คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #6 : >>Code geass>Eternal Hope
“สวัสดีลูลูช นายฟื้นแล้ว” ซุซาคุว่า เขาบอกไม่ถูกว่าดีใจหรือเสียใจกันแน่ หากว่าเขายืนอยู่เคียงข้างคนคนนั้นเขาอาจจะดีใจแต่ว่าตอนนี้ที่ที่เขาอยู่ห่างไกล ไม่ได้มองเห็น ไม่ได้สัมผัส ทั้งยังนึกเดาได้ว่าลูลูชคงไปแล้ว เขากลับไม่ดีใจเลยซักนิด
ซุซาคุเป็นคนเห็นแก่ตัวเพียงเรื่องเดียวเท่านั้น
“ใช่”
“ตอนนี้นายอยู่ที่ไหน”
“ไกลมาก”
“แล้ว…” ซุซาคุพยายามควบคุมน้ำเสียงให้นิ่งเข้าไว้ “นายจะกลับมาเมื่อไร”
“ถ้าถามตอนนี้คิดว่า คงไม่ ไม่ตลอดกาล ลาก่อนซุซาคุ” ลูลูชพูดด้วยน้ำเสียงที่ไม่สามารถเดาความรู้สึกได้ เขากดวางสายโดยไม่รอฟังคำพูดของหมอนั่นอีก ทั้งยังเปิดเครื่องถอดแบต แยกเอาซิมการ์ดออกมาแล้วโยนออกหน้าต่างไปลงคูน้ำใสที่ข้างทาง
ซีทูมองการกระทำทั้งหมดนั้นโดยไม่พูดอะไรเลย ลูลูชเคยบอกว่าเธอเป็นคนที่เข้าใจความคิดของเขามาที่สุดแต่ว่าตอนนี้เธอกลับไม่รู้เลยว่าเด็กหนุ่มข้างกายกำลังคิดอะไรอยู่
“ลูลูช”ซีทูเรียกคนที่เอาแต่มองออกไปนอกหน้าต่าง “นายว่าซุซาคุจะออกตามหานายไหม”
“หมอนั่นไม่มีเหตุผลที่ต้องตามหาพวกเรานี่นา สิ่งที่หมอนั่นต้องการตอนนี้ก็เป็นจริงแล้ว โลกที่ปราศจากสงคราม แม้จะเรียกไม่ได้ว่าสงบสุขอย่างแท้จริงแต่ตอนนี้หมอนั่นก็มีอำนาจอยู่ในมือแล้ว เส้นทางอยู่ตรงหน้าคงไม่ยากเกินไปนักหรอก”
ซีทูหัวเราะ เมื่อได้ยินคำตอบที่เหมือนจะเลี่ยงและยิ่งขำหนักเมื่อได้ยินคำกล่าวต่อไป
“พอถึงเมืองหน้าเราเปลี่ยนรถกันอีกทีดีกว่า”
นี่นะที่คิดว่าเขาจะไม่ตามหา รอบคอบไม่ให้ตามรอยได้ขนาดนี้
…
สิ่งที่ไร้ค่านั้นไม่มีใครต้องการ หัวใจก็เช่นกัน
ซุซาคุยืนนิ่งอยู่ที่เดิมปล่อยมือถือให้ตกทิ้งลงข้างกายอย่างเหนื่อยล้า
เหนื่อยล้ากายกับบทบาทที่ถูกยัดเยียดให้ทั้งที่ไม่ใช่ตัวตนของตน
เหนื่อยล้าใจกับสิ่งที่ปรารถนาแต่กลับไม่อาจไขว่คว้าเอาไว้ได้
หลุดลอยไปเหมือนดันขนนกเส้นบางที่ปลิวหายไปกับสายลม
“ซีโร่” เสียงของคาเรนดังมาจากด้านหลัง กระแสเย็นชาที่ไม่ว่าจะตอนนี้หรือเมื่อก่อนก็ไม่เคยจางหายมันเป็นการตอกย้ำให้เขารู้
ว่าที่ตรงนี้ไม่ใช่ที่ของตัวเอง “ท่านนานาลี่รออยู่นานแล้วนะคะ มีอะไรหรือเปล่า”
คาเรน เพื่อนร่วมชั้นที่แอชฟอร์ด ลูกครึ่งชาวญี่ปุ่นกับบริททาเนีย อัศวินอันดับหนึ่งของลูลูช หลังจากการประกาศการตายของจักรพรรดิองค์ที่ 99 แห่งบริททาเนีย ลูลูข วี บริททาเนีย คาเรนก็กลับไปใช้ชีวิตเหมือนเด็กนักเรียนปรกติทั่วไปชาวญี่ปุ่นแต่เรื่องที่เธอเป็นหนึ่งในภาคีอัศวินดำก็ไม่ใช่ความลับอีกต่อไป
คาเรนได้รับความชื่นชมจากประชาชนทั่วไปมาก เพราะว่าเป็นอัศวินของซีโร่
ถ้าเป็นเธอล่ะก็คงจะรู้สินะว่าใครกันที่อยู่ภายใต้หน้ากากจอมปลอมอันนี้ ถ้าเป็นเธอที่เกลียดซีโร่คนนี้จับใจ และถ้าเป็นเธอที่ไม่สามารถเริ่มต้นใหม่ได้อย่างแท้จริงเพราะลูลูช เธอจะรู้สึกอย่างไรนะเมื่อรู้ว่าแท้จริงแล้วซีโร่คนนั้นยังไม่ตาย
แต่เราคงมาสามารถบอกเธอไว้ได้ เพราะว่าสัญญาไว้แล้ว
แม้จะไม่อาจทำตามได้ครบทั้งหมด ทั้งอย่างนั้นก็ยังอยากจะรักษาสัญญาเพราะเป็นสัญญาที่มีไว้กับคนสำคัญ
“เข้าใจแล้ว” ซุซาคุว่า
คาเรนหรี่ตามอง วันนี้ซีโร่ดูแปลกไป
ร่างโปร่งในเสื้อชุดคลุมเดินนำไปในขณะที่เธอเดินเยื้องหลังเล็กน้อย
“เมื่อซักครู่ได้มีการติดต่อมากจากท่านชไนเซลเรื่องการเจรจากับ EU ข้อสัญญาที่เหลือได้มีการตกลงกับเรียบร้อยแล้วเหลือแต่การพิจารณาครั้งสุดท้ายจากซีโร่เท่านั้น”
“ถ้าท่านชไนเซลเห็นว่าดีแล้วก็ให้ส่งให้ท่านนานาลี่เซนต์ลงนามได้เลยไม่ต้องส่งให้ฉันก่อนหรอก” ซุซาคุกล่าวเรื่อย
คาเรนหยุดเดิน ในหน้าสวนก้มต่ำให้เส้นผมสีแดงเข้มปิดบังสีหน้ารวดร้าว
ถ้าเป็นลูลูชล่ะก็ ถ้าเป็นลูลูช...
ริมฝีปากสวยเม้มแน่นอย่างสะกดกลั้นอารมณ์ที่ล้นทะลักเหมือนน้ำป่าที่เชี่ยวกราดก่อนกระซิบ “แสดงได้ห่วยตามเคยเลยนะคุรุรุกิ ซุซาคุ ถ้าไม่อยากให้ใครจับได้ล่ะก็ทำตัวให้เหมือนเขามากกว่านี้หน่อยสิ ไม่อย่างนั้นล่ะก็ มันน่าสมเพชนะ”
“ขอโทษนะคาเรน” ซุซาคุตอบก่อนเร่งฝีเท้าเดินจากไป
รู้จริงๆด้วยซินะคาเรน ตัวจริงของฉัน
“ที่ต้องขอโทษน่ะไม่ใช่นายหรอก ลูลูชคนที่เป็นคนวางแผนทั้งหมดคือนายใช่ไหม นี่นายน่ะยังติดค้างคำขอโทษกับฉันอยู่นะ” คาเรนยิ้มอย่างขมขื่น
ถ้าหากมีเวลามากกว่านี้แล้วล่ะก็ และถ้าหากรู้ว่าเวลาเหลือน้อยขนาดนี่ คงจะบอกรักไม่แล้ว ไม่สิคงห้ามล่ะมั้ง ต่อให้ต้องหักแขนหรือขาซักข้างเพื่อให้นายไม่สามารถทำตามแผนนั้นได้ฉันก็คงจะทำ
ถ้าหากโลกนี้มีคำว่า...ถ้า
รักคงสมหวังมากกว่านี้
...
เราเริ่มดู R 2 อีกรอบแล้วค่ะ โฮ T.T ฉากเชอรี่ตายซะ
ดูครั้งแรกไม่ร้องนะฉากนี้แต่พอมาดูอีกครั้งนี่เศร้ามากเลย
พอมาดูซ้ำนี่เคืองตอนที่ซุซาคุเอาลูลูชไปแลกกับตำแหน่งRound มากมากเลย -3- เซง
แล้วก็ตอนที่ทำหน้าเย็นชาแต่โทรศัพท์หานานาลี่ให้คุยกับลูลูชเพื่อทดสอบดูว่าความจำกลับมาแล้วหรือยังนี่เลวมากอ่ะ
code geass เป็นหน่งในเรื่องที่เราชอบตอนจบมากที่สุดแต่ก็ไม่อยากให้มันจบอย่างนั้นมาเหมือนกัน
สำหรับเรื่องนี้ เมื่อมาเขียนเป็นฟิคชัน เราก็จำไม่ค่อยได้ในรายละเอียดเพราะตอนที่ดูนี่แบบว่า
เอนท์ค่ะแต่นั่งโหลดทุกวันดูตอนตีสามตีสี่ติดกันเป็นอาทิตย์เพราะต้องอ่านหนังสือไปด้วย
เราเลยจำไม่ค่อยได้
ถ้ามีตรงไหนมั่วไป หรือดำน้ำไปบ้างเตือนๆกันหน่อยนะคะ
ความคิดเห็น