#~อลวนคน[ ใกล้ ]ใจ ~#

ลำดับตอนที่ #4 : สุขที่ไหนจะเท่าสุขใจไปบ้านเพื่อน

พอปิดเทอมยัยหนูโอปอล ก็อ้อนวอนป๊ากะม๊าให้ยอมพอเพื่อนมาค้างบ้านจนกว่าป๊ากะม๊าจะกลับบ้าน ซึ่งป๊ากะม๊าก็มาว่าอะไร ไอ้ที่มีปัญหาก็เห็นจะเป็นทางบ้านนู๋พลอยเนี่ยแหละ



“นะคะคุณแม่ให้น้องพลอยไปนอนบ้านโอปอลนะคะ” ยัยพลอยพยายามง้อเป็นครั้งที่10 เมื่อคุณแม่ไม่ยอมรับเงื่อนไข



“นะคะคุณพ่อขอน้องพลอยไปนอนบ้านโอปอลนะคะ” เมื่อขอแม่ไม่ได้ก็ต้องขอคุณพ่อ เพราะคุณพ่อใจดีกว่าคุณแม่ แล้วก็เป็นแบบที่ยัยพลอยคิดจริง



พอคุณพ่อถามว่าชื่ออะไร บ้านช่องอยู่ไหนเท่านั้นแหละ คุณแม่ที่ค้านหัวชนฝาก็ตกลงให้ยัยน้องพลอยลูกรักไปนอนบ้านเพื่อนได้อย่างง่ายดาย



เหตุผลง่ายๆ เพราะ คุณแม่ของพลอยเป็นเพื่อนของคุณแม่โอปอล



“ ตอนแรกกะไม่ให้ค้าง แต่พอรู้นามสกุลแกเข้าก็รีบผลักไสให้ฉันมาเลยอ่ะ” ยัยนู๋พลอยบ่นกระปอดกระแปด



“แล้วแม่แกก็เลยได้บินไปสิงคโปร์กับป๊ากะม๊าชั้น” ปอลเสริมต่ออย่างเซ็งๆ



“ป๊ากะม๊า ทำงานอย่างเดียวเลยแล้วเมื่อไหร่จะมีเวลาให้ปอลบ้างน้า” พอเห็นว่าพลอยเริ่มเงียบนู๋ปอลก็เริ่มบ่นบ้าง



“โธ่!! ปอลป๊ากะม๊าแกเค้าไปทำงาน แต่แม่ชั้นน่ะไปเที่ยวจนไม่มีเวลาให้ครอบครัวนะเฟ้ย”



พลอยพูดพร้อมกับทำหน้าเซ็งโลก กลิ้งไปกลิ้งมาอยู่บนเตียง



“ไม่เป็นไรน่า ในเมื่อพวกผู้ใหญ่เค้าบินไปเที่ยวกัน เราก็ไปชอปกันเหอะ” ปอลเสนอความคิด



“แจ๋วมากเพื่อน” พลอยที่นอนกลิ้งอยู่รีบเด้งขึ้นมาทันที



“หูผึ่งเชี่ยวนะ” ยัยปอลแซวแล้วโยนผ้าขนหนูให้พลอยไปอาบน้ำ



“15 นาทีนะแก”



“อาบน้ำหรือแปรงฟันยะ” เสียงแสดงความหมั่นไส้ดังมาจากห้องน้ำ



ส่วนปอลก็เดินไปแต่งตัว ++++ วันนี้จะได้ปลดปล่อยปีศาจแฟชั่นในร่างกายแล้ว เย้ๆ ++++