ความรักของเขาและเธอน้า

เนื้อเรื่อง

"เขา" เป็นเหมือนกับผู้ชายทั่วๆ ไป ไม่อ่อนหวาน     แต่อ่อนไหว...ไม่แข็งแรงแต่แข็งกระด้าง
แสดงออกในสิ่งที่ตรงข้ามกับความต้องการของจิตใจ ไม่พูดคำว่ารัก
ไม่เคยแสดงออกว่า "เขา" รัก "เธอ"

สิ่งเดียวที่เขามีให้อย่างเสมอต้นเสมอปลายก็คือสายตา...และความจริงใจ

"เขา" คิดว่ามันน่าจะเพียงพอแล้ว...         
 และ "เธอ" ก็คงจะคิดเช่นเดียวกับ "เขา"
ทุกครั้งที่ "เขา" คิดถึงก็มักจะพูดแต่เพียงว่า   "ก็แค่อยากคุยด้วย"
มันคงจะดีกว่านี้ถ้า "เขา"   กล้าที่จะยอมรับกับความต้องการของหัวใจตนเอง



"เธอ" เป็นผู้หญิงธรรมดาคนหนึ่ง ที่ต้องการใครสักคน...
คนที่ "เธอ" รัก/และเป็นคนที่รัก "เธอ"
"เธอ" ยังคงเชื่อมั่นและศรัทธาในความรัก และหวังว่าสักวันจะต้องเจอคนที่เกิดมาเพื่อกันและกัน

"เธอ" มักจะวางตัวนิ่ง ๆ เฉย ๆ เมื่ออยู่กับ "เขา"
ไม่เคยบอกว่ารู้สึกเช่นไร...


สิ่งเดียวที่ "เธอ" ทำได้และทำเสมอมาคือการรอ ………..
รอให้ "เขา" เปิดโอกาสให้กับ "เธอ"  และกับตัว "เขา" เอง
รอสักวันที่ "คนทั้งคู่" เปิดหัวใจให้แก่กันและกัน
"เธอ" หวังไว้เช่นนั้น…


หากแต่ "เธอ" เองก็ไม่เคยบอกเช่นกันว่าคิดถึง "เขา" มากมายเพียงไร
สิ่งที่ "เธอ" มักจะย้ำตลอดเวลา            "รักษาสุขภาพมาก ๆ "
มันคงจะดีกว่านี้ถ้า "เธอ" จริงใจกับความรู้สึกของหัวใจเธอเอง


เรื่องของคนทั้งคู่นี้...ไม่มีตอนจบ...เพราะไม่มีตอนเริ่มต้น..
ทั้งคู่ยังคงดำเนินชีวิตต่อไปตามวิถีทางที่ควรจะเป็น
พบเจอกันเพื่อความสุขใจ...และเก็บเกี่ยวความรู้สึกดี ๆ เอาไว้
แต่ทั้งคู่ไม่สามารถจะรับรู้ถึงความรักที่ต่างคนมีให้กันได้
เพราะต่างคนต่างแอบซ่อนความรู้สึกที่แท้จริงของตนเอง
ได้โปรดรับรู้ไว้เถิดว่า มนุษย์...มีตาไว้ดู....มีหูไว้ฟัง
มีหัวใจ.....เอาไว้รู้จักความรัก

ความรักที่ไม่สามารถแสดงให้หัวใจอีกดวงได้รับรู้
ก็เป็นแค่ความรู้สึกที่สูญเปล่า...เป็นความรักที่ไร้ค่า
อย่าปล่อยให้เวลาล่วงเลยไป..จนไม่มีโอกาสที่จะแสดงความรัก
เพราะท้ายที่สุดแล้ว ความรักคือชีวิต และชีวิตก็สถิตอยู่ในหัวใจ

วันนี้คุณบอกรักใครรึยัง
ขอให้ความรักที่อยู่ในก้นบึ้งของจิตใจคุณทุกคน จงเบ่งบานและงอกงาม

เจอใครคนนั้นแล้ว อย่ารอจนเขาจากไปล่ะ       ...........  ถ้าไม่พูดไม่บอกเขาก็ไม่รู้หรอกว่า เราคิดอย่างไร......... ถ้าไม่เริ่ม ก็ไม่มีตอนจบน่ะ