คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #10 : 10 ที่ให้กลับไป
"โอ้ยยยย เจ็บ" เอ็ดสะดุ้งเพราะโดนคุณยายพีนาโกะกับวินรี่เชื่อมต่อเส้นประสาททีเดียวพร้อมกัน
"เสร็จแล้ว เป็นไงบ้าง" เอ็ดลองขยับตัวปรากฎว่าโอเคดี
"รู้สึกดีมากเลย" เอ็ดยังยืดเส้นยืดสาย ไม่ทันที่วินรี่จะพูดอะไรเอ็ดวิ่งออกไปนอกบ้านทันที เอ็ดถักเปียให้ตัวเองเรียบร้อย แต่ก็โดนใครบางคนตีลังกากระโดดถีบหน้าของเอ็ด
แอ่ก!!!!!
"พร้อมยังเอ็ด" ฉันออกมารอข้างนอกอยู่แล้ว คนที่กระโดดตีลังกาถีบเอ็ดเอง
"10 10 10เลยฮะพี่เอล"อัลนั่งเชียร์พวกเรา
"เอล ขี้โกงนี่!! ฉันยังไม่ทันตั้งตัวเลย เฮ้ย" ฉันจัดการทุ่มเอ็ดลงพื้น แต่เอ็ดก็ใช้มือยันพื้นพร้อมกับเตะแขนฉันทันที พวกเราต่อสู้กันเรื่อยๆจนผู้พันอาร์มสตรองมาดู
"อะไรน่ะ พี่น้องทะเลาะกันงั้นหรอ"
"ไม่ใช่ๆ พวกเราประมือกันพร้อมถือโอกาสเช็คการทำงานของแขนขาด้วย"เอ็ดกับฉันยังสู้ๆกันต่อ
" ไหนๆผู้พันก็มาแล้ว ช่วยพาอัลออกกำลังกายได้ไหมคะ" อู้ดีนัก
"ยินดีเป็นอย่างยิ่ง"อีตาล่ำบึกนั่น และสู้กันจนเหนื่อยและมากินข้าวและนอน
คืนนั้นเอง
ภายในห้องของวินรี่ ปกติฉันจะนอนกับวินรี่เวลาอยู่บ้านนี้ ตอนนี้วินรี่กำลังหวีผมให้ฉันที่โต๊ะเครื่องแป้ง
" นี่เอล ถ้าพวกเธอได้ร่างกายกลับคืนมาแล้ว เธอจะทำยังไงต่อ
" ฉันยังไม่รู้เลย คงเป็นนักเล่นแปรธาตุของทางการต่อไปมั้ง"ฉันมองตัวเองในกระจก
" แล้วเรื่องของเธอกับผู้พันมัสแตงเป็นยังไงบ้าง"พูดถึงหมอนั่นทำไมมมมม
" ละ แล้วเกี่ยวอะไรกับหมอนั่นเล่า"ไม่ได้เป็นอะไรกันซะหน่อย
"ก็พูดถึงผู้พันมัสแตงทีไร เธอเลิกลั่กทุกที" ใครเลิกลั่ก ไม่มี๊
" ไม่พูดด้วยแล้ว ไปนอนกันเถอะ พรุ่งนี้ต้องเดินทางแต่เช้า" ฉันเดินไปที่นอนเพื่อนอนพักผ่อนทันที
เช้าวันต่อมา
ฉันแต่งตัวให้เรียบร้อยก่อนจะลงมาข้างล่าง ฉันไม่ปลุกวินรี่หรอก เพราะอดหลับอดนอนทำออเตอร์เมล์ให้เอ็ดอยู่หลายวัน
" พวกเราไปก่อนนะคะคุณยายพีนาโกะ เดี๋ยวครั้งหน้าจะหาของฝากมาให้ ครั้งนี้ทากระทันหันเลยทำให้ไม่มีของฝากติดไม้ติดมือมาเลย"คุณยายช่วยดูแลพวกเราตั้งแต่เด็ก น่าจะมีอะไรติดไม้ติดมือมาบ้าง
"ไม่เป็นไรหรอกเอล แต่นานๆทีก็แวะมากินข้าวบ้างนะ" คุณยายเอาไปป์มาสูบด้วยความเคยชิน
" ครับเร็วๆนี้แหล่ะ"อัลตอบ
" ใครจะถ่อมากินข้าวถึงในป่าเขาแบบนี้กันฟะ/เอ็ด อย่าเสียมารยาท"ฉันรีบขัดทันที ทำให้ผู้พันอาร์มสตรองหลุดหัวเราะออกมา
"ครอบครัวที่คอยต้อนรับ การมีที่ใหักลับไปก็ถือเป็นความสุขนะ"นั่นสินะ.... ที่ให้กลับไปงั้นหรอ
"เชอะ พวกเราน่ะมันอยู่ไม่เป็นหลักแหล่งหรอก" เอ็ดเดินนำพวกเราเพื่อเดินทางต่อไป
" เอล! เอ็ด! อัล! ไปดีมาดีนะ/โอ้!!" พวกเราออกเดินทางทันที
หลังจากที่พวกเรากลับไป
วินรี่นั้นนอนทั้งวันเลย พอตื่นมาก็เก็บของที่วางคาไว้ แต่ก็พบอะไรบางอย่างบนโต๊ะ นั่นคือชิ้นส่วนของออโต้เมล์
" หืออ... เอ"ซวยแล้วไงนี่มันของเอ็ด
TBC
เอาแล้วววววว
Bee_Poko
ความคิดเห็น