเค้าทำให้เธอไม่พอใจ อีกด้วย เทอร์เรสโนชื่นชอบในความกล้าของเธอ และความฉลาดไหวพริบดีของเธอก็ทำให้เค้าทำงานง่ายขึ้น..อีกทั้งเธอยังทำให้หัวใจที่ด้านชาของเค้ากลับมาสั่นไหวได้อีกครั้งอย่างไม่น่าเชื่อ...
,,,,
,,,,,
,,,,,,
Chocola~ Say: เค้ามาแล้ว...เค้าหายไปนานกับเรื่องนี้ #เค้าขอโทษ T/\T รีทเดอร์ที่รักอย่าโกรธเค้าน้า~ เค้าเอาคุณเทริ์ชสุดหล่อกับเลขาสุดสวยมาฝากแย้วน้า~ จุ๊ฟ ^3^ ไรท์เตอร์เปิดเรื่องใหม่อีกเรื่องแล้วนะคะ Wonderfull Love TOPBOM สำหรับคนที่ชอบ Shortfic ตอนเดียวจบไม่ชอบค้าง ก็ตามไปอ่านกันได้เน้อ ^^ สุดท้ายนี้ฝากคอมเม้นต์ให้ไรท์ด้วยนะคะ พลีสสสสสสสสสส ^3^ #ทักทายกันได้นะคะ Twitter : @ChocolaVipChoi
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น