ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    Married Queen แต่งงานกันนะ...ยัยตัวดี

    ลำดับตอนที่ #12 : ลาออก

    • อัปเดตล่าสุด 4 พ.ค. 56


     

                       เนื้อหาเอ็มวีคร่าวๆ คือ แซคพบรักใหม่กับลินเน่จากนั้นไม่นานฟินที่เป็นรักเก่าก็เข้ามาขอคืนดี ทำให้แซคสับสนว่าเขารักใครกันแน่ สุดท้ายแซคเลือกที่จะกลับไปรักฟิน...

                    มันคล้ายกับเรื่องจริงของฉันเลยแฮะ วันนี้เป็นวันที่ถ่ายทำเอ็มวี เราออกมาถ่ายทำตรงถนน XXXX ฉากแรกเป็นฉากที่ฉัน แอรอน แล้วก็ยัยคาร่า ยืนประจันหน้ากัน ฉันมีบทพูดฉากนี้นิดหน่อยเท่านั้นละแทบจะไม่ต้องซ้อมบทก็จำได้

                    "เป็นยังไงบ้างละ โซรัม ^^" เสียงที่ฉันรู้ดีว่าใครแม้จะไม่ได้มองหน้า คาร่าเข้ามาทักฉันด้วยรอยยิ้มที่เสแสร้งยิ้มให้ฉัน "การที่ฉันลงทุนมาเล่นเอ็มวีเพลงนี้ก็เพื่อตอกย้ำเธอโดยเฉพาะเลยนะ รอนเขาเห็นเธอชั่วคราวจริงๆ อย่างที่ฉันบอก"

                    "แล้วเขาได้บอกว่ารักเธอหรือเปล่า ฮึ ยังสินะ เกมยังไม่จบอย่าเพิ่งทำเหมือนได้รับชัยชนะไปหน่อยเลย" ฉันแสยะยิ้มให้ แม้ว่ารู้ดีแก่ใจว่าคำพูดของคาร่าคือเรื่องจริงแต่ฉันจะต้องไม่แสดงออกถึงความพ่ายแพ้หรอก ฉันมั่นใจว่าแอรอนยังไม่ได้ไปบอกรักคาร่าแน่ ไม่อย่างนั้นเธอคงจะทวงให้ฉันออกจาวงเดอะควีนไปนานแล้ว

                    "ฉันตลกปนสมเพชเธอจริง แล้วอย่าลืมที่เราตกลงไว้แล้วกันถ้าเกิดว่าเขาพลั้งปากบอกรักฉัน" คาร่าทิ้งคำพูดให้เจ็บใจเล่นแล้วเดินจากไปหาแอรอนที่นั่งอ่านบทอยู่

                    ฉันได้แต่ยืนดูพวกอยู่ห่างๆ เขาดูสนิทกันเกินไปและที่สำคัญพวกเขาเหมาะสมกันมาก มากจนฉันไม่อยากเอาตัวเองไปเปรียบเทียบว่าเหมาะกับเขาบ้างหรือเปล่า อาการเจ็บที่หน้าอกเกิดขึ้นเมื่อยิ่งมองภาพเขาสองคน เนิ่นนานจนกระทั้งแอรอนรู้ตัวว่าฉันกำลังมองเขาอยู่ เขาเลยเดินมาหา ฉันคิดจะเดินหนีแต่เขาคว้าข้อมือฉันเอาไว้ทัน

                    "เดี๋ยวสิ"

                    "ฉันขอตัว จะไปซ้อมบท" ฉันหันไปมองหน้าเขาด้วยสายตาว่างเปล่า

                    "งั้นก็ซ้อมกับฉันเนี่ยละ อาว ซ้อมเลยสิ" แอรอนพูดกับฉันเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นระหว่างเราสองคน นั่นยิ่งทำให้ฉันเจ็บใจและสมเพชตัวเองที่เผลอไปรักเขาได้ยังไงกัน!

                    ฉันมันชั่วคราว!!! ยิ่งตอกย้ำตัวเองยิ่งทำให้ฉันคนพบว่าไม่ควรเดินหนีเขาแต่ควรที่จะประจันหน้า ไม่แสดงอาการใดๆ ออกให้เขารับรู้แล้วเริ่มซ้อมแสดง

                    "นายรักใครกันแน่ระหว่างฉันกับเธอ!" ฉันเริ่มพูดบทก่อน ใบหน้าคุ้นเคยจ้องมองฉันเนิ่นนานก่อนที่จะตอบกลับ

                    "ฉันขอโทษ..."

                    "..."

                    "ฉันขอโทษที่ทำให้เธอเป็นแบบนี้"

                    นั่นไม่ใช่บทพูดของเขาสักหน่อย หมอนี่กำลังพูดนอกบทอยู่

                    "นายขอโทษกี่ครั้งมันก็ไม่ได้ทำให้ฉันรู้สึกดีหรอกนะ ตอบฉันมาสิว่านายรักใครกันแน่" ฉันพูดตามบทตัวเองต่อโดยไม่สนใจว่าเขาจะเล่นนอกบทหรืออะไรก็ตาม

                    "ฉันรัก..."

                    "เตรียมตัวเข้าฉาก!" ผู้กำกับเรียกนั่นทำให้แอรอนหยุดชะงัก เราสองคนหันมามองหน้ากันครู่หนึ่งก็เดินไปถ่ายเอ็มวี

                    ตอนนี้ฉันคือลินเน่ แอรอนคือแซค และคาร่าคือฟิน ฉันสูดลมหายใจเข้าลึกๆ ไล่ความคิดทั้งหมดออกเหลือเพียงการแสดงเท่านั้น

                    "สาม...สอง...หนึ่ง แอ็คชั่น!"

                    สิ้นเสียงผู้กำกับฉันก็เริ่มแสดง แซคกับฟินยินอยู่ตรงหน้าฉันและฉันคือลินเน่...

                    "นายรักใครกันแน่ระหว่างฉันกับเธอ!"

                    ลึกๆ แล้วฉันคิดว่าฉันกำลังถามแอรอน ไม่ใช่แซค

                    "ฉันขอโทษ..."

                    "นายขอโทษฉันกี่ครั้งมันก็ไม่ได้ทำให้ฉันรู้สึกดีหรอกนะ ตอบมาสิว่านายรักใครกันแน่"

                    "ฉันรักเธอนะลินเน่แต่รักเธอแบบเพื่อน ฟินคือรักครั้งสุดท้ายของฉัน ขอโทษด้วยที่ทำให้เธอเป็นแบบนี้"

                    ...

                    ร่างฉันลงไปทรุดกับพื้นเหมือนไม่มีแรงโน้มถ่วง น้ำตาไหลรินออกมาอย่างกั้นไม่อยู่ คำพูดของเขาเหมือนมีกรีดหัวใจฉันก็ไม่ปาน นี่คือบทที่ฉันต้องเล่นแต่มันคือความรู้สึกจริงๆ ของฉัน ทุกคนคงคิดว่าฉันเล่นเก่งมากสินะ มันไม่ใช่หรอก ฉันทำไปด้วยความรู้สึกจริงฉันพยายามประคองตัวเองให้หยัดตัวขึ้น ตามบทตอนนี้ฉันต้องขี่มอเตอร์ไซค์ออกไปสินะ

                    ฉันขับรถมอเตอร์ไซค์ออกไปตามบท ไม่นานคาร่าก็ขับตามมาด้วยความที่กลัวว่าฉันจะคิดสั้น (เน้น! นี่คือบท)

                    "ตายซะเถอะ!!!"

                    คาร่าเล่นนอกบท! ยัยนั่นขับรถมาเบียดฉันเกือบตกถนน หน็อย หล่อนไม่สนใจด้วยซ้ำว่ากล้องที่ตั้งกลางทางกำลังแสดงภาพเธอกำลังทำร้ายฉัน

                    "ทำบ้าอะไรนะ!!!"

                    "ทำให้แกตายไงละ!!!"

                    คาร่ายังขับรถเบียดฉันให้ตกถนนไปให้ได้ เล่นกันแบบนี้ใช่มั้ย! ก็ได้ ฉันเริ่มเป็นฝ่ายเบียดยัยนี่บ้างและเพราะถนนไม่ใหญ่มากทำไรทำให้ความอันตรายมากขึ้นเท่านั้น

                    "กรี๊ดดดดดดด!!!!!!"

                    โครม!

                    "คาร่า! โซรัม!"

                    เสียงแอรอนเรียกฉันกับคาร่าอยู่ไม่ไกล คิดว่าเขาคงขับรถตามมาดูสถานการณ์ เหตุการณ์เมื่อกี้มันเร็วมาก คาร่าและฉันเสียหลักในทางโค้งทำให้เราทั้งคู่กระเด็นออกไปคนละทิศทาง ฉันสัมผัสถึงเลือดบนหัวที่ไหลออกมาได้แต่มันไม่เจ็บอะไรเลยถ้าเทียบกับการที่ได้เห็นแอรอนวิ่งไปหาร่างคาร่าที่หมดสติ

                    "คาร่า! คาร่า" เสียงแอรอนเรียกชื่อคนหมดสติอย่างคนบ้าคลั่ง

                    นี่คือคำตอบของนายใช่มั้ย...นายรักคาร่า...

     

                    "ไม่เป็นอะไรมากแล้วน่ะครับแค่หัวแตกนิดหน่อยและมีแผลหกช้ำที่แขน ขา หมอแนะนำให้นอนดูอาการไปก่อนสองวันเพื่อมีอาการผิดปกติอะไรจะได้รักษาทัน"

                    "ค่ะ"

                    คุณหมอพูดจบก็เดินออกจาห้องไป การถ่ายทำเอ็มวีชะงักไว้ก่อนจนกว่าฉันจะหายดีหรืออาจจะเปลี่ยนตัวนักแสดงใหม่ทั้งหมด ไรอันเป็นคนบอกฉัน

                    "หาเรื่องตลอดน่ะเธอเนี่ย" เสียงไรอันดังก่อนที่เจ้าตัวจะเข้ามาในห้องซะอีก

                    "ฉันขอโทษ"

                    ไรอันชะงักเมื่อเห็นว่าฉันยอมขอโทษง่ายๆ

                    "เกิดอะไรกับโซรัมคนเดิมกัน"

                    "ฉันไม่อยากทำตัวเข้มแข็งอีกแล้ว..." นี่เป็นครั้งแรกที่ฉันยอมปล่อยให้น้ำตาไหลรินต่อหน้าผู้จัดการคนโหด "ฉันเหนื่อย...ฉันจะลาออกจากวงเดอะควีน!!!!" 

     
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×