คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : SENSIBILITY : JUNDONG START
“ให้ผมแวะเ้าไปหาไหม
“
มือหนาหัพวมาลัยเลี้ยวเ้าไปยัลานอรถอ ะศิลปรรมศาสร์ มหาลัยื่อัแห่หนึ่
“ไม่เป็นไร นายไม่้อมาหรอ พี่อยาพัผ่อน”
“เอาั้น็ไ้รับ
ั้นเี๋ยวผมโทรหาพี่อนเย็นนะรับ”
“อืม”
ปลายสายัไปแล้วแ่ผมยัเป็นห่วและอยาะแวะไปหานที่เพิ่ะวาสายาผมไป
ถึยัั้น็เถอะยัไ็้อเ้าไปหาอยู่ี มีหรือที่ะห้ามนอย่าูุนฮเวไ้
๊อ ๊อ
๊อ
ผมหันไปมอามเสียเาะ่อนะเออีนที่ยืนะเ้ออยู่ เป็นิมฮยอเพื่อนสนิทอผมนั้นเอ เป็นิวัรประำวันอผมไปเสียแล้วสำหรับารมารับมาส่ิมฮยอ
ถ้าวันไหนาราเราเรียนและเลิรัน เพราะผมับฮยอเราพัอยู่อนโ้วยัน เราสอนรู้ัันั้แ่ยัเ็เพราะบ้านผมและฮยอสนิทัน
และอนนี้ผมับฮยอเรียนมหาวิทยาลัยที่เียวันแ่ฮยอเรียนะศิลปรรมศาสร์ส่วนผมอยู่ะนิเทศ ผมปลล็อรถ่อนที่เ้าัวะเ้ามานั่้าๆผม
“ันรอนายั้นาน “
“
็เพิ่เลิเรียน อาารย์ปล่อย้าไ แ่นี้ทำเป็นบ่น”
“อ่าวหรอ
ั้นรีบไปเถอะเี๋ยวไม่ทัน”
“เี๋ยวแวะส่นายับพี่ินฮวานแล้วันไปเลยนะ”
“อ่าว
แล้วนายไม่อยู่ทาน้าว้วยันหรอ”
“ไม่อ่ะ
ันมีธุระ”
“ธุระ?
”
“อือ..”
“….”
“ะไปหายุน”
“…...”
อีนเียบไปผิาปิ
ทำให้ผมหันไปมอ ฮยอำลั้มหน้า้มาั้ใโทรศัพท์อยู่ในมือพลาบ่นพึมพำอะไรออมาสัอย่า
ึ่ผมับใวามไม่ไ้ ่อนที่ะเยหน้ามาุยับผม
“นี่! นายวนพี่ยุนมาทาน้าวับพวเราสิ “
“ไม่ไ้หรอ
ยุนำลัป่วยอยู่”
“อ่า
ั้นไม่้อไปส่ัน็ไ้เี๋ยวไปเอ “
“ไม่เป็นไร
ยัพอมีเวลาอยู่”
หลัาผมส่ฮยอที่ร้านพี่ินฮวานแล้ว
ผมรีบับรถไปยัอนโยุนฮยอทันที ถึแม้ยุนฮยอะไม่ให้ผมมา
แ่ทำไไ้นมันเป็นห่ว
ิ๊ ๊อ
แร๊
“ยุน” หลัาอีนเปิประูออมาผม็ โผัวเ้าอทันที อีนไ้แ่ยืนนิ่ๆให้ผมอ่อนะทุบที่หลัผมเบาๆ
“นี่ ปล่อยพี่่อนสิ พี่หายใไม่ออ”
ผมผละออมาให้เห็นหน้ายุนฮยอัๆมอสำรวูว่าไม่สบายมาไหม ่อนอีนะันัวผมออนหลุ แล้วเินนำผมเ้าไปในห้อ
“พี่บอแล้วไว่าไม่้อแวะมา”
“็ผมเป็นห่วไ
ลัวพี่ไม่สบายหนั ลัวไม่มีนูแล” ผมยัิ้วยิ้มหวานให้่อนอีนะหลุำออมา
“พี่ไม่ไ้ป่วยนานั้นนะแ่เป็นหวัเอ”
“็ผมอยาเอหน้าพี่้วยไ
ไม่ไ้เอั้หนึ่อาทิย์”
“เวอร์แล้วนายนี่น๊า
โแล้วยัิพี่อยู่อี”
“็ผมเป็นห่วไ”
“ใรมาหรอยุนฮยอ” เสียอีนัออมาาห้อนอน่อนเ้าอเสียะเินออมา
ผมหันไปมอ่อนะหุบยิ้มลทันที ะเป็นใรไม่ไ้นอาู่ปรับหมายเลหนึ่
นที่เ้ามาทีหลั แ่ลับไ้ทุอย่าายุนฮยอไป
นที่ผมเลียเป็นนแรในีวิและะยัเลียลอไป..... ิมีวอน
“ุนฮเวน่ะ”
และิมีวอน...็เลียูุนฮเวเ่นัน
ความคิดเห็น