คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : บทที่ 2 คำสัญญาเมื่อนานมาแล้ว
‘พ่อจะให้ลูกเลือกคนที่จะมาปกป้องและดุแลหนู เลือกคนที่คิดว่าเขาดูแลหนูได้นะ’เมื่อคุณพ่อพูดจบฉันจึงเดินไปหาคนแรก
‘นี่นายถ้าฉันให้นายสัญญาบางอย่างนายจะสัญญาว่าอะไร’
‘ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นฉันจะปกป้องเธอ เธอไปไหนฉันไปด้วยและฉันจะไม่ปล่อยให้เธอลำบากจะปกป้องเธอด้วยชีวิตฉันสัญญา’และนี่คือคำสัญญาของเรน...
นานเท่าไหร่แล้วนะที่ฉันไม่ได้ฝันถึงเรื่องนี้
“วันนี้เธอตื่นเช้านะลีนา”เรนที่เดินเข้ามาในห้องนอนของฉันทั้งที่ไม่ได้เคาะประตูเอ่ยขึ้น เขาคงแปลกใจที่ฉันตื่นก่อนที่เขาจะมาปลุก
“ฉันฝันหน่ะ ก้เลยตี่อเร็วกว่าปกติ”
“ฝันเรื่องอะไรหล่ะ”เรนพูดก่อนที่จะเดินมานั่งที่ปลายเตียงแล้วยักคิ้วเป็นเชิงถาม
“ไม่บอกหรอก”
“จะไม่บอกจริงๆหรอหรือว่าเธออยากวิ่งไล่จับตอนเช้าๆลีนา”เรนยิ้มนิดหน่อยก่อนจะค่อยๆเดินมาหาฉัน ฉันจึงรีบลงจากเตียงและวิ่งหนีเขาเหมือนเล่นวิ่งไล่จับไม่มีผิด
“จับได้แล้ว ยัยตัวแสบ”เรนพูดก่อนที่จะรวบตัวฉันไว้ในอ้อมแขนเรียกง่ายๆว่ากอดนั่นแหละ
“ปล่อยนะๆ”ฉันพูดขณะที่ทุบเรนไปด้วยแต่ดูเหมือนเขาจะไม่เจ็บเลย
“ไม่ปล่อย บอกมาก่อนสิยัยตัวร้าย”
“อะไรกันเรน เดี๋ยวก็ตัวแสบเดี๋ยวก็ตัวร้าย”
“บอกมาสิเธอคงไม่ฝันถึงไอ้คุณไวท์ซีหรอกนะ”
ฉันรู้สึกว่าหลังจากที่เขาพูดคำนั้นแล้ว เขากอดฉันแรงกว่าเดิมอีกและฉันจะไปฝันถึงไวท์ซีทำไมกัน
“ถ้าเธอไม่บอกฉันจะ ”เรนเริ่มคาดคั้นฉันโดยการก้มใบหน้าของเขาลงมาชิดใบหน้าของฉันเรื่อยๆ
“บอกแล้ว บอกก็ได้”
“ถ้าเธอบอกช้ากว่านี้อีกวินาทีเดียว เธอคงไม่ได้บอกแล้วหล่ะ”เรนพูดก่อนที่จะเลื่อนใบหน้าออกไปและยิ้มอย่างผู้ชนะแถมยังส่งสายตาเจ้าชู้มาอีก
“ฉันฝันว่า”
“ว่า ???”
“มันก็ไม่เชิงความฝันนะ มันเคยเกิดขึ้นแล้ว”
“ หือ ???” เรนทำหน้าประหลาดใจหน่อยๆ
“ฉันฝันถึงตอนที่เราเจอกันครั้งแรก”ฉันรู้สึกว่าหน้ามันร้อนๆนะ
“พอใจรึยัง ถ้าพอใจแล้วก็ปล่อยฉันแล้วออกไปได้แล้วฉันจะอาบน้ำ”
“พอใจแล้วครับ แต่ฉันว่าเธอไม่ต้องอาบน้ำก็ได้แค่นี้ก็หอมพออยู่แล้ว”เรนพูดก่อนที่จะหอมแก้มฉันแล้ววิ่งออกไปจากห้อง บ้า!!!ฉันอายนะ
พออาบน้ำเสร็จฉันก็เดินลงมานั่งเล่นในสวนก่อนที่เรนจะเดินเข้ามา
“ลีนา”
“มีอะไรหรอ”
“เธอยังจำที่ฉันสัญญาบางอย่างกับเธอได้ไหม”
“จำได้สิ ที่นายบอกว่า ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นนายจะปกป้องฉัน ฉันไปไหนนายไปด้วยนายจะไม่ปล่อยให้ฉันลำบากและจะปกป้องฉันด้วยชีวิต ใช่ไหม”
“ใช่ ฉันพูดอย่างนั้น และมันจะเป็นอย่างนั้นตลอดไป”
“นี่นายพูดอะไรเนี่ย ฉันหน้าแดงหมดแล้ว”
“พูดความจริงไง”
“วันนี้นายเป็นอะไรเนี่ยชอบทำให้ฉันเขินอยู่เรื่อยเลย”
“ก็ชดเชยความผิดที่เมื่อคืนฉันทำเธอร้องไห้ไง” เรนพูดหน้าตาเฉยคงจะไม่ได้อยากไถ่โทษหรอกจะแกล้งฉันมากกว่า
“แล้ววันนี้เธออยากไปไหนรึเปล่า”
“อยากไปเขาค้อ ช่วงนี้เป็นช่วงโลว์ซีซั่นคนไม่เยอะไปกันนะเรนนะ”ฉันเดินไปกอดแขนเรนก่อนที่จะซบหน้าลงที่ต้นแขนของเขา
“แล้วจะไปวันนี้เนี่ยนะ ???”
“ไปไม่ได้หรอ”ฉันทำหน้าเศร้าๆใส่เรนจนเรนได้แต่ถอนหายใจ นี่เป็นไม้ตายเลยนะเจอไม้นี่เข้าไปขนาดคุณพ่อที่ว่าใจแข็งยังต้องตามใจฉันเลย
“เก็บของทันหรอ ยัยตัวร้าย”
“ทันสิ เรนเราไปเที่ยวกันซักอาทิตย์นึงดีกว่าเนอะ ฉันไปเก็บของก่อนนะนายก็ไปเก็บของของนายซะ”ฉันพูดก่อนจะเดินขึ้นไปห้องนอนเพื่อเก็บเสื้อผ้าอย่างอารมณ์ดี
หลังจากที่หญิงสาวเดินไปนั้นเธอคงไม่ได้หันมามองชายหนุ่มที่ทำหน้าไม่สบายใจอยู่
“ทำไมเธอไม่เคยระวังตัวเลยนะ เชื่อใจฉันขนาดนั้นเลยหรอ ลีนา”ไม่นานใบหน้าไม่สบายใจก็หายไปแทนที่ด้วยใบหน้าที่แสนเจ้าเล่ห์
ความคิดเห็น