อารยธรรมตะวันออก ; อารยธรรมจีน ✔

ลำดับตอนที่ #11 : อารยธรรมจีน :: อารยธรรมจีนสมัยประวัติศาสตร์ ; ราชวงศ์หยวน (50%)

ราชวงศ์หยวน

ในตอนกลางศรรตวรรษที่ 13 มองโกลได้เข้ายึดครองตอนเหนือของจีนเกาหลี และ กลุ่มประเทศมุสลิมในเอเชียกลาง  รวมถึงเข้าไปตียุโรปถึงสองครั้ง ตอนหลังกุบไลข่าน  ค.ศ. 1215-1294  หลานของเจงกิสข่าน ค.ศ. 1167-1227  ได้เข้ารุกรานอาณาจักรซ่งใต้ และได้สถาปนาราช-วงศ์หยวน ซึ่งเป็นราชวงศ์แรกที่เป็นชนต่างเผ่าที่ไม่ใช่คนจีนฮั่น

ถึงแม้ชาวมองโกลจะปกครองประเทศจีน ด้วยระบบการปกครองของจีนเอง แต่ชาวจีนฮั่นเองก็รับรู้ถึงความไม่ยุติธรรมหรือเสมอภาคในด้านทางสังคมและการเมือง ตำแหน่งสำคัญต่าง ๆ ในส่วนกลางและภูมิภาคจะถูกผูกขาดโดยชาวมองโกล และก็จ้างชาวต่างชาติ เช่นชาวเอเชียกลาง ตะ-วันออกกลางหรือแม้แต่ชาวยุโรป มาทำหน้าที่ในตำแหน่งที่หาชาวมอง-โกลมาทำไม่ได้ ในทางกลับกัน ก็จ้างชาวจีนเข้าทำหน้าที่ในดินแดนที่ไม่ใช่แผ่นดินจีน

ในช่วงที่หยวนปกครองประเทศจีนนั้น ในด้านวัฒนะธรรมมีการพัฒนาจากการผสมผสานของวัฒนะที่แตกต่างกัน การพัฒนาด้านการแสดง การประพันธ์  และด้านการเขียนหนังสือที่ได้พัฒนาสู่ระดับชาวบ้านทั่วไปอย่างกว้างขวาง การติดต่อสัมพันธ์กับเอเชียตะวันตก  ยุโรปเพื่อแลกเปลี่ยนวัฒนะธรรม  เครื่องดนตรีตะวันตกถูกนำมาใช้ในศิลปะการแสดงของจีนศาสนาต่าง ๆ เข้าสู่ประเทศจีนและเปลี่ยนแปลงศาสนาของชาวจีนจำนวนมาก เช่นอิสลามซึ่งแพร่หลายอย่างมากในหมู่ชาวจีนทางตะวันตก โรมันคาธอลิค เนสโตเนียน เต๋า ลามะ(พุทธแบบธิเบต)  อย่างไรก็ตาม ลัทธิข่งจื่อและระเบียบการสอบเข้ารับราชการ  ก็ถูกฟื้นฟูนำมาใช้ใหม่ด้วย-ความหวังว่าจะสามารถรักษาความเป็นระเบียบในสังคมชาวฮั่นได้

ความก้าวหน้าทางวิทยาการนั้น มีการบันทึกการเดินทาง  การทำแผนที่การศึกษาทางภูมิศาสตร์ และวิทยาศาสตร์ สิ่งประดิษฐ์ของชาวจีนเช่นระบบการพิมพ์  การทำเครื่องปั้นดินเผา การเล่นไฟ่ การแพทย์ วรรณ-กรรมเป็นต้น ถูกนำไปเผยแพร่ในยุโรป ขณะเดียวกันก็นำเอาวิทยาการจากยุโรปกลับสู่ประเทศจีน เช่น การเป่าแก้ว ซึ่งเป็นที่นิยมอย่างมาในเวลาต่อมา มีการบันทึกการเดินทางโดยชาวตะวันตกเป็นครั้งแรก  และนักเดินทางที่เป็นที่รุ้จักรมากที่สุดคือ มาร์โค โปโร ซึ่งบันทึกการเดินทางสู่แคมบาลัค หรือกรุงปักกิ่งในปัจจุบัน เมือง-หลวงของท่านข่านผู้ยิ่งใหญ่  ซึ่งทำให้ชาวยุโรปประหลาดใจและทึ่งต่อชีวิตความเป็นอยู่ของที่นั่น

ชาวมองโกลได้ขยายส่วนงานสาธารณูปโภค เช่นถนน การคมนาคมทางน้ำ ถูกปรับปรุงให้ดีขึ้น  ยุ้งฉางถูกสร้างขึ้นทั่งอาณาจักรเพื่อป้องกันการขาดแคลนอาหาร  พระราชวังในกรุงปักกิ่งถูกสร้างใหม่ โดยมีการสร้างสระน้ำ สวนหย่อม เนินเขาภายในวังด้วย ในยุคของหยวนนั้น กรุงปักกิ่งเป็นศูนย์กลางของการคมนาคมทางน้ำ เนื่องจากคลองขุดทุกสายจะมาบรรจบที่นี่ จากความรุ่งเรืองของกรุงปักกิ่ง ทำให้ต่างชาติมุ่งหน้าสู่จีน ทั้งทางบกและทางทะเล