ลำดับตอนที่ #14
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #14 : ตอนที่11 คุณหนูคนนั้น...ล่าสัตว์
จนเวลาผ่านไปหลายวันฉันก็ยังอยู่ที่คฤหาสน์แฟนทอมไฮฟ์เพราะชิเอลไม่ยอมให้กลับ ส่วนฟานั้นเห็นดีเห็นงามด้วย=_= แผลฉันยังไม่หายดีเพราะแผลจากเคียวยมทูตทำฉันเจ็บนานพอดูเลยแหล่ะ วันนี้ฉันตื่นแต่เช้าแล้วไปนั่งทำงานอยู่ห้องทำงานฉัน(ชิเอลสร้างให้) กว่าฉันจะขอทำงานได้ชิเอลแทบน้ำตาตก เพราะฉันโมโหเลยเขวี้ยงของใส่ และแล้วฉันเหลือบไปเห็นปฏิทินแล้วนึกอะไรบางอย่างออกเลยเรียกฟามา
"มีอะไรให้ผมรับใช้ขอรับคุณหนู"ฟา
ฉันเรียกฟามาใกล้ๆแล้วกระซิบให้ไปเอาอะไรบางอย่างที่คฤหาสน์ของตัวเอง
"ฝากด้วยนะฟา"ฉันพูดพลางจิบชา
"รับทราบขอรับ แล้วก็ตอนบ่ายมาร์ชันเนว ออฟมิดฟอร์ดและเลดี้อลิซาเบ็ธจะมาเยี่ยมขอรับ"ฟา
พรู้ดดดดดดดดด
ฉันพ่นน้ำชาใส่ฟาทันที ฟารีบเช็ดน้ำชาที่เลอะบนใบหน้าให้ฉันและตนทันที
"แย่แล้ว ฉันทำงานต่อไม่ได้แล้ว โอ้ยย"ฉันโอดโอยเพราะขยับตัวเร็วไปทำให้สะเทือนแผล
"อย่าพึ่งขยับตัวเร็วสิขอรับ ไม่ต้องรีบร้อนขนาดนั้นท่านผู้หญิงจะมาตอนบ่าย"ฟา
หลังจากนั้นฉันได้ยินเสียงเอะอะโวยวายจากห้องชั้นบนทันที เหอะๆๆเดาได้ไม่ยาก
"บ้าน่า!นั่นท่านอาฟรานซิสนั่นเชียวนะ!!"เมล
เมื่อแต่งตัวอะไรให้สุภาพเรียบร้อยแล้วฟาขอตัวไปทำธุระให้เมล เลยฝากเมลไว้กับเซบาสเตียนกับชิเอลไว้
"ไม่เจอกันนานเลยนะครับมาชันเนสออฟมิสฟอร์ด วันนี้มาถึงเร็วกว่าที่กำหนดอีกแล้วนะครับ"สภาพชิเอลตอนนี้หัวฟูเชียว555
"เลิกทักทายแบบเป็นทางการได้แล้ว หน้าตาพึ่งตื่นนอนเลยนะเอิร์ลออฟแฟนทอมไฮฟ์"ฟราน(เรียกย่อๆแล้วกัน/ไรต์)นั้นคือน้องสาวของพ่อชิเอลหรือเป็นอาของชิเอลนั้นเอง
"ไม่เจอกันนานนะคะท่านอา"ฉันเดินมาทักทายท่านอา
"เมลบาดเจ็บยังไม่หายดีไม่ใช่หรอทำไมเดินมาแบบนี้ลูก ทำไมพวกนายไม่หารถเข็นให้เมลนั่ง พวกนายทำอะไรอยู่ แล้วปล่อยให้เมลมาโดยไม่มีใครพยุง ฟาไปไหน"ท่านอาเริ่มโมโห เห็นแบบนี้ฉันเป็นหลานรักท่านอานะโฮะๆๆ
"ท่านอาคะ ใจเย็นๆก่อนหนูไม่ยอมให้ใครมาพยุงเอง หนูอยากเดินออกกำลังกาย ส่วนฟาไปทำธุระให้หนูค่ะท่านอา"เมล
"ไม่ได้พบกันตั้งนานนะขอรับ ยินดีต้อนรับท่านผู้หญิงและเลดี้เอลิซาเบ็ธขิรับ วันนี้เดินทางมาไกล...หน้ากระผมมีอะไร..."เซบาสเตียน
"หน้าตาทุเรศจริง เธอนี่เหมือนเดิม"ฟราน
"หน้าตาแบบนี้มันเป็นมาแต่เกิด"เซบาสเตียน
"แล้วก็!!ทั้งเธอทั้งเชลนี่เป็นผู้ชายทั้งทีกลับปล่อยให้ผมข้างหน้ายาวรกรุงรังแบบนี้!!หัดดูทานากะเสียบ้าง"ท่านอาดึงผมหน้าของเซบาสเตียน หลังจากนั้นทั้งคุ่โดนท่านอาจับขัดเกลา ระหว่างนั้นฉันก็คุยกับลิซซี่เล่น
"แผลเป็นยังไงบ้างเมล"ลิซซี่
"ดีขึ้นเยอะแล้วลิซซี่ไม่ต้องเป็นห่วงนะ"เมล
หลังจากนั้นฉันโดนบังคับให้นั่งรถเข็นโดยท่านอาเป็นคนบังคับ โดยมีท่านอาเป็นคนเข็นให้ ตอนนี้ท่านอาเดินสำรวจคฤหาสน์แต่มีสาเหตุที่เข้าไปไม่ได้ เหอะๆๆฉันพอรู้สาเหตุ เลยพาไปดูที่โรงม้าแล้วท่านอาชวนพวกเราไปล่าสัตว์ แล้วฉันดันดื้อไปด้วยเลยต้องจำยอม
"ถ้าเจ็บแผลรีบบอกทันทีเลยนะเมล"ตอนนี้ฉันนั่งบนหลังม้าที่ชิเอลนั่งอยู่ ลิซซี่นั่งกับท่านอา ม้าที่เรานั่งมีเซบาสเตียนจูงอยู่เพื่อลดแรงกระแทกตอนนั่งม้า เวลาผ่านไปจนถึงจุดล่าสัตว์ฉันกับลิซซี่ลงหลังม้าเพื่อให้ทั้ง2แข่งกัน จนเวลาผ่านไป3ชม.พวกเราเลยนั่งทานอาหารเที่ยง ตอนนี้คะแนนของทั้งคู่เสมอกันเลยกะไว้จะต่อตอนบ่ายต่อ ชิเอลกับท่านอาเขม่นกันไม่เลิก ฉันเลยหาพูดเรื่องอื่น
"เรารีบมาทานกันเถอะ เดี๋ยวอาหารจะเย็นชืดหมด"แต่อยู่ๆหมีตัวใหญ่ก็โผล่มา พร้อมจะตวัดกรงเล็บใส่ฉัน
"เมล!!!!!"ชิเอลพุ่งมากอดฉันเพื่อหลบหมี
ตึง!
อยู่ๆหมีก็ล้มลงตึงพอดี คนที่ฆ่าหมีนั่นก็คือท่านอานั่นเอง หลังจากนั้นเราก็กลับคฤหาสน์ โดยที่ฉันโดนฟาอุ้ม เพราะเจอฟาพอดี พอเข้ามาก็เจอกับสภาพอันเละเทะของห้องโถง เพราะคนใช้ในบ้านช่วยกันแต่งห้องโถงเพื่อฉลองวันเกิดชิเอล ฉันเลยบอกให้ฟาวางฉันลง
"โดนตัดหน้าไปจนได้ ความจริงที่วันนี้มาเพื่อจะพูดสิ่งนี้ล่ะ...สุขสันต์วันเกิดครบรอบ13ปีนะชิเอล แล้วก็ทุกคนฝากดูแลหลานชายกับหลานสาวฉันด้วยนะ"ฟราน
"ขอบคุณมากครับ"ชิเอลยิ้มแบบดีใจ
"ชิเอล"ฉันยื่นอะไรบางอย่างให้ชิเอล เป็นสิ่งที่คุ้นเคย
"นี่มันตุ๊กตาที่อยู่ในห้องทำงานในคฤหาสน์เธอนิเมล"ใช่แล้วตุ๊กตาตัวนี้คือของขวัญวันเกิดครบรอบ10ขวบที่เมลตั้งใจทำให้ชิเอล และเป็นของที่เมลให้ฟาไปเอาที่คฤหาสน์ของตน
"ใช่แล้ว ฉันทำไว้ให้นายนานแล้วแต่ยังไม่มีโอกาสให้"เมล
"ฝีมือเย็บปักเธอนี่ไม่ได้เรื่องเหมือนเดิมเลยนะ"ชิเอล
"นายนี่มัน!!!งั้นเอาคืนมาเลยนะ"เมล
"เรื่องสิ"ชิเอล
และแล้วพวกเราก็สนุกสนานกับงานเลี้ยง
TBC
1เม้น:1กำลังใจ
Bee_Poko
"มีอะไรให้ผมรับใช้ขอรับคุณหนู"ฟา
ฉันเรียกฟามาใกล้ๆแล้วกระซิบให้ไปเอาอะไรบางอย่างที่คฤหาสน์ของตัวเอง
"ฝากด้วยนะฟา"ฉันพูดพลางจิบชา
"รับทราบขอรับ แล้วก็ตอนบ่ายมาร์ชันเนว ออฟมิดฟอร์ดและเลดี้อลิซาเบ็ธจะมาเยี่ยมขอรับ"ฟา
พรู้ดดดดดดดดด
ฉันพ่นน้ำชาใส่ฟาทันที ฟารีบเช็ดน้ำชาที่เลอะบนใบหน้าให้ฉันและตนทันที
"แย่แล้ว ฉันทำงานต่อไม่ได้แล้ว โอ้ยย"ฉันโอดโอยเพราะขยับตัวเร็วไปทำให้สะเทือนแผล
"อย่าพึ่งขยับตัวเร็วสิขอรับ ไม่ต้องรีบร้อนขนาดนั้นท่านผู้หญิงจะมาตอนบ่าย"ฟา
หลังจากนั้นฉันได้ยินเสียงเอะอะโวยวายจากห้องชั้นบนทันที เหอะๆๆเดาได้ไม่ยาก
"บ้าน่า!นั่นท่านอาฟรานซิสนั่นเชียวนะ!!"เมล
เมื่อแต่งตัวอะไรให้สุภาพเรียบร้อยแล้วฟาขอตัวไปทำธุระให้เมล เลยฝากเมลไว้กับเซบาสเตียนกับชิเอลไว้
"ไม่เจอกันนานเลยนะครับมาชันเนสออฟมิสฟอร์ด วันนี้มาถึงเร็วกว่าที่กำหนดอีกแล้วนะครับ"สภาพชิเอลตอนนี้หัวฟูเชียว555
"เลิกทักทายแบบเป็นทางการได้แล้ว หน้าตาพึ่งตื่นนอนเลยนะเอิร์ลออฟแฟนทอมไฮฟ์"ฟราน(เรียกย่อๆแล้วกัน/ไรต์)นั้นคือน้องสาวของพ่อชิเอลหรือเป็นอาของชิเอลนั้นเอง
"ไม่เจอกันนานนะคะท่านอา"ฉันเดินมาทักทายท่านอา
"เมลบาดเจ็บยังไม่หายดีไม่ใช่หรอทำไมเดินมาแบบนี้ลูก ทำไมพวกนายไม่หารถเข็นให้เมลนั่ง พวกนายทำอะไรอยู่ แล้วปล่อยให้เมลมาโดยไม่มีใครพยุง ฟาไปไหน"ท่านอาเริ่มโมโห เห็นแบบนี้ฉันเป็นหลานรักท่านอานะโฮะๆๆ
"ท่านอาคะ ใจเย็นๆก่อนหนูไม่ยอมให้ใครมาพยุงเอง หนูอยากเดินออกกำลังกาย ส่วนฟาไปทำธุระให้หนูค่ะท่านอา"เมล
"ไม่ได้พบกันตั้งนานนะขอรับ ยินดีต้อนรับท่านผู้หญิงและเลดี้เอลิซาเบ็ธขิรับ วันนี้เดินทางมาไกล...หน้ากระผมมีอะไร..."เซบาสเตียน
"หน้าตาทุเรศจริง เธอนี่เหมือนเดิม"ฟราน
"หน้าตาแบบนี้มันเป็นมาแต่เกิด"เซบาสเตียน
"แล้วก็!!ทั้งเธอทั้งเชลนี่เป็นผู้ชายทั้งทีกลับปล่อยให้ผมข้างหน้ายาวรกรุงรังแบบนี้!!หัดดูทานากะเสียบ้าง"ท่านอาดึงผมหน้าของเซบาสเตียน หลังจากนั้นทั้งคุ่โดนท่านอาจับขัดเกลา ระหว่างนั้นฉันก็คุยกับลิซซี่เล่น
"แผลเป็นยังไงบ้างเมล"ลิซซี่
"ดีขึ้นเยอะแล้วลิซซี่ไม่ต้องเป็นห่วงนะ"เมล
หลังจากนั้นฉันโดนบังคับให้นั่งรถเข็นโดยท่านอาเป็นคนบังคับ โดยมีท่านอาเป็นคนเข็นให้ ตอนนี้ท่านอาเดินสำรวจคฤหาสน์แต่มีสาเหตุที่เข้าไปไม่ได้ เหอะๆๆฉันพอรู้สาเหตุ เลยพาไปดูที่โรงม้าแล้วท่านอาชวนพวกเราไปล่าสัตว์ แล้วฉันดันดื้อไปด้วยเลยต้องจำยอม
"ถ้าเจ็บแผลรีบบอกทันทีเลยนะเมล"ตอนนี้ฉันนั่งบนหลังม้าที่ชิเอลนั่งอยู่ ลิซซี่นั่งกับท่านอา ม้าที่เรานั่งมีเซบาสเตียนจูงอยู่เพื่อลดแรงกระแทกตอนนั่งม้า เวลาผ่านไปจนถึงจุดล่าสัตว์ฉันกับลิซซี่ลงหลังม้าเพื่อให้ทั้ง2แข่งกัน จนเวลาผ่านไป3ชม.พวกเราเลยนั่งทานอาหารเที่ยง ตอนนี้คะแนนของทั้งคู่เสมอกันเลยกะไว้จะต่อตอนบ่ายต่อ ชิเอลกับท่านอาเขม่นกันไม่เลิก ฉันเลยหาพูดเรื่องอื่น
"เรารีบมาทานกันเถอะ เดี๋ยวอาหารจะเย็นชืดหมด"แต่อยู่ๆหมีตัวใหญ่ก็โผล่มา พร้อมจะตวัดกรงเล็บใส่ฉัน
"เมล!!!!!"ชิเอลพุ่งมากอดฉันเพื่อหลบหมี
ตึง!
อยู่ๆหมีก็ล้มลงตึงพอดี คนที่ฆ่าหมีนั่นก็คือท่านอานั่นเอง หลังจากนั้นเราก็กลับคฤหาสน์ โดยที่ฉันโดนฟาอุ้ม เพราะเจอฟาพอดี พอเข้ามาก็เจอกับสภาพอันเละเทะของห้องโถง เพราะคนใช้ในบ้านช่วยกันแต่งห้องโถงเพื่อฉลองวันเกิดชิเอล ฉันเลยบอกให้ฟาวางฉันลง
"โดนตัดหน้าไปจนได้ ความจริงที่วันนี้มาเพื่อจะพูดสิ่งนี้ล่ะ...สุขสันต์วันเกิดครบรอบ13ปีนะชิเอล แล้วก็ทุกคนฝากดูแลหลานชายกับหลานสาวฉันด้วยนะ"ฟราน
"ขอบคุณมากครับ"ชิเอลยิ้มแบบดีใจ
"ชิเอล"ฉันยื่นอะไรบางอย่างให้ชิเอล เป็นสิ่งที่คุ้นเคย
"นี่มันตุ๊กตาที่อยู่ในห้องทำงานในคฤหาสน์เธอนิเมล"ใช่แล้วตุ๊กตาตัวนี้คือของขวัญวันเกิดครบรอบ10ขวบที่เมลตั้งใจทำให้ชิเอล และเป็นของที่เมลให้ฟาไปเอาที่คฤหาสน์ของตน
"ใช่แล้ว ฉันทำไว้ให้นายนานแล้วแต่ยังไม่มีโอกาสให้"เมล
"ฝีมือเย็บปักเธอนี่ไม่ได้เรื่องเหมือนเดิมเลยนะ"ชิเอล
"นายนี่มัน!!!งั้นเอาคืนมาเลยนะ"เมล
"เรื่องสิ"ชิเอล
และแล้วพวกเราก็สนุกสนานกับงานเลี้ยง
TBC
1เม้น:1กำลังใจ
Bee_Poko
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น