คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : [FIC] CENTRALIA - KRISYEOL , EXO – PART 3
(ตัวละคร สถานที่ เหตุการณ์ในเรื่องถูกสร้างขึ้นมาไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับความเป็นจริง)
CENTRALIA - PART 3
ตลอดเส้นทางที่พวกเราเดินเข้ามาในบริเวณโรงเรียนผม รู้สึกว่ามีคนมองเราอยู่ตลอดเวลาในทุกๆ ก้าวที่เราเดิน ผมเดินไปก็หันมองไปในทางที่รู้สึกว่ามีคนมองแต่ก็ไม่มีใครเลยสักคน ตอนนี้เราเดินมาหยุดอยู่ภายในตัวอาคารโรงเรียน
"คนหายไปไหนหมดวะ" เซฮุนพูดขึ้น
"เออนั่นดิ โคตรเงียบน่ากลัวชิบ" จงอินพูดสมทบ
"นี่มันก็มืดแล้ว เลยเวลาทำการก็ปิดตึกอย่างที่เห็นนั่นแหละ"
"ปิดหมดแบบนี้แล้วเราจะทำไงวะ จะให้ไปติดต่อที่ไหนนี่ก็มืดแล้วด้วย ไม่ลงไปรับเราอย่างน้อยก็น่าจะมีคนอยู่รอรับเราหน้าตึกบ้างดิวะ แล้วเราจะเอาไงต่อหาติดต่อใครก็ไม่ได้" ผมพูด
"พวกเธอมาทำอะไรกัน" จู่ๆ ก็มีเสียงผู้หญิงคนนึงพูดขึ้นผมจึงหันไปตามเสียงนั้นก็พบว่ามีผู้หญิงคนนึงกำลังเดินเข้ามาและผมคิดว่าเธอน่าจะเป็นครูของที่นี่
"สวัสดีครับพวกผมเป็นนักเรียนแลกเปลี่ยนครับ" ผมตอบพร้อมกับเอาสมุดประจำตัวนักเรียนให้ดู ขณะที่ผมยื่นสมุดประจำตัวให้ดู ครูคนนี้ก็มองผมแปลกๆ พร้อมทั้งค่อยๆ เปิดดูพอดูเสร็จก็ส่งสมุดคืนผม ครูสาวมองหน้าพวกเราทุกคนด้วยสีหน้าเหมือนกำลังคิดอะไรสักอย่าง ครูสาวกำลังจะพูดอะไรบางอย่างกับพวกผม
"นักเรียนแลกเปลี่ยนงั้นหรอ" เสียงผู้ชายคนนึงพูดขึ้นพร้อมเดินตรงมาทางที่พวกผมยืนอยู่
"ครับเราเป็นนักเรียนแลกเปลี่ยน" จุนมยอนตอบออกไป
“มาสเซอร์จองกุกค่ะ คือ.." ยังไม่ทันที่ครูสาวจะพูดจบ
"นี่ก็มืดแล้วท่าทางจะเหนื่อยกันแล้ว พวกนายก็ไปพักผ่อนก่อนแล้วกันรายละเอียดไว้ค่อยคุยกันทีหลัง เอาเป็นว่าพวกนายไปอยู่ตึกAquileia (อควิเลีย) ก็แล้วกันนะ"
"ฉันว่าเด็กกลุ่มนี้ไปอยู่ตึกVicenza (วีเซ็นซา) จะดีกว่านะคะ"
"ทำไม วีเซ็นซาดีกว่าตรงไหน ตึกไหนก็เหมือนกันนั่นแหละ" ดูเหมือนมาสเซอร์จะไม่พอใจที่ถูกขัดสักเท่าไหร่
"กลุ่มนักเรียนแลกเปลี่ยนรุ่นก่อนบราเดอร์ก็เป็นคนสั่งให้อยู่วีเซ็นซากันหมด"
"บราเดอร์สั่งหรอ? โอเค งั้นก็ไปวีเซ็นซา" ผมสังเกตเห็นว่าสีหน้าของครูสาวคนนั้นดีขึ้นเล็กน้อยเมื่อมาสเซอร์ให้พวกผมอยู่ตึกที่เธอบอก
"เรื่องเด็กนักเรียนแลกเปลี่ยนเดี๋ยวผมจัดการเองมิสไม่ต้องยุ่ง"
"คงจะไม่ได้หรอกค่ะมาสเซอร์ เพราะฉันเป็น1ในคณะครูที่ดูแลวีเซ็นซาส่วนมาสเซอร์จองกุกเป็นคณะครูของอควิเลีย มาสเซอร์ไม่ควรมาจัดการเรื่องนี้หรอกนะคะ" ครูสาวคนนั้นตอบกลับ มาสเซอร์จ้องหน้าเธอก่อนจะเดินออกไปอย่างหัวเสีย
"ครูชื่อเฮียวรินะแต่เด็กที่นี่จะเรียกครูผู้หญิงว่ามิส ส่วนครูผู้ชายเรียกมาสเซอร์แล้วพวกเธอชื่ออะไรกัน"
"ผมคิมจุนมอนคับ .. ผมคิมจงอิน .. ผมโดคยองซู .. ผมบยอนแบคยอน .. ผมโอเซฮุน .. ผมปาร์คชานยอลครับ" ทุกคนแนะนำตัวเองจบมิสก็ส่งยิ้มบางๆ มาให้
"เอาล่ะพวกเธอคงเหนื่อยแล้ว งั้นไปผักผ่อนเถอะมิสคงไปส่งพวกเธอที่ตึกไม่ได้นะมิสต้องไปที่อื่นต่อ ตึกของพวกเธออยู่ด้านหลังเดินออกจากโถงไปทางฝั่งนี้แล้วเดินไปตามทาง ตึกVicenza (วีเซ็นซา) จะอยู่ทางซ้าย" มิสพูดพร้อมชี้ไปทางออกของห้องโถง
พวกผมเดินกันออกมาตามทางที่มิสบอก บรรยากาศมันวังเวงๆ ยังไงชอบกลขนลุกขนชันไปหมดไฟตามทางเดินเป็นเพียงแค่ไฟคบเพลิงมีอยู่ข้างทางไม่กี่จุดพอแค่ให้เห็นทางเดินเท่านั้น ไม่ว่าจะเดินไปทางไหนผมก็ยังรู้สึกเหมือนมีคนจ้องผมอยู่ตลอดเวลาผมว่าผมไม่ได้คิดไปเองจริงๆ นะ
"ตึกนี้ป่ะวะ" จงอินพูดขึ้นทุกคนหยุดและมองหาชื่อตึก มันมืดมากไฟก็มีแค่คบเพลิงเล็กๆ ที่แขวนอยู่ตรงหน้าประตูทางเข้าตึก
"ไม่ใช่ตึกนี้ นี่มันAquileia (อควิเลีย) " แบคยอนพูดพร้อมชี้ไปที่ชื่อตึก ตึกนี้นี่เองที่พวกผมจะได้อยู่ในตอนแรก พวกผมกำลังจะเดินต่อเพื่อไปหาตึกที่เราต้องอยู่ จู่ๆ ประตูตึกอควิเลียก็เปิดขึ้นพร้อมกับคนจำนวนหนึ่งยืนจ้องเราอยู่ที่หน้าประตู
"พวกนายเป็นใคร" ผู้ชายคนนึงในกลุ่มนั้นถาม คนพวกนั้นน่าจะเป็นนักเรียนแบบพวกผมนี่แหละ
"เราเป็นนักเรียนแลกเปลี่ยน" จุนมยอนเป็นคนตอบ
"หึ มาอีกรุ่นแล้วหรอเนี่ย" ชายคนเดิมพูด
"โว๊ะ! นั่นมัน. . หึ หึ~" ชายอีกคนพูดแล้วชี้มาทางผม
"มาอยู่อควิเลียมั๊ย รับรองนายต้องชอบแน่ๆ ฮ่าๆๆๆๆ " เค้าพูดแล้วหัวเราะพร้อมจ้องมาที่ผมคนอื่นๆ ก็จ้องผมเช่นกัน อะไรวะหน้ากูไปเหมือนญาติฝ่ายไหนของมึงวะจ้องกันอยู่ได้ แปลกแม่งทั้งโรงเรียน ตั้งแต่ลุงรถม้า ครู ยันนักเรียนพวกนี้ สายตาแต่ละคนชวนอึดอัดชิบหาย ผมได้แต่บ่นในใจ
"มิสบอกว่าบราเดอร์ให้นักรียนแลกเปลี่ยนไปอยู่วีเซ็นซา" คยองซูเป็นคนตอบ
"เอาหน่ามาอยู่อควิเลียนี่แหละ" คนพวกนั้นพูดพร้อมทั้งเดินเข้ามาหาพวกผม จู่ๆ ผู้ชายคนที่พูดนั้นก็จับมาที่ข้อมือผม พร้อมกับดึงมือผมให้เดินไปกับมัน แน่นอนล่ะว่าผมขืนตัวไว้เขาหันมาจ้องหน้าผมสายตาแบบนั้นมันค่อนข้างน่ากลัว จงอินกับเซฮุน เดินเข้ามาขวางไม่ให้ผู้ชายคนนั้นดึงผมไปแต่คนที่ตามผู้ชายคนนั้นออกมาก็เดินมาล้อมพวกเราไว้ โอ๊ยยยย!!นี่มันคือเหี้ยอะไรวะเนี่ย มันจะมาถูกใจอะไรผมวะถึงอยากให้ผมไปอยู่ตึกเดียวกับมัน
"ฉันขอเตือนเลยนะอย่าให้ต้องออกแรง" พูดพร้อมกับจ้องหน้าผมแล้วออกแรงดึงให้ผมเดินตาม กูซวยแล้วไงทำไงดีวะ มาวันแรกก็โดนเลยกู ผมคิดอะไรไม่ออกจริงๆ ตอนนี้
"มึงหยุดเลยแอล!! ปล่อยเค้าซะ!!" โอ่ยยยยเสียงสวรรค์ช่วยผมที ผมหันไปตามเสียงและพบผู้ชาย3คนเดินเข้ามา
"อะไรกันคริส มึงอย่ามายุ่งจะดีกว่านะมันไม่เกี่ยวอะไรกับมึงเลย" ไอคนชื่อแอลพูดขึ้นพร้อมกับออกแรงดึงผมให้เดินตามมันไป
"กูบอกให้มึงปล่อยชานยอล" คนชื่อคริสพูดพร้อมกับเดินมาผลักคนที่ขวางให้ถอยไปแล้วก็เดินมากระชากคอเสื้อแอลด้วยท่าทางที่จริงจังมาก ทุกคนต่างนิ่งกับเหตุการณ์ตรงหน้าดูจากสีหน้าที่เค้ามองกันแบบนั้นแล้ว ผมคิดว่าเค้า2คนต้องเคยมีปัญหากันแน่ๆ ว่าแต่. . คริสรู้ชื่อผมได้ยังไง
"นี่ไม่ใช่ลู่หานเพื่อนมึงสักหน่อยมึงจะมายุ่งอะไรวะ" แอลพูดแล้วปัดมือคริสออกจากคอเสื้อ
"แหม ลู่หานก็มาด้วยหรอเนี่ย" แอลพูดแล้วมองไปทางด้านหลังของพวกผม ผมเห็นผู้ชายตัวเล็กๆ คนนึงยืนนิ่งอยู่ด้านหลังกับผู้ชายอีกคนนึงซึ่งผมไม่รู้ว่าคือใคร แต่สีหน้าลู่หานดูเหมือนจะกลัวคนชื่อแอลอยู่ไม่น้อยเลยนะ
"หึ! เอาเวลาไปดูแลลู่หานเพื่อนมึงเถอะ จำไม่ได้หรอว่าวันนั้นมึงยังปกป้องลู่หานไม่ได้เลย" พูดพร้อมผลักอกคริสให้ถอยไป
"ปล่อยเค้าซะอย่าให้กูต้องบอกพี่อิริค อ๋อคงไม่ต้องถึงพี่อิริคหรอกมั้งเอาแค่พี่คังอินก็พอถ้ามึงคงยังพอจำวันนั้นได้นะแอล วันที่พี่คังอินมาอควิเลียแล้วมึงโดนอะไรไปบ้างหรือจะต้องให้ไปตามพี่คังอินมาทวนความจำ" ผมว่าแล้วว่าเค้าต้องเคยมีเรื่องกัน
"เลย์ไปตามพี่คังอินมา" คริสพูดขึ้นและยังคงจ้องหน้าแอลอยู่ คนที่ชื่อเลย์กำลังจะเดินไปตามที่บอก
"มีอะไรกัน" เสียงนึงพูดขัดขึ้นพร้อมกับเดินเข้ามาหยุดยืนข้างๆ คริส
"รุ่นพี่ซีวอน" เสียงใครคนใดคนนึงในกลุ่มของแอลพูดขึ้นเบาๆ
"พวกนี้นักเรียนแลกเปลี่ยนใช่มั้ย? แล้วมีอะไรกัน" รุ่นพี่ถามเสียงเรียบ ตอนนี้สีหน้าแอลเริ่มไม่ดีแล้วคงจะกลัวรุ่นพี่คนนี้สินะ
"ครับรุ่นพี่.. รุ่นพี่รู้แล้วหรอครับเรื่องนักเรียนแลกเปลี่ยน"
"อืม เมื่อกี้มิสเฮียวริเป็นคนบอกและฝากให้ช่วยดูแล มิสก็บอกพวกนายมาหรอ”
"ครับ เมื่อกี้ผมเจอมิส มิสบอกให้พวกผมรีบกลับตึกเพราะวีเซ็นซามีเด็กใหม่มา พอพวกผมเดินมาก็เห็นแอลมันจะเอาชานยอลไปอยู่อควิเลีย"
"ปล่อยแขนชานยอลซะแอล นี่คนของวีเซ็นซาไม่ใช่คนของอควิเลีย อย่าให้พี่ต้องพูดมากไปกว่านี้" รุ่นพี่ซีวอนพูดด้วยน้ำเสียงจริงจัง เมื่อรุ่นพี่พูดจบแอลก็ปล่อยแขนผมทันที สีหน้าแอลไม่พอใจอย่างมากแต่ก็คงทำไรไม่ได้ ผมล่ะสะใจชะมัด
"แยกย้ายกันไปได้แล้ว ส่วนพวกนายเดินตามมา" รุ่นพี่ซีวอนพูดแล้วเดินนำไป ผมว่าคริสหน้าตาจริงจังแล้วนะพอเจอรุ่นพี่ซีวอนนี่หน้าตาจริงจังกว่าอีก รุ่นพี่พูดแค่นิดเดียวแอลก็ยอมปล่อยผมแล้ว นี่ถ้าคริสกับรุ่นพี่ไม่มาช่วยผมก็ไม่รู้จะโดนลากไปทำอะไรในตึก คนพวกนี้แม่งน่ากลัวว่ะ
"ดูแลมันให้ดีๆ ล่ะเพราะถ้าพลาดมาเมื่อไหร่มึงก็รู้นะว่าจะเกิดอะไร" แอลเดินเข้ามาพูดกับคริส ก่อนที่จะแสยะยิ้มส่งมาให้คริสและผม ทำไมโรงเรียนนี้มันน่ากลัวแบบนี้วะ น่ากลัวตั้งแต่โรงเรียนยันคน
พวกผมเดินตามรุ่นพี่ซีวอนมาเรื่อยๆ ก่อนที่จะหยุดหน้าตึก หน้าตึกก็คล้ายๆ กับอควิเลียนั่นแหละ จากนั้นรุ่นพี่ซีวอนและพวกคริสก็เดินนำเข้าไปในตึกนอน ตอนนี้พวกผมก็ได้เข้ามาในตัวตึกแล้ว เมื่อเข้ามาแล้วผมได้แต่คิดว่ามันใช่หรอวะ มันใช่โรงเรียนจริงๆ หรอวะ ถ้าบอกว่าเป็นโรงแรมผมก็เชื่อนะ มันดูใหญ่โตกว่าตึกนอนที่ผมคิดไว้มาก ก่อนมาผมคิดว่าน่าจะเป็นตึกนอนธรรมดาทั่วไปที่มีห้องไว้สำหรับนอนเท่านั้น ไม่คิดว่าจะมีห้องโถงที่ใหญ่แบบนี้แถมตามมุมต่างๆ ก็มีการจัดที่นั่งพักผ่อนเต็มไปหมด จากที่ผมกวาดสายตามองคร่าวๆ ก็เห็นเหมือนมีห้องอาหาร ห้องสมุด แต่ยังไงมันก็ดูแปลกตาสำหรับผมอยู่ดีเพราะสถาปัตยกรรมการก่อสร้างของโรงเรียนนี้มันไปทางฝั่งยุโรป ผมเดาว่าที่นี่อาจจะเป็นโรงเรียนเก่าแก่ที่มีมานานแล้วแต่เจ้าของก็ยังคงรักษาซ่อมแซมให้มันยังอยู่ในสภาพเดิม ในระหว่างที่เข้ามาผมก็คิดอะไรไปเรื่อยจากที่เห็นจู่ๆ ผมก็ขนลุกขึ้นมาซะอย่างงั้น ตอนนี้เราอยู่กันในห้องโถงและทุกสายตาก็หันมามองที่พวกผมกันหมดเลยถึงแม้ว่าตอนนี้คนในห้องโถงจะไม่เยอะมากก็ตาม แต่ถ้าโดนจ้องมาแบบนี้ผมก็ทำตัวไม่ถูกนะ อาจจะเป็นเพราะพวกผมพึ่งมาใหม่ก็ได้พวกเค้าถึงได้จ้องกันขนาดนี้
"รีบตามมาจะพาไปเอากุญแจห้อง" พี่ซีวอนหันมาพูดแล้วหันไปมองพวกที่จ้องมาที่พวกผมจนทุกคนต้องหันกลับไป
"อยู่ชั้น4ก็แล้วนะเพราะชั้น4เหลือห้องเยอะกว่าชั้นอื่น พวกนายอยู่ชั้นเดียวกับพี่แต่พวกนายจะอยู่ปีกซ้าย ส่วนพี่อยู่ปีกขวามีอะไรก็ไปหาได้ที่ห้อง414" พูดพร้อมส่งกุญแจมาให้พวกผม6ดอก
ทางขึ้นจะประมาณนี้
"พวกนายขึ้นห้องไปได้แล้ว. . นายด้วยคริส เลย์ ลู่หาน" พวกผมทั้งหมดโค้งให้กับรุ่นพี่ซีวอนก่อนจะพากันเดินขึ้นบันได
"คริส พี่ฝากดูแลด้วยนะ นายรู้ใช่มั้ยว่าควรทำยังไง" รุ่นพี่ซีวอนพูดกับคริสด้วยสีหน้าจริงจัง
"ครับรุ่นพี่" คริสตอบ พวกผมกำลังก้าวขึ้นบันไดเพื่อไปยังห้องของตัวเอง
"เดี๋ยว! ชานยอล" รุ่นพี่เรียกผมผมจึงหันกลับไป
"ถ้าได้ยินอะไรก็ตามอย่าออกจากห้องพวกนายที่เหลือก็ด้วย" รุ่นพี่ซีวอนพูดจบก็หันหลังเดินออกจากตึกทันที
"พวกฉันอยู่ชั้น3ถ้ามีอะไรก็มาหาได้ไม่ต้องเกรงใจ" คริสพูดในขณะที่เรากำลังเดินขึ้นบันได
"อยู่ที่นี่อย่าไว้ใจใครนะรู้มั้ย" ลู่หานหยุดเดินแล้วหันมาหาผม
"ที่นี่มันมีอะไรหรอ" ผมถามออกไปอย่างสงสัย
"นายอย่ารู้เลยเรื่องมันซับซ้อน เชื่อที่พวกฉันบอกก็พอ" พูดจบลู่หานก็เดินขึ้นบันไดต่อ อะไรวะมาพูดแบบนี้มันทำให้อยากรู้แล้วก็ไม่ยอมบอกอะไรเลย
"นี่เราต้องทนไปทั้งเทอมเลยหรอวะ ตอนแรกกูน่าจะถามรายละเอียดให้ดีก่อนตัดสินใจมาเป็นนักเรียนแลกเปลี่ยน" เซฮุนบ่นขึ้นเบาๆ
"ถ้ากูรู้ก่อนว่ามันจะเป็นแบบนี้กูก็คงไม่มาเหมือนกัน โคตรต่างจากที่คิดเลยว่ะ" จงอินพูดขึ้นอย่างหัวเสีย
"รีบเดินเหอะกูอยากนอนแล้ว ร้าวไปทั้งตัว" ผมพูดพร้อมกับรีบก้าวขึ้นบันได
จริงๆโรงเรียนนี้มันก็ไม่ได้ไม่ดีอะไรหรอกนะ แต่ด้วยตัวตึกทุกตึกมันดูเก่าแก่เกินไปสำหรับพวกผม เหมือนว่าจะสร้างขึ้นมานานมากแล้ว ตัวตึกที่ทำจากหินเหมือนพวกปราสาททางยุโรป โรงเรียนนี้ก็น่าจะเป็นชาวยุโรปออกแบบและสร้างขึ้นมามั้ง คงจะเป็นโรงเรียนคริสต์ที่เป็นโรงเรียนประจำด้วยแหละ ผมไม่รู้ประวัติโรงเรียนนี้ก่อนมาเลย เอาตรงๆเลยนะแม้แต่ชื่อโรงเรียนผมก็ไม่รู้เหอะ พอได้ใบมาก็ไม่อ่านอะไรทั้งสิ้นกรอกทุกสิ่งอย่างที่มีในนั้นโดยที่ไม่อ่านแม้กระทั่งชื่อโรงเรียนที่จะมา มีตั้งหลายแผ่นผมไม่เสียเวลาอ่านหรอกกรอกข้อมูลให้จบๆไปเท่านั้น พวกเพื่อนผมก็น่าจะแบบเดียวกับผมนั่นแหละเน้นกรอกข้อมูลไม่เน้นอ่าน
"พวกฉันอยู่ปีกซ้ายชั้น3ห้อง302 303 304" คริสพูดขึ้นเมื่อเดินขึ้นมาถึงทางแยกระหว่างปีกซ้านและขวา
"ไว้จะแนะนำเพื่อนๆที่เหลือให้รู้จักนะ" เลย์หันมาพูดกับพวกผมพร้อมกับส่งยิ้มมาให้
"โอ๊ะโอ~~ นักเรียนแลกเปลี่ยนอยู่นี่เอง" ผมหันหลังกลับไปมองพบว่ามีผู้ชายหน้าสวยคนนึงเดินขึ้นมา ด้านหลังมีคนเดินตามขึ้นมาอีก2คน เมื่อเห็นคนมาใหม่พวกคริสโค้งให้พวกผมก็เลยโค้งตามดูแล้วก็น่าจะเป็นรุ่นพี่นั่นแหละ
"รุ่นพี่ฮีชอล รุ่นพี่คังอิน รุ่นพี่ทงเฮ ทำไมวันนี้ขึ้นตึกเร็วล่ะครับ" คริสถาม
"ก็ซีวอนน่ะสิ มันไปตามพวกฉันมาให้มาดูแลน้อง มันบอกมิสฝากมาให้ช่วยดูแล จะว่าไปเรื่องเด็กนักเรียนแลกเปลี่ยนนี่ก็ไวเอาเรื่อง ป่านนี้รู้เรื่องกันทั้งโรงเรียนแล้วมั้ง เมื่อกี้เดินผ่านโถงก็เห็นคุยกันบอกว่าแอลอควิเลียเล็งๆชานยอลอยู่" รุ่นพี่หน้าสวยพูดพร้อมหันมามองหน้าผม พี่เค้ารู้ได้ไงวะว่าผมคือชานยอลผมยังไม่ทันบอกชื่อเลยนะ
"ถ้ามันยุ่งกับชานยอลมันคงโดนรุ่นพี่คังอินบุกไปหาที่ตึกอควิเลียแน่ๆ" คริสพูดแล้วหัวเราะ ทำให้คนอื่นหัวเราะตามไปด้วยยกเว้นพวกผม จะไปหัวเราะอะไรกับเค้าได้ล่ะก็ไม่รู้เรื่องหนิ
"ก็ตอนนั้นพูดกับมันดีๆแล้ว มันทำเป็นไม่รู้เรื่องเอง" รุ่นพี่ร่างท้วมพูดขึ้น คนนี้สินะรุ่นพี่คังอินดูจากรูปร่างก็น่าเกรงกลัวอยู่นั่นแหละดูตัวใหญ่แบบมีพละกำลัง
"ถึงว่าซีวอนมันเดินไปตามคังอินมาก่อนเลย แต่คนอย่างแอลมันคงไม่ถอยง่ายๆหรอก" รุ่นพี่ทงเฮพูดขึ้น
"นายก็ระวังตัวไว้ด้วยนะ ดูเหมือนดงอูมันก็ถูกใจนายไม่ใช่น้อย" คริสหันมาพูดกับคยองซู ดงอูคือคนที่ยืนข้างแอลแน่ๆเลย
"เฮ้ยไม่มั้ง" คยองซูพูด
"แต่ฉันเห็นดงอูมันมองนายนะ" ลู่หานพูด
"ก็ลองยุ่งกับพวกฉันดูสิ" จงอินสบถออกมาพร้อมกับสีหน้าไม่พอใจ
“หึ อย่าว่าแต่แอลมันเลยที่เล็งชานยอล คนตึกอื่นก็คงคิดเหมือนกันแหละ คนตึกนี้ก็เหมือนกัน" รุ่นพี่ฮีชอลพูดพร้อมหันควับไปทางปีกขวาทันที
"มองอะไรกันห๊ะ!! เข้าห้องตัวเองไปซะ!! อย่าแม้แต่จะคิดเลยนะ ไม่งั้นได้เห็นดีกันแน่!!!" พี่ฮีชอลหันไปตวาดคนที่โผล่หน้าออกจากห้องมาดู รุ่นพี่คนนี้น่ากลัวชะมัดรู้ได้ไงวะว่ามีคนโผล่มามองพวกผมยังไม่รู้ตัวเลย
"เป็นเด็กมาใหม่ก็เป็นที่สนใจแบบนี้แหละ" พี่คังอินพูดขึ้น
"อยู่ที่นี่ก็ระวังๆตัวหน่อยนะหนุ่มน้อยเพราะที่นี่เค้ารับเด็กนักเรียนแลกเปลี่ยนกันแรง แรงจนบางทีก็ไม่รู้ตัวว่าเกิดอะไรขึ้น" รุ่นพี่หน้าสวยเดินมาตบไหล่ผมเบาพร้อมกับส่งยิ้มเย็นๆมาให้ ยิ้มแสยะ รุ่นพี่คนนี้น่ากลัวกว่าบรรยกาศในโรงเรียนอีกนะผมว่า รุ่นพี่ฮีชอลเดินไปพูดอะไรกับคริสไม่รู้คริสได้แต่พยักหน้าให้
"อ่อ อีกอย่างนะที่อยากจะเตือนไว้ อย่าอยากรู้ อย่าอยากเห็น ถ้ายังอยากมีลมหายใจไว้หายใจในวันต่อๆไป" พร้อมกับเดินฮัมเพลงขึ้นบันไดไปพร้อมกับรุ่นพี่อีก2คน โอ้โหพี่มึงพูดซะน่ากลัวเลย รุ่นพี่คนนี้อะไรกันครับเนี่ย อย่าได้พบได้เจอกันอีกเลยเหอะ
* - * - * C E N T R A L I A * - * - *
ความคิดเห็น