LOVE SHOTFIC TOPBOM

ลำดับตอนที่ #8 : I hate U ..I'm sorry..Part. >> 5 >>100% The End

      
      ภาพที่ปรากฎขึ้นบนจอภาพขนาดใหญ่นั้น ทำเอาทุกคนที่อยู่ภายในงานต่างตกตะลึงไปตามๆกันจากนั้นก็ตามมาด้วยเสียงรั่วชัตเตอร์ นับครั้งไม่ถ้วนที่นักข่าวจากทุกสำนัก พยายามเก็บภาพในงานแถลงข่าวครั้งนี้ไว้เพื่อตีลงหน้าหนึ่ง เป็นข่าวฉาวที่กระแสแรงอีกครั้ง 
     "..บ้าชิบ!." หลังจากที่อึ้งกันไปสักพักท๊อปก็สบทขึี้นทันที ในจังหวะเดียวกับที่ทีมงานปิดคลิปนั้นได้สำเร็จ และ ณ ตอนนี้ทุกสายตาก็จับจ้องมาทางเขาเป็นตาเดียวกันเพื่อต้องการที่จะรู้คำตอบกับสิ่งที่เกิด และหนึ่งในสายตานั้นก็มีเพียงสายตาคู่เดี่ยวที่ตอนนี้เขาแคร์มากที่สุด นั่นก็คือ..สายตาของบอม
    ภาพที่เห็นตรงหน้าเปรียบเสมือน กับใบมีดคมๆที่กรีดแทงหัวใจดวงเล็กๆของบอมช้าๆ ที่ค่อยๆบาดลึกลงไปแล้วยิ่งคิดถึง คำสัญญาที่ท๊อปบอกว่าจะดูแลเธอ จะอยู่เคียงข้างเธอ  จะไม่ทำให้เธอเสียใจ...คำว่ารักที่เธอเคยรู้สึกดีกับมันมากมายจนความสุขแทบจะทะลักออกมาจนล้นหัวใจ ในตอนนี้ทุกอย่างทุกคำพูดเหล่านั้นของเขากลับกลายเป็นเพียงแค่ คำโกหก คำหลอกลวง มันเหมือนกับว่าบอมโดนตบหน้าฉาดใหญ่อย่างแรง เธอรู้สึกเจ็บจนชาไปทั้งหัวใจ ความเจ็บปวดทั้งหลายที่ท๊อปเคยได้ทำกับเธอไว้ มันแทบจะเทียบกันไม่ได้เลยด้วยซ้ำ บอมหันมามองท๊อปด้วยสายตาที่สั่นไหวภายในแววตาสวยที่เศร้านั้นตอนนี้มีทั้ง ความสับสน ความเสียใจ ความผิดหวัง และความเจ็บปวดที่แทบจะทำให้เธอแทบล้มทั้งยืน น้ำตาใสๆหยดหนึ่งไหลลงมาอาบแก้มของบอมช้าๆ เธอหันมามองท๊อปนิ่ง บอมไม่แม้แต่จะเอ่ยคำพูดใดๆออกไป มันเจ็บเหลือเกิน เกินกว่าที่เธอจะรับได้อีกต่อไปแล้ว
    ไม่ต่างกัน...เมื่อท๊อปหันมามองหาคนรักอย่างบอมเขาก็ต้องตะลึงหนักกว่าเก่าเมื่อน้ำตาหยดหนึ่งไหลออกมาจากดวงตาที่ตอนนี้มันดูเศร้าสร้อยและเจ็บปวดของบอม  มันก็เหมือนกับว่าใจของเขาก็กำลังจะแหลกสลายไปพร้อมกับสายตาที่ตัดพ้อ ทั่งยังเจ็บปวดและดูสิ้นหวังของบอม 
    "บอม..ฟังฉันก่อนนะ ได้โปรด .."  ท๊อปพยายามจับมือของบอมเพื่อที่จะให้เธอยังเชื่อใจในตัวเขาแต่แล้วท๊อปก็ต้องใจหาย หัวใจของเค้าแทบจะหล่นวูบลงไปกองอยู่กับพื้นเมื่อบอมถอยห่างออกจะเขาอย่างชัดเจน  ยิ่งท๊อปก้าวเท้าเข้าใกล้เธอมากเท่าไหร่บอมก็จะยิ่งถอยห่างออกไปมากเท่านั้นเธอถอยหนีออกจากเขาช้าๆอย่างคนหวาดหวั่น น้ำตาของเธอมันเอ่อล้นออกมาเรื่อยๆอย่างไม่ขาดสาย แต่ท๊อปกลับรู้สึกเหมือนแทบจะขาดใจ ที่เห็นน้ำตาและท่าทีของบอมแบบนั้น 
     " ไม่นะบอม อย่าไปนะ ฟังผมก่อน  ผมขอร้อง "  ความรู้สึกอึดอัดมากมายคั่งค้างอยู่ในใจของท๊อปแม้ว่ามันยากเกินกว่าที่จะอธิบาย แต่เขาก็พร้อมและยอมรับผิดทุกอย่างที่บอมได้รับรู้จนทำให้เธอต้องมีน้ำตา ท๊อปพยายามที่จะคว้ามือของบอมขึ้นมาจับไว้ด้วยมือที่กำลังสั่นเทาเพราะความกลัวของเขา กลัวเหลือเกินในตอนนี้ เขากลัวว่าจะเสียเธอไป..ตลอดกาล ส่วนทางด้านบอม เธอก็ได้แต่สายหัว เธอไม่อยากรับรู้อะไรอีกแล้ว พอแล้ว พอทีเธอไม่อยากต้องโง่และเจ็บซ้ำๆแบบนี้อีกแล้ว
     ณ ตอนนี้ภายในงานเปิดตัวของพวกเขาเกิดเป็นความวุ่นวายเล็กๆเมื่อนักข่าวเกือบจะทุกคนวิ่งกรูกันเข้ามาที่หน้าเวทีเพื่อที่จะสัมภาษณ์ท๊อปรวมไปถึงทุกคนที่อยู่บนนั้นและกล้องบันทึกภาพทุกตัวก็จับจ้องมาที่ท๊อปและทุกคนบนเวทีเช่นกัน คำถามมากมายยังคงดังจะน่าปวดหัว หากแต่ในตอนนี้ท๊อปคล้ายกับคนตาบอดหูหนวกไปแล้ว เมื่อบอมถอยหนีเขาจนเธอทนเห็นหน้าของคนที่ทำให้เธอต้องเจ็บปวดอย่างเค้าไม่ไหวอีกต่อไป บอมหันหลังและรีบวิ่งหนีลงจากเวทีไป วินาทีนั้นลมหายใจของท๊อปแทบจะหยุดลง หัวใจของเขากระตุกวาบ พร้อมกับภาพของบอมที่หายลับตาเขาไป ก่อนที่ท่านประธานจะสั่งให้ทุกคนที่เกี่ยวข้องรีบลงจากเวทีโดยด่วนเพราะ สถานะการณ์ความวุ่นวายในตอนนี้มันยากเกินกว่าที่จะควบคุมได้แล้วและในตอนนั้นเอง เสียงปรบมือดังๆเสียงหนึ่งก็ดังขึ้นอย่างจงใจเพื่อเรียกร้องและเบนความสนใจจากทุกคน
     "ว้าว! MV. ตัวใหม่นี่ดูจะHot แล้วก็ร้อนแรงดีนะคะ" ในขณะที่ท๊อปกำลังจะรีบวิ่งตามบอมมี่ไป เสียงปรบมือที่ว่าก็มาพร้อมกับเจ้าของเสียงอย่างยุนอึนเฮ นางเอกสาวในคลิปฉาวคนดังกล่าว และนั่นก็ทำให้ท๊อปถึงกับชะงักไปในทันที หัวใจของเขามันเต้นแรงจนแทบจะระเบิดออกมาอีกหลังจากที่เมื่อก่อนหน้านั้นที่มันแทบจะหยุดไป ใช่ ใจของเขามันแทบจะระเบิดออกมาด้วยความโมโห ความโกรธ ความเกลียด ท๊อปรีบหันกลับมามองฮึนเฮที่เหยียดยิ้มมุมปากได้อย่างน่ารังเกลียด ด้วยสายตาที่แทบจะแผดเผาเธอให้กลายไปจุลได้เลยในตอนนี้  ท๊อปเข้าใจแล้วเพียงแค่ได้เห็น หน้าของอึนเฮเขาก็รับรู้แล้วเข้าใจทุกอย่างได้ทันทีว่าคนที่อยู่เบื้องหลังความเจ็บปวดที่เพิ่งเกิดขึ้นกับเขาและบอมเมื่อก่อนหน้านี้เป็นฝีมือของใคร ใช่..มันคือฝีมือของเธอ ยุนฮึนเฮ...
     แล้วทัพนักข่าวทุกคนก็ต่างพากันเปลี่ยนความสนใจมาเป็นที่อึนเฮแทน หากแต่อึนเฮกลับไม่ได้สนใจเท่าไหร่นัก เพราะตอนนี้เธอจ้องมองผู้ชายที่อยู่บนเวทีด้วยรอยยิ้มที่ร้ายกาจปนความสะใจ ที่เธอได้เห็นเขาต้องเดือดจนเป็นฟืนเป็นไฟได้ขนาดนี้ แต่ว่านะ เขาจะทำอะไรเธอได้ในเมื่อตอนนี้เธอเองที่เป็นฝ่ายถือไพ่เหนือกว่า
    "อย่ามองฉันด้วยสายตาแบบนั้นสิคะที่รัก อย่าบอกนะว่าคุณลืมฉันไปแล้วน่ะ " อึนเฮแสร้งทำหน้าเสียใจเล็กๆซึ่งมันดูไม่จริงใจเอาซะเลย 
    "คุณอึนเฮคะคลิปเมื่อกี้นี้มันหมายความว่ายังไงคะ คุณกับคุณท๊อปมีความสัมพันธ์ที่ลึกซึ้งกันเป็นเรื่องจริงใช่ไหมคะ?!"
    "ใช่คุณรึ๊เปล่าครับที่เป็นคนเปิดคลิปฉาวเมื่อครู่นี้ เป็นคุณใช่มั๊ยครับ!?"
    "ตกลงคุณกับคุณท๊อปเป็นอะไรกันแน่ค่ะ?! แล้วข่าวของคุณท๊อปกับคุณปาร์คบอมที่ออกมาคุณจะว่ายังไงคะ?! "
    "คุณอึนเฮครับ ช่วยตอบคำถาม หรือช่วยยืนยันอะไรสักอย่างด้วยครับ!?"
    " ช่วยตอบคำถามด้วยค่ะ คุณคะ"  คำถามมากมายถูกถามขึ้นไม่หยุดจากนักข่าวคนนั้นทีคนนี้ทีและทุกคนก็พากันวิ่งมารุมร้อมอึนเฮพร้อมกับจ่อไมค์ใส่เธอเพื่อต้องการที่จะฟังคำตอบจากเธอ อึนเฮหัวเราะเบาๆในลำคอก่อนที่จะแสร้งทำหน้าเศร้าอีกครั้งและตอบคำถาม ละครน้ำเน่าของเธอเริ่มขึ้นอีกแล้ว ท๊อปขบคิดด้วยความโมโหในใจ
    " ค่ะ ทุกอย่างเมื่อครู่เป็นฝีมือของฉันเอง และที่ฉันมาในวันนี้ ฉันก็แค่อยากจะมาดูว่าเรื่องระหว่างเขากับปาร์คบอม มันจริงเท็จมากน้อยแค่ไหน และฉันก็ได้รู้แล้วว่าพวกเขาหักหลังฉันจริงๆ เรื่องโปรโมทเพลงใหม่อะไรนี่ก็ไม่มีจริงหรอกค่ะ พวกเขาแอบคบกัน และตอนนี้ ปาร์คบอมลี ผู้หญิงคนนี้ก็กำลังแย่งเขาไปจากฉัน ฉันจึงต้องออกมาประกาศให้ทุกคนได้รับรู้ว่าผู้ชายคนนี้เขาเป็นของฉัน" 
    "พอได้แล้วยุนอึนเฮ!! เธอเลิกเล่นละครได้แล้ว!" ท๊อปขบกรามแน่นด้วยความโมโห เขาทนฟังไม่ได้อีกต่อไป และเขาก็จะไม่มีทางยอมให้ผู้หญิงคนนี้มาทำลายชื่อเสียงของคนที่เค้ารักได้อีกแล้ว โกหกทั้งนั้นที่อึนเฮพูดออกไปทั้งหมดมันคือเรื่องโกหก
      "ทุกคนฟังผมให้ดี ผมไม่เคยมีอะไรกับยัยผู้หญิงหน้าด้านคนนี้ เรื่องทุกอย่างที่เกิดขึ้นมันถูกจัดฉากขึ้นมาเพื่อตบตาทุกคนโดยผู้หญิงคนนี้ "
ท๊อปสวนขึ้นทันควันก่อนจะทำให้อึนเฮต้องร้อนขึ้นบ้างจากคำด่าของเขา 
     "ไม่จริง! ถ้าเรื่องทุกอย่างถูกจัดฉากขึ้นฉันจะออกมาประจานตัวเองแบบนี้ทำไมกัน" 
     " ก็เพราะเธอมันหน้าด้านเกินไปยังไงล่ะอึนเฮ เธอคิดหรอว่าฉันไม่กล้าที่จะประจานตัวเองแบบเธอน่ะ รู้จักฉันน้อยไปซะแล้วยัยแม่มด ทุกคนครับผมมีเรื่องจริงที่อยากจะบอกให้กับทุกคนได้รับรู้ว่าแท้จริงแล้ว นางเอกสาวคนดังที่กำลังจะดับคนนี้เธอแสดงละครได้เก่งแล้วก็ร้ายกาจแค่ไหน " เพียงแค่ท๊อปพูดขึ้นอึนเฮถึงกับหน้าถอดสี ก่อนที่ละครแสนเศร้าที่แลดูน่าสงสารเมื่อกี้ก็ได้เปลี่ยนไปทันที จากนางเอกที่ใสซื่อเธอเปลี่ยนเป็นนางมารร้ายได้ในพริบตา
     "หยุดเดี๋ยวนี้นะ เชวซึงฮยอน แกกำลังจะพูดอะไรกันแน่ แกกำลังจะโกหกทุกคนอีกใช่มั๊ย?! อย่าไปฟังมันนะคะทุกคน"
     "หึๆ ความจริงแล้วถ้าทุกคนสังเกตุดีๆนี่น่ะเป็นภาพเก่าที่เอามาเล่าใหม่น่ะครับ ผู้หญิงคนนี้เธอพยายามจะแบล๊คเมลผมด้วยภาพพวกนี้ แล้วคลิปที่พวกคุณเห็นมันก็เป็นเพียงแค่การแสดง..ครับมันเป็นการแสดง และผมเองก็ช่วยเธอ เธอเป็นคนสร้างข่าวฉาวพวกนี้ขึ้นเอง แถมปาปารัสซี่ที่แอบถ่ายก็เป็นคนที่เธอจ้างมาให้ตามทำข่าวตัวเองด้วย "
     "กรี๊ด! หยุดพูดนะ ไม่จริงแกโกหก!" ทันทีที่อึนเฮกรี๊ดนักข่าววงใหญ่ก็กระจายออกและถอยห่างจากเธอทันที ทุกคนต่างตกตะลึงกับภาพที่เห็น ทั้งคำพูด กิริยาท่าทางช่างต่างกันกับในละครมากมายซะเหลือเกิน
     "ผมยอมรับครับว่าวันนั้นผมเมามากไปหน่อย เลยทำอะไรโดยที่ไม่ทันคิดผมทำตามข้อเสนอของเธอ ที่ว่าเราจะได้ผลประโยชน์กันทั้งสองฝ่าย ผมที่ตอนนี้เป็นsuper star ดาวรุ่งพุ่งแรง ทั้งเพลงทั้งหนัง ทั้งมีทัวร์คอนเสริ์ตทั้งปีทั่วโลก จนเป็นที่จับตามองไม่เว้นแม้กระทั่งเธอ นางเอกสาวที่ดาวของเธอกำลังจะดับลงทุกทีๆ ผลงานการแสดงก็ไม่มีแม้แต่โฆษณาสักตัวก็ยังไม่มีคนจ้าง เธอก็เลยคิดแผนโปรโมทตัวเองด้วยการสร้างข่าวคาวข่าวฉาวนี้ขึ้นเพื่อที่จะดันตัวเองให้กลับมาโด่งดังอีกครั้ง  และมันก็ดันได้ผลซะด้วย สงสัยว่าตอนนี้นิสัยเลวๆของเธอคงจะทำให้หลายๆคนไม่กล้าจ้างเธอแล้ว เธอก็เลยใช้ผมเป็นเครื่องมือในการดันตัวเองอีกครั้งแน่เลย เธอถึงได้กล้าปล่อยคลิปนี้ให้กับทุกคนได้เห็นน่ะครับผมว่า.." 
     "กรี๊ดดด!! ไม่จริง!แกโกหกเชวซึงฮยอนแกโกหก!! อย่าไปเชื่อมันน่ะคะทุกคน ใครจะกล้าทำเรื่องเลวๆแบบนั้นกัน หึ!เพราะแกต่างหากที่ได้ทุกอย่างจากฉันไปแล้วก็กลับทิ้งคว้างกันอย่างไม่ใยดี ฮึกๆๆ" ว่าแล้วอึนเฮก็สะอื้นออกมาในทันทีเธอแกล้งทำเป็นร้องไห้เพื่อเรียกคะแนนความสงสารจากทุกคนแต่ทว่าในตอนนั้นเองที่ท๊อปเดินลงมาจากเวทีและตรงมาหาเธอ นักข่าวที่อยู่ใกล้ต่างก็ถอยให้เขาได้ก้าวเข้าไปถึงตัวเธอ จนเธอเงยหน้าขึ้นมามองเขาและก็ตกใจไปตามๆกันเมื่อท๊อปใช้มือที่แข็งแรงข้างหนึ่งของเขาบีบแก้มทั้งสองของอึนเฮแน่น จนเธอรู้สึกว่ากรามของเธอแทบจะหลุดออกมาด้วยซ้ำ
     "จะบอกอะไรให้นะอึนเฮ แค่ที่ฉันต้องกอดต้องจูบเธอฉันก็แทบอยากจะอ้วกแล้ว แค่ฉันทนอยู่ใกล้เรือนร่างเน่าๆของเธอฉันก็สะอิดสะเอียนเต็มทน แล้วแบบนี้ฉันยังจะไปกล้ามีอะไรกับเธอได้ยังไงกัน คิดว่าฉันไม่รู้หรอว่าเธอได้งานการแสดงของเธอมายังไงน่ะ ผู้กำกับกี่คนแล้วล่ะที่เธอต้องเอาตัวเข้าแลกเพื่อให้ได้เป็นนางเอกล่ะห๊ะ?"  พูดจบท๊อปก็สะบัดมือออกด้วยท่าทางรังเกียจ จนทำให้หน้าของอึนเฮหันไปอีกทางด้วยความแรงและความเจ็บก็วิ่งเข้ามาชนที่หน้าของเธอทันที
    < เอาน่าซึงฮยอนก็แค่ข่าวนายจะแคร์อะไรล่ะ ถ้ามันจะทำให้คนของนายเข้าใจผิดน่ะ นายกำลังโกรธจนอยากจะประชดเธอไม่ใช่หรือไงกัน อีกอย่างนะเราก็จะได้ดังกันทั้งคู่ไง ปาปารัสซี่พวกนั้นก็เป็นคนของฉันเอง ก็แค่กอดจูบธรรมดา นายก็คิดซะว่าเรากำลังแสดงละครกันอยู่ก็ได้นิ่ ว่าไงข้อเสนอฉันน่าสนใจอยู่ไม่ใช่น้อยเลยนะ เพราะถึงยังไงเราก็ได้ประโยชน์กันทั้งคู่นั่นแหละ >  ก่อนที่อึนเฮจะได้กรี๊ดหรือได้ด่าอะไรท๊อปอีก คลิปเสียงของเธอก็ดังขึ้นทันที เธออึ้งค้างไปพร้อมๆกับทุกคน และเมื่อเธอหันขึ้นไปบนเวทีเธอก็พบว่าจียงกำลังเหยียดยิ้มที่มุมปากไม่ต่างกันจากเธอ เขาเอาโทรศัพท์จ่อกับไมค์ที่ส่งเสียงกระจายไปทั่วห้อง คลิปเสียงของเธอจึงดังกระหึ่มขึ้น
     "ฉันกะแล้วว่าเธอต้องเล่นไม่ซื่อกับฉัน ถึงแม้ว่าคลิปของฉันจะไม่มีภาพอย่างเธอ แต่ก็ทำให้เธอหายไปจากวงการนี้ได้เลยใช่มั๊ย อึนเฮที่รัก..คลิปเสียงนี่พอจะยืนยันได้ไหมครับว่าเรื่องที่ผมพูดมันเป็นเรื่องจริง ผมว่าข่าวฉาวที่ควรจะต้องขึ้นหน้าหนึ่งพรุ่งนี้ควรจะเป็นข่าวของยัยผู้หญิงไร้ยางอายคนนี้แล้วล่ะครับ" ท๊อปหันมากระตุกยิ้มที่มุมปากให้อึนเฮอีกครั้งก่อนจะเดินจากไป ทิ้งให้ฮึนเฮโดนนักข่าวฝูงใหญ่รุม
     "กรี๊ด!!!!!!!"
      ท๊อปรีบวิ่งออกมาจากห้องแถลงข่าวทันทีเขากวาดสายตาไปทั่วเพื่อที่จะตามหาบอมและอธิบายเรื่องราวทุกอย่างให้เธอเข้าใจโดยที่มีจียงวิ่งตามเขามาด้วยเช่นกัน ความจริงจียงก็อึ้งไปเมื่อได้เห็นคลิปนั่นเขาเองก็กำลังจะวิ่งตามบอมไปเช่นกัน แต่ว่าเขาก็อยากจะรู้ว่าท๊อปจะจัดการกับเรื่องนี้ยังไง เพราะเขาอดคิดไม่ได้ว่านี่อาจจะเป็นแผนของท๊อปที่จะหักหน้าบอมและทำร้ายจิตใจเธอเหมือนทุกครั้ง แต่แล้วท๊อปก็พิสูจน์ให้เห็นแล้วว่า เขาคิดผิดไปจริงๆ พี่ชายของเขาพร้อมแล้วที่จะดูแลพี่สาวที่เขารัก
    "ฮยองๆ นูน่าขึ้นรถกลับหอพักไปแล้วครับ " ซีงรีรีบว่ิงมาบอกเค้าหน้าตาตื่น และเกือบจะในทันทีที่ท๊อปวิ่งตรงไปที่ลานจอดรถพร้อมกับขับรถออกไปอย่างรวดเร็ว แน่นอนเขาตรงไปที่หอพักของ 2ne1 ทันที  เมื่อไปถึงไม่ว่าท๊อปจะเคาะประตูเรียกหรือโทรหาทุกเบอร์ของสาวๆที่เค้ามีในเครื่องมากเท่าไหร่ก็กลับไม่มีเสียงตอบรับใดๆกลับมา  จนกระทั่งผ่านไปครึ่ง ชม. ก็เป็นดาร่าที่เปิดประตูอออกมาพร้อมกับบอมมี่ ที่ตอนนี้หน้าแดงกล่่ำตาบวมช้ำด้วยเพราะเธอร้องไห้อย่างหนัก ซึ่งตอนนี้มันอาจจะหนักไปสำหรับเธอแล้วก็ได้ จากนั้นดาร่าก็หันมามองทั้งสองด้วยสีหน้าที่หนักใจไม่ต่างกัน ก่อนที่เธอจะเดินเข้าหอพักไปเพื่อรอให้กำลังใจบอมอยู่ด้านหลังประตู
     "บอม!..."
     "หยุดอยู่ตรงนั้นแหละ! " ทันทีที่ท๊อปเห็นบอมเข้าก็ยิ้มกว้างออกมาในทันทีก่อนที่จะเดินตรงเข้าไปหาเธอ เพื่อที่จะกอดปลอบเธอไว้แต่ทว่าบอมกลับสั่งเขาเสียงแข็ง จนเขาตะชะงักไป
    " บอมเธอช่วยฟังฉันอธิบายก่อนได้มั๊ย คือเรื่อง-"
    "ฉันไม่อยากฟังอะไรทั้งนั้น ..รับนี่ไปซะ ...ฉันคืนอิสระให้กับนาย ต่อไปนี้เราจะไม่มีข้อผูกมัดใดๆต่อกันอีก " บอมมี่จับมือข้างหนึ่งของท๊อปขึ้นมาก่อนที่เธอจะปล่อยให้แหวนเพชรวงหนึ่งล่วงลงบนฝ่ามือของเขาเบาๆ ไม่น่าเชื่อว่าแค่แหวนวงเดียวแต่ความเย็นที่ท๊อปสัมผัสได้ของมันกลับทำให้เขาถึงกับเย็บวาบและรู้สึกชาไปทั้งตัวและหัวใจ บอมกำลังจะถอนหมั้นเขา...และนั่นก็แทบจะทำให้เค้าต้องล้มทั้งยืน
    " มะ  ไม่นะบอมมี่ เธอจะถอนหมั้นฉันแบบนี้ไม่ได้นะ ฟังฉันอธิบายก่อนได้ไหม? " แม้ว่าเขาจะรู้สึกโกรธและน้อยใจเธอขึ้นมาบ้างที่ไม่ยอมฟังเขา แต่ตอนนี้หัวใจของเขามันไม่มีสิทธิ์ทำอะไรทั้งนั้นนอกจากการขอร้องและอ้อนวอนเธอ
    "ส่วนเรื่องที่บริษัท นายก็ไม่ต้องห่วงไป เพราะพ่อของฉันจะไม่ถอนหุ้นออกแน่นอน"
    "ปาร์ค บอมฟังฉันบ้างได้ไหม?!" 
    "เราจบกันตรงนี้เถอะ ฉันเจ็บและก็โง่กับคำหลอกลวงของนาย มาพอแล้ว"
     "ฉันจะไม่ปล่อยเธอไปไหนทั้งนั้น จนกว่าเราจะคุยกันรู้้้เรื่อง" บอมรีบหันหลังกลับเดินเข้าบ้านไปทันทีแต่ท๊อปก็เข้ามาคว้าเธอไว้ซะก่อน เขาเข้ามากอดเธอจากด้านหลัง จนบอมต้องร้องและดิ้นหนีทั้งทุบตีแขนของเขาอยู่อย่างนั้น จนในที่สุดเธอก็เริ่มอ่อนแรงลง เธอเหนื่อยเหลือเกิน เหนื่อยที่จะฝืนทันกับผู้ชายใจร้ายคนนี้อีกต่อไปแล้ว
    "ฉันรักเธอมากเกินกว่าที่จะปล่อยให้เธอเดินจากไป ปาร์คบอม..ได้โปรดอย่าทำอย่างนี้เลย " ท๊อปพูดขึ้นข้างหูของเธอ เขากอดบอมไว้แน่นยิ่งกว่าเดิม ส่วนบอมตอนนี้เธอแทบจะไม่มีน้ำตาให้ไหลออกมาแล้วด้วยซ้ำแต่มันก็ดันไหลออกมาอีกจนได้ในที่สุด 
    "..."
    "เรื่องที่เกิดขึ้นวันนี้ มันเป็นแผนของฮึนเฮทุกอย่าง ยัยนั้นแค่ต้องการจะแบล็คเมลฉันเท่านั้น"
    " แต่คนที่อยู่ในคลิปนั้นเป็นนาย...ฉันไม่ได้แคร์ว่านี่จะเป็นฝีมือของใคร แต่ที่ฉันแคร์ก็คือนาย คนที่บอกว่ารักฉัน คนที่บอกว่าจะคอยดูแลฉัน คนที่บอกว่าจะไม่่ทำให้ฉันต้องเสียใจแล้วสุดท้าย คนที่ทำให้ฉันต้องรู้สึกเหมือนตายทั้งเป็นมาโดยตลอดก็คือนาย เชวซึงฮยอน "
    "...ขอโทษ..."
    " พอเถอะ..ฉันเบื่อที่จะฟังมันแล้วท๊อป" ...บอมพยามดึงแขนของท๊อปออกอีกครั้ง แต่เขาก็กลับกอดเธอไว้แน่อีกเช่นเคย เพียงแต่คราวนี้บอมกลับรู้สึกถึงน้ำอุ่นหยดลงบนไหล่ของเธอ ซึ่งตอนนี้มันทำให้เธอหัวใจสั่นไหวอีกครั้ง เขากำลังร้องไห้...น้ำตาของผู้ชายคนหนึ่งกำลังไหลอาบลงมาที่ใจของเธอช้าๆ  แต่กลับเพิ่มแรงสะอื้นให้กับเธออย่างห้ามไม่ได้ มันเจ็บเหลือเกินถึงตอนนี้ท๊อปรับรู้ถึงความเจ็บปวดที่บอมมี่เคยได้รับแล้ว ซึ่งมันก็คงจะเป็นแบบเดียวกัน เขาไม่สามารถเก็บกดความรู้สึกทุกอย่างที่มันอัดอั้นอยู่ภายในใจได้อีกต่อไป เขากำลังระบายทุกอย่างของความรู้สึก ทุกความผิดของเขาที่ได้ทำกับเธอ และกำลังขอโทษเธอด้วยสิ่งที่เรียกว่าน้ำตา เพียงแต่เขาไม่ได้ตั้งใจจะทำให้มันไหลออกมาเพื่อให้บอมได้รับรู้ถึงความอ่อนแอของเขาเลย แต่ตอนนี้ความอ่อนแอที่เขามีกลับทำให้หัวใจของบอมถึงกับเต้นไม่เป็นจังหวะ ก่อนที่บอมจะตัดสินใจพยามยามดันตัวเองออกมาเป็นครั้งสุดท้าย และเธอก็ทำสำเร็จ เธอต้องห้ามใจตัวเองไม่ให้ต้องหวั่นไหวกับเขาอีกแล้ว เธอไม่อยากจะใจอ่อนอีกต่อไป
   " ฉันคืนอิสระให้กับนายไปแล้ว ต่อไปนี้นายจะไปมีความสุขกับใคร หรือจะไปตายที่ไหนก็ไป!" บอมพยายามฝืนใจตัวเองอย่างเต็มที่เพื่อออกปากไล่ท๊อป และเธอก็เดินเข้าหอพักไปโดยไม่เหลียวหลังกลับมามองท๊อปอีกเลย ..
    ประตูปิดลงพร้อมร่างของบอมที่ทรุดลงมานั่งร้องไห้อยู่ที่ประตูทำเอาดาร่าและน้องสาวทั้ง2ต่างพากันตกใจไปตามๆกัน ก่อนที่จะวิ่งเข้ามากอดปลอบเธอไว้ด้วยความเป็นห่วง
    "มันจบแล้วดาร่า..มันจบแล้ว...ฮือๆๆ" และในตอนที่ทุกคนกำลังกอดปลอบบอมอยู่นั้นเองอยู่ๆสิ่งที่ไม่คาดคิดก็เกิดขึ้น เมื่อมีเสียงรถเบรคอย่างกระทันหันที่หน้าหอพักของพวกพวกเธอ ก่อนที่จะชนกับอะไรเข้าบางอย่าง และเกือบจะในนาทีต่อมาก็มีเสียง  เสียงเดิมที่เร่งเครื่องออกไปทันทีด้วยความเร็ว เสียงที่ได้ยินทำเอาบอมใจกระตุกวาบขึ้นมาด้วยความกลัวทันทีกก่อนที่เธอจะรีบเปิดประตูออกไปภาวนาให้สิ่งที่เธอคิดมันไม่เป็นความจริง แต่ว่า...มันกลับสายเกินไป วินาทีนั้นบอมแทบจะหยุดหายใจ เมื่อภาพที่เห็นคือร่างที่เคยกอดเธอเมื่อไม่กี่นาทีก่อนหน้านี้นอนจมกองเลือดอยุ่บนถนน
    "ไม่นะ!ท๊อป!!!" ไม่เพียงแค่บอมมี่ที่ช๊อคแต่สาวๆทุกคนก็อึ้งไปไม่ต่างกัน แม้กระทั้งผู้ที่มาใหม่อย่างจียงและซึงรีด้วยเช่นกัน ตอนนี้ทุกคนต่างพากันวิ่งเข้าไปดูท๊อปที่นอนหายใจรวยรินอย่างน่าส่งสาร บอมรีบเข้าไปประคองเขาขึ้นมากอดไว้ทันที 
     "ท๊อป! นายอย่าเป็นอะไรนะ ท็อป..เรียกรถพยาบาลทีใครก็ได้ไปเรียกที !ท๊อปนายจะต้องไม่เป็นอะไรนะ " บอมพูดไปสะอื้นไปที่คิ้วของท๊อปมีเลือดไหลเป็นทางยาวอีกทั้งบอมยังสัมผัสได้ถึงเลือดที่ท้ายทอยของเค้าด้วย บอมมองใบหน้าที่เต็มไปด้วยคราบน้ำตาของท๊อปและนั่นก็กลับทำให้เธอใจหายวูบไปทั้งยังรู้สึกผิดและโทษตัวเองว่าทั้งหมดมันเป็นเพราะเธอ
      " บะ..บอม ขอ ...ขอโทษ..ฉันทำเธอ..ระ ร้องไห้อีกแล้ว..ผมขอโทษ" ท๊อปพยายามพูดออกมาด้วยเสียงที่ขาดห้วงพร้อมทั้งพยายามยกมือที่สั่นของเขาขึ้นอย่างยากลำบาก เพื่อที่จะพยายามเช็ดน้ำตาให้กับบอม..ท๊อปพยายามฝืนย้ิมจางๆให้บอมแต่ภายในแววตาของเขามันช่างเศร้าเหลือเกิน ก่อนที่ดวงตาของเขาจะค่อยๆปิดลงและมือของเขาที่เช็ดน้ำตาให้กับบอมอยู่นั้นก็ร่วงลงด้วเช่นกัน
        "ท๊อป!!  ไม่!! "...บอมร้องเรียกชื่อท๊อปอย่างสุดเสียงแต่ร่างหนาของเขาที่อยู่ในอ้อมกอดของเธอก็ไม่ตอบสนองใดๆอีกเลย...เช่นเดียวกัน...หัวใจของบอมก็แหลกสลายไปแล้วด้วยเช่นกัน




       ... ณ ที่โรงพยาบาล...ท๊อปต้องเข้าห้องพาตัดโดยด่วนนานร่วม  3 ช.ม. ณ ตอนนี้เกือบจะทุกคนเรียกได้ว่าแทบจะทั้งค่ายเลยด้วยซ้ำที่ต่างมาเฝ้ารอและให้กำลังใจท๊อป จียงเดินไปเดินมาเขากัดริมฝีปากทั้งยังกัดเล็บของตัวเองตลอกเวลาด้วยความกังวล ซึ่งทุกๆคนก็กังวลไม่ต่างกัน จะมีก็แต่แม่กับพี่สาวของท๊อปเองที่ยังคงนั่งร้องไห้ ในขณะที่คนที่น่าเป็นห่วงมากที่สุดในตอนนี้กลับเป็นบอม เธอไม่แสดงอาการใดๆเลย นอกจากนั่งนิ่งเงียบสายตาเหม่อลอยไม่พูดไม่จาแต่กลับมีน้ำตาไหลอาบสองแก้มเนียนใสของเธอตลอดเวลา..บอมกำลังอยู่ในภาวะที่โทษตัวเอง ถ้าเธอยอมฟังเขา ถ้าเธอยอมให้อภัยเขา ถ้าเธอไม่ไปแช่งเขาแบบนั้น ท็อปเขาาก็คงไม่ต้องเป็นแบบนี้..ดาร่าและทุกคนนั่งมองบอมด้วยความสงสารจับใจ เธออยู่นั่งอยู่ข้างบอมตลอดเวลาไม่ยอมไปไหนเธอเองก็เปนห่วงบอมมากไม่ต่างกัน แล้วในที่สุดนายแพทย์คนหนึ่งก็เดินออกมาจากห้องผ่าตัด พร้อมกับบอกข่าวที่น่ายินดีกับทุกคนว่าท๊อปปลอดภัย...พร้อมกับชูแหวนวงหนึ่งขึ้นในมือและก็เดินตรงมาหาบอม..
     "เขากำมันไว้ในมือตลอดจนกระทั้งผมเพิ่งจะเห็น ตอนที่จะผ่าตัดให้เขา ข้างในสลักชื่อของเขากับคุณ ใช่มั๊ยครับ คุณปาร์ค บอม?" บอมพยายามยื่นมือที่สั่นเทาของเธอออกไปรับแหวนวงนั้นมาอย่างยากลำบากกอดที่เธอจะกำมันไว้แน่นแนบอกของตัวเอง และปล่อยโฮออกมาอย่างน่าสงสารในที่สุดจนทุกคนต่างพากันตกใจไปตามๆกัน 
่      ท๊อปหลับไป 3วันเต็มๆ และอาการของเขาก็ดีขึ้นตามลำดับจนกระทั่งวันที่เขาฟื้นขึ้น สิ่งแรกที่เขาเห็นภาพของพี่น้องและครอบครัวของเขาที่นั่งเฝ้าดูอาการเขาและต่างแวะมาเยี่ยมเยียนด้วยความเป็นห่วง แต่ทว่าเขากลับไม่เห็นแม้แต่เงาของบอมเลยด้วยซ้ำ นั่นจึงทำให้เค้าอดคิดไม่ได้ว่า เธอคงจะไม่มีวันอภัยให้เขาและเขาคงเสียเธอไปแล้วจริงๆ
      "มองหาบอมนูน่าหรอฮยอง..?" จียงถามขึ้นเมื่อเห็นว่าท๊อปเอาแต่เฝ้ามองดูประตูตลอดเวลา ก่อนที่ท๊อปจะตอบหายใจยาวเฮือกใหญ่ก่อนที่จะตอบเค้าไป
      " อืม...แต่ เค้าคงไม่มาหรอก เค้าไม่มีวันให้อภัยฉันง่ายๆ และเค้าก็คงจะเกลียดฉันไปแล้วด้วยซ้ำ"
      "คิดมากน่ะฮยอง คนรักกันยังไงเค้าก็ต้องมาสิ อีกอย่างเห็น เค้ามีงานที่ญี่ปุ่น น่าจะไม่ว่างมากกว่านะผมว่า"
      "ุุฉันสมเพส ตัวเองว่ะ รักเค้าตั้งแต่วันแรกที่เจอเขา แต่พอเขาปฏิเสธ ฉันก็ประชดเขา ฉันพยายามทำทุกอย่างเพื่อที่จะให้บอมมี่มาสนใจ แล้วการประชดที่แย่ที่สุดก็คือการที่ฉันดันไปคบกับดาร่านูน่า ซึ่งตลอดเวลาที่คบกันฉันก็กลับคิดถึงแต่บอมไม่ว่าจะสุข หรือจะทุกข์แค่ไหนก็อยากทีีจะต้้องการให้เขาได้รับรู้  ฉันใช้ความรู้สึกดีๆที่นูน่ามีให้ฉัน ทำร้ายทั้งบอมมี่ ทำร้ายทั้งดาร่านูน่า จนกระทั่งวันที่ฉันตัดใจจากบอม ฉันต้องพยายามอย่างหนักเพื่อให้ลืมเขา แต่ไม่ว่าจะทำยังไงฉันก็ไม่มีทางทำได้เลย แล้วยิ่งวันที่เราต้องหมั้นกัน นั่นมันยิ่งตอกย้ำว่าฉันจะไม่มีวันลืมเธอคนนี้ที่ไม่รักฉันได้เลย จนตอนนนั้นเองที่ฉันคิดว่า ฉันเกลียดเขา ฉันก็เลยอยากที่จะทำให้เค้าต้องเจ็บปวดบ้าง จนสุดท้ายฉันก็ต้องมานั่งเจ็บปวดเองอยู่อย่างนี้ เพราะว่าฉันรักเขา" 
    "อ้าวบอมมี่! ทำไมถึงไม่เข้าไปล่ะ หมอนั่นมันรอเธออยู่แน่ะ" พี่สาวของท๊อปเอ่ยทักบอมขึ้นทันทีที่หน้าห้องพักฟื้นของท๊อป และก็แน่นอนบอมได้ยินทุอย่างทุกคำอย่างชัดเจน ใจเธอเต้นไม่เป็นจังหวะอีกแล้ว ไม่ต่างกันกับท๊อปแค่ได้ยินชื่อบอมเค้าก็รีบก้าวลงจากเตียงโดยทันทีทัี่งที่ขา ของเขายังไม่มันหายเลยด้วยซ้ำ
     "เฮ้ย! ฮยองใจเย็นๆๆก่อน " ยังไมทันทีจียงจะได้เข้าไปช่วยเขาท๊อปก็ไปถึงหน้าแล้ว บอมมี่ที่กำลังจะตอบคำถามอย่างอึกๆอักๆ เธอก็ต้องตกใจเมื่ออยู่ๆท๊อปก็โผล่หน้ามาพอดี
     "บอมมี่..."
      "ท๊อป...นะ นายดีขึ้นเยอะแล้วนิ่ ..งั้น งั้นฉันไปก่อนนะ ฉันแวะมาเยี่ยมนายน่ะ " ถึงแม้ว่าบอมจะได้ยินทุกอย่างที่ท๊อปกับจียงคุยกันเมื่อกี้ ถึงแม้ว่าเธอจะดีใจมากสักแค่ไหน แต่ต้นเหตุที่ทำให้ท๊อปโดนรถชนก็ยังเป็นเธออยู่ดี เธอไม่กล้าที่จะมาสู้หน้าของเค้า บอมเตรียมหันหลังกลับและเดินหนีไปท๊อปก็รีไปคว้ามือบอมไว้ทันทีแต่ด้วยเพราะขาของเขาที่มันยังคงไม่หายดีจึงทำให้ท๊อปล้มลง ไปคุกเข่าต่อหน้าเธอในจังหวะที่เธอตกใจและหันมาพอดี ตอนนี้ที้งจียง เฮยุนและบอมต่างพากันตกใจรีบเข้าไปประคองท๊อปให้ลุกขึ้นแต่..
     "ไม่ต้องช่วยฉัน! " ท๊อปตะโกนออกมาทำเอาบอมใจกระตุกวาบทันที เพราะเธออีกแล้ว ..เธอทำให้เข้าเจ็บอีกแล้ว.
     "บอมมี่..อย่าไปได้ไหม ฉันรู้ว่าเธอได้ยินทุกอย่างหมดแล้ว เธออย่าไปไหนได้มั๊ย ขอร้องล่ะ ให้อภัยฉันได้ไหม ปาร์ค บอมได้โปรด..." แล้วบอมมี่ก็ต้องช็อคอีกครั้งกับสิ่งที่ท๊อป กำลังทำอยู่ตอนนี้ เค้าลงไปนั่งคุกเข่าที่ยังมีบาดแผลอ้อนวอนขอร้องบอม ท่ามกลางสายตาของจียงและพี่สาวของเค้า 
       บอมเองไม่ได้ตอบอะไรกลับไปแต่เธอกลับคุกเข่าลงต่อหน้าเขาบ้างพร้อมกับน้ำตาที่ไหลริน ทั้งคู่สบตากันก่อนที่บอมจะโผเข้ากอดท๊อปทันทีด้วยความคิดถึงห่วงหาและความรักที่มีมากจนเธอเก็บมันไม่ได้อีกต่อไป 
      " ฉันขอโทษ ขอโทษ ขอโทษ ขอโทษที่เป็นต้นเหตุที่ทำให้นายต้องเจ็บแบบนี้ ขอโทษที่ไม่ยอมฟังไม่ยอมเชื่อใจนาย ขอโทษที่ทำให้นายต้องเกลียดฉัน ฉันขอโทษที่วันนั้นฉันปฏิเสธนายไป ฮือๆๆ" 
      "...บอม.." ท๊อปอึ้งไปกับสิ่งที่เขาได้ยิน กอดที่เขาจะกอดคนตรงหน้าด้วยความคิดถึงที่มีมากมายเหลือเกิน 
      "...และถึงแม้ฉันอยากจะเกลียดนายมากแค่ไหน .. ใจของฉันมันก็ยังบอกว่าฉันยังคงรักและต้องการนายอยู่ดี " แล้วรอยของท๊อปก็ผุดขึ้นทันที่พร้อมกับคนที่คอยยืนให้กำลังใจอยู่ใกล้อย่างจียงและเฮยุน รวมไปถึงดาร่า มินจีและ ซีแอลด้วย ที่ตอนนี้พวกเธอเพิ่งเดินตามบอมขึ้นมาทั้งยังมาได้ถูกจังกวะมาเป็ยพยานรักให้กับทั้งสองด้วย ท๊อปค่อยๆดัน  บอมออกช้า เขาเอาหน้าผากของเขาแตะกับหน้าผากเธอไว้ 
      "ฉันรักเธอนะบอมมี่ ...ผมรักคุณ และผมก็ยังคงให้สัญญาว่าผมจะยัง รัก ดูแล ปกป้องคุณ ตลอดไปปาร์คบอม"
      "ฉันก็รักคุณค่ะ และก็จะขอให้สัญญาว่าต่อจากนี้ไปฉันจะรักและเชื่อใจคุณ เชวซึงฮยอน "  เสียงหัวใจของทั้งสองคนก็ดังเป็นจังหวะเดียวกันอีกครั้ง ก่อนที่ท๊อปจะฝังจุมพิศที่ริมฝีปากอวบอิ่มชวนฝันของบอมอย่างแผ่วและนุ่มนวล มันทั้งหอมหวานและลึกซึ้งยิ่งกว่าครั้งไหนๆ คำสัญญาที่ทั้งสองมีให้แก่กัน มันยิ่งทำให้จูบในครั้งนี้มีค่ามากมายกับพวกเขาเหลือเกิน  อุปสรรค์ ของความรัก และความอดทนที่คนทั้งสองมีให้แก่กันมันยิ่งช่วยย้ำเตือนความหนักแน่นในความรักของทั้งสองให้มั่นคงยิ่งขึ้นไปอีก และด้วยมีพยานรักนับสิบคน ที่ตอนนี้รวมไปถึงนักข่าวทั้งหลายที่จะขึ้นมาสัมภาษณ์เรื่องของการโดนรถชนของท๊อป  กลายเป็นว่าตอนนี้ พวกเขาได้สกู๊ปข่าวใหญ่เพิ่มขึ้นอีกข่าวแล้ว
     "ตกลงพวกคุณสองคน คบกันจริงๆใช้มั๊ยคะ"
     "ตกลงวา่ยังไงกันแน่ครับ" 
      ท๊อปล่ะริมฝีปากออกจากบอมก่อนที่เธอจะพยุงให้เขาลุกขึ้น แล้วท๊อปก็ทำเอาทุกคนต้องช๊อคกันอีกครั้ง
     " เรากำลังจะแต่งงานกันครับ ...แต่งงานกับผมนะ บอม ผมอยากใช้ชีวิตที่ความรักของผมมันเริ่มต้นที่คุณ และผมก็อยากให้มันจบลงที่คุณ " ถึงแม้จะยังอึ้งๆแต่บอมก็ยิ้มแก้มแทบปริบกับคำของแต่งงานของเค้า แล้วจากน้ั้นเธอก็เงียบไปนานจนท๊อปถึงกับใจแป้ว อีกทั้งทุกคนต่างรอลุ้นในตำตอบของเธอ...
       " ตกลงค่ะ ฝากชีวิตที่เหลือของฉันให้คุณดูแลด้วยนะคะ"  จบคำตอบของบอมเสียงกรี๊ดเสียงโฮ่ร้องดีใจก็ดังสนั่น ทุกคนต่างปรบมือมาร่วมแสดงความยินดีกับคนทั้งสอง ที่ตอนนี้กอดกันแนบแน่น น้ำตาของบอมไหลอีกครั้ง แต่ครั้งนี้มันเป็นน้ำตาแห่งความดีใจที่มาพร้อมกับรอยยิ้มสดใสของเธอ ท๊อปค่อยเช็ดน้ำตาให้บอมก่อนที่เขาจะจูบลงตรงหน้าผากเนียนสวยของบอมเพื่อที่เขาต้องการจะบอกให้เธอรู้ว่า...เขาจะดูแลเธอจากนี้และตลอดไป....













,,,,
,,,,,,
,,,,,,,,
Chocola~ Say: เย้!!!! จบแย้ว >"<  ตอนนี้ไรท์เตอร์ฟิน[เอง]มากค่ะ แบบว่าเพลินไม่ได้หลับได้นอนกันเลยที่เดียว ยังไงก็ฝากติดตามกันด้วยนะคะ ทั้งเรื่องใหมที่เริ่มแง้มๆตัวลครแล้วอย่าง THIS LOVE ,MY SASSY >>ยกทั้งใจให้ยัยตัวร้าย<<   กับShort ficเรื่องใหม่ ที่กำลังจะตามมาเร็วๆนี้ค่ะ  I'm sorry But you don't know ค่า >"<