คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #11 : ความสัมพันธ์...
"เธอหายไปอึมาหรือไง นานขนาดนี้ =_="
"พอดีฉันเจอเพื่อนเก่านะเลยยืนคุยกันนานไปหน่อย"
หลังจากที่ฉันคุยกับคาร่าเสร็จเรียบร้อยฉันก็รีบกลับมาหาแอรอนทันที เขาจ่ายเงินค่าอาหารมื้อนี้เสร็จเรียบร้อยแล้วเราก็มาเดินเล่นในห้างแห่งหนึ่ง
"อืม ดูเธอเครียดๆ นะหลังจากกลับจากห้องน้ำ มีอะไรหรือเปล่า"
"ไม่มีอะไรหรอก..."
"กินไอศครีมมั้ย ร้านนั้นอร่อยมากเลยนะรับรองว่าเธอได้กินแล้วต้องติดใจแน่" แอรอนชี้ไปทางร้านไอศครีมที่เขาบอก ร้านนี้ฉันเคยเห็นเขาออกรายการกับเพื่อนๆ เห็นบอกว่าเป็นร้านประจำของวงคาริสม่า หมอนั่นไม่รอให้ฉันตอบว่ากินมั้ยเขาสั่งเองเสร็จสับ แล้วจะถามฉันทำไมห๊ะ!
"สั่งมาทำไมถ้วยใหญ่ขนาดนี้ฉันกินคนเดียวไม่หมดหรอกนะ =O=" ฉันมองไอศกรีมถ้วยใหญ่ที่อยู่ตรงหน้า น่าตามันน่ากินมากแต่มันเยอะเกินที่คนหนึ่งคนจะกินหมด
"ใครให้เธอกินคนเดียว ฉันกินด้วยต่างหาก =_= กินคนเดียวมันจะไปอร่อยตรงไหน ต้องมีคนแย่งกินสิเพิ่มรถชาติได้ดีเยี่ยม"
"เฮอะๆ" เขาก็คิดได้เนอะ =_=^
ฉันตักไอศกรีมเข้าปากเป็นคำแรกรสชาติอร่อยเหาะสมกับที่แอรอนโม้เอาไว้ ไม่คิดเลยว่ามันจะอร่อยขนาดนี้ *O* ติดใจๆ ต้องตักอีก อร่อยเป็นบ้า อย่างนี้ต่อให้ถ้วยใหญ่แค่ไหนก็กินหมด
"เฮ่ๆ ให้ฉันกินมั่งสิยัยตัวแสบ!"
"เรื่องอะไรละนายอยากตักช้าเองนี่ ฮ่าๆ"
และเราสองคนเริ่มเปิดศึกแย่งไอศครีมกันจนคนในร้านมองมาไม่วางตาอันที่จริงต้องบอกว่าเขามองพวกเราก่อนจะเข้ามาในร้านซะอีก แต่ช่างเถอะ ตอนนี้ไม่มีอะไรสำคัญไปกว่าไอศกรีมตรงหน้า >_<
"นี่ถือเป็นเดตแรกของเราสองคนเลย J"
"หะ...หา!! =O=" ฉันวางช้อนไอศครีมลงแล้วอึกอักพูดอะไรไม่ออก หมอนั่นเล่นพูดว่าเดตแรกของเราสองคนนี่ มันทำให้ฉันเขินๆ ยังไงไม่รู้
"เดตแรกของเราไงละ เธอไม่เห็นจะต้องตกใจจนทำไอศครีมเลอะปากขนาดนี้เลย" แอรอนเอื้อมมือไปหยิบกระดาษทิชชู่มาเช็ดปากให้ฉันอย่างเบามือ กรี๊ด ท่าทางเขาตอนนี้มันกำลังทำให้ฉันหน้าร้อนฉ่ารู้มั้ย >///< เพราะเขาทำแบบนี้กับฉันยังไงละถึงได้เผลอตกหลุมรักเขาอย่างไม่รู้ตัว
"มองอย่างนี้ชอบฉันละสิ J"
"บ้าเรอะ! =O=///"
ถึงเขาจะพูดเรื่องจริงแต่จะยอมรับไม่ได้เด็ดขาดไม่งั้นนักร้องสาวสวยอย่างฉันก็เสียฟอร์มหมดนะสิ >O<
"ตอนนี้เธอยังไม่ยอมรับไม่เป็นไร แต่อีกไม่นานฉันจะทำให้เธอยอมรับให้ได้ว่าเธอชอบฉัน J"
01:30 น.
ฉันนอนไม่หลับ! ให้ตายเถอะ ทำไมยังคิดถึงเขาตลอดยิ่งคำพูดที่จะนั่นอีก เขาทำเหมือนชอบฉันและเขาก็รู้ว่าฉันชอบเขาเพียงแต่เราสองคนไม่ยอมตอบรับมันสักที >_< กรี๊ด นี่เป็นส่วนหนึ่งที่ฉันนอนไม่หลับแบบนี้ส่วนอีกส่วนหนึ่งอาจจะเป็นการเดิมพันกับคาร่า ฉันต้องเอาอนาคตฉันเป็นเดิมพันกับความรักงั้นหรอ มันจะดูมากมายไปหรือเปล่า จะขอคืนคำตกลงกับยัยคาร่าก็ไม่ได้ ยัยนั่นนะทำได้ทุกอย่างอยู่แล้วดีไม่ดีถ้าฉันยอมยกธงขาวให้ยัยนั่นอาจจะใช้วิธีสกปกทำลายอนาคตการเป็นนักร้องของฉันตั้งแต่ยังไม่ทันได้รู้ว่าแอรอนรักฉันหรือเปล่า สู้ฉันลองทำให้แอรอนบอกรักฉันไม่ดีกว่าหรือไง อย่างน้อยฉันก็ได้รู้ว่าเขารักฉันหรือเปล่าแล้วถ้าเขาไม่ได้รักฉันละ...
ไม่รู้เป็นเพราะอะไรแค่ฉันคิดว่าเขาไม่ได้รักฉันมันก็รู้สึกเจ็บตรงอก อย่างน้อยฉันก็พอมั่นใจบ้างละว่าเขามีใจให้ฉันไม่มากก็น้อยเพราะไม่อย่างนั้นคงไม่ทำดีกับฉันหรอก เอ๊ะ หรือบางทีเขาอาจจะไม่คิดอะไรก็ได้เขาทำไปตามบทบาทความเป็นไปของสถานการณ์เพียงเท่านั้น กรี๊ด (ทึ่งหัวตัวเอง) ยิ่งคิดยิ่งปวดหัว ปวดใจ T^T หาอะไรทำแก้กุ้มใจดีกว่า ว่าแล้วก็หยิบไอโฟนตรงหัวเตียงมาจิ้มเล่น โอ๊ะ ดันไปกดดูภาพถ่ายซะงั้นแถมภาพนี้ก็เป็นภาพแอรอนถูกลัคกี้เลียแก้มซะด้วย จำได้ว่าเขาแทบจะเอาลัคกี้โยนลงทะเลเลยนี่ >_< เลื่อนไปอีกรูปนึงเป็นรูปที่ฉันถ่ายสดๆ ร้อนๆ ตอนไปกินไอศครีมไงละ ตอนนั้นปากฉันยังเลอะไอศครีมอยู่เลยนี่นา หมอนั่นนั่งข้างฉันแล้วยิ้มให้กล้องด้วย
ภาพนี้ถูกแพร่ในอินเทอร์เน็ตสร้างความฮือฮากันยกใหญ่ ฉันไม่ได้เอาลงนะอีตาแอรอนต่างหากที่เอารูปไปลงในอินทราแกรม (และฉันก็ขโมยมาไว้ในมือถืออีกทีนึง)
เฮ้อ~ สงสัยว่าฉันจะรักแอรอนมากกว่าที่คิดแฮะ ฉันควรจะทำยังไงถึงจะรู้ว่าเขารักฉันบ้างหรือเปล่า ถ้าเขาไม่ได้คิดอะไรกับฉันทุกอย่าง ทั้งอนาคต ทั้งหัวใจคงจะแหลกสะลายไปสินะ...การเดิมพันครั้งนี้น่ากลัวเหลือเกิน
'ฉันนอนไม่หลับ มีเรื่องอยากจะคุยกับนาย'
ติ๊ด
ฉันกดส่งข้อความไปให้แอรอนจากนั้นไม่นานเขาก็ส่งข้อความกลับมา นี่เขายังไม่หลับอีกหรอ หรือหลับไปแล้วตื่นมาพอดี =_=;
'ออกมาหน้าบ้านสิ'
หือ? ออกมาหน้าบ้าน...นะ...นี่อย่าบอกนะว่าเขา...
พรึ่บ!
ฉันกระโดดลงจากเตียงแล้ววิ่งไปเปิดผ้าม่านในห้องดูก็พบรถของแอรอนจอดนิ่งอยู่หน้าบ้าน O_O เขามาทำอะไรนะ ไม่รอให้สงสัยไปมากกว่านี้ฉันรีบวิ่งลงชั้นสองมาหาแอรอนที่หน้าบ้าน
"นายมาตั้งแต่เมื่อไร แล้วมาหาฉันทำไมดึกดื่น O_O"
"ไม่รู้สิ พอดีฉันนอนไม่หลับเลยขับรถเล่นจนมาจอดหน้าบ้านเธอ แล้วนี่เธอยังไม่นอนอีกหรือไง =_=" แอรอนเดินลงจากรถมาคุยกับฉัน
"ฉันก็นอนไม่หลับ (. .)"
"คิดถึงฉันอยู่ละสิ J"
ใช่! ฉันตอบแค่ในใจอย่างเดียวนะไม่พูดออกไปให้หมอนั่นได้ยินเด็ดขาด เดี๋ยวจะได้ใจ โอ๊ะ แต่เขาขับรถมาถึงบ้านฉันอย่างนี้ต้องแซวสักหน่อยแล้ว >_<
"ใครกันแน่ที่คิดถึงกัน แหม นายนี่น่ารักชะมัดขับรถมาแอบท่อมมองฉันถึงบ้านเลยหรอเราเพิ่งจากกันได้ห้าชั่วโมงเองนะเนี่ย >_<" ฉันแกล้งแหย่หมอนั่นแล้วหยิกแก้มขาวๆ สองข้างของเขาไปมา โอ๊ะ นิ่มจริง สาบานได้ว่าแก้มเขาเหมือนแก้มเด็กทารกมากนิ่มอะไรขนาดนี้
"ยัยบ้า! ทำอะไรของเธอ =///="
"อ๊ะ! แก้มนายแดงด้วย นี่ฉันเผลอหยิกนายแรงไปหรือเปล่า O_O" ฉันเปลี่ยนจากหยิกแก้มเขามาเป็นประคองหน้าเขาแทน
"ปล่อยเถอะน่า! ฉันไม่เป็นอะไร =///="
"ไม่เป็นอะไรได้ไง นี่ขนาดแสงไฟหน้าบ้านสลัวขนาดนี้แต่ยังเห็นรอยแดงๆ บนใบหน้านายแสดงว่าฉันมือหนักไปสินะ ตายละ แก้มนายช้ำหรือเปล่าเนี่ย =O="
พรึ่บ!
ร่างสูงก้มตัวลงมาหาฉันก่อนจะจบลงด้วยการประกบริมฝีปากอย่างแนบแน่นและโหยหามานาน ฉันไม่เคยรู้สึกปั่นป่วนกับใครมากเท่าผู้ชายคนนี้มาก่อน อยากเป็นเจ้าของริมฝีปากหวานๆ ของเขาเพียงคนเดียว อยากหยุดทุกอย่างอยู่ที่เขา...
"ฉัน..." แอรอนปล่อยริมฝีปากฉันให้เป็นอิสระแล้วพูดพึมพัมอะไรบางอย่างที่ฉันได้ยินไม่ถนัดเท่าไร
"นายพูดว่าอะไรนะ"
"ฉันบอกว่าฉัน..."
ติ๊ดๆ
เสียงโทรศัพท์ของแอรอนดังขึ้นก่อนที่เขาจะพูดจบประโยค เขามองเบอร์ที่ขึ้นหน้าจอก่อนจะหันมามองฉัน
"ฉันขอเวลาแปบนะ" แอรอนกดรับโทรศัพท์แล้วสนทนาต่อหน้าฉัน "ฮัลโหล...ฉันไม่ว่าง...ว่าไงนะ!! โอเค รออยู่ที่นั่นอย่าคิดจะทำอะไรโง่ๆ เด็ดขาดนะ!!!" เขากดวางสายด้วยสีหน้ากังวล
"นายรีบไปเถอะ เดี๋ยวคาร่าจะรอ"
ฉันรู้ว่าสายเมื่อกี้คือคาร่าก็เพราะว่าบังเอิญไม่เห็นเข้า แอรอนมองฉันด้วยความกังวลปนลังเล
"จำที่ฉันบอกได้ใช่มั้ยว่าฉันเลิกกับคาร่าไปนานแล้ว ตอนนี้เธอกำลังเสียใจและต้องการกำลังใจฉันแค่ไปหาเธอเพราะทำตามฐานะเพื่อนที่ดี"
"นายไม่ต้องบอกอะไรฉันหรอกน่า รีบไปเถอะ!"
"ฉันจะกลับมาพูดเรื่องของเราสองคนใหม่" พูดจบเขาก็เดินขึ้นรถแล้วขับออกอย่างว่องไว ฉันได้แต่มองรถซุปเปอร์คาร์ของแอรอนวิ่งออกไปจนลับตา
เขามันใจร้าย!!! ฉันไม่เข้าใจว่าเขาจะมาทำกับฉันแบบนี้ทำไม ทำเหมือนว่าเขารักฉัน แต่กลับเลือกที่จะไปหาผู้หญิงคนอื่นมากกว่า นี่สินะที่คาร่าบอกว่าเขากับเธอลึกซึ้งกันขนาดไหน...
'เธอก็เป็นแค่ของชั่วคราวเท่านั้นแหละ'
เสียงคาร่าดังย้ำเตือนในสมอง ฉันเป็นของชั่วคราวสำหรับเขาจริงหรอ...
"ในที่สุดก็ทำซิงเกิลใหม่เสร็จสักที เหลือแค่โปรโหมดมิวสิกวิดีโอ >_<"
"ต้องขอบใจโซรัมนั่นแหละ เธอแต่งเพลงได้ดีมาก"
"ถ้างั้นเอ็มวีเพลงนี้ให้โซรัมเป็นนางเอกดีมั้ยไรอัน"
"อืม ถ้าพวกเธออยากให้โซรัมเป็นฉันก็ไม่ว่าอะไรหรอก"
"แล้วเธอโอเคมั้ย โซรัม"
"..."
"เฮ่! โซรัม"
"หือ เมื่อกี้ว่าอะไรนะ"
"พวกเราบอกว่าจะให้เธอเป็นนางเอกเอ็มวี ทำไมช่วงนี้เธอดูเม่อลอย ใจไม่อยู่กับเนื้อกับตัวกัน -*-" ไรอันพูดเสียงดุใส่
"ฉันไม่ค่อยสบายนิดหน่อย ขอตัวนะ"
"อาว เดี๋ยวสิ ตกลงเรื่องเอ็มวีจะว่ายังไง" ลาน่าถาม
"แล้วแต่พวกเธอเลย"
พูดจบฉันก็เดินออกจากห้องประชุม นี่มันสามวันมาแล้ว ฉันรอให้แอรอนโทรมาหาหรือนัดเจอกันก็ยังดี แต่นี่เขาเล่นหายเงียบไปเลย ไม่มีวี่แววจะติดต่อมาสักนิด ฉันก็อยากจะโทรไปหรอกนะแต่มันจะดูวุ่นวายกับเขามากไปฉันก็เลยอยู่เฉยๆ รอเขาติดต่อมาดีกว่า
"เดี๋ยวๆ โซรัม!"
"มีอะไรหรอมิล่าน" ฉันหันไปมองหน้ามิล่านอย่างงงๆ
"เอานี่ไปดูคร่าวๆ นะ เธอได้รับบทเป็นนางเอกเอ็มวี สู้ๆ ละ" มิล่านส่งกระดาษที่น่าจะเป็นเนื้อหาของเอ็มวีมาให้ ฉันรับมาอ่านดูผ่านตาเล็กน้อยก่อนจะสะดุดกับชื่อคนที่จะมารับบทเป็นพระเอกเอ็มวี และผู้หญิงอีกคน...
นักแสดงเอ็มวีเพลง...
แอรอน Charisma รับบทเป็น แซค (พระเอก)
คาร่า ลีนน์ รับบทเป็น ฟิน (แฟนเก่าพระเอก)
โซรัม รับบทเป็น ลินเน่ (นางเอก)
ความคิดเห็น