คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : ตอน1
ตอน1
ก๊อก! ก๊อก! ก๊อก!
“ฮันนี่ ตื่นได้แล้วลูก”
เมื่อได้ยินเสียงเคาะประตู ตามด้วยเสียงของมารดาปลุกให้ตื่น สาวน้อยฮันนี่ก็รีบมุดตัวเข้า
ไปใต้ผ้าห่มทันที แล้วก็ตามด้วยเสียงออดอ้อนอีกตามเคย คนผู้เป็นแม่เปิดประตูเข้ามาลูบ
หัวลูกสาวด้วยความห่วงใย แต่สาวเจากลับคลุมโปงนอนก้นโด่งเอาหมอนปิดหัวไม่สนใจ
ใคร
“ขอนอนต่ออีกหกสิบนาทีนะคะ เดี๋ยวฮันนี่จะรีบลงไปค่ะ”
“อะไรกันลูกคนนี้ มีแต่เขาขอนอนต่อกันแค่ห้านาทีสิบนาที นี่ขอต่อหกสิบนาที เจ้าเล่ห์
จริงเชียว”
คุณนภาพรได้แต่อมยิ้ม เมื่อเห็นความเจ้าเล่ห์ของลูกสาว
“วันนี้หนูต้องบินไปเมืองไทยนะจ๊ะ ถ้าสายเดี๋ยวตกเครื่องแม่ให้เดินไปเองนะ”
เมื่อได้ยินดังนั้น ร่างบางที่ขดตัวอยู่ใต้ผ้าห่มลายมิกกี้เมาส์ก็ถึงกับกระเด้งตัวขึ้นมานั่งขยี้ตา
แล้วรีบลุกไปหยิบผ้าเช็ดตัวเข้าห้องน้ำไปทันที
คุณนภาพรลงมารอที่โต๊ะอาหารด้านล่าง
“เพจ เดี๋ยวยัยหนูออกมาแล้ว เข้าไปเก็บที่นอนให้แกด้วยนะ”
“ค่ะ คุณผู้หญิง”
เพจรับทราบทันทีที่ได้รับมอบหมายงาน เธอรู้นิสัยของคุณหนูดี เป็นธรรมดาที่ฮันนี่จะตื่น
สายแล้วก็ไม่ทันเก็บที่นอน เป็นหน้าที่ของเธอทุกเช้า ที่จะต้องเข้าไปเก็บผ้าห่มและคลุม
เตียงให้ฮันนี่
วันนี้คุณนภาพรและคุณโรเบิร์ตได้ตกลงกันไว้ว่า การเปิดตัวผู้ถือหุ้นครั้งสำคัญครั้งนี้ จะส่ง
ลูกสาวคนเดียวไปทำหน้าที่แทน เพื่อให้เจ้าหนูได้ทำความรู้จักกับผู้ถือหุ้นและคนสำคัญที่
เกี่ยวข้องกับบริษัท ทั้งสองคนหวังว่า การส่งลูกสาวไปครั้งนี้จะทำให้ยัยหนูโตขึ้น หัดเข้า
สังคมกับแขกเหรื่อ และตั้งความหวังไว้ว่าจะให้ฮันนี่หรือเอสเมอร์รัลด้าได้เดินตามรอยเท้า
พ่อกับแม่ ดูแลบริหารบริษัทสืบต่อไป
มิสเตอร์และมิสซิสบริทั้นนั่งรอที่โต๊ะอาหารประมาณสิบห้านาที ไม่นานก็เห็นลูกสาวสุดที่รัก
เดินลงมาตามบันไดหินอ่อน
วันนี้ฮันนี่เลือกใส่ชุดกระโปรงสั้นเหนือเข่าสีขาวเข้ากับเสื้อคอเต่าสีขาวสะอาดและดูสบายตา
เมื่อถูกคลุมทับด้วยเสื่อสูทแขนยาวสีขาวบริสุทธิ์ ฮันนี่รู้ว่าวันนี้เธอต้องไปพบผู้ใหญ่สอง
ท่านคือมิสเตอร์และมิสซิสแลงดอน ซึ่งเป็นเพื่อนร่วมหุ้นกับพ่อแม่ของเธอเธอจึงเลือกที่จะ
สวมถุงน่องและรองเท้าส้นสูงสีขาวเพื่อให้ดูเรียบร้อยและเป็นทางการ
ฮันนี่เดินลงมายังโต๊ะอาหาร นั่งตรงข้ามผู้เป็นพ่อ แล้วยิ้มอ้อนทันที
“ไม่เป็นไร วันนี้ยังไม่สายมาก แต่ถ้าสายกว่านี้ล่ะก็...พ่อจะจับตีก้นให้เข็ดเลย”
“โธ่ แด๊ดคะ ก็เมื่อคืนฮันนี่นอนดึกนี่คะ แต่ฮันนี่ก็รีบตื่นนอน อาบน้ำ แต่งตัวสวยๆนะ ดูสิ
คะเป็นไง สวยมั้ย”
พูดไปปากก็ฉีกยิ้มกับผลงานของตัวเอง
ผู้เป็นพ่อเหลือบมองดูแล้วก็ยิ้มกลั้วหัวเราะ
ปกติลูกสาวจอมดื้อคนนี้จะไม่ยอมแต่งตัวเป็นทางการนัก เธอมักจะเลือกเสื้อผ้าแบบเด็กๆสี
แฟนซีมาแต่งซะมากกว่า มองดูแล้วฮันนี่ก็ดูเป็นผู้ใหญ่ขึ้นมาบ้าง แต่เมื่อเห็นกริยาออด
อ้อนของเธอแล้วก็ทำให้นึกถึงเด็กๆอยู่ดี
“แด๊ดหัวเราะอะไรคะ”
ฮันนี่ตีหน้าบูดใส่ ริมฝีปากเม้มสนิท จนผู้เป็นแม่เริ่มหวั่นๆ
“คุณคะ ลูกเราโตแล้วนะคะ แกอายุตั้งยี่สิบสี่แล้ว แต่งตัวอย่างนี้สิคะเหมาะสมดี”
เมื่อได้ยินคำปลอบใจ ฮันนี่ก็ยิ้มออก แต่ยังไม่วาย หันกลับไปค้อนขวับเล็กน้อย
จนมิสเตอร์บริทั้นถึงกับส่ายหัวกับความน่ารักของลูกสาว
ความคิดเห็น