#~อลวนคน[ ใกล้ ]ใจ ~#

ลำดับตอนที่ #2 : ~#>>นิทรรศการ++สานรัก++

เรียนๆเล่นๆมาจนถึงวันปิดเทอม ที่อาจารย์ให้จัดนิทรรศการ พลอยกับปอลตกลงกัน ทำเทียนหอมขาย มีบีกับอิงค์ มาร่วม

แจมด้วย



“ดีแล้วที่ทำเทียนหอม ถ้าทำอย่างอื่นก็คงลำบากเหมือนกลุ่มไอ้ตาลนะ มีหวังล่มแน่ๆ” บีบ่นหงุงหงิงปอลหัวเราะ แถมช่วยงานอย่างแข็งขัน จนพลอยแซว



“โห ชั้นเคยเห็นแต่คุณหนูเค้าทำอะไรไม่เป็นไม่ใช่เหรอ”



“แหม! มีงานก็ต้องช่วยกันจะมาบอกว่าเป็นคุณหนูคุณนาย ทำอะไรไม่เป็นไม่ได้หรอก มันกินแรงเพื่อน” ยัยปอลอธิบายจนพลอบยกมือไหว้



“สาธุจ้ะ”



วันงานนิทรรศการ ณ บูธเทียนหอมของ4สาว



“เทียนหอมสวยๆค่ะ” ปอลเรียกลูกค้า “อันละ 15 ไม่แพงนะคะ”



มีคนแห่มาซื้อเทียนหอมหลายคนจนปอลกับพลอย ต้องเรียกอิงค์ที่กำลังช่วยบีห่อเทียนใส่ถุงสวยๆมาช่วยกันขาย “ดูดิ แค่ยัยปอลมาเรียกลูกค้านะ มีคนมาบูธเราเต็มเลยอ่ะ” อิงค์ออกความเห็นกับพลอย แซวยัยปอลจนอายหน้าแดง



“นั่นไง ไม่ทันขาดคำเลยอ่ะ” อิงค์แซวอีกแถมชี้มือไปที่กลุ่มรุ่นพี่ผู้ชายที่เดินมากลุ่มใหญ่



“เค้าอาจจะเดินมาดูบูธของคนอื่นก็ได้ ไม่ได้เจาะจงมาบูธเราหรอก” ปอลเถียงอิงค์กับพลอยที่หัวเราะคิกคักกันอยู่สองคน



“เห็นป่ะ พี่เค้าเดินเข้าบูธของแอน ไม่ได้เจาะจงมาบูธเราซะหน่อย” ปอลชี้ให้สองสาวดู



“โห่! ไอ้เราก็นึกว่ามีสาวสวยไว้เรียกลูกค้า ไหงกลุ่มพี่ต้าร์เดินเข้าบูธยัยแอนล่ะ” อิงค์บ่น



“อิงค์แกรู้จักพี่พวกนั้นด้วยเหรอ” พลอยถามอย่างอยากรู้



“โห ตาเป็นประกายเชียวนะแก ก็ชั้นเรียนที่นี่ตั้งแต่ม.ต้นแล้ว ถ้าไม่รู้จักทีมบาสชายดาวรุ่งของโรงเรียนก็แปลกแล้ว” อิงค์สาธยาย



“มัวแต่คุยกันอยู่ได้มาช่วยกันหน่อยดิ” ยัยปอลส่งเสียงขอความช่วยเหลือ เพราะมีคนมาซื้ออีกกลุ่มเบ้อเริ่ม



จะบ่ายสองอยู่แล้ว พวกปอลยังไม่ได้กินอะไรเลย ยัยพลอยก็เลยบ่นไปขายไป



“หิวๆๆๆๆ อยากกินข้าวกินน้ำอ่ะ เฮ้ย!ปอล พลอยไม่ไหวแล้วอ่ะ” พลอยส่งสีหน้าของความเห็นใจ(-_-)



“คนยังเยอะอยู่เลย” บีแทรกขึ้นมา แต่พลอยยังบ่นอยู่ บ่นๆขายๆจนบีรำคาญ



“นี่พลอย แกไม่ใช่สมัคร นะโว้ย จะได้ขายไปบ่นไปเนี่ย”



“O.K. จ้ะ ไม่บ่นแล้ว” พลอยฉีกยิ้มอมหิตให้บีไปทีนึงอย่างกวนเล่น แล้วมาช่วยปอลขายของต่อ



“นี่พลอย ทนหน่อยนะ เสร็จแล้วเดี๋ยวพาไปเลี้ยงข้าว” ปอลพูดอย่างอดห่วงเพื่อนไม่ได้



“ขอบใจนะ เป็นห่วงชาวบ้าน ตัวแกเหอะไม่ได้กินอะไรแต่เช้าแล้วนะเฟ้ย”



“โห เรื่องแค่นี้ จิ๊บๆจ้า >-< แท้งกิ้วนะ”



ปอลยิ้มอย่างร่าเริง แต่จริงๆแล้วปวดท้องหิวข้าวจะตาย



“น้องๆอันนี้ขายไงอ่ะ”



เสียงกวนๆดังขึ้นปอลหันไปมอง ก็เห็นกลุ่มพี่ผู้ชายที่บีบอกว่าเป็นทีมบาสชายดาวรุ่งของโรงเรียน



“อันละ 15 ค่ะ” ปอลตอบ



และแล้วทีมบาสชายดาวรุ่งของโรงเรียนก็ยืนเลือกเทียนหอมกันเต็มบูธของปอล



“เฮ้ย! ปอล มานี่ดิ๊” เสียงยัยอิงค์ดังขึ้น



“มีไรอ่ะ” ปอลถามอิงค์ซื่อๆ



“โธ่! ปอลเอ้ย ถามมาได้ นั้นน่ะดาวรุ่งโรงเรียนเลยนะ ไม่ขอถ่ายรูปหน่อยเหรอ” อิงค์เซ้าซี้



“ไม่มีกล้อง” ปอลตอบง่ายๆ แล้วเดินกลับไปขายของต่อ



พวกพี่ๆทีมบาส เลือกของซักพักก็ซื้อกันไปคนละอันสองอัน สาวโอปอลก็มารยาทดีขอบคุณทุกๆคน



“พี่พวกนั้นเลือกของตั้งนานเนอะ” ปอลบ่นหงุงหงิงกับพลอยนั่งพิงกับขาโต๊ะ พลอยพยักหน้าสองทีแบบคนไม่มีแรง ปอลก็เลยไม่กวน



“น้องครับน้อง”



มีเสียงเรียกจากพี่กลุ่มเมื่อกี้นี้ เงยหน้าขึ้นมองแวบนึง แล้วก็จักของต่อเพราะนึกว่าพี่เค้าเรียกอิงค์ที่ยืนใกล้กัน



“น้องคนนั้นแหละครับ”



ปอลเงยหน้าขึ้นมองอย่างงงๆ



“พี่เรียกหนูเหรอคะ” ปอลถามหน้าแดงๆ



“ครับพี่เรียกน้องแหละ”พี่คนนั้นตอบยิ้มๆ ปอลยิ่งหน้าแดงเข้าไปใหญ่



“มีอะไรเหรอคะ”



“อ๋อไม่มีอะไรหรอก จะขอถ่ายรูปหน่อย ได้มั๊ยครับ” พี่คนนั้นบอก ชี้นิ้วไปที่กล้องอันจิ๋ว



“ได้” ปอลไม่รู้ตัวว่าไปตอบตกลงกับพี่คนนั้นไปตั้งแต่เมื่อไหร่ รู้ตัวอีกทีก็ตอนที่พลอยสะกิดเรียก

“ปอล ปอล”



“อะไรเหรอ” ปอลยังเหม่อๆอยู่



“ใจลอยตามพี่เค้าไปแล้วเหรอ” พลอยกระเซ้า ปอลเขินเดินหนีไป จนพลอยต้องเข้ามาโอ๋



“เด็กดี อย่างอนเค้าเลยนะตัวเอง” พลอยแกล้งง้อเพื่อน



“ใครว่างอนล่ะ พลอยบ้า” ปอลแกล้งแลบลิ้นหลอกพลอยแล้ววิ่งหนีมา พลอยก็ไม่ยอมแพ้วิ่งตาม



“แบร่ แน่จริงก็ตามมาเลย ^o^” ปลอแกล้งให้พลอยวิ่งตาม



“แน่จริงอย่าวิ่งหนีดิ๊ ยัยโอปอลมานี่เลย” พลอยวิ่งไล่กวด



สองสาวเล่นไปเล่นมาจนเกิดเรื่อง



++++~~จะเกิดเรื่องอะไรต้องคอยลุ้นเอาน้า นู๋บีไม่ต้องเสียใจ พี่กานต์ของแกยังมีบทเหลืออีกแยะ~~ ++++

++++~~~ ขอขอบคุณทุกคนที่เม้นมา ถ้าเป็น WRITER เราจะเม้นไปขอบคุณนะ ~~~++++