ลำดับตอนที่ #5
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : ~*~*~*นู๋พลอยขาชอป VS เจ้าแม่แฟชั่น~*~*~*
“ไอ้ที่เห็นว่าเรียบร้อยเนี่ย ภาพลวงตาใช่ป่ะ” พลอยถามอึ้งๆ เมื่อเพื่อนซี้จับจองห้องลองเสื้อเป็นของตัวเองมากว่า 3 ชั่วโมง
“เหอะน่า นานๆจะได้ปลดปล่อยวิญญาณแฟชั่นซักที” ปอลเดินออกมาจากห้องลอง พร้อมกองทับเสื้อผ้าอีกสิบกว่าชุด
“ป๊ากะม๊าเรื่องมากจะตายแกไม่รู้อะไร ตัวนั้นก็ไม่ดี ตัวนี้ก็ไม่สวย”
ว่าแล้วยัยนู๋ปอลก็รีบเอากองเสื้อผ้าไปจ่ายตังค์
แต่พอถึงตายัยพลอยชอป ยัยปอลกลับอึ้งกว่า
“นี่พลอย วิญญาณชอปปิ้งเข้าสิงไงเนี่ย”
ปอลถามขณะที่พลอยลากเข้าร้ายขายแว่นตา แล้วต่อด้วยร้านขายสร้อย ต่างหู หวี กระจก กระเป๋า หมวก เครื่องสำอาง ตบท้ายด้วยร้านขายรองเท้า
“นี่ปอล รองเท้าน่ารักๆเต็มเลยอ่ะ” พลอยชี้ให้ปอลดู
“อยากเข้าก็บอกมาเหอะ” ว่าแล้วยัยปอลก็เลยเดินจูงมือกับยัยพลอยเข้าร้ายรองเท้า
เลือกนานว่า 2 ชั่วโมง พลอยก็ได้รองเท้าถูกใจมาสามคู่ แต่ที่น่าตกใจก็เห็นจะเป็นยัยปอลนี่แหละที่ได้มาถึงห้าคู่
“ว่าแต่เขาอิเหนาเป็นเองนะ” พลอยล้อ
ปอลก็เลยแก้ตัวแบบขอไปที “ก็รองเท้ามันสวยอ่ะ”
และแล้ว ความคิดหนึ่งก็เบี่ยงเบนความสนใจของปอล “นี่พลอย เรายังไม่ได้ไปร้านเครื่องเขียนเลยอ่ะ” ว่าแล้วสองสาวก็ชวนกันขึ้นบันไดเลื่อนไป
ไอ้นู่นก็ดี ไอ้นี่ก็สวย ชอปกันไปชอปกันมา ก็ได้ปากกามาคนละเกือบโหล สมุดจด ยางลบ เครื่องคิดเลข และอีกสารพัดที่ผลาญยอดตัวเลขในเครดิตให้ลดฮวบอย่างรวดเร็ว
“กลับบ้านกัน”
เป็นเรื่องปกติที่ชอปกันจนเหนื่อย ก็จะนึงถึงบ้าน ปอลก็เลยโทรเรียกลุงชมมารับ
ขณะที่คอยลุงชม สายตาทะลุทะลวงของปอลก็เหลือบไปเห็นพี่ต้าร์พอดี แต่มองได้ไม่นานลุงชมก็เลี้ยวรถมารับ เฮ้อ..เสียดายจังเลย
พอกลับถึงบ้าน ทั้งพลอยแล้วก็ปอลต่างก็หลับเป็นตายจน บ่าย4โมงเย็น ก็ลงมากินข้าวด้วยสภาพสะลึมสะลือจนป้าแมว แม่ครัวใหญ่ประจำบ้านถึงกับปลงอนิตจัง
“เที่ยวจนเหนื่อยใช่มั๊ยเนี่ย”
“เที่ยวไม่เหนื่อย แต่เหนื่อยเพราะไปเที่ยวค่ะ” ปอลแกล้งป้าแมว
“เฮ้ยปอล ทำไมอารมณ์ดีเป็นพิเศษอ่ะ” พลอยถามแต่ปอลแกล้งไม่ได้ยิน
พอกินข้าวเสร็จสองสาวก็อาบน้ำ แล้วก็มาเขียนไดอารี่
“เขียนเรื่องไรอ่ะ” พลอยถาม
“ไม่บอก”
“รู้หรอกว่าเขียนเรื่องที่เจอพี่ต้าร์วันนี้อ่ะ” พลอยว่าแล้วก็มุดผ้าห่มไป
++++ รู้แล้วแกล้งถามอีกนะ ++++
ยัยปอลคิดในใจ แล้วก็หลับไป
!!!!!!!!!!!!!มาอัพให้แล้ว ตอนต่อไปเป็นคู่ตามพรหมลิขิตขิงนู๋พลอยที่โรงเรียนอ่ะ ติดตามนะ
“เหอะน่า นานๆจะได้ปลดปล่อยวิญญาณแฟชั่นซักที” ปอลเดินออกมาจากห้องลอง พร้อมกองทับเสื้อผ้าอีกสิบกว่าชุด
“ป๊ากะม๊าเรื่องมากจะตายแกไม่รู้อะไร ตัวนั้นก็ไม่ดี ตัวนี้ก็ไม่สวย”
ว่าแล้วยัยนู๋ปอลก็รีบเอากองเสื้อผ้าไปจ่ายตังค์
แต่พอถึงตายัยพลอยชอป ยัยปอลกลับอึ้งกว่า
“นี่พลอย วิญญาณชอปปิ้งเข้าสิงไงเนี่ย”
ปอลถามขณะที่พลอยลากเข้าร้ายขายแว่นตา แล้วต่อด้วยร้านขายสร้อย ต่างหู หวี กระจก กระเป๋า หมวก เครื่องสำอาง ตบท้ายด้วยร้านขายรองเท้า
“นี่ปอล รองเท้าน่ารักๆเต็มเลยอ่ะ” พลอยชี้ให้ปอลดู
“อยากเข้าก็บอกมาเหอะ” ว่าแล้วยัยปอลก็เลยเดินจูงมือกับยัยพลอยเข้าร้ายรองเท้า
เลือกนานว่า 2 ชั่วโมง พลอยก็ได้รองเท้าถูกใจมาสามคู่ แต่ที่น่าตกใจก็เห็นจะเป็นยัยปอลนี่แหละที่ได้มาถึงห้าคู่
“ว่าแต่เขาอิเหนาเป็นเองนะ” พลอยล้อ
ปอลก็เลยแก้ตัวแบบขอไปที “ก็รองเท้ามันสวยอ่ะ”
และแล้ว ความคิดหนึ่งก็เบี่ยงเบนความสนใจของปอล “นี่พลอย เรายังไม่ได้ไปร้านเครื่องเขียนเลยอ่ะ” ว่าแล้วสองสาวก็ชวนกันขึ้นบันไดเลื่อนไป
ไอ้นู่นก็ดี ไอ้นี่ก็สวย ชอปกันไปชอปกันมา ก็ได้ปากกามาคนละเกือบโหล สมุดจด ยางลบ เครื่องคิดเลข และอีกสารพัดที่ผลาญยอดตัวเลขในเครดิตให้ลดฮวบอย่างรวดเร็ว
“กลับบ้านกัน”
เป็นเรื่องปกติที่ชอปกันจนเหนื่อย ก็จะนึงถึงบ้าน ปอลก็เลยโทรเรียกลุงชมมารับ
ขณะที่คอยลุงชม สายตาทะลุทะลวงของปอลก็เหลือบไปเห็นพี่ต้าร์พอดี แต่มองได้ไม่นานลุงชมก็เลี้ยวรถมารับ เฮ้อ..เสียดายจังเลย
พอกลับถึงบ้าน ทั้งพลอยแล้วก็ปอลต่างก็หลับเป็นตายจน บ่าย4โมงเย็น ก็ลงมากินข้าวด้วยสภาพสะลึมสะลือจนป้าแมว แม่ครัวใหญ่ประจำบ้านถึงกับปลงอนิตจัง
“เที่ยวจนเหนื่อยใช่มั๊ยเนี่ย”
“เที่ยวไม่เหนื่อย แต่เหนื่อยเพราะไปเที่ยวค่ะ” ปอลแกล้งป้าแมว
“เฮ้ยปอล ทำไมอารมณ์ดีเป็นพิเศษอ่ะ” พลอยถามแต่ปอลแกล้งไม่ได้ยิน
พอกินข้าวเสร็จสองสาวก็อาบน้ำ แล้วก็มาเขียนไดอารี่
“เขียนเรื่องไรอ่ะ” พลอยถาม
“ไม่บอก”
“รู้หรอกว่าเขียนเรื่องที่เจอพี่ต้าร์วันนี้อ่ะ” พลอยว่าแล้วก็มุดผ้าห่มไป
++++ รู้แล้วแกล้งถามอีกนะ ++++
ยัยปอลคิดในใจ แล้วก็หลับไป
!!!!!!!!!!!!!มาอัพให้แล้ว ตอนต่อไปเป็นคู่ตามพรหมลิขิตขิงนู๋พลอยที่โรงเรียนอ่ะ ติดตามนะ
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น