ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    [Fic แขนกลคนแปรธาตุ]​ฉันนี่แหล่ะลูกสาวคนที่2ของตระกูลเอลริค [END]​

    ลำดับตอนที่ #5 : 5 ผู้พัน

    • อัปเดตล่าสุด 8 มี.ค. 66


    ณ ศูนย์บัญชาการ


    "ขบวนที่ถูกยึดออกจากนิวออปตันเที่ยวพิเศษที่04840 เป็นฝีมือของแก๊งสีน้ำเงิน กลุ่มหัวรุนแรงในแถบตะวันออก" เสียงผู้หญิงกำลังรายงานให้ใครบางคนฟัง


    "แถลงการณ์ล่ะ" คนที่เหมือนจะมียศใหญ่กว่าถามลูกน้องของคน 2คนนี้เป็นคนของทางการ


    "มีอันที่แสดงเจตจำนงเต็มที่ด้วยค่ะ จะอ่านดูไหมคะ"ฝ่ายหัวหน้าปฏิเสธทันที


    " พวกมันเรียกร้องให้ปล่อยตัวผู้นำที่ถูกคุมขัง"ลูกน้องได้พูดถึงวัตถุประสงค์ของพวกมัน


    "ว่าแต่ท่านนายพลนั่งอยู่ด้วยจริงๆเรอะ แย่ชะมัดตอนบ่ายๆมีเดตซะด้วยสิ" ฝ่ายหัวหน้าทำหน้าเซ็ง


    "นานๆทีก็มาเดทล่วงเวลากับพวกผมบ้างสิครับ"ลูกน้องถึงกับเซ็ง แล้วยื่นเอกสารให้หัวหน้าดู


    " ทุกคน วันนี้ดูท่าจะได้กลับกันเร็วกว่าที่คิดแล้วล่ะ บนรถไฟมีนักเล่นแร่แปรธาตุเหล็กไหลกับนักเล่นแร่แปรธาตุเหมันต์อยู่ด้วย"หัวหน้ายิ้มออกมา


    ณ บนรถไฟที่เกิดเหตุยึดขบวน


    ตอนนี้พวกเรากำลังโดนเอาปืนจ่ออยู่ใช่ไหมเนี่ย+_+ ตอนนี้ฉันทำได้แต่ทำหน้ามึนๆ ส่วนเอ็ดโดนปืนจี้หน้าขณะนอนหลับ


    "สถานการณ์แบบนี้เจ้าเด็กนี่มันยังหลับได้เฉยเลยแฮะ เฮ้ย! ตื่นสิเว้ย! ทำตัวให้เหมือนตัวประกันหน่อยสิเว้ย ไอ้เปี๊ยก" เพราะคำต้องห้ามนั่นทำให้เอ็ดปรี๊ดแตก ฉัน เอ็ด และอัลอัดพวกนั้นจนน่วม


    "นี่ใครมีน้ำบ้าง" ฉันถามกับผู้โดยสาร


    "ฉันมีนะจ๊ะ" ผู้โดยสารคนนั้นยื่นน้ำให้


    " ทำยังไงดี พวกมันยังมีอีกตั้ง10คนเชียวนะ "ผู้โดยสารกลัวว่าพวกเราจะเป็นอันตราย


    " เอ็ดนายขึ้นไปข้างบนนะ เดี๋ยวฉันจะไปข้างล่าง ส่วนอัลดูแลคนพวกนี้ด้วยล่ะ" พวกเราพยักหน้า


    "เดี๋ยว พวกเธอเป็นใครกันแน่" 1ในผู้โดยสารถามพวกเรา


    "พวกเราคือนักเล่นแร่แปรธาตุ"พูดจบฉันก็เดินไปหัวขบวนทันที


    " ผู้หญิงไปคนเดียวจะไม่เป็นอะไรหรอ" ผู้โดยสารหันมาถามอัล


    " ไม่ต้องห่วงฮะ พี่สาวเค้าแข็งแกร่ง"อัลตอบผู้โดยสาร


    ตุ่บ โคร้ม เคร้ง ฉึก


    "ขอบคุณที่ช่วยนะครับคุณหนู"คนงานหันมาขอบคุณฉันที่ช่วย


    "ไม่บาดเจ็บตรงไหนนะคะ"ฉันถามกลับ พวกนั้นยิ้มให้ ระหว่างที่ฉันจะไปขบวนต่อไป เอ็ดส่งซิกอะไรบางอย่างให้ฉัน ไม่นานก็ได้ยินเสียงกรีดร้อง พร้อมกับน้ำมหาศาล ฉันรีบเปิดประตูเพื่อให้น้ำไหลออกมาทันที


    "สวัสดีค่ะทุกคน ขอจัดการเลยนะคะ"ฉันลองยิ้มดู แต่ดูเหมือนคนอื่นๆไม่คิดแบบนั้น


    'น่ากลัว!!!!'​


    "ฮึ่มม ยังหรอกน่า ยังมีตัวประกันที่เป็นไพ่ตายอยู่" ฝ่ายหัวหน้าโจรยังไม่ยอมแพ้


    "ต้องขอบใจเอ็ดที่ปล่อยน้ำออกมา" ฉันประกบมือทันที


    "หนอย ยัยเด็กนี่ ปังๆๆๆ" หัวหน้าโจรยิงมาทางฉัน ฉันกระโดดข้ามไปแต่แขนออโตเมลที่เป็นปืนทันที พร้อมกับเอ็ดที่กระโดดลงมาแล้วต่อยหัวหน้าโจรทันที


    "อั่ก!!" 


    ณ เซ็นทรัล




    ตอนนี้พวกเรามาถึง และพวกเราจับโจรมัดไว้หมดแล้ว แต่คนที่มารอพวกเรานี่มัน


    " ไง เอล" คนที่มาคือรอย มัสแตง และมีตำแหน่งเป็นผู้พันนั่นเอง มาพร้อมกับริซ่า ฮอร์คอายผู้เป็นมือขวา


    "สวัสดีค่ะคุณริซ่า สบายดีนะคะ" ฉันเมินเฉยอีตารอยนั่นแล้วไปทักทายคุณริซ่าแทน


    "เฮ้ เอลสนใจฉันหน่อยสิ" ฉันก็ไม่สนใจ


    "สบายดีจ้า" ริซ่าถึงกับเหงื่อตก


    "ผู้พันสวัสดีครับ" อัลทักทายทันที แต่เอ็ดมีสีหน้าหงุดหงิด


    "เอลกับเหล็กไหลยังทำตัวห่างเหินไม่เคยเปลี่ยนเลยนะ"ฉันล่ะเอือมกับหมอนี่จริงๆ


    "หวา อ้ากกก" หัวหน้าโจรยังไม่ยอมแพ้ ทำร้ายทหาร แล้วพุ่งมาทางพวกเรา ฉันรีบหยิบน้ำออกมาทันที


    "ถอยออกไปก่อน ขอโชว์สาวนิดนึง"รอยสวมถุงมือที่มีวงแหวนเวทย์ดีดนิ้วทีเดียวมีไฟพุ่งออกไป


    ตู้มมมมม อ้ากก


    " งั้นพวกเราไปกันเถอะ"พวกเราเดินออกไปทันที


    "ว้าวยอดไปเลยแฮะ"ทหารอึ้งกับฝีมือของรอย


    "พึ่งเคยเห็นไอ้นั่นของผู้พันครั้งแรกสินะ" ผู้กองฮาวาดหันไปถาม


    " ทำอีท่าไหรถึงเป็นแบบนั้นได้หรอครับเนี่ย?" ผู้กองฮาวาดเลยอธิบายว่าถุงมือมันทำจากผ้าไวไฟชนิดพิเศษ พอเสียดสีแรงๆจะเกิดประกายไฟออกา ที่เหลือก็ควบคุมความเข้มข้นของออกซิเจนในอากาศรอบๆวัตถุไฟที่ติดไฟได้ให้ดี แค่นั้นก็จะเกิดไฟ


    " เข้าใจทฤษฎีอยู่หรอกครับ แต่ว่าแบบนั้น... "ทหารยังไม่หายข้องใจ


    " คนที่ทำแบบนั้นได้ก็คือนักเล่นแร่แปรธาตุ เจ้าเปี๊ยกกับยัยหนูนั่นก็เป็นนักเล่นแร่แปรธาตุ" ผู้กองฮาวาดอธิบาย


    "ไม่อยากจะเชื่อเลย" 


    TBC​

    ในมังงะเรียกร้อยโท ร้อยตรีไรต์จำไม่ได้ เอาตามมังงะ555

    ไรต์กำลังคิดว่าถ้าเรื่องนี้จบจะไปแต่งฟิคนารูโตะ แต่ไม่เอาภาคโบ และไม่ใช้ภาคต่อเรื่องนาริ ไรต์ไม่ชอบภาคลูกอะ


    แล้วก็ไรต์ลบคำว่าเซนทรัลออก ไรต์เข้าใจเรื่องเมืองผิด555


    Bee_Poko​


    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×