คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #7 : สามี
[ Aaron ]
"บ๊อกๆ"
"=_="
"บ๊อกๆๆ"
"เงียบเหอะน่า ลัคกี้!!!"
ผมมองเจ้าหมาตัวเล็กอย่างรำคาญ ให้ตาย นี่ผมยอมใจอ่อนให้ยัยตัวแสบเลี้ยงลัคกี้ไว้ในบ้านได้ยังไงแล้วที่สำคัญคือยังไม่ทันข้ามคืนยัยนี่กลับทิ้งๆ ขว้างๆ เจ้าลัคกี้อย่างนี้นะเหรอ ฮึ ไม่รู้ผมเป็นอะไรตอนนี้หัวเสียสุดๆ ผมเปิดโทรทัศน์ดูเพื่อเลิกคิดเรื่องยัยตัวแสบแต่มันกลับไม่ได้ผลเอาซะเลยแถมยังยิ่งคิดหนักกว่าเก่าอีก
ดูเธอทำกับผมสิ! ทิ้งสามีตัวเองไว้ในบ้านแล้วไปปาร์ตี้กับชู้ ฮึ่ย เป็นใครไม่โมโหบ้างเล่า ภรรยาคบชู้!! (อินสุดๆ พระเอกฉัน =_=) โว้ยยยย ผมทึ่งหัวตัวเองเพื่อระบายแต่มันก็ไม่ได้ช่วยให้ดีขึ้นมากนักนอกจากเจ็บหัวเปล่าๆ =_=^
ติ๊ดๆ
ผมมองหน้าจอโทรศัพท์ที่ขึ้นชื่อ 'Spana' หรือหัวหน้าวงคาริสม่านั่นเอง หมอนั่นจะโทรมาเยาะเย้ยผมหรือไงที่เป็นแบบนี้ (ผมคิดว่าเรียลลิตี้คงกำลังถ่ายทอดสดให้เห็นเหตุการณ์ว่าเกิดอะไรขึ้นบ้างแล้วละ และเดาสันเด่ว่าสปาน่าคงจะดูอยู่) ผมตัดสินใจกดรับและเอ่ยเสียงเรียบ
"ฮัลโหล"
{ไง~ นายนี่มันไก่อ่อนชะมัด จะปล่อยให้คู่เดตเก่าคาบเมียตัวเองไปกินได้ยังไงว่ะ}
สปาน่าด่าผมว่าเป็นไก่อ่อนแต่นั้นไม่สำคัญเท่าประโยคหลังที่มันพูด
"ว่าไงนะ! หมายความว่าไง คู่เดตเก่า?"
{อาว นี่แกไม่รู้รึไงว่าปีเตอร์เคยเดตกับโซรัมเมื่อสองปีก่อนนายปล่อยให้เขาไปกันสองต่อสองก็เข้าทางพอดีนะสิ ระวังเถอะ ท่านไฟเก่าประคุ~ ฮ่าๆๆๆ}
"หน็อย!!! ยัยตัวแสบ! กล้าดียังไงถึงได้ทำกับสามีอย่างนี้" ผมสบถออกมาอย่างอดไม่ไหวแล้วกดตัดสายไอ้หัวหน้าวง มันก็เหมือนกัน! ทำไมเพิ่งจะมาบอกเอาป่านนี้ห๊ะ ตอนนี้สองคนนั้นคงพลอดรักกันอยู่แน่ๆ แล้วถ้าไอ้หน้าฝรั่งนั่นมีอะไรกับภรรยาผมละ ย๊ากกกกกก!
"บ๊อกๆๆๆ"
"ลัคกี้ ไปตามยัยตัวแสบกลับบ้านกันเถอะ!"
"บ๊อกๆ"
ผมอุ้มลัคกี้ไปที่รถสปอตสีดำจับมันนั่งข้างเบาะคนขับและขับรถออกไปด้วยความเร็ว ว่าแต่...ปาร์ตี้มันอยู่ที่ไหน =_=? ได้ยินสองคนนั้นบอกว่าปาร์ตี้ริมหาดทางตะวันออกของเกาะงั้นหรอ เอาละ ขับไปก่อนแล้วค่อยไปถามทางข้างหน้าแล้วกัน เอ่อ...ทุกคนห้ามเข้าใจผมผิดนะ ผมแค่ไม่อยากให้ยัยตัวแสบไปสนุกอยู่คนเดียวแล้วทิ้งให้ผมนั่งหงอยกับเจ้าลัคกี้ ก็อย่างที่บอก ยัยนั่นจะไม่มีความสุขตลอดสามเดือนที่อยู่กับผมเด็ดขาด!!
สามสิบนาทีต่อมา...
และแล้วผมก็มาถึงปาร์ตี้ริมหาดจนได้ ผมกำลังมองหายัยตัวแสบแต่คนเยอะมากจึงยากที่ผมจะตามตัวยัยนั่นเจอในทันที ไหนจะสาวๆ ที่มองผมอย่างสนใจอีก บางคนทำท่าเหมือนจะจำได้ว่าผมเป็นใครแต่คงจะคิดว่าจำคนผิดมั้งเลยไม่ได้เข้าหาผมหรือกรีดร้องออกมา เอาละ ตอนนี้ผมไม่มีเวลาสนใจผู้หญิงคนอื่นนอกจากยัยตัวแสบ แถวนี้มีโรงแรมด้วยนี่! ไอ้หน้าฝรั่งนั่นมันจะพาเธอไม่ที่นั่นหรือเปล่า โว้ยยย ทำไมผมถึงกระวนกระวายอย่างนี้!!!
"นี่เธอ เห็นผู้หญิงที่ปีเตอร์พามาด้วยหรือเปล่า"
"อ๋อ นักร้องวงเดอะควีนนะหรอ"
หือ ผมหันไปมองผู้หญิงสองคนที่กำลังคุยกัน ถ้าได้ยินไม่ผิดพวกเธอกำลังหมายถึงยัยตัวแสบกับไอ้หน้าฝรั่งนั่น
"ฉันเห็นพวกเขาดูสนิทกันมากเลยนะ เหมาะสมกันดีเธอว่ามั้ย"
เหมาะสมงั้นหรอ! ไม่เห็นจะเหมาะกันตรงไหนเลย!!!
"ได้ยินพวกเขาพูดกันว่าจะไปต่อที่บาร์แถวๆ นี้ด้วยนะ"
"หา!" ผมหลุดร้องเสียงดังจนผู้หญิงสองคนนั้นหันมามองผมอย่างงงก่อนที่พวกเธอจะจำได้ว่าผมคือใคร ผมก็เลยส่งยิ้มทรงเสน่ห์ให้พร้อมถามพวกเธอ "คือผมกำลังตามหาคนที่พวกคุณพูดอยู่ พอจะช่วยผมได้มั้ยครับ J"
"อุ๊ย แอรอน จะให้ฉันช่วยอะไรหรอค่ะ >///<"
"สองคนนั้นอยู่ที่ไหน"
"หมายถึงโซรัมกับปีเตอร์นะหรอ เมื่อกี้ฉันเห็นเขาเดินไปทางด้านนู้นแต่ป่านนี้คงไปที่อื่นแล้ว..."
ผมไม่รอให้ผู้หญิงคนนั้นพูดจบก็รีบเดินไปตามทางที่เธอบอกอย่างใจร้อน ให้ตายเถอะ! ขอให้เจอยัยตัวแสบด้วยเถอะ ไม่งั้นผมคงบ้าตายแน่ ผมตอบไม่ได้ว่าผมเป็นอะไร รู้แต่ว่ามันหงุดหงิดมากที่เธอทำแบบนี้กับผม
"บ๊อกๆๆๆ"
ดูเหมือนลัคกี้จะเจอยัยตัวแสบถึงได้เห่าอยู่ในอ้อมแขนผม ผมเลยปล่อยมันลงพื้น...และเป็นไปอย่างที่คิดมันวิ่งไปหายัยตัวแสบที่อยู่กับปีเตอร์ ยัยนั่นดูท่าทางงงสุดๆ ที่เห็นเจ้าลัคกี้ เธอกวาดสายตามองหาผมเจอจนได้ ดูเหมือนจะตกใจที่เห็นผมอยู่ที่นี่ละสิ ไม่ใช่แค่เธอหรอกที่ตกใจผมเองก็เหมือนกัน ไม่คิดว่าตัวเองจะมาตามยัยตัวแสบกลับบ้าน เสียเซลฟ์เป็นบ้า ผมกระแอมแก้เก้อก่อนจะเดินไปหายัยตัวแสบ
"นาย...O_O?"
"…"
"…"
"กลับบ้าน!!"
"นี่นายมาลากฉันกลับบ้านงั้นหรอ O_O"
"ก็ใช่นะสิ!!!"
"..."
"บอกแล้วไงว่าฉันไม่มีวันให้เธออยู่อย่างมีความสุขหรอก!!" ผมรีบพูดแก้ตัวก่อนที่ยัยตัวแสบจะเข้าใจผิด
"วันนี้คุณกลับบ้านก่อนเถอะครับ แล้ววันหลังเรามาเที่ยวกันใหม่ J" ไอ้หน้าฝรั่งหันไปพูดกับยัยตัวแสบ ไอ้หมอนั่นบอกว่าไรนะ วันหลังมาเที่ยวกันใหม่งั้นเหรอ!!!
"ไม่มีวันหลังแล้วโว้ย นี่ภรรยาฉันแกห้ามพาไปไหนมาไหนเด็ดขาด ส่วนเธอกลับบ้านกับฉัน!!!" ผมคว้าแขนยัยตัวแสบลากไปที่รถสปอต เธอพยายามจะขัดใจผมด้วยการสะบัดแขนออกจากการเกาะกุม ดื้อนักใช่มั้ย ได้ผมยอมปล่อยมือยัยตัวแสบแล้วเปลี่ยนมาอุ้มยัยนั่นพาดบ่าแทน
"กรี๊ดดด ปล่อยฉันลงนะ ฉันเดินเองได้ ปล่อยสิ ฉันบอกให้ปล่อยไงเล่า~@&^$%&^*"
ผมไม่ฟังเสียงโวยวายของยัยตัวแสบและพาเธอมานั่งในรถข้างคนขับ เจ้าลัคกี้ฉลาดมากมันเห็นยัยตัวแสบนั่งในรถก็รีบวิ่งมานั่งบนตัก เอาละ หมดเรื่องสักที...
[ Aaron ]
ฉันโดนอีตาแอรอนลากกลับบ้าน อึ่งสุดๆ ทำไมปีเตอร์ถึงได้รู้ว่าเขาจะลากฉันกลับบ้านละ? แล้วที่บอกว่าเขาหวงฉันมันหมายความว่ายังไงกัน โอ๊ย ฉันงงไปหมดแล้ว มีใครตอบฉันได้มั้ย!
"ต่อไปนี้เธอห้ามออกไปไหน ถ้าไม่มีฉันไปด้วย เข้าใจมั้ย!"
"อะไรนะ! ฉันไม่เข้าใจ นายมีสิทธิ์อะไรสั่งฉันอย่างนี้กันห๊ะ"
"สิทธิ์ในความเป็นสามีเธอ พอมั้ย!"
"=O=///" เขาพูดออกมาอย่างหน้าตาเฉยเลยแม้ว่าตอนนี้มันจะจริงก็เถอะแต่ฉันรู้สึกเก้อเขินอย่างแปลกๆ
"ทำอย่างนี้มันหักหน้ากันมากไปแล้ว ฉันเป็นสามีเธอนะ กล้าคบชู้อย่างไม่อายได้ยังไง"
"ดะ...เดี๋ยวก่อนๆ นายหาว่าฉันคบชู้ได้ยังไง ปีเตอร์กับฉันเป็นเพื่อนกัน นายนี่มันคิดอะไรทุเรศชะมัด!" อีกอย่างหมอนี่มันอินกับบทในเรียลลิตี้มากไปหรือเปล่า =_=^
"เฮอะ" แอรอนแค่นเสียงใส่ฉันแล้วพูดต่อ "แค่เพื่อนงั้นเหรอ เคยเดตกันเมื่อสองปีที่แล้วนี่เรียกว่าเพื่อนงั้นหรอ!!!" โอ๊ย ทำไมต้องขึ้นเสียงด้วยเนี่ย >O< มันให้ความรู้สึกว่าฉันนอกใจสามีจริงๆ นะรู้มั้ย! แล้วเขารู้เรื่องที่ฉันเดตกับปีเตอร์ได้ยังไง
"นั่นมันนานมาแล้ว ตอนนี้ฉันกับปีเตอร์เป็นแค่เพื่อนกันเท่านั้น ฮึ่ย แล้วทำไมฉันจะต้องมาอธิบายให้นายฟังด้วยเนี่ย ให้ตายเถอะ" ฉันบ่นกับตัวเองแล้วเดินเข้าห้องนอนไป
'แอรอนจะต้องมาตามคุณกลับแน่ๆ พนันได้เลย'
เสียงของปีเตอร์ดังขึ้นในหัวฉันและนั่นทำให้ฉันย้อนคิดในสิ่งที่แอรอนพูดออกมา
'สิทธิ์ในความเป็นสามีเธอ พอมั้ย'
เอ๊ะ แล้วทำไมฉันจะต้องยืนอมยิ้มกับคำพูดของอีตาแอรอนด้วยเนี่ย >< แต่มันน่ารักดีน่ะ เขาทำเหมือนหึงหวงฉันอย่างนั้นแหละแต่มันไม่ใช่อย่างนั้นแน่นอนเพราะตอนนี้เขาเล่นบทสามีตามเรียลลิตี้และฉันหักหน้าเขาในฐานะภรรยาของเขา เขาก็เลยหงุดหงิดและหัวเสียขนาดนี้...ไม่ว่าจะหาเหตุผลมาอ้างยังไงฉันก็ยังยืนยิ้มนึกถึงตอนที่เขาโมโหอยู่ดี บ้าจริง นี่ฉันเป็นอะไรไปเนี่ย >_<
ความคิดเห็น