ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    "stange love" แปลกดีนะ...รักแบบนี้มีอีกไหม

    ลำดับตอนที่ #2 : ตอนที่ 2

    • อัปเดตล่าสุด 26 พ.ย. 49


    che ery

    นี่จะกลับบ้านแล้วเหรอต้นไผ่เข้ามาทักผม ไม่รู้ว่ามาจากทางไหน โผล่มาเร็วจริงๆ

    อืม ก็ไม่รู้ว่าจะไปไหนนิผมและเธอยังคงเดินไปเรื่อยๆ

    “….. ฉันพาไปเที่ยวมั้ย

    ฮึ….ที่ไหนหละผมหยุดเดิน หันไปมองหน้าเธอ เธอยิ้มให้แทนคำตอบที่ว่า มาเถอะน่า สนุกแน่ๆ-

    อย่างไงอย่างงั้นเลย

    แล้วต้นไผ่ก็เดินนำหน้าผมไป เธอเดินไปที่สวนสาธารณะแห่งหนึ่ง ที่อยู่ข้างๆ โรงเรียน ถึงไม่ไกลมากนักแต่ว่าไม่ค่อยจะมีคนมากันเลย

    ถึงแล้ว….ที่นี่ไงเธอกางแขนออกแล้ววิ่งไปรอบๆสนามนั้น

    โอ้โหสวยจัง

    เป็นไงละเธอพูดพร้อมยิ้มแบบเด็กๆ ดูน่ารัก ถ้าใครมาเห็นคงคิดแบบเดียวกันกับผม

    ที่นี่ไม่ค่อยมีคนมานักหรอก เลยเป็นที่พักผ่อนของฉันไปโดยปริยาย

    อืมตรงนี้ดูน่างีบมากๆเลย

    ที่เนี่ย ตอนเย็นๆ จะมีหนุ่มๆ สาวๆ มาเที่ยวกันละ

    ก็น่าเที่ยวดีนิ

    ช่าย..เค้ามาพลอดรักกันไงละเธอยิ้ม ทำเอาผมตกใจหมด ที่พลอดรัก- งั้นเหรอ แล้วพาผมมาทำมัยกันละ

    อยากดูมะ เดียวก็คงมีมาซักคู่ละหน่าเธอทำหลบๆซ่อนๆ แถมทำหน้าทะเล้นๆ คิดว่าผมเป็นคนยังไงกัน

    ไม่เอาแล้ว ผมจะกลับบ้านแล้วแล้วผมก็เดินหันหลังกับ

    ฮ่าๆๆฉันพูดเล่น ไม่มีคนหรอก เพราะผีชุมน่ะนี่ยิ่งทำให้ผมเร่งฝีเท้าเข้าไปใหญ่ ต้องออกจากที่นี้อย่างรวดเร็วที่สุด

    นี่ฉันพูดเล่นนะ รีบไปไหนเล่าเธอเดินตามผมมา แต่ว่าถึงยังไงตอนนี้ผมก็คิดแต่ว่า อยู่ห่างๆยัยนี้ไว้จะดีกว่า

    เมื่อวานนี้เกือบเอาตัวไม่รอด ถ้าอยู่นานอีกหน่อยคงถูกยัยจอมทะลึ่งกวนอยู่ได้แน่ๆ แต่ว่ายังไงวันนี้ก็ต้องเจอกันอยู่ดีนั้นแหละ

    โย้หวัดดีตะวัน

    โอย..เสียงนี้ผมจำได้ ยัยจอมทะลึ่งแน่ๆ เจอแต่เช้าเลย แต่ที่มา โย้- แล้วตบไหล่แทบหลุดนี่มันชักจะทำซี้เกินไปแล้ว

    เมื่อวานคงไม่โกรธนะ แค่พาไปรีแร็กซ์นะ หนุกๆ

    ผมไม่หนุก ด้วยหรอกผมตอบทั้งที่เดินอย่างรวดเร็ว

    โธ่ ฉันหวังดีนะ เห็นว่ามาจากโรงเรียนชายล้วน คงจะ…….”

    คงจะเก็บกด ชอบเรื่องแบบนั้นซินะ ใช้มั้ย เธอนี้มันน่าจริงๆเลย

    โอ้ๆ….อย่างอนนะๆเธอวิ่งล้อมหน้าล้อมหลังผม ทำทาทางตลกๆ ทำเอาผมโกรธไม่ลงจริงๆ เลยเผลอ หัวเราะ

    คิดไว้แล้วเชียว

    คิดอะไรเหรอ

    คิดว่าตะวันยิ้มแล้วน่ารักกว่าทำหน้าบึ้งเยาะเลยเธอยิ้มหวานหยดย้อยให้ผม ทำเอาผมเขินไปเลยหละ

    เดียวตอนเย็นฉันพาไปเที่ยวอีกนะ

    อย่าพาไปที่ทะลึ่งๆ เหมือนเมื่อวานอีกหละ

    ฉันจะพาไปที่สุดยอดกว่านั้นอีก คอยดูดิ

    นี่………” ผมยังไม่ทันพูดจบเธอก็วิ่งหนีไปแล้ว แล้ววันนี้เธอจะพาผมไปไหนอีกนะ

     

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×